Wikicytaty plwikiquote https://pl.wikiquote.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna MediaWiki 1.39.0-wmf.21 first-letter Media Specjalna Dyskusja Użytkownik Dyskusja użytkownika Wikicytaty Dyskusja Wikicytatów Plik Dyskusja pliku MediaWiki Dyskusja MediaWiki Szablon Dyskusja szablonu Pomoc Dyskusja pomocy Kategoria Dyskusja kategorii TimedText TimedText talk Moduł Dyskusja modułu Gadżet Dyskusja gadżetu Definicja gadżetu Dyskusja definicji gadżetu 0 2709 535693 513638 2022-07-23T11:10:06Z 185.172.241.184 wikitext text/x-wiki [[Plik:Andrzej Szczypiorski.JPG|mały|{{center|Andrzej Szczypiorski}}]] '''[[w:Andrzej Szczypiorski|Andrzej Szczypiorski]]''' (1928–2000) – polski [[pisarz|prozaik]] i publicysta. ==''Czas przeszły''== (wyd. SAWW, 1993) * Gdyby wierzył w Boga tak, jak wierzyła jego matka, to znaczy namiętnie, bezmyślnie i z niezrozumiałym bólem – oddałby swój los w ręce Opatrzności. ** Źródło: s. 187 ** Zobacz też: [[wiara]] * Prawdziwi bogowie narazili Europę na tyle gorzkich zawodów, że niepodobna tego opisać. Kiedy Blank zastanawiał się nad przyszłością, dochodził do przekonania, że stacje benzynowe są lepszym fundamentem powszechnej pomyślności niżeli katedra w Chartres. Był to fakt bolesny, ale niewątpliwy. ==''Początek''== * Człowiek nie może być sam w chwili próby. Potrzebuje innych ludzi, a kiedy nie ma ich w pobliżu, odnajduje nagle obecność Boga. Jest to zwykle obecność przelotna, ledwo uchwytna, jakby Bóg przeszedł obok spiesznym krokiem i zniknął za rogiem najbliższej kamienicy. ** Zobacz też: [[Bóg]], [[człowiek]] * Jak odbywa się umieranie? Co człowiek wtedy widzi? Czy człowiek widzi wtedy Boga, czy On się człowiekowi pokazuje, żeby ostatnia chwila była lżejsza, Żeby odjąć człowiekowi lęk? Zapewne pokazuje się w ostatnim mgnieniu, w ostatnim promyku światła, które dociera do źrenicy, ale nigdy wcześniej, bo człowiek mógłby przeżyć, wyzdrowieć i powiedzieć innym, co zobaczył. Więc Bóg pokazuje się dopiero w chwili, kiedy ma już zupełną pewność, że to jest śmierć… ** Zobacz też: [[śmierć]] * Już wiedział, że nie ma żadnych szans i niebawem będzie musiał umrzeć. Ta świadomość znów zbliżyła go do Boga, bo jeśli Henryczka czekała śmierć, to pozostawał mu już tylko wybór pomiędzy Bogiem i nicością. * Święta Polska, cierpiąca i mężna. Polskość święta, zapita, skurwiona, sprzedajna, z gębą wypchaną frazesem, antysemicka, antyniemiecka, antyrosyjska, antyludzka. Pod obrazkiem Najświętszej Panienki. (…) Święta polskość pod knajpą i kasą. ==Inne== * Cechy charakterystyczne społeczeństwa polskiego to: alkoholizm, nieuczciwość, brak tolerancji względem inaczej myślących, nieposzanowanie pracy, zarówno cudzej jak i własnej. Wypadałoby zapytać, czy takiemu społeczeństwu przysługuje miano chrześcijańskiego. ** Zobacz też: [[nieuczciwość]], [[Polacy]] * Człowiek jest lepszy aniżeli jego własne czyny. * Kościół rzymski nie był bez ciężkiej winy. Jeśli istnieje w ogóle jakaś dialektyka historii, to w jej świetle można by zaryzykować pogląd, że naród niemiecki wziął na siebie wykonanie tej zbrodni, która się przewijała przez stulecia w brudnych, złych snach chrześcijańskiej Europy. * Niech tekst poniższy będzie po prostu jak bukiet skromnych kwiatów złożonych na mogile Karola Świerczewskiego, „Miał piękne oczy i zmysłowe usta. Chyba kochały go warszawskie dziewczyny”. ** Źródło: ''Karol Świerczewski-Walter: w 20 rocznicę śmierci'', Zarząd Główny Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Krajowa Komisja Dąbrowszczaków, 1967. * (…) państwo wyznaniowe może powstać tylko na fundamencie głupoty i ciemnoty jego obywateli. ** Źródło: „Wprost”, wydania 36–43, Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost”, 1997, s. 100. ** Zobacz też: [[państwo wyznaniowe]] * Polska Ludowa jest ukoronowaniem tysiąca lat narodowej historii. ** Źródło: Stanisław Murzański, ''Między kompromisem a zdradą. Intelektualiści wobec przemocy, 1945–1956'', Arcana, 2002, s. 234. ** Zobacz też: [[PRL]] * Poznać to jeszcze nie znaczy zrozumieć. Ale nie sposób zrozumieć, jeśli się w ogóle nie poznało. ** Źródło: ''Z notatnika stanu rzeczy'', Kantor Wydawniczy SAWW, 1989, s. 70. * W ekstremalnych trudnych warunkach dojrzewa się o wiele szybciej niż dzieje się to normalnie. * Wielkość jest o krok od nas! Komunizm czeka za progiem! ==O Andrzeju Szczypiorskim== * Był taki pisarz, Andrzej Szczypiorski, który był noszony w Niemczech na rękach; nagrody, wyróżnienia, wywiady, a on nic innego nie robił, tylko opluwał Polaków i Kościół. Potem się okazało, że przy okazji był też tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL. ** Autor: [[Piotr Jaroszyński]] ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20091024&id=po12.txt ''Mają rozmiękczać elity'', naszdziennik.pl, 24 października 2009] * Choć czasami się z Andrzejem nie zgadzałem, to jego głos był głosem tej najlepszej części polskiej inteligencji. ** Autor: [[Adam Michnik]] * Gdyby Andrzej Szczypiorski nie tryskał tak niespożytą energią w instruowaniu Polaków, jakich mają dokonywać wyborów i skąd mają czerpać jedynie słuszne poglądy, to pewnie prawda o tym, skąd on sam czerpał w życiu inspiracje do różnych działań, nie byłaby aż tak bulwersująca. ** Autor: [[Grzegorz Braun]] ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070217&id=my09.txt ''Donosiciel, agent wpływu, autorytet'', naszdziennik.pl, 17 lutego 2007] * Jako jednego z czołowych dżentelmenów PRL-u i III RP „Gazeta Wyborcza” lansowała literata Andrzeja Szczypiorskiego, skądinąd Tajnego Współpracownika „Mirka”, który przez ćwierć stulecia donosił esbecji na kolegów. ** Autor: [[Waldemar Łysiak]], „Gazeta Polska” nr 7, 14 lutego 2007 ** Zobacz też: [[dżentelmen]], „[[Gazeta Wyborcza]]” * O Andrzeja Szczypiorskiego i jego biografię, i moralną ocenę jego wyborów rozmaitych, to się chyba nie pokłócimy bardzo. ** Autor: [[Sławomir Sierakowski]] ** Opis: w odpowiedzi na zdania Rafała Ziemkiewicza „Z czym tu można polemizować? Sprawa Andrzeja Szczypiorskiego wydaje się tak jednoznacznym krzykiem oskarżenia pod adresem III RP, że nie sposób ani tej postaci, ani tych, którzy go wywindowali na piedestał, obronić” oraz „Postać jest wyjątkowo obłudna i wyjątkowo nikczemna i o tą postać trudno się spierać”. ** Źródło: [http://www.tvp.pl/historia/magazyny-historyczne/pojedynek/wideo/andrzej-szczypiorski-autorytet-bez-autorytetu/1112822 ''Autorytet bez autorytetu'', tvp.pl] * Szczypiorski przedstawia nam polski operetkowy komunizm, ze skorumpowanymi i gotowymi do kapitulacji władzami i leniwą tajną policją. Jednak nie bardzo pasuje mi to do tego obrazu zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki, internowanie tysięcy przeciwników systemu po wprowadzeniu „stanu wojennego”, setki ofiar: zabitych i rannych, w Gdańsku, Radomiu, Nowej Hucie, czy wreszcie morderstwa zlecone przez sądy kapturowe, a popełnione na działaczach „Solidarności”. ** Autor: [[J. Reich]] (NRD-owski opozycjonista) * Z jednej strony był to niewątpliwie człowiek niespożytej energii i lekkiego pióra, co pozwalało mu rzeczywiście nieustannie podejmować zadania twórcze i publicystyczne. Z drugiej jednak strony, była to osoba publiczna, współkreowana, jak się okazało, przez czynniki polityczne, przez tajne służby. Andrzej Szczypiorski, sprawdzony towarzysz partyjny, bywał redaktorem czasopism i rozgłośni radiowych. Jako tajny współpracownik wywiadu PRL został wybitnym autorytetem, specjalistą od pojednania z Niemcami. Właśnie dokumenty, do których dotarliśmy, pokazują w jakim stopniu jego pozycja w Niemczech była warunkowana przez tę współpracę. ** Autor: [[Grzegorz Braun]] ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070217&id=my09.txt ''Donosiciel, agent wpływu, autorytet'', naszdziennik.pl, 17 lutego 2007] {{SORTUJ:Szczypiorski, Andrzej}} [[Kategoria:Autorzy powieści kryminalnych i sensacyjnych]] [[Kategoria:Działacze opozycji demokratycznej w PRL]] [[Kategoria:Laureaci nagród]] [[Kategoria:Polscy prozaicy]] [[Kategoria:Polscy publicyści]] [[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]] [[Kategoria:Powstańcy warszawscy]] [[Kategoria:Więźniowie KL Sachsenhausen]] kkndmugf3puzzipb8vdbpio3qpfpfhk 0 3118 535687 504693 2022-07-23T08:20:09Z Wikipek 25932 /* G */ drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki '''[[w:Głupiec|Głupiec, głupi]]''' – osoba postępująca nierozsądnie, bezmyślnie. {{IndeksPL}} ==A== * Anatomiczne anomalie płciowe są na ogół wrodzone (a więc niezawinione) i tylko głupiec je potępia. Dewiacje seksualne są wyuczone (a więc chciane) i tylko głupiec je aprobuje. ** Autor: [[Stefan Pacek]] ==B== * Bóg nie ma głupcom za złe, że się nie uczą, lecz ma za złe mądrym, że nie uczą głupców. ** Autor: [[Ali ibn Abi Talib]] ** Zobacz też: [[Bóg]], [[mądrość]] * Brakiem zdolności głupiec rad tłumaczyć<br />to, że do żadnych nauk nie ma chęci;<br />gdyby pomyślał, wnet uznałby raczej,<br />że winien im się tym bardziej poświęcić. ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', tłum. Ireneusz Kania, wyd. M&M, Kraków 1991 * Były czasy, kiedy tylko głupców nie trzymały się pieniądze. Teraz zdarza się to wszystkim. ** Autor: [[Adlai Stevenson]], ''The Stevenson Wit'' ==D== * Daj głupiemu tysiąc rozumów, a on będzie wolał swój własny. ** Źródło: [[przysłowia arabskie]] ** Zobacz też: [[rozum]] * Duma, nigdy nie zawodząca przywara głupców. ** Autor: [[Alexander Pope]] ==G== * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] ** Zobacz też: [[czapka]], [[gęś]], [[stado]] * Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania. * Głupcy dzielą się dyletantów i fachowców. * Głupi dwakroć jest głupszym, gdy głupstw nie pamięta. ** Autor: [[Franciszek Zabłocki]] * Głupi nienawidzi swojego nauczyciela. ** Źródło: [[przysłowia abchaskie]] * Głupi splata swe dłonie i zjada własne ciało. ** Źródło: ''[[Biblia Paulistów]]'', ''[[Księga Koheleta]]'' 4, 5 * Głupiec, który był między ludźmi, jest lepszy od mędrca, który siedział w domu. ** Źródło: [[przysłowia mongolskie]] ** Zobacz też: [[mędrzec]] * Głupiec, który wie że jest głupi, przynajmniej w tym jest rozumny. Głupiec, który siebie uważa za mędrca – ten to dopiero jest głupi. ** Autor: [[Budda Siakjamuni]] ** Źródło: ''[[Dhammapada]]'' * Głupiec nie widzi tego samego drzewa, co mędrzec. ** Autor: [[William Blake]] * Głupiec<br />rozszczepia na czworo<br />włosek<br />na którym wisi ** Autor: [[Antoni Marianowicz]], ''Spostrzeżenia'' ** Zobacz też: [[włos]] * Głupiec uczony jest większym głupcem niż głupiec nieuk. ** ''Un sot savant est sot plus quin sot ignorant''. (fr.) ** Autor: [[Molier]], ''Uczone białogłowy'', 4,3 ** Zobacz też: [[nieuk]] * Głupiec uważa przypadek za szczęście. ** Autor: [[Jan Kurczab]] * Głupiec zawsze znajdzie głupszego od siebie, który będzie go uwielbiał. ** Autor: [[Nicolas Boileau-Despréaux]] ==J== * Jaka może być inna korzyść z głupca, prócz tej, że możemy go oszukać. ** Autor: [[Maksim Gorki]] ==L== * Lepiej jest się nie odzywać i udawać się głupim niż się odezwać i rozwiać wszelkie wątpliwości. * Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć. ==Ł== * Łatwiej zdemaskować sprytnego oszusta niż szczerego głupka. ** Autor: [[Arturo Pérez-Reverte]], ''[[Mężczyzna, który tańczył tango]]'', tłum. Joanna Karasek. ** Zobacz też: [[oszust]] ==M== * Milczenie jest cnotą głupich. ** ''Silence is the virtue of fools.'' (ang.) ** Autor: [[Francis Bacon (filozof)|Francis Bacon]] ** Źródło: [[Jerzy Bralczyk]], ''Polak potrafi. Przysłowia, hasła i inne polskie zdania osobne'', wyd. Świat Książki, 2006, s. 147. * Moc koncepcji spowodowała wiarę w istnienie świata. Skupiając się na swych percepcjach głupcy wykonali tę pracę. ** Autor: [[Budda Siakjamuni]] ** Źródło: ''[[Sutra Królewskiego Samadhi]]'' * Mógł mieć wiele wad, lecz rzadko bywał głupcem. ** Autor: [[Tanith Lee]] ==N== * Napomnij głupiego – zapali się jak siarka! ** Opis: [[Przysłowia karaimskie|przysłowie karaimskie]] ** Źródło: ''Kobierzec z gwiazd i półksiężyców'' (seria ''Myśli Srebrne i Złote''), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części karaimskiej: Edward Tryjarski, s. 81. ** Zobacz też: [[siarka]] * Nie ma nic bardziej nieznośnego jak głupiec, któremu się powodzi. ** Autor: [[Cyceron]] * Nie ma nic piękniejszego jak przysłuchiwanie się milczeniu głupca. ** Autor: [[Helmut Qualtinger]] * Nie siej głupich, sami wschodzą. ** Autor: [[Jacob Cats]] ==P== * Puste beczki i głupcy robią dużo hałasu. ** Autor: [[Plutarch]] ==S== * Spryt zastępuje u głupca inteligencję. ** Autor: [[Ambrose Bierce]] ** Zobacz też: [[inteligencja]], [[spryt]] * Stu mądrych nie znajdzie tego, co zgubił jeden głupi. ** Opis: [[Przysłowia jakuckie|przysłowie jakuckie]] ** Źródło: ''Kobierzec z gwiazd i półksiężyców'' (seria ''Myśli Srebrne i Złote''), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części jakuckiej: Stanisław Kałużyński, s. 133. * Szczęście dla głupca to stać się bogatym,<br />dla szlachetnego – wszystko porozdawać;<br />drapać się – ma za szczęście trędowaty,<br />mądrego wstrętem tylko trąd napawa. ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania ==T== * Tego, kto pozna, co wiedzieć należy,<br />słusznie renoma mędrca wnet spotyka<br />głupiec mądrości przez to nie nabierze,<br />że się na wieku zna krowy czy byka. ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania * Tolerowanie głupców jest nieodzownym elementem mądrości. ** Autor: [[Anthony Eden]] ** Zobacz też: [[mądrość]], [[tolerancja]] * Tylko głupiec nie ma wątpliwości. ** Autor: [[Karel Čapek]] ==W== * W myślach ma jedno, lecz czyni inaczej;<br />gdy mówi, w inną jeszcze wchodzi skórę.<br />Wiedz: kto się sławą spryciarza otacza,<br />jest to przebrany za mądrego – dureń. ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania * W naturze ludzi głupich leży smutek i wpadanie w depresje, jeżeli coś im się nie uda, oraz zadowolenie i egzaltacja, gdy rzeczy rozgrywają się zgodnie z ich oczekiwaniami. Mądrzy potrafią przejść w równowadze przez trudne i przyjemne chwile. ** Autor: [[Budda Siakjamuni]] ** Źródło: „Diamentowa Droga” nr 18, s. 32. * „W tamtym mam wroga, w tym zaś – przyjaciela”<br />takie różnice głupiec sobie tworzy.<br />Mądry życzliwość po równi rozdziela;<br />alboż wiadomo, skąd nam przyjdzie korzyść? ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania * Wino przeistacza mędrca w głupca, a głupca w mędrca. ** Autor: [[Carlos Ruiz Zafón]], ''[[Cień wiatru]]'' ** Zobacz też: [[mędrzec]], [[wino]] * Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego – w błędzie trwać. Żyć – to myśleć. ** Autor: [[Cyceron]] * Wsłuchaj się w szum wody płynącej przez szczeliny i skały. Tylko drobny strumień wiele hałasuje. Wielka woda płynie spokojnie. To co puste dudni, to co pełne jest ciche. Głupiec jest jak na wpół próżny garnek. Mądry człowiek przypomina pełne wody jezioro. ** Autor: [[Budda Siakjamuni]] ** Źródło: ''[[Sutta Nipata]]'' ==Z== * Z tego, że człek zazdrosny posiadł krocie,<br />że liczni są druhowie zawistnika,<br />że wiedza dana została idiocie<br />– najmniejsza nawet radość nie wynika. ** Autor: [[Sakja Pandita]] ** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania * – Zachowałem się jak głupiec – pokazałem się wrogowi, a wróg to wykorzystał. ** Autor: [[Emma Bull]], ''[[Wojna o dąb]]'' ** Zobacz też: [[wróg]] ==Zobacz też== * [[głupota]] * [[głupstwo]] * [[idiota]] [[Kategoria:Człowiek]] ee27rp3vw1314vmmb87ccdac55hp1x1 0 4099 535678 495220 2022-07-23T07:37:01Z Wikipek 25932 + 1 wikitext text/x-wiki [[Plik:Flock-of-tundra-swans.jpg|mały|<center>Stado [[łabędź|łabędzi]]</center>]] '''[[w:Stado|Stado]]''' – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków [[zwierzę|zwierząt]], żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej. * Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio. ** Autor: [[Dorota Dziedzic-Chojnacka]], ''Płotki'', w: ''Błąd w sztuce'', Oficynka, 2013, s. 281. ** Zobacz też: [[człowiek]] * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] * Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli. ** Autor: [[Wacław Berent]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Autor: [[Władysław Witwicki]] ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. [[Kategoria:Zwierzęta]] 5mzfoqny1xarcyxxkwmt7u3zazkxj3q 535680 535678 2022-07-23T07:41:11Z Wikipek 25932 kat. wikitext text/x-wiki [[Plik:Flock-of-tundra-swans.jpg|mały|<center>Stado [[łabędź|łabędzi]]</center>]] '''[[w:Stado|Stado]]''' – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków [[zwierzę|zwierząt]], żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej. * Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio. ** Autor: [[Dorota Dziedzic-Chojnacka]], ''Płotki'', w: ''Błąd w sztuce'', Oficynka, 2013, s. 281. ** Zobacz też: [[człowiek]] * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] * Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli. ** Autor: [[Wacław Berent]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Autor: [[Władysław Witwicki]] ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. [[Kategoria:Zbiorowości społeczne]] [[Kategoria:Zwierzęta]] 643krzv1s8il38t2zut3zk82ae39aie 535684 535680 2022-07-23T08:13:20Z Wikipek 25932 + 1 wikitext text/x-wiki [[Plik:Flock-of-tundra-swans.jpg|mały|<center>Stado [[łabędź|łabędzi]]</center>]] '''[[w:Stado|Stado]]''' – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków [[zwierzę|zwierząt]], żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej. * Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio. ** Autor: [[Dorota Dziedzic-Chojnacka]], ''Płotki'', w: ''Błąd w sztuce'', Oficynka, 2013, s. 281. ** Zobacz też: [[człowiek]] * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] * Jesteśmy traktowani jak stado, któremu można wcisnąć każdą bzdurę. Bo stado nie myśli. I nie pamięta. ** Autor: [[Izabela Sowa]], ''Blagierka'' * Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli. ** Autor: [[Wacław Berent]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Autor: [[Władysław Witwicki]] ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. [[Kategoria:Zbiorowości społeczne]] [[Kategoria:Zwierzęta]] 305mnxq7txb1cuzijxw1471nfjh2c24 535689 535684 2022-07-23T08:36:05Z Wikipek 25932 drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Flock-of-tundra-swans.jpg|mały|<center>Stado [[łabędź|łabędzi]]</center>]] '''[[w:Stado|Stado]]''' – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków [[zwierzę|zwierząt]], żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej. * Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio. ** Autor: [[Dorota Dziedzic-Chojnacka]], ''Płotki'', w: ''Błąd w sztuce'', Oficynka, 2013, s. 281. ** Zobacz też: [[człowiek]] * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] * Jesteśmy traktowani jak stado, któremu można wcisnąć każdą bzdurę. Bo stado nie myśli. I nie pamięta. ** Autor: [[Izabela Sowa]], ''Blagierka'' * Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli. ** Autor: [[Wacław Berent]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Autor: [[Władysław Witwicki]] ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej, 24 grudnia 1935; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. [[Kategoria:Zbiorowości społeczne]] [[Kategoria:Zwierzęta]] e26hyzwsiuu5la1udx1qixlz04bmcns 0 4935 535686 518544 2022-07-23T08:15:45Z Wikipek 25932 drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Greylag Goose (Anser anser).jpg|mały|Gęś gęgawa]] '''[[w:Gęś|Gęś]]''' – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych. Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat. Te duże ptaki (najmniejsze mają 50 cm długości i 1 kg masy) charakteryzują się brakiem różnic w ubarwieniu między samcem i samicą. * A niechaj narodowie wżdy postronni znają,<br />iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają ** Autor: [[Mikołaj Rej]] * Cnoty są jak dzikie gęsi: jeżeli jedna leci na przedzie, inne pójdą za nią z pewnością. ** Autor: [[Peter Hacks]] * Co papuga wyszczebioce, temu gąska uwierzy. ** Autor: [[anonim]] * Gdyby wszyscy głupcy musieli nosić białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] ** Zobacz też: [[stado]] * Herb jego gęś pod pachą i ręka w cudzej kieszeni. ** Autor: [[anonim]] * Którą gęś uderzą, ta gęgnie. ** Autor: [[Salomon Rysiński]] (ok. 1560–1625) * Lis nie powinien być sędzią na procesie gęsi. ** Opis: [[przysłowia angielskie|przysłowie angielskie]] ** Zobacz też: [[lis]] *Nie masz lepszej zwierzyny jako nasza gąska, dobre pióro, dobry mech, nie gań mi i miąska. **Autor: [[Władysław Kopaliński]], ''Słownik mitów i tradycji kultury'' * Swe gęsi za łabędzie uważać każdy rad. ** Autor: [[Remigiusz Kwiatkowski]] * Zanim powiedziałbym, że utopię się dla jakiejś gęsi, wymieniłbym moje człowieczeństwo z pawianem. ** Autor: [[William Shakespeare]] [[Kategoria:Ptaki]] 0hw06mpfyhszvhug3ehn9a0tz7obux8 0 6240 535683 492656 2022-07-23T08:10:16Z Wikipek 25932 /* Blagierka */ drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Izabelasowa.jpg|mały|<center>Izabela Sowa</center>]] '''[[w:Izabela Sowa|Izabela Sowa]]''' (ur. 1969) – polska pisarka. =Cytaty z utworów= ==''10 minut od centrum''== * (…) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni przystosowują świat do siebie. * Dystans to czasem jedyny sposób, żeby nie utonąć w morzu ludzkich cierpień i własnej rozpaczy. Dystans jednak wcale nie musi oznaczać obojętności. * Ja wiem, że niektórych kręci sam bieg, a kolejne cele traktują jak przystanki. Ale ja wyruszyłam w podróż po to, żeby dokądś dojechać. Tylko że po drodze zapomniałam, dokąd. * Pewnie, że na świecie jest dużo zła, ale najbardziej boli to, co najbliżej ==''Blagierka''== * Dobry kit to połowa sukcesu. Resztę zapewnia odpowiednio dobrany zespół. * Jesteśmy traktowani jak stado, któremu można wcisnąć każdą bzdurę. Bo stado nie myśli. I nie pamięta. ** Zobacz też: [[stado]] * Zdrowy, wolny człowiek jest skończoną całością. Nie musi się nikim dopełniać. Dopiero kiedy się zakocha, pęka na pół. I co gorsza ślepnie. ==''Cierpkość wiśni''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne|Cierpkość wiśni}} * Człowiek musi się wygadać, inaczej by pękł z nadmiaru tajemnic. * Na tym właśnie polega życie. Wciąż czekamy na rozwój wydarzeń. * Po trzydziestce życie traci smak. A wiecie dlaczego? Bo wszystkie najważniejsze wspomnienia powstają wcześniej. * Sens życia to jest to, czego szuka każdy początkujący student. Potem już nie ma na to czasu. * W młodości wszyscy czujemy się zagubieni, ale to mija. ==''Herbatniki z jagodami''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{osobne|Herbatniki z jagodami}} * Kiedy tłumisz złe emocje, przestajesz odczuwać i te dobre… * Nie da się przeżyć świadomie każdej pojedynczej sekundy. Czasem potrzebne są chwile bezmyślnego lenistwa. * Prawdziwa tęsknota przychodzi nie patrząc, czy mamy na nią czas czy nie. * Romantyczne porywy świetnie się prezentują w meksykańskich telenowelach, ale nie w polskiej recesji. * Tak łatwo mówić o przydatności bolesnych decyzji, jeśli nie dotyczą nas samych i nie nam sprawią ból. ==''Smak świeżych malin''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{osobne|Smak świeżych malin}} * Ja wiem czego chcę (…). A wy wiecie? Jeśli nie, to właśnie zmarnowałyście kolejny dzień. * Jedni umierają jak dziewczynka z zapałkami, a inni gardzą przepysznym karpiem. * Jeśli ktoś mówi o czymś tak ulotnym jak uczucia, trudno mu uwierzyć. Co innego konkrety, sprawy materialne. * Miłość przychodzi i odchodzi, a przyjaźń trwa… * Może tak? Może nie warto szarpać się z losem? Walczyć? Może właśnie o to w życiu chodzi, żeby akceptować wszystko, co nam niesie. ==''Zielone jabłuszko''== * Kraj, gdzie (…) w sklepach nie ma ryb, żeby odwrócić uwagę od braku mięsa.<br />Kraj, gdzie liczba mnoga od wyrazu „człowiek” to „kolejka” i gdzie nie można sięgnąć dna tylko dlatego, że już dawno ktoś je ukradł i sprzedał na części. * – Maryja do nas przyszła.<br />– Na piechotę przyszła? I gdzie się zatrzymała? Na plebanii?<br />– Nie, u Widerskich na szybie.<br />– To nie przyszła, tylko wysłała swoje zdjęcie. * – To czemu wszyscy na świecie tak hucznie obchodzą nowy rok?<br/ /> – Żeby zagłuszyć smutek przemijania? (…) A może żeby jeszcze raz zacząć wszystko od nowa? * To możesz mu życzyć, żeby się nie przejmował wzrostem. Najważniejsze to mieć ogromne serce, sympatyczny uśmiech i ładną czapeczkę. Dlatego tak lubimy krasnoludki. * – Śliczny dywan.<br />– Śliczny. Ale wolno chodzić tylko po liściach, bo reszta łatwo się brudzi. ==Inne== * Niektórzy tak się boją pustki, że natychmiast szukają kopii, a czasem taniej imitacji, byle czymś zapełnić powstałą wyrwę. ** Źródło: ''Agrafka'' * Przygody (…) mają to do siebie, że dosyć szybko zmieniają się w przykre wspomnienia. To już wystarczająco wysokie koszty za kilka minut wątpliwej przyjemności. ** Źródło: ''Ścianka działowa'' ==Wypowiedzi== * Mając świadomość, z jakim ogromem cierpienia zwierząt i zniszczeniem środowiska wiąże się jedzenie mięsa, nie potrafiłabym brać w tym udziału. ** Źródło: [http://web.archive.org/web/20101130094528/http://www.viva.org.pl/fileadmin/pliki/wege1str.pdf viva.org] ** Zobacz też: [[wegetarianizm]] {{SORTUJ:Sowa, Izabela}} [[Kategoria:Polscy prozaicy]] [[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]] 9jq5y8uoualt6wzni9743viwl3qo415 0 7758 535666 535255 2022-07-22T23:05:46Z Zero 20 Anulowanie wersji 535255 (niewystarczające źródło) wikitext text/x-wiki {{Dopracować|Potrzeba selekcji, sortowania, zlikwidowania niepotrzebnych sekcji.