وڪيپيڊيا sdwiki https://sd.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%8F%DA%A9_%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%88 MediaWiki 1.39.0-wmf.21 first-letter ذريعات خاص بحث واپرائيندڙ واپرائيندڙ بحث وڪيپيڊيا وڪيپيڊيا بحث فائل فائل بحث ذريعات وڪي ذريعات وڪي بحث سانچو سانچو بحث مدد مدد بحث زمرو زمرو بحث باب باب بحث TimedText TimedText talk ماڊيول ماڊيول بحث گيجيٽ گيجيٽ بحث گيجيٽ وصف گيجيٽ وصف بحث 0 2948 239995 239994 2022-07-24T12:00:08Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه ڏن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] g9vntg5jyxlw9jwcwthlmro3hkas6cc 239996 239995 2022-07-24T12:01:10Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] o4y9l6w2mm38e4wj405kcz0wea2lic8 239997 239996 2022-07-24T12:54:52Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== سن ۱۰ ھجري شوال جي مھيني ۾ بيبي عائشه رضه جو پاڻ سڳورن {{درود}} جن سان نڪاح مڪي ۾ پڙھيو ويو ان وقت سندس عمر ۶ سال ھئي ۽ رخصتي شوال جي مھيني ۾ ھجرت جي پھرين سال ۹ ورھين جي عمر ۾ مديني ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. نڪاح ۽ رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر بابت متضاد روايتون آھن جن ۾ ھڪ روايت مطابق رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر ۱۸ سال ھئي. == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] nrfj4uwkqcw8erjm3koea58wd6ajurc 239998 239997 2022-07-24T12:56:47Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. حق مھر ۴۰۰ درھم مقرر ٿيو<ref name =" جلد" > شرح مواھب ، زرقاني ، جلد ۳, صه ۲۹۷ </ref>. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== سن ۱۰ ھجري شوال جي مھيني ۾ بيبي عائشه رضه جو پاڻ سڳورن {{درود}} جن سان نڪاح مڪي ۾ پڙھيو ويو ان وقت سندس عمر ۶ سال ھئي ۽ رخصتي شوال جي مھيني ۾ ھجرت جي پھرين سال ۹ ورھين جي عمر ۾ مديني ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. نڪاح ۽ رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر بابت متضاد روايتون آھن جن ۾ ھڪ روايت مطابق رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر ۱۸ سال ھئي. == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] ja9ztpi6le0lmbqn1rm8rdmnhg8my0x 239999 239998 2022-07-24T13:10:23Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. حق مھر ۴۰۰ درھم مقرر ٿيو<ref name =" جلد" > شرح مواھب ، زرقاني ، جلد ۳, صه ۲۹۷ </ref>. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== سن ۱۰ ھجري شوال جي مھيني ۾ بيبي عائشه رضه جو پاڻ سڳورن {{درود}} جن سان نڪاح مڪي ۾ پڙھيو ويو ان وقت سندس عمر ۶ سال ھئي ۽ رخصتي شوال جي مھيني ۾ ھجرت جي پھرين سال ۹ ورھين جي عمر ۾ مديني ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. نڪاح ۽ رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر بابت متضاد روايتون آھن جن ۾ ھڪ روايت مطابق رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر ۱۸ سال ھئي. == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال شوال جي ۲۷ تاريخ تي پاڻ سڳورا {{درود}} جن طائف ويا جتي ثقيف قبيلي وارن کي اسلام جي دعوت ڏني. اتي ۲۶ ڏينهن ترسيا پر طائف وارن کين ستايو ۽ تڪليفون ڏنيون<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق طائف مان واپسي تي نخلہ نالي ڳوٺ ۾ منزل ڪئي جتي ۷ جنن جو وفد ساڻن مليو جن اسلام جي دعوت قبول ڪئي<ref name=" ٺٽوي " />. ڪجھ صاحب علم ماڻھن جو خيال آهي تہ لفظ جن معني غائب آھي جيڪو لفظ ريگستان جي خانه بدوش بدوي قبيلن لاء پڻ استعمال ڪيو ويندو ھو ڇوته اھي عربن جي تمدني زندگي ۾ ڪٿي بہ ڏسڻ ۾ نہ ايندا ھيا. محمد هاشم ٺٽوي ڪتاب آڪام المرجان جو حوالو ڏيندي لکيو آهي ته مڪي ۽ مديني ۾ جنن جا مختلف وفد ڇھ ڀيرا جدا وقتن تي پاڻ سڳورن {{درود}} جي جي خدمت ۾ حاضر ٿيا<ref name="ٺٽوي " /><ref name =" شبلي" > آڪام المرجان، ابو عبدالله شبلي، صه ۴۶ </ref>. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] 8ab71exgrnf7603lgglrfhoo1ycryhl 240000 239999 2022-07-24T13:19:39Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. حق مھر ۴۰۰ درھم مقرر ٿيو<ref name =" جلد" > شرح مواھب ، زرقاني ، جلد ۳, صه ۲۹۷ </ref>. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== سن ۱۰ ھجري شوال جي مھيني ۾ بيبي عائشه رضه جو پاڻ سڳورن {{درود}} جن سان نڪاح مڪي ۾ پڙھيو ويو ان وقت سندس عمر ۶ سال ھئي ۽ رخصتي شوال جي مھيني ۾ ھجرت جي پھرين سال ۹ ورھين جي عمر ۾ مديني ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. نڪاح ۽ رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر بابت متضاد روايتون آھن جن ۾ ھڪ روايت مطابق رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر ۱۸ سال ھئي. == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال شوال جي ۲۷ تاريخ تي پاڻ سڳورا {{درود}} جن طائف ويا جتي ثقيف قبيلي وارن کي اسلام جي دعوت ڏني. اتي ۲۶ ڏينهن ترسيا پر طائف وارن کين ستايو ۽ تڪليفون ڏنيون<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق طائف مان واپسي تي نخلہ نالي ڳوٺ ۾ منزل ڪئي جتي ۷ جنن جو وفد ساڻن مليو جن اسلام جي دعوت قبول ڪئي<ref name=" ٺٽوي " />. ڪجھ صاحب علم ماڻھن جو خيال آهي تہ لفظ جن معني غائب آھي جيڪو لفظ ريگستان جي خانه بدوش بدوي قبيلن لاء پڻ استعمال ڪيو ويندو ھو ڇوته اھي عربن جي تمدني زندگي ۾ ڪٿي بہ ڏسڻ ۾ نہ ايندا ھيا. محمد هاشم ٺٽوي ڪتاب آڪام المرجان جو حوالو ڏيندي لکيو آهي ته مڪي ۽ مديني ۾ جنن جا مختلف وفد ڇھ ڀيرا جدا وقتن تي پاڻ سڳورن {{درود}} جي جي خدمت ۾ حاضر ٿيا<ref name="ٺٽوي " /><ref name =" شبلي" > آڪام المرجان، ابو عبدالله شبلي، صه ۴۶ </ref>. سن ۱۱ نبوي ۾ مديني کان آيل حاجين عقبه جي ويجھو رسول {{درود}} جي ھٿ مبارڪ تي بيعت ڪئي جنھن سان مديني وارن اسلام ۾ داخل ٿيڻ جي شروعات ڪئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان کي بيعت عقبه سڏيو ويندو آهي. ان ۾ روايتن مطابق ۶ يا ۸ ڄڻا شامل هئا جن ۾ ابو اسامه اسد بن زرارہ خزرجي، برآء بن معرور بن صخر اوسي ، ابوالھيثم بن تيھان، معاذ بن حارث ۽ ان جا ٻہ ڀائر جن ۾ عوف بن حارث پڻ شامل ھئا. