Μετά από μια επιτυχημένη εγκατάσταση, ακολουθεί η ρύθμιση διάφορων
προαιρετικών επιλογών. Οι ρυθμίσεις μπορούν να γίνουν αν εισέλθετε
ξανά στο αντίστοιχο μενού (configuration options) πριν επανεκκινήσετε
το νέο FreeBSD σύστημα σας ή μετά την εγκατάσταση, χρησιμοποιώντας το
sysinstall
και επιλέγοντας
.
Αν έχετε ρυθμίσει προηγουμένως το PPP για να κάνετε εγκατάσταση μέσω FTP, η οθόνη αυτή δεν θα εμφανιστεί, αλλά μπορείτε να την ρυθμίσετε αργότερα με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω.
Για λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με Τοπικά Δίκτυα (LAN) και για ρύθμιση του FreeBSD ως πύλη / δρομολογητή (gateway/router), ανατρέξτε στο κεφάλαιο Advanced Networking.
Για να ρυθμίσετε μια συσκευή δικτύου, επιλέξτε Enter. Διαφορετικά, επιλέξτε για να συνεχίσετε.
και πιέστεΕπιλέξτε το interface που θα ρυθμίσετε με τα βελάκια, και πιέστε Enter.
Στο συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, το τρέχον Internet πρωτόκολλο (IPv4) ήταν αρκετό. Επιλέξαμε το Enter.
με τα βελάκια και πιέσαμεΑν είστε συνδεμένοι σε ένα υπάρχον IPv6 δίκτυο με ένα διακομιστή RA, επιλέξτε Enter. Θα χρειαστούν αρκετά δευτερόλεπτα για την ανίχνευση διακομιστών RA.
και πιέστεΑν δεν χρειάζεστε DHCP (Πρωτόκολλο Δυναμικής Απόδοσης Ρυθμίσεων, Dynamic Host Configuration Protocol) επιλέξτε Enter.
με τα βελάκια και πιέστεΑν επιλέξετε dhclient, και αν είναι επιτυχής, θα γίνει αυτόματη ρύθμιση των παραμέτρων του δικτύου. Ανατρέξτε στο Τμήμα 30.5, “Automatic Network Configuration (DHCP)” για περισσότερες πληροφορίες.
θα εκτελεστεί η εφαρμογήΗ ακόλουθη οθόνη Ρυθμίσεων Δικτύου δείχνει τη ρύθμιση μιας συσκευής Ethernet για ένα σύστημα το οποίο θα λειτουργεί ως πύλη για ένα Τοπικό Δίκτυο (LAN).
Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε ανάμεσα στα διάφορα πεδία και να συμπληρώσετε τις κατάλληλες πληροφορίες.
Το πλήρες όνομα του μηχανήματος, π.χ.
k6-2.example.com
σε αυτή την
περίπτωση.
Το όνομα του τομέα στον οποίο βρίσκεται το μηχάνημα, όπως
example.com
σε αυτή την
περίπτωση.
Πρόκειται για την διεύθυνση IP στην οποία προωθούνται τα πακέτα τα οποία δεν προορίζονται για τοπικούς προορισμούς. Θα πρέπει να συμπληρώσετε το πεδίο αυτό αν ο υπολογιστής είναι κόμβος στο συγκεκριμένο δίκτυο. Αφήστε αυτό το πεδίο κενό αν ο υπολογιστής είναι η πύλη για το Internet στο συγκεκριμένο δίκτυο. Η πύλη IPv4 είναι επίσης γνωστή ως προεπιλεγμένη πύλη ή προεπιλεγμένη διαδρομή (default gateway / default route).
Είναι η IP διεύθυνση του τοπικού σας διακομιστή DNS. Στο
συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, δεν υπάρχει διακομιστής DNS
και έτσι χρησιμοποιήθηκε η IP διεύθυνση του διακομιστή DNS που
δίνει ο παροχέας Internet
(208.163.10.2
).
Η IP διεύθυνση που θα χρησιμοποιηθεί σε αυτό το
interface είναι
192.168.0.1
Το μπλοκ διευθύνσεων που χρησιμοποιούνται σε αυτό το δίκτυο
είναι
192.168.0.0
-
192.168.0.255
με μάσκα υποδικτύου (netmask)
255.255.255.0
.
Προσθέστε εδώ επιπλέον επιλογές για την
ifconfig
και το συγκεκριμένο interface. Στην
συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει καμία.
Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε όταν τελειώσετε, και πιέστε Enter.
Επιλέγοντας Enter θα ενεργοποιήσετε το δίκτυο, έτοιμο προς χρήση στο μηχάνημα σας. Ωστόσο αυτό δεν επιτυγχάνει και πολλά κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης, ούτως ή άλλως θα χρειαστεί να κάνετε επανεκκίνηση.
και πιέζονταςΑν το μηχάνημα πρόκειται να λειτουργεί ως πύλη για ένα τόπικο δίκτυο και να προωθεί πακέτα μεταξύ άλλων μηχανημάτων, επιλέξτε Enter. Αν το μηχάνημα είναι ένας κόμβος του δικτύου, επιλέξτε και πιέστε Enter.