}} [[Plik:Wlodzimierz Szaranowicz.jpg|mały|<center>Włodzimierz Szaranowicz</center>]] '''[[w:Włodzimierz Szaranowicz|Włodzimierz Szaranowicz]]''' (ur. 1949) – polski dziennikarz i komentator sportowy. ==Wypowiedzi z wywiadów== * Gina Lollobrigida była dla mnie kobietą absolutnie piękną i doskonałą. Wydawało mi się, że nie ma piękniejszej kobiety i na tym zamknąłbym swoje stare wspomnienia… ** Opis: odpowiedź na pytanie o ideał kobiety. ** Źródło: [http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/wlodzimierz-szaranowicz-przywodca-klanu.html gala.pl] ** Zobacz też: [[Gina Lollobrigida]] * Wpadek nie rejestruję. Nie uprawiam tego zawodu dla wpadek. Inni rejestrują je na pewno bardzo uważnie, więc ja już na szczęście nie muszę się tym zajmować. ** Źródło: [http://aktywni.pl/aktualnosci/szaranowicz-wspomina-studia-w-awf/ aktywni.pl] * Z pochodzenia jestem Czarnogórcem, więc mógłbym sympatyzować z drużyną Serbii, ale już jako dzieciak kibicowałem Hiszpanom. Pewnie z sympatii do wielkiego Realu Madryt z Alfredo di Stéfano w składzie. ** Opis: odpowiedź na pytanie: komu będzie pan kibicował podczas [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010|mistrzostw świata w RPA 2010]]. ** Źródło: [http://www.emetro.pl/emetro/1,85649,8000046,Mundial_wazniejszy_niz_Liga_Mistrzow.html metro, 10 czerwca 2010] ==Różne== * 196-osobowa symfonia. ** Źródło: cykl ''Wpadki komentatorów'', ''[[MdM|MdM, czyli Mann do Materny, Materna do Manna]]'' * 2 razy bardzo dobrze obudził się Tomczyk. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * 35 tysięcy widzów nie przyszło do tej hali po to, by siedzieć w milczeniu. ** Źródło: TVP * A potem Belgowie, nie wiem, gdzieś się chyba zadowolili. * Anglicy grali już z Gascoigne’em, ale ten był jeszcze od dalekiej formy. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=10&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Biały gołąbek Pabla Picassa na państwa ekranach. ** Źródło: TVP * Boris Becker ze względów podatkowych postanowił wyjechać do USA, w czym poparła go jego ciemna żona. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=8&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Bramkarz Primorje nic nie wiedział o nowym systemie kredytowania u nas, a puścił bramkę na raty. * Buuu – zareagowała widownia. ** Źródło: cykl ''Wpadki komentatorów'', ''MdM'' * Ciekawe, co w Montpellier, bo zdaje się, że tam dzisiaj jakieś zamachy bombowe zapowiadali. Tak się składa, że gdy odbywają się mistrzostwa świata, to zawsze temu towarzyszą jakieś dodatkowe atrakcje. ** Źródło: [http://fototyper.bajo.pl/1344,pilkarski,humor.html Piłkarski humor] * Crouch wygląda na paralityka, ale podobno sporo ćwiczy. ** Opis: podczas mundialu 2006. * Dobry wieczór państwu, dobry wieczór, Przemku, dziś dwa zapalne wydarzenia. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Dość mocno mu przywalił, ale to są na razie pieszczoty. ** Źródło: TVP * Gościom chodzi chyba o to, że piłka jest przebita, albo o to, że jest okrwawiona. Ten angielski jest bardzo trudny. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=2&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Hej, tu NBA! ** Opis: tak witał widzów podczas transmisji z meczów ligi NBA w Telewizji Polskiej w latach 90. XX wieku. * Jak mówią młodzi ludzie – masakracja. ** Opis: komentarz w serii gier [[FIFA]]. * Jego problemy uzewnętrzniają się w tatuażach, przedziwnych i wystrzyżonych fryzurach. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=9&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Jęk zawodu na trybunach, zupełnie jakby torreador nie trafił w byka. ** Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002 * Już są na stadionie jadą po wirażu ramię przy ramieniu pedał przy pedale. * Kiedy Michael Johnson biega poniżej 44 sekund, rywale muszą oglądać jego plecy z ogromnym okładem. * Koniec zabawy, było fajnie, ale teraz trzeba się trochę pokryć. * Końcówka Ciby nie wyglądała imponująco. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=3&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Korzeniowski przez wiele tygodni komputerował monitorowanie swojego chodu. ** Źródło: „Przegląd Olimpijski” nr 1, 2002 * Ławka Chicago – widać – żyje. ** Źródło: TVP * Makijaż ma przykryć tremę albo inne jeszcze problemy kobiecej urody… ** Zobacz też: [[makijaż]] * Marlene Ottey ma jakiś impuls kobiecy, zmieniła mężczyznę. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Największą porcję dostał Dennis zasłużenie Rodman. ** Źródło: cykl ''Wpadki komentatorów'', ''MdM'' * Nie stanęli na wysokości swoich możliwości. * Nieprzypadkowo wspaniała muzyka z Ameryki Południowej, czyli raju. ** Źródło: TVP * Nikt na świecie nie będzie przecież pracował za 3000 złotych. ** Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002 * Oddajemy głos do studia, bo tam zacznie się walka o złoto. ** Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002 * Oni mentalnie są bardzo blisko. ** Źródło: cykl ''Wpadki komentatorów'', ''MdM'' * Oto Dennis Rodman, od którego odeszła biała żona. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=9&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Pamiętamy Marię Kirvesniemi, tę trzykrotnie 38-letnią mistrzynię olimpijską. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=10&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Per analogia można powiedzieć, że Chicago wygrało 2 razy po 4:2 i że teraz też jest taka okazja, ale to zbyt odległa paralela. ** Źródło: TVP * Piękna akcja koszykarzy Chicago Bulls, taka w koszykarskim stylu. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=5&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Podczas wczorajszego interview wyraźnie widziałem zarost pod jej make-upem. ** Źródło: TVP * Poprzedni rekord miał 17-letnią brodę. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Prawie z samych nóg składa się ta zawodniczka. ** Źródło: TVP * Rozpoczynamy. Oto pierwsze w tym meczu wznowienie. * Ta akcja była piękna – drybling przez całe boisko, piwot, to zawieszenie przeciwnika w koszu – fantastyczne! ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=10&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Te upały przypominają człowiekowi, w jakiej części składa się z wody ** Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002 * Teraz widać, ile kręci się tu dziwnych owadów podobnych do nietoperzy. ** Źródło: [http://fototyper.bajo.pl/1344,pilkarski,humor.html Piłkarski humor] * To jest ten „laki tacz” albo „golden tacz” ** Źródło: „Sportowy Wieczór”, marzec 2008 * To jest nieco ''fat lady'', jeśli chodzi o walory cielesne cheerleaders Chicago. ** Źródło: TVP * To nie te czasy, kiedy okiem trenera można powiedzieć… * W sensie mentalnym trzeba gryźć parkiet, bo inaczej z nimi nie wygramy. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Widać, że jadą narty Ogiwarze. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=8&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] * Założył tę koszulkę Adam Małysz i wiecznie był Pucharem Świata. * Zapraszam do plazmy. * Zawodnik ten jednak zaczął spadać w sposób balistyczny. ** Źródło: [http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=3&startsz=x ''Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych'', sport.pl, 9 czerwca 2006] ==Skoki narciarskie== ===Oberstdorf 2017=== * 84 m musi skoczyć, śmiesznie to wygląda, bo to już kobiety mogą rywalizować. ** Opis: o nieudanym skoku Vojtecha Stursy (na odległość 88,5 m) ** Źródło: [http://sport.radiozet.pl/Sporty-zimowe/Seksistowski-komentarz-Szaranowicza-w-trakcie-TCS.-Kibice-oburzeni radiozet.pl] 30 grudnia 2017 ===Soczi 2014=== * To prawdziwy dojo. ** Opis: o japońskim skoczku Noriakim Kasaim. Dojo po japońsku oznacza salę do ćwiczeń. ** Źródło: TVP1, 15 lutego 2014 * W skokach narciarskich jest mistyczna tajemnica lotu. ** Źródło: TVP1, 9 lutego 2014 ===Oslo 2011=== * Na górze jest już Adam Małysz. Oczekiwanie wielkie. Królu Holmenkollen! Przypomnij sobie najlepsze loty! Te fantastyczne pięć zwycięstw. Cztery zwycięstwa na Mistrzostwach Świata! Adam Małysz! Po medal! Po radość dla Polaków dzisiaj wszystkich! Daleko, jest pięknie, jest medal! [...] Już nie będzie Adama Małysza na następnych Mistrzostwach Świata. Pożegnanie Adama Małysza z Mistrzostwami Świata… Sześć medali: cztery złote, jeden srebrny, jeden brązowy, tu zdobyty jeszcze. Kilkanaście lat startów. Fenomen sportowy. Powtarzalność sukcesów przez lata, przez dekadę, a przecież pierwsze zwycięstwo w Holmenkollen odniósł tu, na tej skoczni jako osiemnastolatek i było to przecież piętnaście lat temu. Coś niewiarygodnego! Co tydzień siadaliśmy, jak do telenoweli, żeby właśnie oglądać tę rywalizację. Fenomen socjologiczny! Ileż rzeczy można było mu przypisać podczas tej kariery? Że można w życiu wygrać ewidentnie bez układów. Że jest człowiekiem rzetelnym, solidnym, posłańcem wielkich wiadomości, wielkiej nadziei. Zaczynał jako idol kryzysowy, który miał nas prowadzić jako ambasador wspaniałego skoku