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] 8teivqb48j659tbt7i0fqbi4ntanhyd 240001 240000 2022-07-24T14:09:26Z Intisar Ali 8681 wikitext text/x-wiki {{Wikify}} {{Infobox person | honorific_prefix = ابوالقاسم | name = '''<span style='color: Green'>مُحَمَّدٌ</span>''' <!-- include middle initial, if not specified in birth_name --> | honorific_suffix = صلي الله عليه وآله وسلم | image =Dark vignette Al-Masjid AL-Nabawi Door800x600x300.jpg | image_size = 300px | alt = | caption = سندن نالو خوش خطاطي ۾ لکيل | native_name = ابوالقاسم | native_name_lang = عربي | birth_name = <!-- only use if different from name above --> | birth_date = {{birth date |570|04|20}} | birth_place = مڪو | baptised = <!-- will not display if birth_date is entered --> | disappeared_date = <!-- {{disappeared date and age|YYYY|MM|DD|YYYY|MM|DD}} (disappeared date then birth date) --> | disappeared_place = | disappeared_status = | death_date = {{death date and age|632|06|08|570|04|20}} | death_place = مدينو | death_cause = سخت بخار | body_discovered = | resting_place = مسجد نبوي، مدينو منور | resting_place_coordinates = <!-- {{coord|LAT|LONG|type:landmark|display=inline}} --> | monuments = مسجد نبوي | residence = مڪو پوء مدہنو | nationality = عرب | other_names = 99 نالا: مجتبیٰ، مصطفیٰ، بشیر، نذیر، احمد وغیرہ | ethnicity = <!-- Ethnicity should be supported with a citation from a reliable source --> | citizenship = حجاز | education = اُمِي | alma_mater = | occupation = واپار ، حاڪم ، قاضي، فوجي ڪمانڊر، معلم | years_active = | era = | employer = | organization = | agent = | known_for = اسلام جو پيغمبر | notable_works = *خدا جو ڏنل قرآن پھچائڻ * مديني جي رياست جو بنياد وجھندڙ * مسجد نبوي جو معمار *اسلام جي تعليم ڏنائين * حديث | style = | home_town = مڪو | salary = | net_worth = <!-- Net worth should be supported with a citation from a reliable source --> | height = <!-- "X cm", "X m" or "X ft Y in" plus optional reference (conversions are automatic) --> | weight = <!-- "X kg", "X lb" or "X st Y lb" plus optional reference (conversions are automatic) --> | television = | title = | term = | predecessor = عيسيٰ مسيح | successor = ڪو بہ نہ | party = | movement = | opponents = عربستان جا مشرڪ ۽ يھودي | boards = | religion = <!-- Religion should be supported with a citation from a reliable source --> | denomination = <!-- Denomination should be supported with a citation from a reliable source --> | criminal_charge = <!-- Criminality parameters should be supported with citations from reliable sources --> | criminal_penalty = | criminal_status = | spouse =* خديجه بنت خويلد (595–619) *سوده بنت زمعه (619–632) *حفصه بنت عمر (624–632) *جويريه بنت حارث (628–632) *عائشه (619–632) *زينب بنت جحش (627–632) *صفيه بنت حيي (629–632) *زينب بنت خزيمه (625–627) *ام سلمه (629–632) *ام حبيبه (628–632) *ريحانه بنت زيد (629–631) *ماريه قبطيه (630–632) *ميمونه بنت حارث (630–632) | partner = <!-- (unmarried long-term partner) --> | children = *عبد الله بن محمد، *قاسم بن محمد، *ابراهيم بن محمد، *زينب بنت محمد، *رقيه بنت محمد، *ام ڪلثوم بنت محمد، *فاطمه زهرا رضہ | parents = *عبد الله بن عبد المطلب * آمنہ بنت وھب | relatives = * عبدالمطلب (ڏاڏو) *ابوطالب (چاچو) * حمزہ (چاچو)رضہ *ابو لھب (چاچو) *علي رضہ (ڀائٽو، ۽ ڄاٽو) *عباس رضه (،چاچو) * ابو بڪر رضہ (سھرو) * عمر فاروق رضه (سھرو) *ابوسفيان (سھرو) | callsign = | awards = رحمته العالمين | module = آخري نبي | module2 = | module3 = | module4 = | module5 = | module6 = | signature =Muhammad Seal.svg | signature_alt = | signature_size = 50px | website = <!-- {{URL|example.com}} --> | footnotes = }} <br/> '''حضرت مُحَمَّد''' {{درود}} {{ٻيا نالا|انگريزي= Hazrat Muhammad pbuh }}(اپریل570ع - جون 632ع) مسلمانن جي عقيدي مطابق الله سبحان و تعالیٰ جو آخري نبي ۽ رسول ھيو جنھن تي [[آسماني ڪتابن جا نالا|آسماني ڪتاب]] [[قرآن| قرآن مجيد]] نازل ٿيو. 40 سالن جي عمر ۾ [[عربستان]] جي شھر [[مڪو| مڪي]] ۾ نبوت جو اظھار ڪندي اسلام جي توحيد واري عقيدي جي تبليغ جو آغاز ڪيو. سندس ڏنل تعليم عربن جي ان خطي ۾ ھڪ زبردست انقلاب برپا ڪيو. قرآن مجيد ۾ سندس زندگي مبارڪ کي '''اسوه''' سڏيو ويو آهي<ref name =" علوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع ۾ لکيل مترجم جو نوٽ: تقديم </ref>. سورة الاحزاب جي آيت 21 ۾ فرمان آھي ته:'''لقد کان لکم فی رسول اللہ اسوۃ حسنہ''': ترجمو: "بيشڪ اوھان جي لاء خدا جي رسول {{درود}} جي ذات ۾ ھڪ بھترين نمونو آھي." لفظ اسوة جي عام معنیٰ طريقو يا نمونو آھي<ref name=" علوي " />. اسوہ انسان جي ان حالت کي چيو ويندو آهي جيڪا ھو ڪنھن ٻئي انسان جي پيروي ڪندي اختيار ڪري<ref name ="راغب " > مفردات الفاظ القرآن, از: ابو القاسم راغب اصفھانی صہ ۱۴۰ </ref>. اسلامي عقيدي مطابق محمد رسول