Hoe goed er ook gepland wordt, soms draait een systeem gewoon niet zoals verwacht. Een oorzaak hiervoor kan een tekort aan wisselbestandruimte zijn. Als blijkt dat er meer wisselbestandruimte nodig is, kan dat eenvoudig. Er zijn drie manieren om de totale ruimte beschikbaar als wisselbestand te vergroten: een nieuwe harde schijf toevoegen, swappen over NFS of een wisselbestand maken op een bestaande (UFS of andere) partitie.
Kijk voor informatie over het beveiligen van het wisselbestand, welke opties hiervoor bestaan, en waarom dit gedaan zou moeten worden in Paragraaf 19.17, “Het versleutelen van de wisselbestand ruimte” van het handboek.
Een nieuwe harde schijf voor swap toevoegen geeft betere prestaties dan een partitie aan een bestaande schijf toevoegen. Het aanmaken van partities en harde schijven wordt uitgelegd in Paragraaf 19.3, “Schijven toevoegen”. Paragraaf 12.2, “Initiėle instellingen” bespreekt de overwegingen van partitie-indelingen en de grootte van swap-partities.
Gebruik swapon(8) om een swap-partitie aan het systeem toe te voegen, bijvoorbeeld:
#
swapon /dev/ada1s1b
Het is mogelijk om elke partitie te gebruiken die momenteel niet aangekoppeld is, zelfs als deze al gegevens bevat. Het gebruik van swapon(8) op een partitie die gegevens bevat zal deze gegevens overschrijven en vernietigen. Zorg ervoor dat de partitie die als swap toegevoegd wordt echt de bedoelde partitie is voordat swapon(8) gebruikt wordt.
Voeg een regel toe aan /etc/fstab
voor de
partitie om deze swap-partitie automatisch toe te voegen tijdens het
opstarten:
/dev/ada1s1b
none swap sw 0 0
Raadpleeg fstab(5) voor een uitleg over de regels in
/etc/fstab
.
In het algemeen wordt swappen over NFS niet aangeraden behalve als het onmogelijk is om naar een lokale schijf te swappen. NFS-swappen wordt gelimiteerd door de hoeveelheid beschikbare bandbreedte en belast het de NFS-server.
Het is mogelijk om een bestand aan te maken van een bepaalde
grootte en dit als swap te gebruiken. In dit voorbeeld wordt
een bestand van 64 MB gebruikt,
/usr/swap0
. Uiteraard kan een willekeurige
naam gebruikt worden.
De kernel GENERIC
bevat reeds het
stuurprogramma voor geheugenschijven (md(4)) dat nodig is
voor deze bewerking. Zorg ervoor dat tijdens het bouwen van een
eigen kernel de volgende regel in uw configuratiebestand
zit:
device md
Kijk voor meer informatie over het bouwen van een eigen kernel in Hoofdstuk 9, De FreeBSD-kernel instellen.
Het wisselbestand /usr/swap0
aanmaken:
#
dd if=/dev/zero of=/usr/swap0 bs=1024k count=64
De correcte rechten op /usr/swap0
instellen:
#
chmod 0600 /usr/swap0
Het wisselbestand opnemen in
/etc/rc.conf
:
swapfile="/usr/swap0" # Instellen op naam van wisselbestand als hulpwisselbestand gewenst is
De machine moet herstart worden of om het wisselbestand direct in te schakelen:
#
mdconfig -a -t vnode -f /usr/swap0 -u 0 && swapon /dev/md0
All FreeBSD documents are available for download at http://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/doc/
Questions that are not answered by the
documentation may be
sent to <freebsd-questions@FreeBSD.org>.
Send questions about this document to <freebsd-doc@FreeBSD.org>.