cywilizacyjnego do Europy. Fenomen społeczny. Przecież my, dzięki tym transmisjom, żyliśmy życiem zastępczym. Był powodem ogromnej zbiorowej radości. Dał nam wiele. Bardzo wiele... Mam nadzieję, że z tych młodych chłopaków, którzy dzisiaj mają aspiracje, którzy oglądali Adama na całym świecie, jak Mistrz Świata Gregor Schlierenzauer, który powiedział, że Adam go natchnął. Że uwierzą, że nie zmarnujemy tego fenomenu, jaki się stworzył przy oglądaniu skoków. Tego fenomenu popularności - 14,5 miliona, rekordowa telewizyjna widownia, kiedy zdobywał srebrny medal w Salt Lake City. Trzynaście przeszło milionów - Puchar Świata w Zakopanem. To Jego ostatnie zwycięstwo i ta wielka radość nas, ludzi, którzy go oglądaliśmy. Państwo przed ekranami krzycząc, skacząc... Ja także krzycząc, skacząc... Po prostu... Było pięknie i coś się niewątpliwie zamknęło, ale miejmy nadzieję, że w sporcie będzie jakaś próba kontynuacji. ''Małyszomanii'' już nie będzie nigdy. Natomiast ważne, żeby były sukcesy sportowe i żeby coś po Adamie trwałego, bardzo trwałego, zostało. Dziękujemy Ci bardzo, Adam! Dziękuję Państwu. Do usłyszenia. ** Opis: podsumowanie kariery Adama Małysza łamiącym i wzruszonym głosem. ===Vancouver 2010=== * Jadą na górę roześmiani (o Austriakach), a tu dystans… A tu Adam Małysz! * Ludzie, którzy nie wierzą, nie wygrywają. * No i udowodnił młody Austriak, że jest kozakiem. ** Opis: o Gregorze Schlierenzauerze. * Warto żyć, warto czekać, warto wierzyć! ** Opis: o drugim srebrnym medalu Adama Małysza. * Zawsze trzeba wierzyć, że nadejdą lepsze dni! ** Opis: o drugim srebrnym medalu Adama Małysza. * Adam cała Polska jest z tobą. * Ależ skok, ależ wyczyn. Coś niebywałego. ** Opis: o I skoku Simona Ammanna na dużej skoczni. * Daleko, daleko, daleko, daleko. Wystarczyyyy… haha… wystarczająco daleko, brawooo, brawooo, hoho! ===Planica 2009=== * Dmitrij Wasiljew, jest piekielnie mocny, jak niedźwiedź syberyjski. * Wyobraźcie sobie. Siedzimy w pokoju i zaczynamy zabawę. A tu nagle mówią nam „proszę ciszej”. ** Opis: kiedy restartowali pierwszą serię konkursu. * Pewnie teraz wszyscy, żeby ochłonąć, pójdą, że tak powiem, na jednego. ** Opis: kiedy przerwali pierwszą serię konkursu. * Ach, już nie tak dobrze jak wczoraj, musiał świętować wczorajszy sukces drużynowy pewnie z Romørenem w jednym z pobliskich pubów. ** Opis: o Evensenie. * A teraz Neumayer i Uhrmann, dwa niemieckie Michały. ===Vikersund 2009=== * Ja widziałem w hotelu, jak oni biedni męczyli się ze śniadaniem… Jedli tylko kornflejki… ** Opis: o wychudzonych skoczkach. * A oto dwaj najlepsi przyjaciele – śmieją się! ** Opis: o posmutniałych Simonie Ammannie i Gregorze Schlierenzauerze. * On ma wszystko dłuższe od Stefana. ** Opis: o Skletcie. ===Liberec 2009=== * Klimek Murańka zapłodnił naszą nadzieję. ===Oberstdorf 2009=== * On zaskakuje czasem in plus, czasem in minus. ** Opis: o Harrim Ollim. ===Willingen 2009=== * I ten tradycyjnie wystawiony język, kiedy się odbija. ** Opis: tradycje Romana Koudelki. * Pierwszy skok miał dobry, a teraz… trochę klapa. ** Opis: o skoku Rafała Śliża. ===Vancouver 2009=== * Gdy staliśmy na lotnisku we Frankfurcie czekając na lot do Vancouver, Schlierenzauer ociągał się z odprawą. Podszedł Pointner i zwrócił mu uwagę. Gregor stał i się krzywił, a Pointner podszedł do mnie i powiedział, że zawsze ma z nim jakieś problemy ** Opis: o przygodach Alexandra Pointnera z niepokornymi zawodnikami na międzynarodowym lotnisku we Frankfurcie nad Menem. ===Zakopane 2009=== * Nadmiar filozofii szkodzi w sporcie. * Geny ma świetne. ** Opis: o Stefanie Huli. * Zobaczymy, czy wygra ze Stochem. Przegrał! Wygrał! Nie, ex aequo! ** Opis: o Andreasie Küttelu. ===Bad Mitterndorf 2009=== * Potrafi szukać powietrza. ** Opis: o Simonie Ammannie. * Jak widać biednym nie wieje wiatr w oczy, bo gdyby wiał, to byłoby dobrze. ** Opis: o warunkach na skoczni Kulm. * Widać, że zakwaszony. ** Opis: o dyspozycji Gregora Schlierenzauera po rekordowym skoku. ===Bischofshofen 2009=== * Wolfgang Loitzl – starość, która potrafiła odnieść sukces. ===MŚ w lotach, Oberstdorf 2008=== * Przydarzył się Koflerowi taki klopsik. ** Opis: o słabym skoku Andreasa Koflera podczas ostatnich mistrzostw. * Taki skoczek jak Adam Małysz pojawia się średnio raz na sto lat. * Morgi trzyma bardziej z Kochem, Koflerem, aniżeli Schlierenzauerem. ** Opis: Szaranowicz na tropie złej atmosfery w reprezentacji Austrii. ===Garmisch-Partenkirchen 2008=== * Zadebiutował w 1997 roku, jeszcze przed swoją maturą. ** Opis: o Janie Maturze. ===Planica 2007=== * To tak jak bicie monety, ale o niskim nominale. ** Opis: po skoku będącego w nie najlepszej formie Noriakiego Kasaiego. * Odpalali kluczyki. ** Opis: o polskich kibicach zjeżdżających spontanicznie do Planicy. * Poszliby za idolem z szablami. ** Opis: o polskich kibicach w czasie dekoracji najlepszych skoczków sezonu. ===Miyanomori 2007=== * A teraz, no gdybyśmy mieli tu szampana to powinien strzelić bo oto mamy swój dzień! Te flagi są potwierdzeniem nawet w Japonii. Po Okurajammie Wojtka Fortuny start… i skok po medal Adama Małysza na Miyanomori. Pięknie! Pięknie! I znowu najdalej ha, ha!!! ** Opis: o mistrzowskim skoku Małysza. ===Oslo 2005=== * A Jernej Damjan, jak przystało na nastolatka, jest zadowolony. * Ahonen to jest twardy gracz! ** Opis: o Janne Ahonenie. * Higashi – słynny latawiec japoński. ** Opis: o Akirze Higashim. * Młody, nowoczesny chłopak… ten tytuł mistrza świata niesamowicie go napompował. ** Opis: o Roku Benkoviču. * Ten teatr trenera twarzą to już rytuał w Pucharze Świata. ** Opis: o trenerze Japończyków. * Tu czuje się atmosferę lat 50. ** Opis: o Holmenkollen. ===Planica 2005=== * Ale jaka piękna, żywa forma płynie w powietrzu! ** Opis: o stylu skoków. * Mielibyśmy wtedy samych cyborgów sportowych. ** Opis: rozmyślając o przyszłości skoków narciarskich. * Möllinger… 299 m… ** Opis: o Michaelu Möllingerze. * To jest program ponad tysiąca stopni. ** Opis: o schodach prowadzących na górę skoczni. * Trochę otwarty lądował. ** Opis: o Jerneju Damjanie. * Wczoraj komplementowałeś mamę, że podobny syn. ** Opis: do Apoloniusza Tajnera o Jerneju Damjanie. * Widzieliście państwo – wylądował. ** Opis: o Roku Benkoviču. * Zresztą to przekraczanie wyobraźni inspiruje od czasów Ikara… ** Opis: o biciu rekordów. ===Pragelato 2005=== * Ciągle jest niezłym słupem reklamowym. ** Opis: o Andreasie Goldbergerze. * Dzisiaj, kiedy oni stali się niemal latawcami, wiatr ma ogromne znaczenie. ** Opis: o zawodnikach i wpływie wiatru na ich skoki. * Dzisiaj wielu zawodników naśladowało mistrza przez wiele lat. ** Opis: o Takanobu Okabe, mistrzu świata z roku 1995. * I dziś nawet stary Roberto Cecon byłby w Italii na wagę złota. ** Opis: o Roberto Ceconie. * Jest na pewno w pewnej fali wznoszącej, ale nierównej. ** Opis: o Mateuszu Rutkowskim. * On pierwszy zaczął używać te groźne maski. ** Opis: o Takanobu Okabe. * Mają bardzo pomieszanych zawodników – jednych warunków Adama, a drugich z nowej fali – wysokich. ** Opis: o reprezentacji Kazachstanu. * Miał 95 metrów na progu. ** Opis: po skoku Stephana Hocke. * Na mistrzostwach świata Finowie będą bronić tytułu z Val di Fiemme. Wtedy skakali Ahonen, Kiuru, Lappi, który nam ostatnio zaginął… ** Opis: o Finach. * Na razie jest goła skocznia, ładna. ** Opis: o skoczni w Pragelato. * Oto jest sytuacja. ** Opis: podczas pokazywania przez realizatora tabeli z wynikami. * Pierwszy skok nie mógł, albo też trochę zawalił. ** Opis: o Martinie Höllwarthcie. * Przegrywa o jeden i pół dziesiątych punktu. ** Opis: o Stephanie Hocke. * Rewelacja po pierwszej serii – Kamil Sztoch. ** Opis: z niemieckim akcentem o Kamilu Stochu. * Taki stary lis potrafi wykorzystać dobre warunki. ** Opis: o Andreasie Widhölzlu. * Trzeba mu oddać, że miał trudne warunki. ** Opis: o Andreasie Widhölzlu. ===Zakopane 2005=== * Dzisiaj żeby się ogrzać, założył okulary. ** Opis: o Christianie Remy, trenerze Francuzów. * Janda powiedział: Tu (w Zakopanem) się żyje! Tu się porami wciąga tę atmosferę! ** Opis: cytując słowa Jakuba Jandy. * Najbardziej romantyczny konkurs… ** Opis: o konkursie w Zakopanem. * Wczoraj, pomimo 20-stopniowego mrozu, wyraźnie eksponował swoją męskość. ** Opis: o Christianie Remy. * Bachleda. Wiadomo czym dysponuje. W kadrze, oprócz Małysza, nikt się tak nie odbija jak Diabełek. ** Opis: o Marcinie Bachledzie. * Gdzieś zniknęła ta jego ładna, charakterystyczna sylwetka z wysoko uniesionymi biodrami. ** Opis: o Thomasie Morgensternie. * Czy podniósł się po grypie? ** Opis: rozmyślając o stanie zdrowia Janne Ahonena. * Bo wiadomo, że dominator wszystko zawłaszczył. ** Opis: o Janne Ahonenie. * Nie ukrywam, że postawiłem na trójkę z Jussilainenem… ** Opis: przyznając się do obstawiania w zakładach bukmacherskich. * Zarobił wtedy mnóstwo pieniędzy i to chyba stało się jego problemem życiowym. ** Opis: o Primożu Peterce. * Wylądował na progu. ** Opis: o B.E. Romørenie. ===Willingen 2005=== * 130 m to nie jest 148 m, to jest kilkanaście metrów dalej! ** Opis: o skoku na odległość 130 m. * Nie wiem czy mu ktoś tu doskoczy do pięt. ** Opis: po skoku Janne Ahonena. * To jest najdziwniejsze w skokach! Nic się właściwie nie stało, a zawodnik całkiem inny! * A teraz cudowne dziecko szwajcarskich skoków Simon Ammann!