الله {{درود}} جن جي اطاعت مسلمانن جي ايمان جو لازمي جز ۽ فرض آهي ۽ ان جي اطاعت کي قرآن مجيد ۾ الله جي اطاعت جي مثل سڏيو ويو آهي. سورة النساء جي آيت ۶۴ ۾ قرآن فرمائي ٿو ته: ''' وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّٰہ''': ترجمو: "۽ اسان موڪليا جيڪي رسول تہ انھن جي پيروي ڪئي وڃي، الله جي حڪم سان". دين جي عالمن ۽ قرآن جي شارحن جو اھو عقيدو آهي ته قرآن ھڪ تحريري دستور آھي جنھن جي عملي صورت سرور ڪونين {{درود}} جن جي ذات آھي، جن جو ڪوبه قول ۽ فعل حڪم خداوندئ کان وار برابر بہ ھيڏي ھوڏي ھٽيل نه آهي<ref name=" علوي " />. ايليا (بيت المقدس) ۾ ھجرت جي پنجين سال [[ھرقل|ھرقل اعظم]] (Hercules) جي درٻار ۾ سندس بدترين دشمن [[ابوسفيان]] پڇا ڪرڻ تي ٻڌايو ھو تہ "نبوت کان اڳ بہ اوھان {{ درود}} ڪڏهن ڪوڙ نہ ڳالھايو آھي"<ref name=" علوي " />. پاڻ ڪريمن پنھنجي بيمثال ڪردار وسيلي ڪٺور قلبن کي نرم ڪري انھن جو تزڪيو ڪيو<ref name=" علوي " />. سندن ھر عمل جي تقليد کي اسلامي دين ۾ سنت جو مقام حاصل آهي<ref name="علوي " />. مولانا ابوالڪلام آزاد مطابق:"قرآن ۽ نبي سائين {{درود}} جن جي زندگي ساڳي شئي آھي، قرآن متن آھي تہ سيرة ان جي تشريح ۽ قرآن علم آھي تہ سيرة ان جو عمل. ان ڪري انسانيت جي سمورن اھنجن ۽ آزارن جو علاج ان سيرت جي مطالعي ۾ ئي ملي سگھندو"<ref name ="آزاد " > سیرۃ کے عملی پہلو (اردو) ، از: مولانا ابوالڪلام آزاد، صہ ۹</ref>. == قبيلو ۽ گھراڻو == حضرت محمد {{درود}} جو قبيلو [[قريش]] ۽ گھراڻو [[بنو هاشم]] ھيا جيڪي حضرت ابراهيم جي بيبي ھاجرہ {{ٻيا نالا|عبراني= ''' Hagar '''}} مان وڏي پٽ حضرت اسماعيل جي اولاد مان ھيا. حضرت [[ابراهيم]] پنھنجي وڏي پٽ حضرت [[اسماعيل]] ۽ سندس ماء کي مڪي جي ويران وادي ۾ رھايو جتي ٻنھي پيء ۽ پٽ گڏجي [[ڪعبو]] تعمير ڪيو. ان ويراني ۾ [[زمزم]] جي چشمي جي برآمد ٿيڻ سان جرھوم جي قبيلو سندن مرضي سان اتي آباد ٿيو ۽ اڳتي هلي اسماعيل جي شادي ٿي ۽ کيس ٻارھن پٽ ڄاوا جن مان وڏي پٽ جو نالو قدار ھيو. آھستي آھستي اسماعيلين جو تعداد وڌندو ويو.<ref name ="سعيد" >The Life of Muhammad, the Prophet , by:Syed Saeed Akhtar Rizvi, page ،9,7,8,6,</ref> بائيبل مطابق خدا جو واعدو ٿيل ھيو تہ اسماعيل جي اولاد کي تيزي سان وڌائيندو <ref>{Genesis 21:13}</ref> اھي پوري حجاز ۾ ڦھلجي ويا. عیسیٰ مسیح جي پيدائش کان 200 سال اڳ قدار جي اولاد مان عدنان مشھوري ماڻي ٻنھي جي وچ واري شجري جي اڃان ڪا پڪ نہ ٿي سگھي آھي ڇو تہ عربن گھڻا شجرا بيان ڪيا آهن.محمد صہ انھن شجرن تي تبصرو ڪندي فرمايو ھيو تہ {{quote|جڏهن منھجو شجرو عدنان تائين پھچي تہ بس ڪريو|محمد صہ<ref name = " سعيد"/>|}} ٽين صدي عيسويءَ ۾ عدنان جي اولاد مان ھڪ سردار ٿيو جنھن جو نالو فاھر ھيو جنھن لاء خيال آهي تہ ان کي [[قريش]] سڏيندا ھيا ڪن جو وري خيال آھي تہ فاھر جي پنجين پيڙهيءَ ۾ پنجين صدي عيسويءَ ۾ [[قصي بن ڪلاب]] بن مرہ بن لوئي، بن غالب بن فاھر نالي ھڪ طاقتور شخص مشھور ٿيو جنھن کي قريش سڏيندا ھيا ء ان جي اولاد [[قريشي]] سڏبا ھيا. علامہ شبلي نعماني، علامہ طبري مطابق قصي ئي پھريون شخص ھيو جنھن کي قريش سڏيو ويو. قصي سڀني اسماعلين کي گڏ ڪري قائل ڪيو تہ خانہ بدوشي ترڪ ڪري ڪعبي جي چؤطرف مستقل رھائش اختيار ڪن. قصي ڪعبي جي نگران خزاہ قبيلي جي ھليل نالي ھڪ شخص جي نياڻي سان شادي ڪئي ۽ ھليل جي وصيت ذريعي ڪعبي جي نگراني جي ذميداري قصي جي حوالي ٿي جنھن کوڙ ادارن کي قائم ڪيو جن ۾ دارالندواہ (گڏجاڻي واري جاء) شامل ھئي جتي ويھي جنگ ۽ امن سميت اھم معاملن جا فيصلا ، شادين جا اجتماع ٿيندا هئا. قافلن جي روانگي پن ٿيندي هئي.ھن سقايہ ( حاجين کي پاڻي فراهم ڪرڻ جو بندوبست)، رفادہ ( حاجين کي کاڌخوراڪ فراھم ڪرڻ جو بندوبست) پڻ قائم ڪيا<ref name = "سعيد "/> ھن حاجين جو مشاعرالحرم ۾ رات ٽڪائڻ جو بندوبست ء پوري واديءَ کي بتين سان منور ڪري کين سھولتن فراھم ڪرڻ جي شروعات ڪئي. زمزم جو چشمو صديون پھرين لٽجي ويو ھو ھن ان کي ڳولي پھريون دفعو کوھ کوٽايو ۽ پاڻي جي بحالي ٿي. ھن ڪعبي جي ٻيھر تعمير ڪرائي. ھن جي وفات بعد ماڻھو حاجون (موجوده جنت المولا واري قبرستان) ۾ سندس قبر جي زيارت لاءِ ويندا ھئا. ھن کي ڪعبي جون ڇھ ذميداريون ھيون جيڪي ھن پنھنجي وفات کان اڳ پنھنجي وڏي پٽ عبدالدار کي سونپيون. قصي کي پنج پٽ ء ھڪ ڌيءُ ھئي. سندس ٻئي پٽ مغيرہ کي عبداالمناف سڏيندا ھيا، جيڪو قبيلن ۾ معتبر ۽ قائدانہ صلاحيتن وارو ليکيو ويو. عبدالمناف کي ڇھ پٽ ٿيا جن ۾ ھاشم، مطلب، عبد شمس ۽ نوفل مشھور ٿيا. عبدالدار ۽ عبداالمناف جي وفات کان پوءِ ڪعبي جي ذميداري سنڀالڻ ۾ سندن اولاد ۾ تڪرار شروع ٿيو پر پوء ٺاھ ٿي وين. اھو طئي ٿيو تہ پاڻي پيارڻ ، کاڌ خوراڪ فراھم ڪرڻ ۽ جنگ ۾ قيادت جي ذميداري عبداالمناف جي اولاد ڏي منتقل ٿي. ليوا ۽ حجابہ جي ذميداري عبدالدار جي اولاد کي ملي باقي دارالندواہ جي سربراهي ٻنھي جي خاندانن ۾ رھي. انھن مان ھاشم گھڻو نالو ڪڍيو جنھن کي کاڌي کارائڻ جي ذميداري ملي. ھڪ ڀيري مڪي ۾ وڏو ڏڪار آيو تہ ھاشم پنھنجي سموري دولت کڻي شام ويو اتان اٽو ۽ سڪل ماني خريد ڪري مڪي آيو ۽ روزانو اٺن کي ڪھي انھن مان ٻوڙ ٺاھي ماني جا ٽڪرا ان ۾ ملائي سموري قبيلي کي گھرائي کارائيندو هو ڏڪار جي خاتمي تائين ھن قبيلي جي مدد جاري رکي کوڙ ماڻھن کي مرڻ کان بچائي ورتو.ان خدمت جي بدلي ئي کيس ھاشم جو نالو مليو جنھن جي معني ( مانيءَ کي ) ٽڪر ڪندڙ آھي. ھاشم جو اصل نالو امر{{ٻيا نالا|انگريزي=Amr}} ھيو. ھاشم مڪي جي واپاري قافلن جو بنياد وجھندڙ پڻ ھيو. ھن باظنتيني شھنشاھ کان حڪمنامو حاصل ڪيو جنھن تحت قريش قبيلي کي ھر قسم جي ٽئڪس ۽ ڊيوٽي کان آزاد ڪري انھن جي ڪنٽرول وارن ملڪن ۾ آزاد اچ وڃ جي اجازت ڏنل ھئي<ref name = " سعيد "/> ھن اھا ساڳي سھولت ايٿوپيا جي بادشاھ کان پڻ حاصل ڪئي ۽ ان وقت يمن ايٿوپيا جو حصو ھيو.