και πιέστεΑν επιλέξετε telnetd δεν θα ενεργοποιηθούν. Αυτό σημαίνει ότι απομακρυσμένοι χρήστες δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το telnet για να εισέλθουν στο μηχάνημα. Οι τοπικοί χρήστες θα μπορούν ωστόσο να έχουν πρόσβαση σε απομακρυσμένα μηχανήματα μέσω του telnet.
, κάποιες υπηρεσίες όπως τοΟι υπηρεσίες αυτές μπορούν να ενεργοποιηθούν μετά την εγκατάσταση
με την επεξεργασία του αρχείου /etc/inetd.conf
με τον προτιμώμενο σας επεξεργαστή κειμένου.
Δείτε το Τμήμα 30.2.1, “Overview” για περισσότερες
πληροφορίες.
Επιλέξτε
αν θέλετε να ρυθμίσετε τις υπηρεσίες αυτές κατά την εγκατάσταση. Θα ερωτηθείτε για μια ακόμα επιβεβαίωση:Επιλέξτε
για να συνεχίσετε.Επιλέγοντας #
από την αρχή μιας γραμμής.
Μετά την προσθήκη των επιθυμητών υπηρεσιών, και με την πίεση του Esc θα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο σας επιτρέπει να βγείτε από το πρόγραμμα, αποθηκεύοντας και τις αλλαγές σας.
Αν επιλέξετε sshd(8), ο δαίμονας του OpenSSH. Με τον τρόπο αυτό θα επιτρέψετε ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση στο μηχάνημα σας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το OpenSSH δείτε το Τμήμα 15.11, “OpenSSH”.
θα ενεργοποιηθεί οΕπιλέγοντας το προεπιλεγμένο Enter θα επιτρέπεται μόνος στους χρήστες που έχουν λογαριασμούς με κωδικούς να έχουν FTP πρόσβαση στο μηχάνημα.
και πιέζονταςΟποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση στο μηχάνημα σας, αν επιλέξετε να επιτρέψετε τις ανώνυμες συνδέσεις FTP. Θα πρέπει να λάβετε υπόψιν σας τις επιπλοκές ασφαλείας που θα επιφέρει μια τέτοια ρύθμιση. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια, δείτε το Κεφάλαιο 15, Ασφάλεια.
Για να επιτρέψετε το ανώνυμο FTP, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε Enter. Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ξανά την επιλογή σας:
και να πιέσετεΤο μήνυμα αυτό σας ειδοποιεί επίσης ότι η υπηρεσία FTP θα
πρέπει επίσης να ενεργοποιηθεί στο
/etc/inetd.conf
σε περίπτωση που θέλετε να
ενεργοποιηθούν οι ανώνυμες συνδέσεις FTP (δείτε το
Τμήμα 2.10.3, “Ρύθμιση Υπηρεσιών Internet (Internet Services)”). Επιλέξτε και πιέστε
Enter για να συνεχίσετε. Θα δείτε την ακόλουθη
οθόνη:
Χρησιμοποιήστε το Tab για να επιλέξετε και να συμπληρώσετε τα απαραίτητα πεδία πληροφοριών:
Ο αναγνωριστικός αριθμός (user ID) που θέλετε να αποδώσετε στον ανώνυμο FTP χρήστη. Όλα τα αρχεία που θα ανεβαίνουν στον διακομιστή FTP θα ανήκουν σε αυτό το ID.
Σε ποια ομάδα χρηστών (group) θέλετε να ανήκει ο ανώνυμος FTP χρήστης.
Κείμενο που περιέχει περιγραφή του χρήστη στο αρχείο
/etc/passwd
.
Η τοποθεσία που περιέχει τα αρχεία που είναι διαθέσιμα στο ανώνυμο FTP.
Η τοποθεσία που θα ανεβαίνουν τα αρχεία από ανώνυμους FTP χρήστες.
Ο ριζικός (root) κατάλογος του FTP, από προεπιλογή,
δημιουργείται στο /var
. Αν δεν υπάρχει εκεί
αρκετός χώρος για την αναμενόμενη χρήση του FTP, μπορείτε να
χρησιμοποιήσετε τον κατάλογο /usr
αλλάζοντας
τον ριζικό κατάλογο (FTP Root Directory) σε
/usr/ftp
.
Όταν είστε ικανοποιημένος με τις τιμές, πιέστε Enter για να συνεχίσετε.
Αν επιλέξετε Enter, θα ξεκινήσει αυτόματα ένας επεξεργαστής κειμένου ώστε να μπορέσετε να επεξεργαστείτε το μήνυμα.
και πιέσετεΠρόκειται για τον επεξεργαστή κειμένου ee
.
Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να αλλάξετε το μήνυμα ή αν θέλετε
αλλάξτε το μήνυμα αργότερα, χρησιμοποιώντας ένα επεξεργαστή κειμένου
της επιλογής σας. Δείτε το όνομα του αρχείου και τη θέση του στην
τελευταία γραμμή της οθόνης του επεξεργαστή κειμένου.
Πιέζοντας Esc θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή . Πιέστε Enter για έξοδο και συνέχεια. Πιέστε ξανά Enter για να αποθηκεύσετε τυχόν αλλαγές που έχετε κάνει.