… No już nie dziecko, wyrósł Harry Potter. ** Opis: o Simonie Ammannie. * Powąchali wczoraj trochę sławy! ** Opis: o świetnej postawie Rosjan podczas konkursu drużynowego. * I wyprzedza Ammann Neumayera o 0,8 sekundy… yyy… metra… yyy… punktu! Przepraszam to z wrażenia, że zobaczyłem Janne Ahonena. ** Opis: po skoku Simona Ammanna. * Herr przeskoczył siebie. ** Opis: o skoku Herra zakończonym upadkiem. * Bardzo ładny skok! I jak zwykle krótki. ** Opis: o skoku Simona Ammanna. * Warunki się troszeczkę ucywilizowały. ** Opis: o warunkach pogodowych. * Ojciec piłkarz, matka koszykarka, a on postanowił zostać skoczkiem… i nie urósł. ** Opis: o Jerneju Damjanie. * Nicole jak widać sympatyzuje z Herrem, bo to jest fajter! ** Opis: o niemieckiej fizjoterapeutce. * Silny, bardzo silny, właściwie taki Janosik. ** Opis: o Mateuszu Rutkowskim. * Ja wiem, że ty zawsze byłeś ojcem dla zawodników. ** Opis: do Apoloniusza Tajnera. * Rosjanie mieli dobrych zawodników kiedyś. Był Gruzin Tsakadze, taki krzepki, niewysoki… Dwa lata temu w Innsbrucku jak rękę ścisnął to jakby w imadło włożył! Taki zażywny staruszek. ** Opis: o Rosjanach. * '''Szaranowicz:''' – Są zawodnicy, którzy mówią tylko: „Znowu pada!”, „Znowu świeci słońce!”<br />'''Apoloniusz Tajner:''' – Tak. Georg Späth przychodzi rano do stołówki i mówi: „Znowu jestem smutny!”<br />'''Szaranowicz:''' – „Znowu ta zupa!” hehe. * Trochę nie ma na dole Pettersen… ** Opis: o Sigurdzie Pettersenie. * Dobrą muzykę ma żeby powalczyć. ** Opis: przed skokiem Stefana Huli. * Dzisiaj na treningu Adam Małysz skoczył 149,5 m, ale to przeniesie się dopiero na jutrzejszy konkurs. ** Opis: o treningowym skoku Adam Małysza. * A Kasai wciąż się bawi! ** Opis: o Kasaim będącym w trakcie treningu imitacyjnego. * Wykres, który prezentuje nam prędkości wiatru jest dzisiaj wykresem nerwowego serca. ** Opis: patrząc na wykres. * Ten rozbieg przypomina jakiś obiekt UFO. ** Opis: o skoczni w Willingen. ===Lillehammer 2005=== * … świetnie wpadł w orbitę tego skoku… ** Opis: o Sigurdzie Pettersenie. * Z tych prędkości narodziła się pierwsza trójka. ** Opis: o wysokich prędkościach najazdowych. ===Bischofshofen 2005=== * I nieważne, że niektórzy będą mówić, że Ahonen trafił na słabszą formę rywali. Każdy w życiu na coś trafia! ** Opis: po wygraniu przez Ahonena Turnieju Czterech Skoczni. * On jest taki monosylabiczny. ** Opis: ponownie o Ahonenie. * … kamikadze z Japonii… ** Opis: o Daiki Ito. * To jest człowiek z innego świata. ** Opis: o Jannie Ahonenie. * Jeżeli państwo pozwolą to przypomnę teraz taką anegdotę o Goldim.<br />Kiedyś odwiedzili go w jego domu znajomi, właściwie można powiedzieć „posiadłości”, bo to jest ogromny dom z garażem, do którego się wjeżdża i z dachem imitującym skocznię narciarską… I ci znajomi weszli do środka, szukają Goldiego, ale jego nigdzie nie ma. Wchodzą do łazienki, pokoju łaziennego właściwie, bo to jest 40 metrów kwadratowych, jacuzzi na środku, kolorowe monitory… Ale go tam także nie ma. Idą więc do jego sypialni, gdzie stoi łóżko wodne… water bed… i też nic. Aż w końcu jeden z nich mówi: „Chodźmy na górę. On ma tam taką komórkę, w której lubi siedzieć.” Poszli i faktycznie Goldi tam był! Siedział pod pierzyną! ** Opis: anegdota o Andreasie Goldbergerze. ===Innsbruck 2005=== * To podglądanie oczu „Masce” Janne Ahonenowi ma ogromne znaczenie. ** Opis: patrząc wnikliwie w twarz Ahonena, pokazywaną przez realizatora. * W. Sz. – Jernej Damjan jest zawodnikiem, który potrafi się płasko doczołgać do którejś z linii na zeskoku. Tak jak niegdyś Roberto Cecon, tyle że Włoch miał taką technikę.<br />A.T. – Tak, Cecon wyglądał jakby się czołgał siłą woli.<br />W. Sz. – Hehe, siłą woli? Może uczył się tego od Davida Copperfielda? ** Opis: prowadząc dialog z Apoloniuszem Tajnerem. * A zatem mają dziś Austriacy te swoje małe przyjemności. ** Opis: o awansie Wolfganga Loitzla do finałowej „30”. ===Ga-Pa 2005=== * Schorsch nazywają go Niemcy, bo to jest bardzo przystojny chłopak. ** Opis: zauważając urodę Georga Spätha. * Romøren jest teraz właściwie cieniem własnego skoczka. ** Opis: o słabej dyspozycji Romørena. ===Oberstdorf 2004=== * To nie jest cyborg, to jest żywy człowiek. ** Opis: o zwycięzcy – Jannie Ahonenie. * Wczoraj Adam miał błyski w oczach gdy bił Ahonena. ** Opis: o walecznym Adamie Małyszu. * Wiadomo że on ma petardy w nogach i jest w stanie odpalić długi skok. ** Opis: o Jakubie Jandzie. * Jak inni zawodnicy nie zepsują skoku to Robert może pozostać na tym dziewiętnastym miejscu. On się tam dobrze czuje. ** Opis: o 19. miejscu Roberta Matei przed zakończeniem konkursu. * Berni Schödler może być zadowolony, choć jego Swiss Air co prawda nie błyszczy. ** Opis: po skoku Andreasa Küttela. ===Oslo 2004=== * Od Zakopanego zaczął się odwrót Uhrmanna. * Lubi trudne warunki, ale to jest kwestia 32 lat! ** Opis: o Kasaim. * Boski lot Hideharu Miyahiry. * Jak kamikadze zachował się Hideharu Miyahira. ** Opis: o odwadze Miyahiry. ===Lillehammer 2004=== * Bardzo przyjemny w kontaktach. ** Opis: o Ammannie. * Kiuru za bardzo chciał, usztywnienie nie sprzyja. ** Opis: o Tamim Kiuru. * Ponieważ młody Szwed (Erikson) rośnie cały czas, postanowił ćwiczyć z nim w naturalny sposób. ** Opis: o metodach szkoleniowych Vasji Bajca. * Poważny zgryz dla całego świata skoków narciarskich: czy następny sezon kończyć w Ameryce? ** Opis: o dylematach. * Zgrywus, w zeszłym roku pod kostiumem (!) miał koszulę z czarnym krawatem, ale tutaj nie ma żartów! ** Opis: o Romørenie. ===Salt Lake City 2004=== * Będą musieli długo czekać, żeby im się coś ciekawego urodziło. ** Opis: o Amerykanach. * Wrócimy jeszcze do tego przypadku i upadku Adama. * Niedawno w Zakopanem, kiedy oglądałem w Willingen Puchar Świata… * To jest rzadkie podium (…) bez Ahonena, ale on woli wypady na Wschód. ** Opis: o podium. * Gratulacje, Noriaki! Tyle lat się znamy… ** Opis: o Kasaim. * On jest w stanie skoczyć daleko… ale na treningach… ** Opis: o Loitzlu. * Golden Boy tu do niego krzyczano. ** Opis: o Ammannie skaczącym w złotym kombinezonie. * Gasi pożar, który wywołuje w ekipie Hannawald. ** Opis: o trenerze Steiercie. * Zaczyna się przyzwyczajać, że można skakać w bardziej obcisłym kombinezonie. ** Opis: o Lieglu. * Chyba jednak ze złamanymi żebrami nie można skakać… ===Oberstdorf 2004=== * Miejmy nadzieję, że nie będzie służył do przecierania torów. ** Opis: o Robercie Matei. * Tyle szczęścia, ile miał w roku olimpijskim… to być może wykorzystał zapas na całe życie. ** Opis: o Simonie Ammannie. * Trochę zmieniony, jak państwo widzą, Janne Ahonen… Dark Dog… Trochę kreacji, koloru do tej powagi dołożył sobie… ** Opis: o wyglądzie Ahonena. * To walka o życie, tu nie można mówić o lataniu! ** Opis: o skoku Iwana Karaułowa. * Wczoraj dość długo odstresowywał się Ingebrigtsen. Widzieliśmy go wieczorem. Jak widać, dobre piwo może czasem pomóc. A teraz Goldi – on już ma to za sobą. Jemu już nic nie może zaszkodzić. ** Opis: o Ingebrigtsenie i Goldbergerze. * W powietrzu pruje jak czołg. Tworzy własną kreację w powietrzu. ** Opis: o Mattim Hautamäkim. * Skakał w tym kombinezonie, mocno obciągniętym. ** Opis: o Lieglu. ===Sapporo 2004=== * Dwa lata, jak twierdzi, podglądał Adama Małysza. ** Opis: o Noriakim Kasaim. * Może nie otrząsnął się po tych potłuczeniach, kiedy wpadł do fiordu. Miał podobno nierówny krok! ** Opis: o Larsie Bystølu. * Ostatnie medalowe wspomnienie Japończyków ** Opis: o Miyahirze. * Zaczynają wszyscy naśladować starego Cecona, który czołgał się nad zeskokiem. ** Opis: po skoku Lindströma. * Nieco inną techniką leciał Lindström. ** Opis: o stylu fińskiego zawodnika. * Alexander Herr (…) jest właściwie poza drużyną, ale to i tak Niemcom nie pomaga. ** Opis: o niemieckim skoczku. * … pojawił się na skoczni i zaskoczył wszystkich! ** Opis: o Hirokim Yamadzie. * Widzieliśmy go podczas dobrych skoków w Zakopanem, a tu… cieniutko, mówiąc krótko. ** Opis: o Ruuskanenie. * Dość późno właściwie wyniósł