اھڙي طرح قريش جا واپاري قافلا يمن کان شام ۽ بازنظيني شھر انقرہ تائين وڃڻ شروع ٿيا.<ref name = "سعيد "/> ھاشم جڏهن 25 سالن جو ھيو تہ سن 488 عيسويءَ ۾ فلسطين جي غزہ واري ھنڌ وفات ڪري ويو ۽ کيس اتي ئي دفن ڪيو ويو. اھا جاء غزہ ھاشم يا ھاشم جي غزہ سڏجڻ شروع ٿي وئي. ھن يثرب جي عدي بنو نجار قبيلي جي سلمیٰ بنت امر سان پرڻو ڪيو جنھن مان عبدالمطلب پيدا ٿيو جيڪو اڃان ننڍڙو ھيو تہ ھاشم وفات ڪري ويو.ان کان سواءِ ھاشم کي چار ٻيا پٽ پڻ ھيا جن ۾ اسد، نضلا، سئفي ۽ ابو سئفي شامل ھيا جن مان پوين ٽن کي اولاد ڪانہ ٿي باقي اسد کي [[فاطمه بنت اسد]] نالي نياڻي ڄائي جيڪا علي رضہ بن ابي طالب جي ماء ھئي. ھاشم جو اھڙي طرح نسل عبدالمطلب مان اڳتي ھليو<ref name = " سعيد"/>. عبدالمطلب يثرب ۾ پنھنجي ناني جي گھر ۾ پيدا ٿيو. ھاشم جي وفات بعد سندس ڀاء مطلب خاندان جو وڏو بڻيو جيڪو پنھنجي ننڍي ڀائٽي عبدالمطلب بن ھاشم کي مڪي وٺي آيو جڏھن مطلب اٺ تي مڪي ۾ داخل ٿيو تہ ماڻھن ڇوڪري کي مطلب جو غلام سمجھي عبدالمطلب چوڻ شروع ڪيو ۽ مطلب وضاحت ڪندو رھيو تہ اھو سندس ڀائٽيو آھي پر ھاشم جي ان پٽ تي عبدالمطلب نالو پئجي ويو<ref name = " سعيد "/>. عبدالمطلب جو اصل نالو شعيبت الحمد ھيو. مطلبجي وفات بعد سقايہ ۽ رفادہ جي ذميداري عبدالمطلب جي حصي ۾ آئي. ھن 82 سالن تائين عمر ماڻي ۽ پوئين وقت ھن کي مڪي جي سربراھ جو خطاب پڻ مليو<ref name = " سعيد"/> ==والدين== ==جنم== [[File:Muhammad With Heart Circle.gif|thumb|محمد دل جي سرڪل سان]] == ننڍپڻ== يارھن ورھين جي عمر ۾ چاچي حضرت ابوطالب سان گڏ واپار سانگي شام ويا هئا ۽ اتي بحيرا نالي ھڪ عيسائي راھب سندس نبوت جي تصديق ڪئي ۽ ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ ساڻن گڏ ھيو هئي<ref name=" ٺٽوي" />. == زالون ۽ اولاد == ===بيبي خديجه رضه=== 25 سالن جي ڄمار ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جي پھرين شادي [[بنو اسد]] گھراڻي جي [[خويلد بن اسد]] ۽ [[فاطمه بنت زائدہ]] جي نياڻي 40 سالا حضرت خديجة الڪبریٰ رضه سان 695 ۾ ٿي جيڪا بيواہ ھئي ۽ سندس اھا ٽين شادي ھئي<ref name=" علوي " />. بيبي سانئڻ جو پھريون نڪاح [[ھند بن زرارہ]] سان ٿيو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ۽ ٻہ پٽ ٿيا جيڪو پوء گذاري ويو. سندس ٻيون نڪاح [[عتيق بن عائذ]] سان ڪرايو ويو جنھن مان کيس ھڪ نياڻي ھند جي نالي سان ھئي پر ڪجھ وقت کان پوءِ عتيق پڻ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. جڏھن 35 سالن جي ٿي تہ سندس والد خويلد پڻ گذاري ويو<ref name="علوي " />. پاڻ مالدار عورت ھئي ۽ سندس ڪاروباري قافلا [[عراق]]، [[شام]] ۽ [[فلسطين]] تائين ويندا ھيا. سندس ھڪ غلام [[ميسرہ]] ايماندار ھيو جيڪو سندس ڪاروبار جو جنرل مينيجر ھيو<ref name=" علوي" />. پاڻ سڳورن {{درود}} جن ان وقت ايمانداري ۾ وڏي شھرت حاصل ڪئي هئي ۽ ميسرہ ذريعي بيبي سانئڻ وٽ اھڙو احوال پھتل ھو ۽ ان کين سندس ڪاروبار ۾ شامل ٿيڻ جي پيشڪش ڪئي جيڪا پاڻ سڳورن {{درود}} قبول ڪئي ۽ ان جي تجارتي قافلي سان شام ويا جنھن بعد بيبي سانئڻ کين شادي جو پيغام موڪليو<ref name=" علوي " />. شادي ۲۵ صفر تي ٿي جنھن ۾ حضرت ابو طالب ، حضرت حمزہ رضه، بيبي صاحبه جو چاچو [[عمرو بن اسد]]، سؤٽ [[ورقه بن نوفل]] پڻ شامل ٿيا<ref name=" علوي " />. حق مھر ساڍا ٻارھن [[اوقيه]] سون مقرر ڪيو ويو جنھن جي قيمت ۵۰۰ درھم ھئي<ref name=" علوي" />. ھڪ روايت مطابق حق مھر ۲۰ وٽ ٻڌايو ويو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح جو خطبو سيدنا [[ابو طالب]] پڙھيو. اھو خطبو يعقوبي ، شامي ، قسطلاني ، ۽ علامه عامري پنھنجي ڪتابن ۾ نقل ڪيو آهي<ref name=" علوي " />. نڪاح بعد پاڻ سڳورن {{درود}} ھڪ اٺ ذبح ڪرائي مھمانن جي دعوت ڪئي. بيبي سانئڻ زندگي جا 25 سال پاڻ سڳورن {{درود}} سان گذاريا<ref name=" علوي " />. سندس حياتيءَ ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} ٻي ڪا شادي نہ ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٽ ابراھيم کان سواءِ سموري اولاد بيبي سانئڻ مان ٿي ۽ سڀ سواء بيبي فاطمه الزهراء رضه جي سندن حياتي مبارڪ دوران وفات ڪري ويا<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي مڪي ۾ ڊاٿل گھر اندر اھا جاء جتي حضرت محمد{{درود}} ساڻس شادي کان پوء رھائش دوران عبادت ڪندو ھو]] نبي ڪريم {{درود}} کي چار نياڻيون ھيون جن مان وڏي سيدہ زينب ، ٻيون نمبر سيدہ رقيه ، ٽيون نمبر سيدہ ام ڪلثوم ۽ چوٿون نمبر آخري نياڻي سيده فاطمه الزهراء ھئي<ref name=" علوي " />. چئني مديني ھجرت ڪئي ۽ اتي وفات ڪيائون ۽ چارئي جنت البقيع ۾ دفن ٿيل آھن<ref name=" علوي " />. سيده زينب رضه 30 ميلادي ڌاري مڪي ۾ ڄائي ۽ سن ۸ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي. سندس نڪاح بعثت کان اڳ پنھنجي ماسات ابوالعاص بن ربيع قرشي سان ڪرايو ويو جيڪو بيبي خديجه جي ڀيڻ ھند بنت خويلد جو پٽ ھيو ۽ سندس اصل نالو لقيط ھو<ref name=" علوي " />. ڪجھ رويتن مطابق سندس نالو ھشيم ۽ مھشم ھيو. پاڻ سڳورن {{درود}} جي ھجرت وقت اھي طائف ۾ رھندا ھئا. بدر جي جنگ بعد پاڻ سڳورن {{درود}} کيس مديني گھرايو ۽ بعد ۾ ابوالعاص جڏهن اسلام قبول ڪيو تہ اھو پڻ مديني ۾ آيو. سيده زينب کي ھڪ پٽ علي ۽ ھڪ نياڻي امامه ٿيا<ref name=" علوي" />. علي ننڍپڻ ۾ ئي فوت ٿي ويو. امامه جي پرورش بعد ۾ ابوالعاص جي ماروٽ حضرت زبير بن عوام ڪئي جنهن بيبي فاطمه الزهراء جي وفات بعد امامه جو نڪاح حضرت علي ڪرم الله وجهه سان ڪرايو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The altar of prayer of the Prophet in the demolished house of Khadijeh.