Το Σύστημα Αρχείων Δικτύου (NFS) επιτρέπει το διαμοιρασμό αρχείων σε ένα δίκτυο. Ένα μηχάνημα μπορεί να ρυθμιστεί ως εξυπηρετητής, πελάτης ή και τα δύο. Ανατρέξτε στο Τμήμα 30.3, “Network File System (NFS)” για περισσότερες πληροφορίες.
Αν δεν υπάρχει ανάγκη για εξυπηρετητή Συστήματος Αρχείων Δικτύου, επιλέξτε Enter.
και πιέστεΑν επιλέξετε exports
.
Πιέστε Enter για να συνεχίσετε. Θα ανοίξει
ένας επεξεργαστής κειμένου για να μπορέσετε να δημιουργήσετε και να
επεξεργαστείτε το αρχείο exports
.
Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να προσθέσετε τα συστήματα αρχείων που θέλετε να διαμοιράσετε, τώρα ή αργότερα χρησιμοποιώντας ένα επεξεργαστή κειμένου της επιλογής σας. Σημειώστε το όνομα και την τοποθεσία του αρχείου όπως φαίνονται στο κάτω μέρος της οθόνης.
Πιέζοντας Esc θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή . Πιέστε Enter για έξοδο και συνέχεια.
Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες επιλογές για τη ρύθμιση της κονσόλας του συστήματος.
Για να δείτε και να ρυθμίσετε τις επιλογές, επιλέξτε Enter.
και πιέστεΜια συνηθισμένη επιλογή είναι η προστασία οθόνης (screen saver). Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε Enter.
και πιέστεΕπιλέξτε την επιθυμητή προστασία οθόνης με τα βελάκια, και πιέστε Enter. Θα ξαναδείτε το μενού Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος.
Το προεπιλεγμένο χρονικό διάστημα είναι 300 δευτερόλεπτα. Για να αλλάξετε το διάστημα, επιλέξτε ξανά Enter. Θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού:
και από το μενού Screen Saver Options επιλέξτε με τα βελάκια, και πιέστεΑλλάξτε την τιμή, επιλέξτε Enter για να επιστρέψετε στο μενού Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος.
και πιέστεΕπιλέγοντας Enter θα συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν μετά την εγκατάσταση.
και πιέζονταςΗ σωστή ρύθμιση της ζώνης ώρας, θα επιτρέψει στο μηχάνημα σας να διορθώνει αυτόματα την ώρα σύμφωνα με τις τοπικές ρυθμίσεις, καθώς και να εκτελεί άλλες λειτουργίες που σχετίζονται με τις ζώνες ώρας.
Το παράδειγμα που φαίνεται είναι για ένα μηχάνημα που βρίσκεται στις Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι επιλογές σας θα διαφέρουν ανάλογα με τη γεωγραφική σας θέση.
Επιλέξτε Enter για να ρυθμίσετε τη ζώνη ώρας.
και πιέστεΕπιλέξτε Enter.
ή ανάλογα με το πως είναι ρυθμισμένο το ρολόι στο μηχάνημα σας και πιέστεΕπιλέξτε την κατάλληλη περιοχή (region) με τα βελάκια και πιέστε Enter.
Επιλέξτε την κατάλληλη χώρα χρησιμοποιώντας τα βελάκια και πιέστε Enter.
Επιλέξτε την κατάλληλη ζώνη ώρας με τα βελάκια και πιέστε Enter.
Επιβεβαιώστε ότι είναι σωστή η συντομογραφία για τη ζώνη ώρας που έχετε επιλέξει. Αν φαίνεται εντάξει, πιέστε Enter για να συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την εγκατάσταση.
Η ενότητα αυτή ισχύει μόνο για την εγκατάσταση FreeBSD της σειράς
7.X
. Αν εγκαταστήσετε
FreeBSD 8.X
η οθόνη αυτή δεν θα
εμφανιστεί.
Επιλέγοντας Enter θα επιτρέψετε την εκτέλεση προγραμμάτων Linux στο FreeBSD. Η εγκατάσταση θα προσθέσει όλα τα απαραίτητα πακέτα για τη συμβατότητα με εκτελέσιμα προγράμματα για Linux.
και πιέζονταςΑν κάνετε εγκατάσταση μέσω FTP, το μηχάνημα θα πρέπει να είναι συνδεμένο στο Internet. Μερικές φορές, μια τοποθεσία FTP δεν έχει όλες τις απαιτούμενες διανομές, όπως τη συμβατότητα με το Linux. Μπορείτε ωστόσο να την εγκαταστήσετε αργότερα, αν χρειάζεται.
Η επιλογή αυτή θα σας επιτρέψει να κάνετε αποκοπή και επικόλληση κειμένου στην κονσόλα και σε προγράμματα χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι τριών πλήκτρων. Αν χρησιμοποιείτε ποντίκι δύο πλήκτρων, ανατρέξτε στη σελίδα βοήθειας, moused(8), μετά την εγκατάσταση για να δείτε πως μπορείτε να εξομοιώσετε ποντίκι τριών πλήκτρων. Στο παράδειγμα αυτό φαίνεται η ρύθμιση ενός μη-USB ποντικιού (π.χ. PS/2 η σειριακού - COM - ποντικιού):
Επιλέξτε Enter.