biodra. ** Opis: o Ritzerfeldzie. ===Zakopane 2004=== * Nieobliczalny Tommy z norweskiego gangu Kojonkoskiego. ** Opis: o Ingebrigtsenie. * Loitzl, jako showman, niecodzienny nam tutaj spektakl zafundował. ** Opis: o upadku austriackiego skoczka. * Anemicznie dzisiaj wygląda Nikunen. ** Opis: o trenerze Finów. * Na Wielkiej Krokwi jest elektrycznie. ** Opis: o atmosferze podczas zawodów. * Wielki problem Słoweńców. ** Opis: o Robercie Kranjcu. * Wielkie, utalentowane dziecko. ** Opis: o Kamilu Stochu. * Wielki niemowa. ** Opis: o Janne Ahonenie. * W Turnieju Czterech Skoczni niewiele brakowało, by wygrał wszystkie trzy konkursy, ale wygrał trzy. ** Opis: o Sigurdzie Pettersenie. * Taki figlarny, pozytywny duch… ** Opis: o Andersie Bardalu. * Taki drugi wesoły duch w zespole, obok Goldiego… ** Opis: o Andreasie Kofflerze. * W Pucharze Świata uciułał 59 punktów. ** Opis: o Wolfgangu Loitzlu. * Skacze daleko! Ma moc…, ale nie ma formy! ** Opis: o Peterce. * Jak niegdyś szlachta polska zbierała się w obronie Rzeczypospolitej, tak teraz barwny tłum ciągnie, żeby wesprzeć Małego Rycerza. ** Opis: o kibicach Małysza. ===Bischofshofen 2004=== * Dobrze ułożony w locie, chociaż mógł na początku biodra jeszcze trochę zostawić. ** Opis: o Ipatowie. * Później zobaczymy (…) Goldberga. ** Opis: o Andreasie Goldbergerze. ===Innsbruck 2004=== * A jeszcze w Lahti stanowili świetną parę… ** Opis: o Małyszu i Schmitcie. * My ciągle wieszamy nadzieje na jednym Adamie Małyszu. ** Opis: o nadziejach Polaków. * Nagiller może tylko postraszyć Höllwartha! ** Opis: o Christianie Nagillerze. * Był siódmy na swojej skoczni – tam się urodził. ** Opis: o Georgu Späthcie. * Rzuca się na progu… nie potrafi wstrzelić się. ** Opis: o Robercie Kranjcu. * Taki właściwie meteor, tylko przemknął przez chwilę przez skocznię. ** Opis: o Mathiasie Hafele. * Zdarzyła mu się przygoda… jakiś późny powrót…, mając, zdaje się, kłopoty z równowagą, wpadł do doku… ** Opis: o przyczynie wyrzucenia kiedyś z kadry Mortena Solema. * Niemcy mają tendencję zwyżkową w swoich skokach. ** Opis: komentarz do skoku Martina Schmitta. ===Ga-Pa 2004=== * Imponuje mi od tylu lat… ** Opis: o Martinie Höllwarthcie. * Niemcy mają nadzieję, że zmieni chimerycznego Hannawalda i, niestety, coraz bardziej starzejącego się Martina Schmitta. ** Opis: o Maximilianie Mechlerze. * Skacze słabiej, może dlatego to jemu przypadł zaszczytny obowiązek przywiezienia 50 kilogramów fajerwerków, które Norwegowie mieli wystrzelać… ** Opis: o Hennigu Stensrudzie. * Hannawald ma wiele problemów, wygląda na zabiedzonego, na wychudzonego…<br />Wie, że jeśli nie wskoczy do pierwszej dziesiątki, znowu będą się zajmować Suską, a nie jego skakaniem… ** Opis: o Svenie Hannawaldzie. * Są wychudzeni, ale nie była to jednorazowa kuracja odchudzająca. ** Opis: o skoczkach norweskich. * Jest za słabym skoczkiem, aby skorzystać z tej oferty, jaką uczyniła mu natura. ** Opis: o Jensie Salumäe. * Odległość, która spokojnie pozwala mu pozdrowić na dole Anisimowa. ** Opis: o skoku Mattiego Hautamäkiego. * Zobaczymy, czy to był powrót do wielkiego skakania, czy tylko incydent. ** Opis: o Clincie Jonesie. * Skaczemy dzisiaj…, to znaczy zawodnicy, z czwartej belki. ===Predazzo 2003=== * Sto trzydzieści dwa, trzy metry, może dalej i wtedy będzie złoto. Po złoto, po medal, dla nas dla wszystkich! Pofrunął! Pięknie, pięknie, jest medal, jest medal, ale myślę że jest złoto! Złoty medal! 136 metrów, 136 metrów! Adam kochamy cię! 136 metrów! Złoty medal Małysza na mistrzostwach świata! Nie może tego skoczyć Hautamäki! Życzę mu tego! Poczekam, przeproszę państwa, ale wydaje mi się, że nie może skoczyć! ** Opis: po skoku Adama Małysza w drugiej serii konkursu indywidualnego mistrzostw świata na skoczni K-120. ===Oberstdorf 2003=== * Spokojny lot, radosny odjazd… ** Opis: o skoku Martina Höllwartha. * Jest znakomicie, aż się Marek Siderek zachłysnął! ** Opis: o warunkach pogodowych przed skokiem Adama Małysza. * Szukał powietrza, ale właściwie niewiele znalazł. ** Opis: o Jakubie Jandzie. * Nie może zrozumieć, co się stało Janne Ahonen, ale pięknie się stało! ** Opis: o Ahonenie, który swym skokiem nie zdołał wyprzedzić Małysza. * Marek podgląda od razu wiatry. ** Opis: o Marku Siderku. * Po tylu latach skoków on już dobrze wie, gdzie są konfitury… (chodzi o wysokie wynagrodzenie za zwycięstwa w konkursach TCS) ** Opis: o Ahonenie, cytując dziennikarza fińskiego. * On lubi mocne wiatry. ** Opis: o Peterce. * … cyrkiel w oku. ** Opis: co trzeba mieć, aby być dobrym sędzią. * Simi z rosnącym samopoczuciem, które się na skoki nie przekłada… ** Opis: o Simonie Ammannie. ===Kuusamo 2003=== * Stwierdził, że nie ma sensu i zrezygnował z podjęcia tego skoku. ** Opis: po wylądowaniu Clinta Jonesa. * Japończycy znaleźli się w jakimś niewiarygodnym zaułku! ** Opis: o Japończykach. * … i nie jest młodym skoczkiem – paradoksalnie! ** Opis: o Hirokim Yamadzie. * Trener puszczał go w silnych wiatrach i Teperka to wykorzystał. ** Opis: o Peterce. * Nie mógł powrócić do tego znakomitego stereotypu, który pozwalał mu bez trudu wygrywać zawody. ** Opis: komentarz do skoku Martina Schmitta. * Robi to z regularnością pani na poczcie, która stempluje znaczki pocztowe. ** Opis: o częstotliwości zwycięstw Małysza. * Widziałem gdzieś tam przyczajonego Ahonena, wypalającego pół papierosa. ** Opis: o Jannie Ahonenie. * Z odciążoną głową Niemcy powinni skakać. ** Opis: o kaskach niemieckich. * Mają nowe kaski zbliżone poetyką do ''Gwiezdnych wojen'', ale kaskami się wojny nie wygra. ** Opis: o kaskach niemieckich. * Zbyt wcześnie położył się na nartach… widzieliśmy, że lewa narta mu upadła, podnosił ją. ** Opis: o Kasaim. * Zobaczymy, co słynny Widelec potrafi zrobić. ** Opis: o Andreasie Widhölzlu. * Tak bardzo chce, że napina się na progu i usztywnia się. ** Opis: o ambicjach Roberta Kranjca. * Goldi go ostatnio dużo wozi, rozbawia. No, żeby go za bardzo nie rozbawiał, bo mogą być problemy, takie jak w pewnym momencie kariery Golbergera. ** Opis: o T. Morgensternie i A. Goldbergerze. * Te wspólne treningi razem z Morgensternem dały mu dobre samopoczucie. ** Opis: o Andreasie Goldbergerze. * Pokazuje mu, żeby się przesunął. No, sporą powierzchnią może zasłonić Fin. ** Opis: o pewnym, dość szerokim Finie. * Cała ekipa niemiecka momentami przypomina kondukt pogrzebowy<br />(piątek) Hannawald – dąsy, dąsy<br />(sobota) Hannawald – dąsy, dąsy. ** Opis: o Niemcach. ===Trondheim 2003=== * No, Goldi w wielkim stylu ciągle bawi się. ** Opis: o Goldim. * Reklamowo pokazuje się Martin nadal znakomicie, skokowo trochę gorzej. ** Opis: o Schmicie. * Zestresowanego Wolfganga Steierta wspiera zrelaksowany Reinhard Hess. ** Opis: o trenerach niemieckich. * Mówiono, że jest w dobrej formie, ale utył 2 kilogramy. ** Opis: o Peterce. * Pozycję miał ładną, niczym dziadek, przy najeździe, ale na tym podobieństwo się kończy. (…) Jak widać, to się tak łatwo nie przenosi w genach. ** Opis: o Janie Mazochu – wnuku skoczka J. Raszki. * Christian Remy z radości nawet czapki nie założył. ** Opis: po ładnym skoku Chedala. * Przejechał próg, jakby na spacer się wybierał. ** Opis: o Ammanie. * To jest wszystko bardzo ładnie, ale żałośnie króciutko. ** Opis: o Ammannie. * Harry Potter sprawia wrażenie dziecka we mgle. ** Opis: o Ammannie. * Sven Hannawald trochę podpompował mięśnie. ** Opis: po pokazaniu, jak Hannawald robi przysiady przed skokiem. * Hannawald cały czas ciuła te punkty. ** Opis: po pokazaniu tabeli klasyfikacji w Pucharze Świata. ===Planica 2003=== * Także u nas trzeba głębiej penetrować kandydatów na przyszłych Małyszów. * Był otwarty, zrelaksowany. Poprzedni dzień spędził z żoną. Jest to jakaś forma męskiego popisu przed Izabelą. ** Opis: Mucho Adam. * Adam przeskakuje dla rywali granice wyobraźni. * Hannawald miał zapaść w Willingen, nie podniósł się jak na razie. * W tym sezonie zginął Hocke. ** Opis: o Stefanie Hocke. * Velikanka – matka rekordzistów. ** Opis: o skoczni narciarskiej Velikance. * Będzie starał się w Turynie postawić już nie kropkę, ale wykrzyknik. ** Opis: o Małyszu. * Dziewczyny w całej Europie aż piszczą, jak on skacze. ** Opis: o skokach Hanniego. * Do końca sezonu męczy ich Słowak. ** Opis: o Czechach. * Nigdy nie był dobrym lotnikiem w lotach. ** Opis: o Funakim. * Ja myślę, że jest szczęśliwy, że w ogóle gdzieś wylądował. ** Opis: po złym skoku Freiholza. * Tutaj o dwunastej rozpoczyna się silny wiatr. ** Opis: o warunkach na Velikance. * Jego perspektywa sportowa bardzo się skurczyła. ** Opis: o Schwarzenbergerze. * A tu widzą państwo: klapa. Twarze Japończyków, na których