Użytkownik może utworzyć tabelę zawierającą komórki o różnych
wielkościach i kształtach. Należy zapoznać się z tymi typowymi metodami
dostosowywania tabeli.
Zanim rozpoczniesz
- Wszystkie wiersze lub kolumny muszą zawierać tę samą liczbę komórek.
- Należy usunąć właściwości ustawione dla poszczególnych komórek należących
do zakresu.
- Należy unikać nakładania się zakresów.
- Dane wyjściowe należy generować w wielu formatach, aby przetestować
wyświetlanie tabeli.
O tym zadaniu
Niewiele tabel ma symetryczny układ wierszy i kolumn, jak w tym
przypadku:
Zamiast tego komórki tabeli mogą się od siebie różnić. Tabela może mieć kolumny o szerokości dopasowywanej do zawartej nich treści,
komórki o określonej szerokości lub komórki obejmujące wiele wierszy lub
kolumn. W najbardziej typowych scenariuszach tabele pochodzą ze źródeł danych i
są pobierane jako tekst formatowany. Dlatego też należy przejrzeć formatowanie
tabeli, aby sprawdzić, czy kontekst nadal ma zastosowanie w
wygenerowanym raporcie.
Procedura
Kształt tabeli można dostosować, wykonując dowolną lub wszystkie z
następujących typowych czynności:
- Aby zezwolić na dopasowanie szerokości kolumn do ich zawartości:
- Wybierz element tabeli.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- Dla właściwości Stała szerokość komórki w kolumnie wybierz wartość Fałsz.
Przykład szablonu, w którym właściwość Stała szerokość komórki w
kolumnie dla tabeli ma wartość Fałsz:
Przykład danych wyjściowych:
Należy zauważyć, że pierwsza kolumna jest dopasowywana do szerokości
komórki zawierającej najwięcej treści.
- Aby ustawić określoną szerokość kolumny:
- Wybierz element komórki.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- Dla właściwości Szerokość komórki wprowadź wartość
liczbową w pikslach lub użyj wartości odczytanej ze źródła danych, takiej jak
atrybut TableCellWidth z produktu
IBM® Rational DOORS. W przypadku właściwości Szerokość komórki można użyć
wartości zakodowanych na stałe. Wartości te mają pierwszeństwo przed właściwościami
tabeli dotyczącymi dopasowania szerokości kolumny.
- Powtórz te czynności dla pozostałych komórek w kolumnie.
Przykład szablonu, w którym właściwość Szerokość
kolumny dla komórek z pierwszej kolumny wynosi
100 piksli:
Przykład danych wyjściowych:
Należy zauważyć, że pierwsza kolumna jest szersza niż treść, którą zawiera.
- Aby zezwolić na automatyczne dopasowywanie rozmiaru kolumny do jej zawartości:
- Wybierz tabelę.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- Dla właściwości Automatyczne dopasowanie tabeli
wybierz opcję.
Jeśli podczas dostosowywania szczegółów tabeli dla
opcji Automatyczne dopasowanie tabeli ustawiono wartość
Automatyczne dopasowanie do okna, wielkość kolumn jest
zwiększana lub zmniejszana w zależności od ilości treści zawartej w komórce. Jeśli komórka nie zawiera żadnej treści, ale ma wprowadzoną
wartość szerokości, szerokość komórki może zostać zmieniona na podstawie treści
w innych kolumnach. Aby zastąpić to zachowanie i utworzyć kolumnę szerszą niż
treść, którą zawiera, należy usunąć wartość Automatycznie dopasuj do
okna i wprowadzić wartość liczbową dla kolumny.
Przykład: 500
- Aby utworzyć komórkę rozciągającą się na wiele kolumn:
- W widoku Paleta przeciągnij tabelę do edytora
treści szablonu.
- Wybierz na początek stałą liczbę wierszy i kolumn.
- Wybierz komórkę, która ma się rozciągać na wiele kolumn.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- W polu Zakres kolumny wprowadź liczbę kolumn
określającą zakres kolumny. Przykład: 2
Przykład szablonu, w którym wartość pola Zakres kolumny
dla komórki 4 wynosi 2:
Przykład danych wyjściowych:
Należy zauważyć, że komórka 5 jest widoczna w
szablonie, ale w danych wyjściowych komórka 4 jest
rozciągnięta na dwie kolumny i komórka 5 nie jest
widoczna.
- Aby utworzyć komórkę rozciągającą się na wiele wierszy:
- W widoku Paleta przeciągnij tabelę do edytora
treści szablonu.
- Wybierz na początek stałą liczbę wierszy i kolumn.
- Usuń komórkę z wiersza.
- Wybierz komórkę, która ma się rozciągać na wiele wierszy.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- W polu Zakres wiersza wprowadź liczbę wierszy określającą zakres komórki. Przykład: 2
Przykład szablonu, w którym wartość w polu Zakres
wiersza dla komórki 4 wynosi
2:
Przykład danych wyjściowych:
Należy zauważyć, że komórka 7 jest widoczna w
szablonie, ale w danych wyjściowych komórka 4 jest
rozciągnięta na dwa wiersze i komórka 7 nie jest
widoczna.
- Aby zmodyfikować zawijanie słów w tabeli:
- Wybierz tabelę.
- W widoku Właściwości kliknij kartę Konkretne.
- Wybierz opcję dla właściwości Zmień wielkość, aby dopasować do
treści i kliknij przycisk OK.
Właściwość
tabeli Zmień wielkość, aby dopasować do treści można
także zmodyfikować, zaznaczając lub usuwając zaznaczenie pola wyboru. Jeśli
pole wyboru jest zaznaczone i opcja Zmień wielkość, aby dopasować do
treści ma wartość Prawda, długi tekst bez
spacji jest przerywany i zawijany w obrębie komórki. Jeśli pole wyboru nie jest
zaznaczone i opcja Zmień wielkość, aby dopasować do
treści ma wartość Fałsz, długi tekst bez
spacji nie jest przerywany i rozciąga się do krawędzi strony.