για μη-USB ποντίκι, ή για USB ποντίκι και πιέστεΧρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε Enter.
και πιέστεΤο ποντίκι που χρησιμοποιείται σε αυτό το παράδειγμα, είναι τύπου PS/2, και έτσι είναι σωστή η προεπιλεγμένη ρύθμιση Enter για έξοδο από αυτό το μενού.
. Για να αλλάξετε πρωτόκολλο, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να κάνετε κάποια άλλη επιλογή. Βεβαιωθείτε ότι είναι φωτισμένη η επιλογή και πιέστεΧρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε Enter.
και πιέστεΤο σύστημα αυτό είχε ποντίκι PS/2 και έτσι ήταν κατάλληλη η προεπιλεγμένη ρύθμιση Enter.
. Για να αλλάξετε την πόρτα, χρησιμοποιήστε τα βελάκια και πιέστεΤέλος, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε Enter για να ενεργοποιήσετε και να δοκιμάσετε τον δαίμονα του ποντικιού (mouse daemon).
, και πιέστεΜετακινήστε το ποντίκι στην οθόνη και βεβαιωθείτε ότι ο δρομέας αντιδρά σωστά. Αν είναι εντάξει, επιλέξτε Enter. Αν όχι, το ποντίκι δεν έχει ρυθμιστεί σωστά — επιλέξτε και ξαναδοκιμάστε χρησιμοποιώντας διαφορετικές ρυθμίσεις.
και πιέστεΕπιλέξτε Enter για να επιστρέψετε, ώστε να συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την εγκατάσταση.
με τα βελάκια και πιέστεΤα πακέτα είναι προμεταγλωττισμένα εκτελέσιμα, και αποτελούν ένα βολικό τρόπο για να εγκαταστήσετε λογισμικό.
Θα σας δείξουμε την εγκατάσταση ενός πακέτου ως παράδειγμα.
Μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε τώρα και όποια άλλα πρόσθετα πακέτα
επιθυμείτε. Μετά την εγκατάσταση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το
sysinstall
για να εγκαταστήσετε πρόσθετα
πακέτα.
Επιλέγοντας Enter θα δείτε τις οθόνες επιλογής πακέτων:
και πιέζονταςΜπορείτε κάθε δεδομένη στιγμή να εγκαταστήσετε μόνο τα πακέτα που είναι διαθέσιμα στο τρέχον μέσο εγκατάστασης.
Με την επιλογή Enter.
θα δείτε όλα τα διαθέσιμα πακέτα, ή μπορείτε να επιλέξετε συγκεκριμένη κατηγορία. Φωτίστε την επιλογή σας με τα βελάκια και πιέστεΘα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο δείχνει όλα διαθέσιμα πακέτα για την επιλογή που κάνατε:
Το κέλυφος (shell) bash φαίνεται επιλεγμένο. Επιλέξτε όσα πακέτα επιθυμείτε, φωτίζοντας το πακέτο και πιέζοντας το πλήκτρο Space. Θα δείτε μια σύντομη περιγραφή για κάθε πακέτο στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης.
Η πίεση του πλήκτρου Tab εναλλάσσει μεταξύ του τελευταίου επιλεγμένου πακέτου, του , και του .
Όταν έχετε τελειώσει με το μαρκάρισμα των πακέτων προς εγκατάσταση, πιέστε μια φορά Tab για να μετακινηθείτε στο και πιέστε Enter για να επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων (Package Selection).
Το αριστερό και δεξί βελάκι εναλλάσσει επίσης μεταξύ του Enter για να επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων.
και του . Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη μέθοδο για να επιλέξετε και πιέστεΧρησιμοποιήστε το Tab και τα βελάκια για να επιλέξετε και πιέστε Enter. Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ότι θέλετε να εγκαταστήσετε τα πακέτα:
Επιλέγοντας Enter θα ξεκινήσει η εγκατάσταση πακέτων. Θα βλέπετε μηνύματα της εγκατάστασης μέχρι την ολοκλήρωση της. Σημειώστε τυχόν μηνύματα λάθους που εμφανίζονται.
και πιέζονταςΗ τελική ρύθμιση συνεχίζεται μετά την εγκατάσταση των πακέτων. Αν καταλήξετε να μην εγκαταστήσετε κανένα πακέτο, και επιθυμείτε να επιστρέψετε στην τελική ρύθμιση, επιλέξτε
ούτως ή άλλως.Θα πρέπει να προσθέσετε τουλάχιστον ένα χρήστη κατά τη διάρκεια
της εγκατάστασης, ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σύστημα χωρίς
να εισέρχεστε ως root
. Η root κατάτμηση είναι
γενικά μικρή, και εκτελώντας εφαρμογές ως root
μπορεί γρήγορα να γεμίσει. Παρακάτω φαίνεται και ένας πιο σοβαρός
κίνδυνος:
Επιλέξτε Enter για να συνεχίσετε με την προσθήκη ενός χρήστη.