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جي سعودي حڪومت پاران ڊاٿل گھر ۾ محراب جو ھڪ ٻيو منظر جتي پاڻ سڳورو عبادت ڪندو ھو]] سيده رقيه رضه ۳۳ ميلادي ڌاري ڄائي ۽ ان جو نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ويو. نبوت جي پنجين سال مڙس سان گڏ حبشه ھجرت ڪئي جتي ست سال رھيا اتي کيس ھڪ پٽ عبدالله نالي ڄائو. مڪي واپسي بعد مديني ڏانهن ھجرت ڪئي. بدر جي جنگ وقت بيمار ٿي پئي ۽ اٽڪل ۲۰ ڏينھن بعد وفات ڪري وئي. ان جي بيماري سبب نبي ڪريم {{درود}} جن حضرت [[عثمان غني]] رضه ۽ حضرت اسامه بن زيد رضه کي مديني ڇڏي ويا ھئا. جنگ جي فتح جي خبر جڏهن مديني پھتي تہ بيبي سانئڻ جي تدفين ٿي رھي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس پٽ عبدالله پڻ ننڍپڻ ۾ گذاري ويو<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Porphet Mohammad's Wife in Mecca before Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ جو گھر جتي حضرت محمد {{درود}} مڪي زندگيءَ جو ھڪ دؤر گذاريو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] سيدہ ام ڪلثوم اھل بيت جي مديني ھجرت وقت بيبي فاطمه الزهراء رضه ۽ سيدہ سوده رضه سان گڏ ھئي. سيدہ رقيه رضه جي وفات کان ست يا ٽن مھينن بعد پاڻ سڳورن {{درود}} سندس نڪاح حضرت عثمان غني رضه سان ڪرايو ۽ سندس رخصتي جمادالآخر ۾ دوران ۱۹ سالن جي عمر ۾ ٿي<ref name=" علوي " />. کيس ڪا بہ اولاد ڪانه ٿي. حضرت عثمان سان ھن پنھنجي زندگي جا اٽڪل ساڍا ڇھ ورھيه گذاريا<ref name=" علوي " />. سن ۹ ھجري ۾ شعبان جي مھيني دوران وفات ڪئي. سندس جنازي نماز پاڻ سڳورن {{درود}} جن پڙھائي<ref name=" علوي " />. [[فائل:The House of Khadijah, The Prophet Mohammad's Wife in Mecca after Demolition 01.jpg|thumb|left|upright=0.8|بيبي خديجہ وارو گھر ڊھڻ کان پوءِ واري حالت ۾. ھن گھر پاڻ سڳورن زندگي جو ھڪ دور گذارہو]] بيبي فاطمه الزهراء رضه ۴۱ ميلادي ۾ نبوت جي بعثت واري سال پيدا ٿي ۽ جڏهن ۱۰ ورھين جي ھئي تہ سندس والدہ وفات ڪئي جنھن ڪري ننڍي عمر ۾ ئي والد سان وابسته رھي<ref name="علوي " />. والد کي تمام پياري ھئي. سندس عادات ، اطوار ، رفتار توڙي گفتار جو انداز والد سان مشابهت رکندڙ ھيو ۽ شڪل ۾ والده جھڙي ھئي<ref name=" علوي " />. سندس شادي پندرهن سال پنج مھينن جي عمر حضرت علي ڪرم الله وجهه سان مديني ۾ جنگ بدر کان بعد ڪرائي وئي. نڪاح جي تقريب مسجد نبوي ۾ ٿي ۽ پاڻ سڳورن{{درود}} سندن نڪاح پڙھايو. حق مھر ۵۰۰ درھم مقرر ٿيو ۽ رخصتي احد جي جنگ بعد عمل ۾ آئي<ref name=" علوي" />. سندس حياتيءَ دوران حضرت علي ڪرم الله وجهه ٻي شادي ڪانه ڪئي. کيس پنج ٻار جن ۾ ٽي پٽ امام حسن، امام حسين ، امام محسن ۽ ٻہ ڌيئر ڄاوا. امام محسن ننڍپڻ ۾ ئي وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. پاڻ پردي جي سخت پابند ھئي. سندس جنازي نماز حضرت علي ڪرم الله وجهه پڙھائي<ref name="علوي " />. [[فائل:Khadija tomb (1).jpg|thumb|left|upright=0.8|خديجہ جو مڪي م واقع مقبرو جيڪو سعودي حڪومت ڊھرائي ڇڏيو]] بيبي خديجه رضه مان پاڻ سڳورن {{درود}} کي ٻہ پٽ پڻ ڄاوا جن جا نالا قاسم ۽ عبدالله ھيا. قاسم کي طاھر ۽ عبدالله کي طيب پڻ سڏيندا هئا<ref name=" علوي " />. روايت مطابق سندن وفات نبوت کان اڳ ننڍپڻ ۾ ٿي ھئي<ref name=" علوي" />. ===بيبي سوده رضه=== سن ۱۰ نبوي ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} جن جو پاڻ کان عمر ۾ ۳۰ سال وڏي بيوہ<ref name=" علوي " /> سودہ بنت زمعه سان نڪاح ٿيو. مديني ڏانهن ھجرت وقت فقط ھيء گھرواري ساڻن گڏ ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان جو تعلق بنو عامر قبيلي سان ھو<ref name="علوي " />. روايت مطابق ھڪ دفعي خوله بنت حڪيم نبي ڪريم {{درود}} جن کي ٻي شادي ڪرڻ جي تجويز ڏني ۽ کين بيبي عائشه ۽ حبشه کان ھجرت ڪري موٽي آيل مھاجرن مان بيبي سودہ جا نالا پيش ڪيا<ref name="علوي " />. پاڻ سڳورن اھا تجويز قبول ڪئي ۽ ٻنھي طرفن کان آڇ قبول ڪئي وئي. بيبي سوده سان نڪاح جو خطبو زمعه بن قيس پڙھيو<ref name=" علوي " />. حق مھر ۴۰۰ درھم مقرر ٿيو<ref name =" جلد" > شرح مواھب ، زرقاني ، جلد ۳, صه ۲۹۷ </ref>. ھن جا ۱۲ سال نبي ڪريم {{درود}} جي صحبت ۾ گذريا ۽ سندس رفاقت ۾ حج ۽ عمرو ادا ڪيو<ref name=" علوي " />. کيس پاڻ سڳورن {{درود}} مان ڪا اولاد ڪانه ٿي پر کيس پھرين مڙس سڪران مان عبدالرحمان نالي پٽ ڄائو جيڪو حضرت عمر رضه جي دؤر ۾ جنگ جلولاء ۾ شھيد ٿيو<ref name=" علوي " />. بلاذري مطابق بيبي صاحبه سن ۲۲ ھجري ۾ مديني ۾ وفات ڪئي<ref name=" علوي " />. ابن سعد مطابق سن ۵۴ ھجري ۾ وفات ڪئي<ref name="علوي " />. ===بيبي عائشه رضه=== سن ۱۰ ھجري شوال جي مھيني ۾ بيبي عائشه رضه جو پاڻ سڳورن {{درود}} جن سان نڪاح مڪي ۾ پڙھيو ويو ان وقت سندس عمر ۶ سال ھئي ۽ رخصتي شوال جي مھيني ۾ ھجرت جي پھرين سال ۹ ورھين جي عمر ۾ مديني ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. نڪاح ۽ رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر بابت متضاد روايتون آھن جن ۾ ھڪ روايت مطابق رخصتي وقت بيبي صاحبه جي عمر ۱۸ سال ھئي. == نبوت کان اڳ واري زندگي== [[Image:Cave Hira.jpg|thumb|left|upright=0.8|جبل نور ۾ واقع غار حرا جتي محمد صہ عبادت ڪندو ھو ۽ پھرين وحي نازل ٿي.]] == نبوت جو آغاز== جڏھن پاڻ ڪريمن {{درود}} جن پنھنجي عمر مبارڪ جا چاليھ ورھيه پورا ڪيا، تڏهن کين نبوت جي نعمت سان نوازيو ويو<ref name ="شامي " > سبل الھدیٰ والرشاد فی سیرۃ خیرالعباد شامی از: محمد بن یوسف بن علی بن یوسف صالحی دمشقی المعروف شامی، جلد ۲ صہ ۲۲۵ </ref><ref name =" ٺٽوي" > بذل القوۃ فی حوادث سنی النبوۃ (سيرت هاشمي)، از: امام العصر مخدوم محمد ھاشم محدث ٺٽوي، ترجمو: پروفيسر اسرار احمد علوي، مھراڻ اڪيڊمي شڪارپور، ڇاپو ٻيو جولائي 2004ع </ref>. ان روايت تي عالمن جي اڪثريت کي اتفاق رھيو آھي<ref name=" ٺٽوي " />. جڏھن تہ ڪي ٿوريون روايتون اھڙيون بہ مليون آهن ، جن ۾ بعثت وقت عمر مبارڪ چاليھ ورھين کان ھڪ ڏينھن مٿي يا ڏھ ڏينھن مٿي يا وري ٻه مھينا مٿي بہ ٻڌائي وئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. پر