Relacje między standardem UDDI a językiem WSIL

Zarówno w specyfikacji WSIL (Web Services Inspection Language), jak i w specyfikacji UDDI (Universal Description, Discovery, and Integration) uwzględniono zagadnienia związane z wykrywaniem usług Web Services. Jednak w przypadku każdej z nich stosowana jest inna metoda wykrywania usług Web Services. Obie specyfikacje mogą być używane razem lub oddzielnie. W wyniku wyszukiwania przy użyciu specyfikacji WSIL mogą zostać znalezione elementy w rejestrze UDDI.

W specyfikacji UDDI wykrywanie usług Web Services jest realizowane przez wykorzystanie modelu scentralizowanego. Tworzone jest jedno lub więcej repozytoriów mieszczących informacje o jednostkach biznesowych i oferowanych przez nie usługach. Żądania i aktualizacje dotyczące informacji związanych z usługami i jednostkami biznesowymi są przetwarzane bezpośrednio na repozytoriach. Ponadto w specyfikacji UDDI jest nakazany określony format dla części przechowywanych informacji opisowych oraz, aby ułatwić zaawansowane (skoncentrowane) wyszukiwanie, zakłada się, że w systemie będą przechowywane i rejestrowane również inne informacje opisowe.

Systemy UDDI upraszczają skoncentrowane wzorce wykrywania, ponieważ używają zorganizowanych repozytoriów oferujących zaawansowane możliwości wyszukiwania. Pomaga to requesterom znajdowanie potencjalnych partnerów do komunikacji. Jednak aby zapewnić te zaawansowane funkcje, system UDDI wymaga wdrożenia i utrzymania określonej infrastruktury, co zwiększa koszt jego działania. Ponadto, jeśli opisy usług nie są przechowywane tylko w systemie UDDI, dochodzi koszt związany z synchronizowaniem różnych wersji.

W specyfikacji WSIL wykorzystano całkowicie rozproszony model udostępniania informacji związanych z usługami. Opisy usług mogą być przechowywane w dowolnym miejscu, a żądania uzyskania informacji są zwykle kierowane do jednostek oferujących usługi. W specyfikacji WSIL nie jest nakazany żaden konkretny format informacji o usługach. Formaty opisu są definiowane z wykorzystaniem innych standardów, w tym UDDI. Również mechanizmy publikowania i odczytywania dokumentów WSIL są udostępniane przez wykorzystanie istniejącej infrastruktury i technologii WWW.

Specyfikacja WSIL umożliwia rozpowszechnianie informacji dotyczących usług przez istniejące protokoły bezpośrednio z punktu, w którym usługa jest oferowana. Umożliwia to przeprowadzanie skoncentrowanego wykrywania na jednym celu; jednak ze względu na swój zdecentralizowany i rozproszony model WSIL nie jest dobrym mechanizmem do przeprowadzania skoncentrowanego wykrywania, jeśli partner do komunikacji jest nieznany.

UDDI i WSIL powinny być traktowane jako technologie komplementarne, które można stosować razem lub oddzielnie w zależności od sytuacji. Na przykład repozytorium UDDI można zapełnić zgodnie z wynikami uzyskanymi przez wykonanie wyszukiwania dokumentów WSIL. Z drugiej strony, samo repozytorium UDDI może zostać wykryte, gdy requester odczyta dokument WSIL, który zawiera odwołanie do pozycji w tym repozytorium. W środowiskach, w których zaawansowane funkcje udostępniane przez specyfikację UDDI nie są wymagane oraz ograniczenia nie zezwalają na jej wdrożenie, mechanizm WSIL może udostępniać wszystkie potrzebne funkcje. W sytuacjach, w których należy centralnie zarządzać danymi, najlepiej może się sprawdzić samo rozwiązanie UDDI. Specyfikacji UDDI i WSIL nie należy traktować jako wzajemnie się wykluczających.

Uwaga: Zarówno specyfikacja UDDI, jak i WSIL zawierają tylko odwołania do dokumentów WSDL, a nie same dokumenty WSDL.