και πιέστεΕπιλέξτε Enter.
με τα βελάκια και πιέστεΚαθώς θα εισάγετε τα στοιχεία πιέζοντας το Tab θα εμφανίζονται οι παρακάτω περιγραφές στο κάτω μέρος της οθόνης για να σας βοηθήσουν στην εισαγωγή των απαιτούμενων πληροφοριών:
To όνομα χρήστη (login name) για το νέο χρήστη (υποχρεωτικό).
Ο αναγνωριστικός αριθμός (numerical ID) για αυτό τον χρήστη (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή).
Το όνομα της ομάδας (group name) για αυτό το χρήστη (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή).
Ο κωδικός (password) για αυτό το χρήστη (δώστε προσοχή στο πεδίο αυτό!).
Το πλήρες όνομα του χρήστη (σχόλιο).
Οι υπόλοιπες ομάδες (groups) στις οποίες ανήκει αυτός ο χρήστης (έχει δηλ. τα δικαιώματα τους).
Ο προσωπικός κατάλογος αρχείων (home directory) του χρήστη (αφήστε κενό για την προεπιλεγμένη επιλογή).
Το προεπιλεγμένο κέλυφος (login shell) του χρήστη
(αφήστε κενό για την προεπιλογή, π.χ.
/bin/sh
).
Το κέλυφος εισόδου αλλάχτηκε από /bin/sh
σε
/usr/local/bin/bash
για να χρησιμοποιηθεί το
κέλυφος bash το οποίο εγκαταστήσαμε
προηγουμένως μέσω πακέτου. Μην προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο
κέλυφος που δεν υπάρχει, διαφορετικά δεν θα μπορείτε να κάνετε login.
Το πλέον συνηθισμένο κέλυφος στον κόσμο του BSD είναι το C shell, το
οποίο μπορείτε να γράψετε ως /bin/tcsh
.
Ο χρήστης προστέθηκε επίσης στην ομάδα
wheel
για να έχει τη δυνατότητα να γίνει
υπερχρήστης (superuser) με δικαιώματα
root
.
Όταν είστε ικανοποιημένος από τις επιλογές σας, πιέστε
και θα εμφανιστεί ξανά το μενού User and Group Management:Μπορείτε επίσης τη δεδομένη στιγμή να προσθέσετε ομάδες, αν
υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη. Διαφορετικά, μπορείτε να επανέλθετε στη
ρύθμιση αυτή μετά την εγκατάσταση, μέσω του
sysinstall
.
Όταν τελειώσετε με την προσθήκη χρηστών, επιλέξτε Enter για να συνεχίσετε με την εγκατάσταση.
με τα βελάκια και πιέστεΠιέστε Enter για να ορίσετε τον κωδικό για το
χρήστη root
.
Θα πρέπει να πληκτρολογήσετε δύο φορές τον κωδικό σωστά. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι πρέπει να έχετε τρόπο να βρείτε τον κωδικό αν τον ξεχάσετε. Παρατηρήστε ότι ο κωδικός δεν εμφανίζεται καθώς τον πληκτρολογείτε, ούτε και εμφανίζονται αστεράκια στη θέση του.
Η εγκατάσταση θα συνεχιστεί μετά την επιτυχημένη εισαγωγή του κωδικού.
Αν χρειάζεται να ρυθμίσετε πρόσθετες δικτυακές υπηρεσίες, ή κάποια
άλλη ρύθμιση, μπορείτε να το κάνετε τώρα ή μετά την εγκατάσταση με τη
χρήση της εντολής sysinstall
.
Επιλέξτε Enter για να επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού Εγκατάστασης (Main Installation Menu).
με τα βελάκια και πιέστεΕπιλέξτε Enter. Θα κληθείτε να επιβεβαιώσετε την έξοδο από την εγκατάσταση:
με τα βελάκια και πιέστεΕπιλέξτε
. Αν είχατε ξεκινήσει από το CDROM, θα δείτε το παρακάτω μήνυμα για να σας υπενθυμίσει να αφαιρέσετε το CD:Ο οδηγός CDROM θα παραμείνει κλειδωμένος μέχρι να αρχίσει η επανεκκίνηση του μηχανήματος. Κατόπιν ξεκλειδώνει και μπορείτε (γρήγορα) να βγάλετε το CD από τον οδηγό. Πιέστε
για να επανεκκινήσετε το μηχάνημα.Το σύστημα θα επανεκκινήσει, και προσέξτε για τυχόν μηνύματα λάθους που θα εμφανιστούν.
Η ρύθμιση υπηρεσιών δικτύου μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία για νέους χρήστες χωρίς εμπειρία στον αντίστοιχο τομέα. Η δικτύωση, περιλαμβανομένου και του Internet, είναι κρίσιμη σε όλα τα μοντέρνα λειτουργικά συστήματα, περιλαμβανομένου και του FreeBSD. Για το λόγο αυτό είναι χρήσιμο να έχετε κάποια κατανόηση των εκτεταμένων ικανοτήτων δικτύωσης του FreeBSD. Κάνοντας το αυτό κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης επιβεβαιώνεται η δυνατότητα των χρηστών να κατανοήσουν τις διάφορες υπηρεσίες που τους παρέχονται.