پھرين روايت ئي سڀني کان وڌيڪ مشھور ۽ مقبول آهي<ref name=" ٺٽوي " />. محمد بن يوسف دمشقي المعروف شامي سميت مالڪي مسلڪ جي ابو عبدالله محمد بن عبدالباقي المعروف زرقاني پڻ پنھنجي ڪتاب ''شرح علیٰ المواھب اللدنیہ'' ۾ چاليھ سالن جي روايت کي صحيح ڄاڻايو آهي<ref name=" ٺٽوي" />. صحيح بخاري ۽ صحيح مسلم ۾ پڻ حضرت ابن عباس ۽ انس رضي اللّٰہ تعالیٰ عنھما کان پڻ ساڳي روايت نقل ڪيل آھي<ref name="ٺٽوي " />. سندن بعثت ھڪڙن راوين ربيع الاول ۽ ٻين رمضان شريف جي مھيني ۾ بيان ڪئي آھي<ref name=" ٺٽوي " />. ابن اسحاق، بيھقي، ابن ڪثير، ذھبي، قسطلاني، شامي ۽ زرقاني پنھنجي ڪتابن ۾ بعثت جو آغاز ربيع الاول ۾ سچن خوابن کي قرار ڏنو آهي<ref name=" علوي " />. قرآن مجيد ۾ سورة البقرہ جي آيت ۱۸۵ مطابق "رمضان اھو مھينو آھي جنھن ۾ قرآن نازل ڪيو ويو"<ref name="ٺٽوي " />. صحيح مسلم ۾ حضرت طابوقتادہ رضہ جي روايت مطابق بعثت سومر جي ڏينهن ٿي ھئي<ref name =" مسلم" > صحيح مسلم، جلد ۱, صہ ۳۶۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مسلم روايتن مطابق ليلة القدر واري رات غار حرا ۾ ملائڪ جبرائيل سندس خدمت ۾ وحي کڻي آيو<ref name=" ٺٽوي " />. وحي ۾ سڀ کان پھريون جبرائيل سورة علق جون پھريون پنج آيتون پڙھيون جيڪي نبي ڪريم {{درود}} جن ورجايون<ref name=" ٺٽوي " /> <ref name ="بخاري " > صحيح بخاري، "ڪيف ڪان بدءالوحي"، جلد ۱ صہ ۶ ۽ ۷ </ref>. جبرائيل پھرين وحي مھل انساني شڪل ۾ آيو هو<ref name=" ٺٽوي " />. غار حرا مان موٽندي پاڻ سڳورو {{درود}} حضرت خديجه وٽ آيو ۽ ڏڪڻ لڳو ۽ فرمايائون ته مون کي چادر ڍڪايو جيڪا ڍڪائي وئي ۽ جڏھن اھا ڪيفيت ختم ٿي تہ سورة مدٽر جون پھريون پنج آيتون نازل ٿيون<ref name="ٺٽوي " /><ref name=" بخاري " />. خوف واري حالت ۾ بيبي سانئڻ کين تسلي ڏني جنھن بعد کيس پنھنجي سؤٽ ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي<ref name="ٺٽوي " />.سمورن مردن ۽ عورتن کان اڳ حضرت خديجه رضہ پاڻ سڳورن تي ايمان آندو ۽ سمورا مسلمان ان روايت بابت ساڳي راء رکن ٿا<ref name ="ابن الاثير " > اسد الغابہ، ابن الاثیر، جلد ۵ صہ ۴۳۴ </ref><ref name ="الروض " > الروض الانف سھيلي، جلد ۱, صہ ۲۷۷-۷۸ </ref><ref name ="زرقاني " > شرح علي المواھب، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۳۷ </ref> <ref name =" قسطلاني" > المواھب اللدنيہ، قسطلاني، جلد ۱ ، صه ۲۱۷ </ref>. بيبي سانئڻ جي اسلام آڻڻ کانپوءِ سندس چارئي نياڻيون: سيدہ زينب رضه، سيدہ رقيه رضه، سيدہ ام ڪلثوم رضه ۽ سيدہ فاطمه الزهراء رضه بہ اسلام جي دائري ۾ داخل ٿيون<ref name="ٺٽوي " />. اھا روايت زرقاني '''شرح اعلیٰ المواھب''' ۾ سيرت ابن اسحاق ۽ سيرت شامي جي حوالي سان نقل ڪئي آهي<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق بيبي خديجه رضه کان بعد پھرين ايمان آڻيندڙ عورت [[فاطمه بنت خطاب]] ھئي <ref name ="زرقاني ۱ " > شرح علي المواھب اللدنيہ، زرقاني، جلد ۱, صہ ۲۴۶ </ref><ref name="ٺٽوي " />. مردن ۾ ابوبڪر صديق ساڳي بعثت واري سومر ڏينھن شام جي وقت اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. جنھن بعد ٻارن ۾ حضرت علي ڏھن سالن جي عمر ۾ اسلام قبول ڪيو<ref name=" ٺٽوي " />. ھڪ روايت مطابق حضرت علي، ابوبڪر صديق کان اڳ اسلام قبول ڪيو<ref name="ٺٽوي " />. عثمان غني، زبير بن عوام، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابي وقاص ، طلحه بن عبيد پڻ حضرت ابوبڪر صديق رضه جي ذريعي اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " /> ساڳي سال زيد بن حارث ۽ بلال حبشي، عامر بن فھيرا، ابوذر غفاري (جندب بن جنادہ) ۽ سندس وڏو ڀاءُ انيس بن جنادہ، ابو فڪيھه، عمار بن ياسر ۽ سندس پيءُ ياسر بن عامر ۽ ماء سميه بنت خباط ۽ ڀاء عبدالله بن ياسر، صھيب رومي، مصعب بن عمير، عياش بن ربيعه، ارقم بن ابي ارقم، عثمان بن مظعون ۽ سندس ٻہ ڀائر قدامه ۽ عبدالله، ۽ ابو عبيده، ابو سلمه عبدالله ۽ سندس ماء بره، عامر بن ابي وقاص، عبدالله بن مسعود ھذلي، جعفر بن ابو طالب، خنيس بن حذافه سھمي، عبيده بن حارث، سعيد بن زيد معيقيب بن ابي فاطمه، خالد بن سعيد، فاطمه بنت خطاب، اسامه بن زيد جي ماء ام ايمن حبشيه، عبدالله بن عباس جي ماء ام الفضل عرف لبابه، عبدالله بن مسعود جي ماء ام عبد پڻ اسلام ۾ داخل ٿيا<ref name=" ٺٽوي " />. پھرين وحي جي نزول بعد بيبي خديجه رضه پاڻ سڳورن {{درود}} کي ورقه بن نوفل ڏي وٺي آئي جنھن وحي جو احوال ٻڌي سندس نبوت جي تصديق ڪئي جنھن ڪري کيس مسلمان سمجھيو وڃي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. زرقاني '''شرح علیٰ المواھب اللدنيہ''' ۾ ورقه کي قطعي طور صحابي مڃيو آھي<ref name="ٺٽوي " />. == مڪي زندگي== سن ۳ نبوي ۾ ۽ ڪن روايتن مطابق ۴ نبوي ۾ کين سورة الحجر جي آيت ۹۴ ذريعي کين کليل دعوت جو حڪم ڏنو ويو ۽ پاڻ سڳورن {{درود}} صفا واري ٽڪريءَ تي چڙهي قريش قبيلي وارن کي وڏي واڪي سڏ ڪري کلي عام اسلام جي دعوت ڏني جتي ابولھب سندن مخالفت ڪئي جنھن ڪري سورة الھب نازل ٿي<ref name=" ٺٽوي" />. مڪي جي مشرڪن سندن مخالفت شروع ڪئي پر ساڻس ابو طالب جي مڪمل تائيد ۽ حمايت حاصل هئي<ref name=" ٺٽوي" />. سن ۵ نبوي ۾ مسلمانن مڪي وارن جي ڏاڍ کان تنگ ٿي حبشه ڏانھن پھرين ھجرت ڪئي جن ۾ حضرت عثمان ، بيبي رقيه ، عبدالرحمان بن عوف، زبير بن عوام ، مصعب بن عمير ، ابو سلمه عبدالله ۽ ام سلمه سميت ٻارھن مرد ۽ پنج عورتون شامل ھيا<ref name=" ٺٽوي " /><ref name ="بيھقي " > دلائل النبوة بيھقي، جلد ۲, صه ۲۹۷ </ref><ref name =" قيم" > زادالمعاد ابن قيم، جلد ۱, صه ۹۷ </ref>. ساڳي سال بيت الله ۾ پاڻ سڳورن {{درود}} سورة نجم جي تلاوت شروع ڪئي جنھن وقت مشرڪن جو ھڪ وڏو ميڙ موجود ھيو ۽ جڏھن سجدي واري آيت آئي تہ نبي سڳورو {{درود}} سجدي ۾ ھليو ويو ۽ اتي موجود مسلمان پڻ سجدي ۾ ڪري پيا انھن سان گڏوگڏ سواء اميه بن خلف