Na tej stronie należy podać opcje dotyczące procedur.
- Opcje prekompilacji
- Podaj opcje prekompilacji SQL, których chcesz użyć do budowania procedur składowanych.
Możesz podać opcje PRECOMPILE PROGRAM (PREP) i BIND. Opcje prekompilacji SQL ustawiane przez nazwy danych nie są rozpoznawane. Więcej
informacji na temat opcji PRECOMPILE PROGRAM (PREP) i BIND zawiera publikacja the IBM DB2 Command Reference.
- Opcje kompilacji
- Podaj opcje kompilatora, które mają być używane z tą procedurą składowaną.
- Włącz debugowanie
- Tylko DB2
dla systemów Linux,
UNIX i
Windows:
Wybierz, aby zbudować procedurę składowaną dla debugowania.
- Zastosuj ustawienia folderu
- Określa, że ustawienie zastosowane do folderu zostanie również zastosowane do wybranej procedury.
- Położenie translatora SQLJ
- Podaj pełną ścieżkę i nazwę pliku JAR zawierającego bibliotekę klas SQLJ, która
implementuje obsługę translacji SQLJ.
- Klasa translatora SQLJ
- Podaj pełną kwalifikowaną według pakietu nazwę klasy SQLJ używanej do translacji
instrukcji SQLJ.
- Schemat pakietu
- Podaj kwalifikator pakietów wiązanych przez db2sqljcustomize. db2sqljcustomize
zapisuje tę wartość w dostosowanym profilu w postaci szeregowej i używa jej podczas wiązania
powiązanych pakietów.
- Zastosuj wartości domyślne
- Określa, że zastosowane zostaną domyślne wartości preferencji.
- Zastosuj ustawienia do folderu
- Określa, że ustawienie zastosowane do folderu zostanie zastosowane również do wszystkich
procedur w tym folderze.
- Identyfikator kolekcji
- Wpisz nazwę identyfikatora kolekcji. Identyfikator kolekcji identyfikuje kolekcję pakietów używaną
podczas uruchamiania procedury składowanej. Nazwa może zawierać maksymalnie 18 znaków alfanumerycznych. Jeśli identyfikator kolekcji nie
został podany, podczas działania procedury składowanej używana nazwa kolekcji dla pakietu, który zawiera instrukcję CALL. Jeśli program
wywołujący nie używa pakietu, kolekcja pakietu jest ustawiana na wartość specjalnego rejestru CURRENT PACKAGESET.
- Opcje środowiska wykonawczego
- Podaj opcje środowiska wykonawczego dla procedury składowanej.
Jeśli opcje środowiska
wykonawczego nie zostaną podane, użyte zostaną wartości domyślne.
- Środowisko WLM
- Podaj nazwę środowiska menedżera obciążenia (WLM) systemu
MVS, w którym uruchamiany
będzie obiekt. Nazwa może zawierać maksymalnie 18 znaków alfanumerycznych. Gdy środowisko WLM nie jest określane, obiekty są uruchamiane w
przestrzeni adresowej, która została ustanowiona przez bazę danych DB2 podczas instalacji. Gdy używane są różne środowiska WLM, można odseparować jedną grupę programów od innej. Istnieje
możliwość separowania programów na podstawie wymagań bezpieczeństwa. Skontaktuj się z administratorem systemu, aby określić, czy użycie
tej opcji jest konieczne.
- Limit czasu ASU
- Wyświetla całkowity czas procesora (w jednostkach CPU), który może zostać użyty przez
pojedyncze wywołanie procedury składowanej. Wartość tego parametru musi być liczbą
całkowitą.
Jeśli nie zostanie podana liczba całkowita, użyta będzie opcja NO LIMIT. Określony
tu limit może być przydatny podczas debugowania procedury składowanej.
- Pozostaw jako rezydentne
- Wybierz tę opcję, aby określić, że moduł ładowania procedury składowanej pozostaje w
pamięci po zakończeniu wykonywania procedury. Jeśli ta opcja nie jest zaznaczona, moduł
ładowania jest usuwany z pamięci po uruchomieniu procedury składowanej. Pozostawienie
procedury składowanej w pamięci powoduje zwiększenie wydajności, ponieważ wyeliminowany
zostaje czas potrzebny na załadowanie jej do pamięci. Jednakże opcja ta powoduje
zwiększenie ilości wirtualnej pamięci masowej wymaganej przez przestrzeń adresową
procedury składowanej.
- DB2
- Wybierz tę opcję, aby określić, że procedura składowana nie będzie uruchamiana w
zewnętrznym środowisku bezpieczeństwa. Jeśli procedura składowana uzyskuje dostęp
do zasobów zabezpieczanych przez zewnętrzne produkty bezpieczeństwa, dostęp taki
odbywa się przy użyciu identyfikatora autoryzowanego użytkownika powiązanego z
przestrzenią adresową procedury składowanej.