Οι δικτυακές υπηρεσίες είναι προγράμματα που δέχονται είσοδο από
οποιοδήποτε σημείο στο δίκτυο. Καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να
είναι σίγουρο ότι τα προγράμματα αυτά δεν θα κάνουν οτιδήποτε
“επιζήμιο”. Δυστυχώς οι προγραμματιστές δεν είναι
τέλειοι και κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί περιπτώσεις που σφάλματα σε
δικτυακές υπηρεσίες έχουν γίνει αντικείμενα εκμετάλλευσης από
εισβολείς για την εκτέλεση κακόβουλων πράξεων. Είναι σημαντικό να μην
ενεργοποιήσετε καμιά δικτυακή υπηρεσία μέχρι να ανακαλύψετε ότι την
χρειάζεστε. Μπορείτε πάντα να την ενεργοποιήσετε αργότερα,
εκτελώντας ξανά την εφαρμογή sysinstall ή
χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχονται από το αρχείο
/etc/rc.conf
.
Με την επιλογή
θα δείτε ένα μενού παρόμοιο με το παρακάτω:Η πρώτη επιλογή, Τμήμα 2.10.1, “Ρύθμιση Συσκευών Δικτύου”, και μπορείτε με ασφάλεια να την αγνοήσετε.
, καλύφθηκε προηγουμένως στοΕπιλέγοντας
προστίθεται υποστήριξη για το βοηθητικό πρόγραμμα αυτόματης προσάρτησης (automatic mount) BSD. Αυτό χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με το πρωτόκολλο NFS (δείτε παρακάτω) για την αυτόματη προσάρτηση απομακρυσμένων συστημάτων αρχείων. Δεν απαιτείται εδώ κάποια ιδιαίτερη ρύθμιση.Αμέσως μετά βρίσκεται η επιλογή
. Όταν την επιλέξετε θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού για να μπορέσετε να εισάγετε συγκεκριμένες παραμέτρους (flags) για την υπηρεσία AMD. Το μενού περιέχει ήδη ένα σύνολο από προεπιλογές:Η επιλογή -a
θέτει το προεπιλεγμένο σημείο
προσάρτησης (mount point) το οποίο εδώ καθορίζεται ως
/.amd_mnt
. Η επιλογή -l
καθορίζει το προεπιλεγμένο αρχείο καταγραφής
log
. Ωστόσο όταν χρησιμοποιείται το
syslogd
όλες οι εργασίες καταγραφής στέλνονται στον
δαίμονα καταγραφής συστήματος (system log daemon). Ο κατάλογος
/host
χρησιμοποιείται για την
προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από ένα
απομακρυσμένο κόμβο, ενώ ο κατάλογος
/net
χρησιμοποιείται για την
προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από μια IP
διεύθυνση. Το αρχείο /etc/amd.map
καθορίζει τις
προεπιλεγμένες επιλογές για τις προσαρτήσεις μέσω του
AMD.
Η επιλογή
επιτρέπει ανώνυμες συνδέσεις FTP. Επιλέξτε την για να κάνετε το μηχάνημα ανώνυμο εξυπηρετητή FTP. Θα πρέπει ωστόσο να αντιλαμβάνεστε τις επιπλοκές στην ασφάλεια που προκαλεί η επιλογή αυτή. Θα εμφανιστεί ένα ακόμα μενού για να σας εξηγήσει τις επιπλοκές ασφαλείας καθώς και τις ρυθμίσεις σε βάθος.Το μενού ρυθμίσεων
θα ρυθμίσει το μηχάνημα σας να λειτουργεί ως πύλη όπως εξηγήσαμε προηγουμένως. Από εδώ επίσης μπορείτε να καταργήσετε την επιλογή αν την επιλέξατε κατά λάθος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης.Η επιλογή inetd(8) όπως εξηγήθηκε παραπάνω.
μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ρυθμίσει ή να απενεργοποιήσει πλήρως το δαίμοναΗ επιλογή
χρησιμοποιείται για την ρύθμιση του προεπιλεγμένου MTA ή Αντιπροσώπου Μεταφοράς Ταχυδρομείου (Mail Transfer Agent) του συστήματος. Με την επιλογή αυτή θα εμφανιστεί το παρακάτω μενού:Στο σημείο αυτό σας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξετε ποιο MTA να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε ως προεπιλεγμένο Το MTA δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον διακομιστή ταχυδρομείου ο οποίος παραδίδει τα μηνύματα στους χρήστες του συστήματος ή το Internet.
Αν επιλέξετε sendmail η οποία είναι και η προεπιλεγμένη για το FreeBSD. Με την επιλογή θα ρυθμίσετε το sendmail να είναι το προεπιλεγμένο MTA, αλλά θα απενεργοποιηθεί η ικανότητα του να λαμβάνει email από το Internet. Οι άλλες επιλογές εδώ, και δρουν παρόμοια με το . Και οι δύο διανέμουν email. Ωστόσο κάποιοι χρήστες προτιμούν αυτές τις εναλλακτικές λύσεις MTA από το sendmail.