جي سمورن مشرڪن پڻ سجدو ڏنو<ref name=" ٺٽوي " /><ref name =" ھشام" > سيرت ابن ھشام جلد ۱ </ref><ref name ="مواھب " > شرح مواھب، زرقاني، جلد ۱ </ref><ref name =" صحيح" > صحيح بخاري، جلد ۲ صه ۷۲۱</ref>. سن ۶ نبوي جي شروعات ۾ مسلمانن حبشه ڏانھن ٻيون ڀيرو ھجرت ڪئي. ان قافلي ۾ ۸۳ مرد ۽ ۱۸ عورتون شامل هيون<ref name =" اللدنيہ" > شرح المواھب اللدنيہ ، جلد ۱, صه ۲۸۷ </ref><ref name ="زاد " > زادالمعاد ابن ارقم، جلد ۱, صه ۹۸ </ref><ref name="ٺٽوي " />. قافلي ۾ جعفر بن ابو طالب سندس زال اسما بنت عميس، خنيس بن حذافه سھمي، مصعب بن عمير، معيقيب بن ابو فاطمه، مقداد بن اسود ڪندي، ابو عبيده بن جراح، خالد بن حزام، ام المومنين سودہ بنت زمعه پڻ شامل هئا<ref name =" سبل" > سبل الھدیٰ والرشاد، شامي، جلد ۲, صه ۳۶۳,۳۹۷ ۽ ۴۰۹ </ref>. ساڳي سال مشرڪن مسجد الحرام ۾ گڏجاڻي ڪئي جنھن ۾ ابوجھل، شيبه، عتبه، وليد بن عتبه، عمار بن وليد، عقبه بن ابي معيط، اميه بن خلف وغيره شامل هئا. رسول {{درود}} جن ڪعبي ۾ نماز پڙھي رھيا ھئا. ان مھل مسجد ٻاھران ميدان ۾ قرباني لاء اٺ ڪٺو ويو ھو. ان ميٽنگ مان ھم صلاح ٿيندي عقبه بن ابي معيط اٿيو ۽ اوجھ سان ڀريل اوجھري آڻي پاڻ سڳورن {{درود}} جي پٺي مٿان رکي. ان واقعي جي پروڙ ڏھن ورھين<ref name=" علوي " /> جي سيدہ فاطمه کي پئي ته مسجد ۾ ھلي آئي ۽ پنھنجي بابي جي پٺي تان غلاظت ھٽائي<ref name="ٺٽوي " />. ان وقت حضرت ابوبڪر صديق پڻ اتي پھتو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال عمار بن ياسر جي ماء سميه بنت خباط کي ابوجھل نيزو ھڻي شھيد ڪيو ويو<ref name="ٺٽوي " />. سن ۶ نبوي ۾ پاڻ سڳورا {{درود}} صحابي ارقم بن ابي ارقم جي گھر اچي ترسيا جتي مسلمان گڏ ٿي نماز پڙھندا ھيا جيڪو سلسلو حضرت عمر بن خطاب جي اسلام ۾ داخل ٿيڻ تائين جاري رھيو جنھن بعد مسلمانن گڏجي ڪعبي اندر نماز پڙھڻ جي شروعات ڪئي<ref name="ٺٽوي " />. مخدوم محمد هاشم ٺٽوي لکي ٿو تہ دار ارقم مسجد الحرام لڳ صفا جي ٽڪري وٽ موجود ھيو جنھن کي خليفي ھارون رشيد جي حبشي نسل واري ماء خيزران نئين سر جوڙائي تبرڪ طور ھڪ مسجد قائم ڪئي جنھن ڪري ھاڻي اھو دار خيزران سڏجي ٿو<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال ھڪ روايت مطابق حضرت حمزہ اسلام ۾ داخل ٿيو ۽ ٽي ڏينهن بعد حضرت عمر بن خطاب دار ارقم ۾ اچي اسلام قبوليو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان اڳ نبي ڪريم {{درود}} جن دعا گھري ھئي تہ: {{quote| "اي الله! عمرو بن ھشام ۽ عمر بن خطاب مان جيڪو توکي وڌيڪ پيارو ھجي، ان جي ذريعي اسلام کي سگھ بخش."|<ref name ="ابن حجر " > الاصابہ، ابن حجر، جلد ۲, صه ۵۱۸ </ref>|}} ھڪ روايت مطابق ساڳي سال عبدالله بن عمر پڻ مسلمان ٿيو ھو<ref name=" ٺٽوي " />. ان کان سواءِ ان الخير سلمه پڻ دار الارقم ۾ اچي مسلمان ٿي جيڪا ابوبڪر صديق جي ماء ھئي<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۷ نبوي ۾<ref name ="حجر " > فتح الباري، حافظ ابن حجر، جلد ۷, صه ۱۴۷ </ref> ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ۸ نبوي ۾ محرم جي چنڊ ڏسڻ سان ئي قريش وارن بنو جو ھاشم ۽ بنو عبدالمطلب سان مڪمل بائڪاٽ جو اعلان ڪيو جنھن سبب نبي ڪريم {{درود}} جن کي شعب ابوطالب ۾ نظر بند ٿيڻو پيو<ref name=" ٺٽوي " />. شعب ابوطالب جبل ابو قبيس جي وچان ھڪ جابلو لڪ ھيو جيڪو بنو هاشم جي مورثي ملڪيت ھو<ref name ="عاصم " > سفرنامہ ارض القرآن (اردو)، محمد عاصم، صہ ۱۵۴ </ref>. بائڪاٽ جي ڪاروائي لکت ۾ ڪئي وئي جنھن کي بيت الله ۾ لٽڪايو ويو جنھن ۾ لکيل ھو ته<ref name=" ٺٽوي " />: {{quote|محمد {{درود}} کي بنو ھاشم بنو مطلب سان گڏ مڪي مان شھر نيڪالي ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو ساڻن مٽي مائٽي يا سڱابندي وغيره نہ ڪندو. کاڌي پيتي جي ڪابہ جنس وٽن پھچڻ نہ ڏني ويندي. ڪوبه ماڻھو نہ کانئن ڪجھ خريد ڪندو ۽ نہ وري ڪا شئي کين وڪرو ڪري سگھندو. مسلمانن سان ان وقت تائين ڪنھن بہ قسم جو ڪو ٺاھ يا ساڻن ڪابہ نرمي نہ ڪئي ويندي، جيستائين ھو محمد {{درود}} کي قريش وارن جي حوالي نہ ڪندا |<ref name =" سيرت" > سيرة ابن ھشام، جلد ۲، صه ۱۴ </ref>|}} سن ۸ نبوي ۾ مشرڪن آسماني نشاني جو مطالبو ڪيو ۽ نبي ڪريم {{درود}} جن کين چوڏھين جي چنڊ واري رات شق القمر وارو معجزو ڏيکاريو<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق پاڻ سڳورن {{درود}} چنڊ ڏانھن پنھنجي آڱر سان اشارو ڪيو جنھن سان چنڊ ٻہ الگ اڌ ٿي ٿي ويو. پر مشرڪن ان کي وڏو جادو قرار ڏنو<ref name=" ٺٽوي " />. عبدالله بن عباس جي ولادت شعب ابوطالب ۾ ٿي جنھن بعد ساڳي سال بائڪاٽ واري دستاويز کي سن ۱۰ نبوي اڏھي کائي وئي ۽ اھو احوال ابو طالب پاڻ سڳورن {{درود}} جن کي ٻڌايو<ref name=" سيرت " /><ref name =" الروض" > الروض الانف سھيلي، جلد ۲, صه ۱۲۷ ۽ ۱۲۸ </ref><ref name =" دلائل" > دلائل النبوة، بيھقي، جلد ۲, صه ۳۱۱-۳۱۵ </ref><ref name ="ابن سعد " > الطبقات الڪبریٰ، ابن سعد، جلد ۱, صه ۱۳۱, </ref>. مشرڪ ان واقعي تي لڄي ٿيا ۽ ٽي سالن جي ظلم ۽ ڏاڍ بعد ابو طالب جي زندگي دوران ان معاهدي تان پاڻ ئي ھٿ کڻي ويا جنھن بعد نبي ڪريم {{درود}} جن پنھنجي ڪڙم قبيلي سان گڏجي مڪي اندر پنھنجي اباڻن گھرن ڏانھن موٽي آيا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال رمضان جي ۷ تاريخ تي ۽ ھڪ ٻي روايت مطابق ذوالحج جي مھيني ۾ ابو طالب جو انتقال ٿيو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال شوال جي ۲۷ تاريخ تي پاڻ سڳورا {{درود}} جن طائف ويا جتي ثقيف قبيلي وارن کي اسلام جي دعوت ڏني. اتي ۲۶ ڏينهن ترسيا پر طائف وارن کين ستايو ۽ تڪليفون ڏنيون<ref name=" ٺٽوي " />. مسلمانن جي عقيدي مطابق طائف مان واپسي تي نخلہ نالي ڳوٺ ۾ منزل ڪئي جتي ۷ جنن جو وفد ساڻن مليو جن اسلام جي دعوت قبول ڪئي<ref name=" ٺٽوي " />. ڪجھ صاحب علم ماڻھن جو خيال آهي