- Użytkownik
- Wybierz tę opcję, aby określić, że procedura składowana będzie uruchamiana w
zewnętrznym środowisku bezpieczeństwa. Jeśli procedura składowana uzyskuje dostęp
do zasobów zabezpieczanych przez zewnętrzne produkty bezpieczeństwa, dostęp taki
odbywa się przy użyciu identyfikatora autoryzowanego użytkownika, który wywołał
procedurę składowaną.
- Użytkownik definiujący
- Wybierz tę opcję, aby określić, że procedura składowana będzie uruchamiana w
zewnętrznym środowisku bezpieczeństwa. Jeśli procedura składowana uzyskuje dostęp
do zasobów zabezpieczanych przez zewnętrzne produkty bezpieczeństwa, dostęp taki
odbywa się przy użyciu identyfikatora autoryzowanego użytkownika będącego
właścicielem procedury składowanej.
- Program narzędziowy budowania
- Wyświetla nazwę programu narzędziowego budowania, który ma zostać uruchomiony do budowania
procedury składowanej Java
na serwerze z/OS. Administrator
DBA może tak skonfigurować kopie procedury budującej, aby w razie potrzeby używały różnych zasobów. Jeśli
w bazie danych znalezione zostaną poprawne nazwy, jedną z nich można wybrać w tym polu.
- Właściciel budowania
- Wyświetla identyfikator autoryzowanego użytkownika dla bazy danych
DB2 for
z/OS, który jest
odpowiedzialny za budowanie, odbudowanie i usuwanie procedur. Gdy jako właściciel
budowania podawany jest dodatkowy identyfikator autoryzowanego użytkownika lub nazwa grupy,
większa liczba użytkowników może być współodpowiedzialna za konserwowanie tej procedury. Jeśli właściciel budowania nie zostanie podany, program
narzędziowy budowania wybierze na właściciela budowania jeden z identyfikatorów
autoryzowanego użytkownika, na przykład CURRENT SQLID.
- Opcje prekonsolidacji
- Podaj opcje prekonsolidatora. Prekonsolidator łączy moduły obiektu
składające się na aplikację w jeden moduł wynikowy.
- Opcje konsolidacji
- Podaj opcje konsolidacji dla konsolidatora. Konsolidator przetwarza moduł wynikowy utworzony przez
prekonsolidator i generuje moduł, który może być pobrany w celu wykonania.
- Opcje wiązania
- Podaj opcje wiązania dla pakietów.
- Zbuduj procedurę składowaną na serwerze
- Wybierz tę opcję, aby budować procedurę składowaną na serwerze. Jeśli nie zaznaczysz tej opcji,
procedura składowana zostanie zbudowana przy użyciu sterownika uniwersalnego JDBC
DB2. Po
zaznaczeniu tej opcji kod źródłowy procedury składowanej nie może przekraczać 32 KB.
W przeciwnym razie, kod źródłowy może mieć wielkość do 10 MB.
- Pakiet główny
- Podaj główną nazwę pakietów, które zostaną utworzone przez konsolidator SQLJ. Jeśli nazwa nie
zostanie podana, będzie ona utworzona na podstawie nazwy profilu. Nazwa może zawierać
maksymalnie 7 znaków. Do głównej nazwy pakietu dopisane zostaną cyfry 1, 2, 3 i 4 w celu
utworzenia czterech ostatecznych nazw pakietów (po jednej dla każdego poziomu odseparowania). Pakiety
są wiązane z następującymi poziomami odseparowania: pakiet NAZWAPAKIETU1 jest wiązany z poziomem odseparowania UR,
pakiet NAZWAPAKIETU2 jest wiązany z poziomem odseparowania CS, pakiet NAZWAPAKIETU3 jest wiązany
z poziomem odseparowania RS, pakiet NAZWAPAKIETU4 jest wiązany z poziomem odseparowania RR.
- Budowanie szczegółowe
- Wybierz, aby wyświetlić szczegółowy status postępu budowania. W oknie Widok danych wyjściowych wyświetlane będą komunikaty budowania.
- Nazwa JAR
- Tylko źródłowa baza danych Derby wersja 10: Wyświetla nazwę pliku JAR, który zostanie
użyty do zainstalowania procedury na serwerze. Baza danych
DB2 używa tej nazwy również jako
identyfikatora pliku JAR w katalogu DB2.
- Plik źródłowy
- Tylko źródłowa baza danych Derby wersja 10: Podaj pełną ścieżkę do pliku źródłowego
Java lub
kliknij przycisk Przeglądaj, aby znaleźć ten plik.
- Pakiet DB2
- Tylko DB2 for
iSeries:
Podaj nazwę pakietu DB2,
który ma być używany podczas budowania procedur składowanych SQLJ. Na przykład: QUSRSYS/SER3283432, gdzie
QUSRSYS jest nazwą biblioteki, po której następuje 10 znaków nazwy profilu w postaci szeregowej. Informacje na temat poprawnych wartości zawiera dokumentacja produktu
DB2 dotycząca budowania
procedur składowanych SQLJ.