θα εγκαταστήσετε την δημοφιλή εφαρμογή διακομιστήΜετά την επιλογή ενός MTA, ή αν αποφασίσετε να μην επιλέξετε ένα MTA, θα εμφανιστεί το μενού ρύθμισης δικτύου, με την επόμενη επιλογή που είναι
.Η επιλογή Τμήμα 30.3, “Network File System (NFS)” για περισσότερες πληροφορίες ρύθμισης του πελάτη και του διακομιστή.
θα ρυθμίσει το σύστημα σας να επικοινωνεί με ένα εξυπηρετητή μέσω NFS. Ένας εξυπηρετητής NFS καθιστά συστήματα αρχείων διαθέσιμα προς άλλα μηχανήματα μέσω του δικτύου, χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο NFS. Αν το μηχάνημα σας δεν διαθέτει σύνδεση τοπικού δικτύου, μπορείτε να αφήσετε την λειτουργία αυτή αποεπιλεγμένη. Το σύστημα μπορεί να χρειαστεί περισσότερες ρυθμίσεις αργότερα. Δείτε στοΚάτω από την επιλογή αυτή υπάρχει η αντίστοιχη
η οποία επιτρέπει να ρυθμίσετε το σύστημα σας ως εξυπηρετητή NFS. Προστίθενται με τον τρόπο αυτό οι απαραίτητες πληροφορίες για την εκκίνηση της υπηρεσίας RPC (remote procedure call). Το RPC χρησιμοποιείται για τον συντονισμό των συνδέσεων μεταξύ των κόμβων και των προγραμμάτων.Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή
η οποία χειρίζεται τον συγχρονισμό ώρας. Όταν επιλεχθεί, εμφανίζεται ένα μενού όπως το παρακάτω:Από το μενού αυτό, επιλέξτε τον διακομιστή που είναι πλησιέστερος στην τοποθεσία σας. Επιλέγοντας τον πλησιέστερο, ο συγχρονισμός της ώρας θα είναι πιο ακριβής, καθώς ένας απομακρυσμένος διακομιστής θα έχει ενδεχομένως μεγαλύτερη καθυστέρηση στη σύνδεση.
Η επόμενη επιλογή είναι το PCNFSD. Με αυτήν θα
εγκατασταθεί το πακέτο net/pcnfsd
από τη συλλογή Ports. Πρόκειται για ένα χρήσιμο βοηθητικό πρόγραμμα
το οποίο παρέχει υπηρεσίες πιστοποίησης (authentication) για το
NFS για συστήματα που δεν έχουν δυνατότητα να
παρέχουν τις δικές τους, όπως το λειτουργικό σύστημα MS-DOS® της
Microsoft.
Τώρα θα πρέπει να μετακινηθείτε προς τα κάτω για να δείτε τις άλλες επιλογές:
Τα προγράμματα rpcbind(8), rpc.statd(8), και
rpc.lockd(8) χρησιμοποιούνται όλα για Remote Procedure
Calls (RPC).
Το πρόγραμμα rpcbind
κατευθύνει την επικοινωνία
μεταξύ εξυπηρετητών και πελατών NFS και απαιτείται
για τη σωστή λειτουργία των εξυπηρετητών NFS.
Ο δαίμονας rpc.statd αλληλεπιδρά με το
δαίμονα rpc.statd άλλων μηχανημάτων για να
παρέχει πληροφορίες κατάστασης. Η κατάσταση που λαμβάνεται, συνήθως
φυλάσσεται στο αρχείο /var/db/statd.status
. Η
επόμενη επιλογή που εμφανίζεται είναι το
, το οποίο αν επιλεχθεί θα παρέχει
υπηρεσίες κλειδώματος αρχείων (file locking). Συνήθως χρησιμοποιείται
μαζί με το rpc.statd για να παρακολουθεί
ποια μηχανήματα ζητούν κλειδώματα και πόσο συχνά τα απαιτούν. Αν και
οι δυο τελευταίες επιλογές είναι θαυμάσιες για εκσφαλμάτωση και
αντιμετώπιση προβλημάτων, δεν απαιτούνται για τη σωστή λειτουργία
των διακομιστών και πελατών NFS.
Καθώς προχωράμε τη λίστα προς τα κάτω, η επόμενη επιλογή είναι το
routed(8) διαχειρίζεται τους πίνακες δρομολόγησης
του δικτύου, ανακαλύπτει δρομολογητές multicast και παρέχει, κατόπιν
απαίτησης, αντίγραφα του πίνακα δρομολόγησης σε κάθε συνδεμένο στο
δίκτυο κόμβο. Η χρήση του προορίζεται κυρίως για μηχανήματα τα οποία
δρουν ως πύλη (gateway) σε ένα τοπικό δίκτυο. Όταν το επιλέξετε, θα
εμφανιστεί ένα μενού το οποίο θα σας ζητήσει την προεπιλεγμένη
τοποθεσία για το πρόγραμμα. Είναι ήδη καθορισμένη για σας, και
μπορείτε να την επιλέξετε πιέζοντας το πλήκτρο
Enter. Θα εμφανιστεί τότε ακόμα ένα μενού, που θα
σας ζητά αυτή τη φορά τυχόν επιπλέον ρυθμίσεις (flags) που θέλετε να
περάσετε στην εφαρμογή routed. Η
προεπιλογή είναι το -q
και πρέπει ήδη να φαίνεται
στην οθόνη σας.
Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή
rwhod(8) κατά την εκκίνηση του συστήματος. Η εντολή
rwhod
εκπέμπει περιοδικά μηνύματα του συστήματος
στο δίκτυο, ή και τα συλλέγει όταν είναι σε κατάσταση
“καταναλωτή (consumer)”. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες
πληροφορίες στις σελίδες βοήθειας ruptime(1) και
rwho(1).
Η προτελευταία επιλογή στη λίστα είναι για το δαίμονα sshd(8). Πρόκειται για τον εξυπηρετητή secure shell ή OpenSSH ο οποίος συνίσταται ιδιαίτερα σε σχέση με τους στάνταρ εξυπηρετητές telnet και FTP. Ο εξυπηρετητής sshd χρησιμοποιείται για την δημιουργία ασφαλής σύνδεσης μεταξύ δύο μηχανημάτων, με τη χρήση κρυπτογραφημένων συνδέσεων.
Τέλος, υπάρχει η επιλογή
. Αυτή επιτρέπει την χρήση των Επεκτάσεων TCP που ορίζονται στα RFC 1323 και RFC 1644. Αν και σε πολλά μηχανήματα, η χρήση τους μπορεί να επιταχύνει τις συνδέσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει και την κατάρρευση κάποιων από αυτές. Δεν συνίσταται για εξυπηρετητές, μπορεί όμως να είναι χρήσιμη σε ανεξάρτητα μηχανήματα.Τώρα που έχετε ρυθμίσει τις δικτυακές υπηρεσίες, μπορείτε να μετακινηθείτε στο πρώτο στοιχείο της λίστας, το
και να συνεχίσετε με το επόμενο τμήμα ρυθμίσεων.Αν όλα πήγαν καλά, θα δείτε μηνύματα να κυλούν στην οθόνη σας μέχρι να φτάσετε στην προτροπή εισόδου (login prompt). Μπορείτε να δείτε το περιεχόμενο των μηνυμάτων με την πίεση του πλήκτρου Scroll-Lock και χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα PgUp και PgDn. Πιέζοντας ξανά το Scroll-Lock θα επανέλθετε στην προτροπή.
Μπορεί να μην καταφέρετε να δείτε όλα τα μηνύματα (λόγω
περιορισμού της προσωρινής μνήμης buffer) αλλά μπορείτε να τα δείτε
μετά την είσοδο σας, με τη χρήση της εντολής
dmesg
στη γραμμή εντολών.
Κάντε login με τη χρήση του ονόματος χρήστη και κωδικού που
δημιουργήσατε κατά την εγκατάσταση (στο παράδειγμα μας,
rpratt
). Αποφεύγετε να εισέρχεστε ως
root
αν δεν είναι απαραίτητο.
Τυπικά μηνύματα εκκίνησης (έχουν παραλειφθεί οι πληροφορίες έκδοσης):
Η δημιουργία των κλειδιών RSA και DSA μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο σε αργά μηχανήματα. Αυτό συμβαίνει μόνο στην πρώτη εκκίνηση ενός νέου συστήματος. Οι επόμενες εκκινήσεις θα είναι πιο γρήγορες.
Αν έχετε ρυθμίσει τον X server και έχετε επιλέξει
γραφικό περιβάλλον εργασίας, μπορείτε να το ξεκινήσετε δίνοντας την
εντολή startx
στην γραμμή εντολών.
Είναι πολύ σημαντικό να τερματίζετε σωστά το λειτουργικό σύστημα.
Μην σβήνετε απλώς τον υπολογιστή από το διακόπτη ρεύματος. Πρώτα από
όλα, γίνετε υπερχρήστης (superuser) χρησιμοποιώντας την εντολή
su
στη γραμμή εντολών και δίνοντας τον κωδικό του
root
. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο χρήστης
ανήκει στην ομάδα wheel
. Διαφορετικά, κάντε
κανονικά login σαν root
και χρησιμοποιήστε την
εντολή shutdown -h now
.
Είναι ασφαλές να διακόψετε την τροφοδοσία αφού δώσετε την εντολή shutdown και δείτε το μήνυμα “Please press any key to reboot”. Αν πιέσετε οποιοδήποτε πλήκτρο αντί να διακόψετε την τροφοδοσία, το σύστημα θα επανεκκινήσει.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό πλήκτρων Ctrl+Alt+Del για να επανεκκινήσετε το σύστημα, ωστόσο αυτό δεν συνίσταται κατά τη διάρκεια της κανονικής λειτουργίας.
Αυτό το κείμενο, και άλλα κείμενα, μπορεί να βρεθεί στο ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/doc/
Για ερωτήσεις σχετικά με το FreeBSD, διαβάστε την
τεκμηρίωση πριν να επικοινωνήσετε με την
<questions@FreeBSD.org>.
Για ερωτήσεις σχετικά με αυτή την τεκμηρίωση, στείλτε e-mail στην
<doc@FreeBSD.org>.