تہ لفظ جن معني غائب آھي جيڪو لفظ ريگستان جي خانه بدوش بدوي قبيلن لاء پڻ استعمال ڪيو ويندو ھو ڇوته اھي عربن جي تمدني زندگي ۾ ڪٿي بہ ڏسڻ ۾ نہ ايندا ھيا. محمد هاشم ٺٽوي ڪتاب آڪام المرجان جو حوالو ڏيندي لکيو آهي ته مڪي ۽ مديني ۾ جنن جا مختلف وفد ڇھ ڀيرا جدا وقتن تي پاڻ سڳورن {{درود}} جي جي خدمت ۾ حاضر ٿيا<ref name="ٺٽوي " /><ref name =" شبلي" > آڪام المرجان، ابو عبدالله شبلي، صه ۴۶ </ref>. سن ۱۱ نبوي ۾ مديني کان آيل حاجين عقبه جي ويجھو رسول {{درود}} جي ھٿ مبارڪ تي بيعت ڪئي جنھن سان مديني وارن اسلام ۾ داخل ٿيڻ جي شروعات ڪئي<ref name=" ٺٽوي " />. ان کي بيعت عقبه سڏيو ويندو آهي. ان ۾ روايتن مطابق ۶ يا ۸ ڄڻا شامل هئا جن ۾ ابو اسامه اسد بن زرارہ خزرجي، برآء بن معرور بن صخر اوسي ، ابوالھيثم بن تيھان، معاذ بن حارث ۽ ان جا ٻہ ڀائر جن ۾ عوف بن حارث پڻ شامل ھئا<ref name=" ٺٽوي " />. سن ۱۲ نبوي ۾ معراج وارو واقعو پيش آيو<ref name="ٺٽوي " />. ساڳي سال حج جي مھيني ۾ عقبه جي مقام لڳ ٻين بيعت ڪئي وئي جنھن ۾ مديني کان آيل ۱۳ ڄڻا ھرھڪ بشير بن سعد، سعد بن معاذ، عبدالله بن عمرو ۽ سندس ننڍڙو پٽ جابر بن عبدالله، اسيد بن حضير، ابي بن ڪعب، عبادہ بن صامت، ابو مسعود عقبه بن عمرو، ذڪوان بن عبد قيس زرقي، رافع بن مالڪ، قطبہ بن عامر، عتبہ بن عامر ۽ عويد بن ساعدہ شامل هئا<ref name=" ٺٽوي " />. ساڳي سال مصعب بن عمير کي مديني قرآن ۽ نماز پڙھائڻ لاء موڪليو ويو<ref name=" ٺٽوي" />. == مدني زندگي== ===يثرب ڏانھن ھجرت=== ===مسجد نبوي جو قيام=== [[File:Dalailkhayrat.jpg|220 px|thumb|پندرھين صدي ۾ مسجد نبوي جي ٺاھيل دستاويزي تصوير ]] ===ميثاق مدينه=== ===رياست جو قيام=== == جنگون== ===جنگ بدر=== ===جنگ احد=== ===جنگ احزاب=== ==صلح حديبيه== == خيبر جي فتح== == مڪي جي فتح== ==طائف جي فتح== == سندس آخري وقت ۽ وڇوڙو == == نور ۽ بشر وارو معاملو == == رھڻي ڪھڻي== == بحيثت امي== == امت == [[فائل:Muhammad2.svg|thumb|left|upright=1]] == سندس عمرا ۽ حج== == حجت الوداع جو خطبو== == سندس ڇڏيل ورثو== ==روضو مبارڪ== == توھين رسالت جا واقعا ۽ قانون== ==سيرت تي لکيل مستند ڪتاب== ===حديثن وارا مستند ڪتاب=== ==حضرت محمد صه ۽ مغربي فلاسافر== [[فائل:Muhammad Seal.svg|thumb|left|upright=0.8|محمد صلی اللہ علیہ وسلم جي مھر جيڪا منڊي ۾ جڙيل ھئي ۽ سرڪاري خط وڪتابت ۾ استعمال ڪئي ويندي ھئي]] ”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشهور آهي. ان نظم ۾ گوئٽي آنحضرت صلي الله عليہ آولہ وسلم جي چهري جي هڪ محبت ڀري تصوير چٽي آهي هن نظم آخر ۾ گوئٽي لکيو آهي ته: ”آنحضرت جنجي چهري مبارڪ تي نظر پوڻ سان انسان سندن مفتون ٿي پوندو.“ اڳتي هلي چوي ٿو ته:”آنحضرت صلعم متعلق گوئٽي هڪ ڊگهو نظم لکيو جو ’Mahomet's Gesang‘ جي نالي سان مشھور آھي.جرمن فيلسوف لائبنز (Leibniz) (1646-1716ع) متعلق پروفيسر اشپيز لکيو آهي ته آنحضرت صلي الله عليہ وآلہ وسلم کي ’دين الفطرت‘ جو باني سمجهندو هو.<ref>ڊاڪٽر قاضي نبي بخش؛ رسالو:مهراڻ؛ ڇپيندڙ:سنڌي ادبي بورڊ؛ 1962ع</ref> ==درود ۽ صلوات== [[فائل:Salavat of the prophet.png|thumb|left|upright=1.5|صلوات]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اسلام]] [[زمرو:محمد|*]] lgpfrfuai3xuzlahc9jsb0z1krqzilr 0 29212 240002 74907 2022-07-25T08:40:52Z 2400:ADC1:48A:9B00:2194:A0DF:AAF:A1A5 wikitext text/x-wiki [[عڪس:Translational_motion.gif|کاٻو|thumb|300x300 عڪسلون|گيس جي حالت ۾ ذرا (اُڻا ۽ ماليڪيول) آزاداڻي حرڪت ڪندي هڪٻئي سان به ٽڪرائين ٿا ۽ ٿانوءَ جي ڀتين سان به.]] فزڪس (طبعيات) ۾ '''گيس''' یا '''فارغو''' (انگريزي؛ Gas) مادي جي اها حالت آهي، جنهن ۾ مادي جي ڪا خاص شڪل نه هوندي آهي ۽ ان جا ذرا يعني اُڻا (ائٽم) ۽ مالڪيولَ آزادڻي حرڪت ڪن ٿا. مثال جي طور تي، هوا جنهن ٿانوءَ ۾ بند آهي، اها ان جي شڪل اختيار ڪري وٺي ٿي. نهري (سخت) ۽  پاڻياٺ جي ڀيٽ ۾ گيس سولائي سان پکڙجي ۽ سُسي سگهي ٿي. ٿڌو ڪرڻ ۽ گهربل ٿڌ ڏيڻ سان گيس کي ، پاڻيٺ ۽ نهري حالت ۾ بدلائي سگهجي ٿي. ==بڻ بنياد== هتي گيس کي سمجهڻ لاءِ انگريزي لفظ gas جي اصل بڻ بنياد (etymology) کي بنياد بڻايو ويو آهي. لغت موجب گيس جو لفظ يوناني جي khaos مان ورتل آهي. جنهن جي معنا خالي هئڻ جي آهي. هاڻي گيس جو لفظ سائنس ۾ اَڄڪلهه جي بنيادي معنا سان گڏوگڏ اهي سڀئي معنائون به رکي ٿو جن کي گيس جون خاصيتون (properties of gas) جي نالي سان سڏيو وڃي ٿو. # empty space = الموقع الفارغ = خالي جڳهه # empty box = الصندوق الفارغ = خالي دٻو يا پيتي جيئن ته انگريزي جي لفظ gas جي لاءِ ٻيا ممڪن متبادل نه آهن، جيئن بخارَ vapor، ڌنڌ mist سان وڌيڪ ميل کائي ٿو، نه ڪي گيس سان. جيئن ته  gas جو لفظ تمام گهڻو ڪَتب اچي ٿو،  تنهنڪري جيڪڏهن پنهنجي ٻوليءَ ۾ ان جو متبادل ٺاهڻو آهي ته پوءِ اهو انگريزيءَ جي گيس لفظ وانگر ئي سولو هجڻ گهرجي. ==گیس جا قانونَ== ڪنهن به گيس جي ڏنل خاص مقدار ۾، ان گيس جي حرارت جي درجي، حجم ۽ دٻاءَ جي پاڻ ۾ تعلق کي گيس جا قانون چيو وڃي ٿو. ٻنيادي طور تي گيس جا هي هيٺ ڏنل ٽي قانون اهم آهن. * بوائل جو قانون * چارلس جو قانون * ايووگيڊرو جو قانون === [[Image:Noia 64 apps xeyes.png|30px]] وڌيڪ ڏسو === * حرڪيات * [[بوائل جو گيس جو قانون|Boyle's law]] mdc707ghbga61cydgvsiuw9pdg7si2u 0 37717 240003 200591 2022-07-25T08:56:53Z SHB2000 13946 ([[c:GR|GR]]) [[c:COM:FR|File renamed]]: [[File:Car.jpeg]] → [[File:A car on a lawn.jpg]] [[c:COM:FR#FR2|Criterion 2]]. "Car" could really mean anything. wikitext text/x-wiki '''ڪار''' اچ وڃ لاءِ استعمال ڪئي ويندڙ ننڍي گاڏي. ڪار کي عام طور تي چار [[ڦيٿو|ڦيٿا]] ھوندا آھن. [[فائل:A car on a lawn.jpg|thumb|ڪار]] ==حوالا== {{حوالا}} [[زمرو:اچ وڃ جا وسيلا]] jqtvpmekf4g3aqzwqzwb4t9l19mmftx