niejednokrotnie nie widać specjalnych uczuć, teraz pokazywały jednoznacznie… ** Opis: po skokach Kasaiego. * Tacy współcześni Nomadowie sportowi. ** Opis: o skoczkach. * Bardzo ładne przelecenie nad bulą. ** Opis: o Miyahirze. * Na Velikankę, w ramach rozgrzewki, trzeba wejść wysoko po schodach. ** Opis: o Velikance. * Widać było moment, kiedy Hautamäki po raz pierwszy się uśmiechnął. Pod tym względem jest młodszym bratem Janne Ahonena. ** Opis: o Hautamäkim. * Ależ forma!!! Ależ skoki!!! Ależ klasa!!! Jak on to robi!!! Dlaczego się nie boi??? Niech państwo popatrzą jeszcze raz (''w tym momencie realizator powtarza skok Hannawald''): Jak pięknie faluje! Wspaniale… Szuka… szuka wiatru… a, to Sven Hannawald. ** Opis: o Małyszu, Planica 2003. * Tylko jeden znalazł się człowiek, który nie zrozumiał jego lotu, ale Norwegowie od dłuższego czasu starają się być oryginalni wobec Adama Małysza. ** Opis: o ocenach skoków Adama. * No to w tej sytuacji: wszystkiego najlepszego. ** Opis: pod adresem sędziego norweskiego – ironicznie. * Jest za Hautamäkim, Morgensternem, Kranjcem, Hannawaldem, Lindströmem, Lieglem, Małyszem… przepraszam. ** Opis: o miejscu Adama Małysza po pierwszej serii skoków. ===Lahti 2003=== * Trzeba będzie powoli zwijać narty i zająć się czym innym. ** Opis: o Thurnbichlerze. * To człowiek cień, dopiero w tym roku wyszedł przed szereg. ** Opis: o Tamim Kiuru. * Widzieliśmy go tutaj w Lahti z uroczą Finką… skacze… może w międzyczasie wyskoczy na kolejny lunch. ** Opis: o Funakim. * Człowiek cienia ** Opis: o Tamim Kiuru. * Nie ma co ukrywać, że nim się można zachwycać, nie robię tego po raz pierwszy, ale on naprawdę mi się podoba. ** Opis: o Morgensternie. * Ma coś, co można mieć tylko od Boga. ** Opis: o Morgensternie. * Obserwowanie Hannawalda to jest bardzo ciekawe zajęcie<br />Hannawald wygląda jakby w jedną noc stracił wszystko w życiu<br />Obserwowanie go to jest zajęcie dla psychologa<br />Kiedy jest publiczność – jest w nim jakaś jasność, bez publiczności – sam w sobie zanurzony, nieobecny, nie wiem, czy wtedy myśli.<br />Od kiedy wrócił Hannawald, Uhrmann przestał istnieć, być może są jakieś wzajemne oddziaływania między nimi. * Zaczyna czuć pustkę… za plecami. ** Opis: po nieudanym skoku Widhölzla. * Potrafi szukać strug powietrza w powietrzu. ** Opis: o Małyszu. * Dalej nie ma co patrzeć. ** Opis: podczas pokazywania przez realizatora wyników pierwszej serii. * Hautamäki to także jest jeździec bez głowy. ** Opis: o Mattim Hautamäkim. * Zdjął czapeczkę nie tylko z podziwu, ale i z miłości dla swego zawodnika. ** Opis: o Apoloniuszu Tajnerze po skoku Adama Małysza na odległość 132 m. * Ten stary rekord Goldiego 125 metrów musi paść! ** Opis: o rekordzie Andreasa Goldbergera w Planicy 225 m. * Dwa skoki to nie jest specjalność Roberta Matei. ** Opis: o Robercie Matei. * Proszę spojrzeć: to jest przegrany człowiek. ** Opis: o Alanie Albornie. * A zatem trochę urlopowani już przeze mnie Norwegowie przypominają sobie, jak się skacze. ** Opis: po dość udanym skoku Romørena. * Już nikt go nie nazywa Harrym Potterem. Jakoś ta cała magia wokół niego się rozprysła. ** Opis: o Simmonie Ammannie. * W Finlandii wiele szczerych rozmów prowadzi się w saunie. ** Opis: o Finach. * Finowie mają swoją Nokię, a mu mamy znak firmowy Adama Małysza. ** Opis: o Finach. ===Oslo 2002=== * Kochani są ci wszyscy skoczkowie, zabierają punkty… ** Opis: o skoczkach, którzy byli przed Hannim, a za Małyszem po I serii. * Adam Małysz… cały sezon na nogach. ** Opis: o Małyszu. * Elany, na których skacze Adam, pracowały zresztą od dawna nad przygotowaniem nart. ** Opis: o elanach Adama Małysza. * Ku naszemu zdumieniu zaczął jeść! ** Opis: o Svenie Hannawaldzie, który kupił sobie ciastko w restauracji. * Pierwsze wrażenie: jakby przytył. ** Opis: o Widhölzlu. * Stary lis – umie walczyć. ** Opis: o Höllwarcie. * Najbardziej oskakany z Niemców. ** Opis: o Duffnerze. * Cecon nie myśli, bo on już wie, że kończy karierę. * To niestety pada w sensie cienia finansowego na skoczków. ** Opis: o sponsoringu. * Norwegowie są o 331 punktów przed drugimi w Pucharze Narodów Norwegami. ===Planica 2002=== * No, Noriaki Kasai… he, he, he, chyba nie wytrzymał… no, tam na górze nie ma chyba toalet, 3 godziny trzeba wytrzymać… Kasai nie zdaje sobie chyba sprawy jaki aplauz teraz wśród publiczności wzbudził… ** Opis: o Kasaim. * Witam państwa w drugim odcinku serialu pt. Adam Małysz – Puchar Świata w Zakopanem. ** Opis: o konkursie. * Ten słynny nos trenerski może się raczej nadawać do sarmackiej tabakiery. ** Opis: o Kojonkoskim. * Masahiko Harada – no, to kamikadze, zawsze stara się daleko skakać… ** Opis: o Haradzie. ===Ga-Pa 2003=== * Romøren – chłopak z fantazją, ma taką fantazyjną bródkę. ** Opis: o Romørenie. * Tami Kiuru… dostał podmuch i otworzył się w powietrzu. ** Opis: o Kiuru. * Ahonen dał z siebie odrobinę radości… ale nie za wiele. ** Opis: o Ahonenie. * Wiatr duszący zawodników na progu. * Ritzerfeld, dziewiętnastolatek, Hess ma do niego słabość… ** Opis: o Ritzerfeldzie. * Brakuje mu dobrego załamania bioder, żeby stworzyć tę poduszkę powietrzną… rozjechała mu się prawa narta… ** Opis: o Arttu Lappim. * Hess często sam decydował, kiedy puszczać swoich zawodników i Miran Tepesz stał się jakby jego zakładnikiem. ** Opis: o Hessie. ===Zakopane 2002=== * No, jak Bachleda dobrze skoczy to wiemy, że tradycją jest potem dobre ciasto, ale najpierw musi dobrze skoczyć… (upadek Bachledy) uuuu no to nie będzie ciasta… ** Opis: o Bachledzie. * Goldi rok temu poszedł do Siostry Warszawskiej, poprosił o czekoladę, a ona mu ją dała. ** Opis: o Andreasie Goldbergerze. * Sven wczoraj przeskoczył skocznie, rywali a nawet samego siebie… ** Opis: o zwycięstwie Svena Hannawalda. * Hofer to taki dyktator światowych skoków. ** Opis: o Hoferze. * No, proszę państwa, jak były zawody w Libercu to pięknie dopingowali Czechowie. ** Opis: o Czechach. * Trener Kojonkoski miał tutaj pomachać wielką łapą z napisem Welcome to Zakopane. ** Opis: o Kojonkoskim. * Skoczył dalej, chyba pół metra od naszego Diabełka. ** Opis: o Bachledzie. * Pieper należy do kozaków… ** Opis: o Pieperze. * Austriacy mają dzisiaj niżej zawieszony krok. ** Opis: o nowych kombinezonach Austriaków. * Hanni w tym pierwszym skoku wykorzystał wszystko co dała mu natura. ** Opis: o Svenie Hannawaldzie. * Rok temu to ci młodociani dresiarze rzucali w Hanniego różnymi rzeczami… ** Opis: o dresiarzach. ===Oberstdorf 2002=== * Jego skok był odleglejszy. ** Opis: o Martinie Schmicie. * Syn Apoloniusza, czyli brat jego dziadka. ** Opis: o Tomisławie Tajnerze. * Za szeroko się otworzył. ** Opis: o Morgensternie. ===Kuusamo 2002=== * Adam znowu zaczyna kombinować: założył w kwalifikacjach stary kombinezon. ** Opis: o Adamie Małyszu. * Ale Widhölzl ten drugi skok rąbnął… ** Opis: o Widhölzlu. * Majkel Uhrmann… Michael przepraszam. ===Inne=== * Ammann, świetny skoczek z Austrii. ** Opis: o Simonie Ammanie. * Janda wyprzedza w tej chwili Bystøla o około pół minuty. ** Opis: o Jakubie Jandzie. * Małysz to prawdziwy fighter<br />Kranjec to prawdziwy fighter. * Ten przyruch rękami daje mu dobry tajming. ** Opis: o Svenie Hannawaldzie. * Tonio i tym razem zrezygnował ze skoku. ** Opis: po nieudanym skoku Tomisława Tajnera. * Szybko, szybko, bo po dwunastej rzadko jest tu możliwość rozgrywania konkursu… ** Opis: o 12:40. * To jest ta nowa fala latawców, jak nazywa prasa tych lotniarzy. ** Opis: o Lieglu. * Wygląda na to, że to drugi as z rękawa Kojonkoskiego. ** Opis: o Bystølu. * Rosjanie chyba dopiero teraz się obudzili… ** Opis: o Rosjanach. * Złoto, złoto i jeszcze raz złoto!!! ** Opis: o medalu Małysza. * A teraz widzimy tatę i jego juniora Tonia. ** Opis: o Apoloniuszu Tajnerze. * Stanisław Marusarz – słynny dziadek z Zakopanego. * Sędziowskie jury dzisiaj sędziują. ** Opis: o jury. * Skromny, urokliwy chłopak… mężczyzna, przepraszam, z Wisły. ** Opis: o Adamie Małyszu. * A teraz rewelacyjny Jaan Juris. A dlaczego rewelacyjny? Bo już zdobył punkty pucharu świata. *W osiemdziesiątym czwartym roku na igrzyskach olimpijskich, pamiętam w Sarejewie byłem jedynym reporterem który podszedł do przegranego Ulagi. To była klęska. Ludzie odeszli, kilkanaście tysięcy ludzi po nieudanym skoku Ulagi opuściło skocznie. * Ma prawo być zadowolony. Pobił wszystkich! ** Opis: o Janie Maturze. * Tam na dole trzeba przelecieć płasko, by nie dać się spłaszczyć. ** Opis: o skoczni. * Na progu to on był zawsze dynamit. ** Opis: o Funakim. * Jakieś dziwne, niezharmonizowane ruchy podczas najazdu. ** Opis: o Ingebrigtsenie. * Mówiono, że Mika Kojonkoski nie będzie korzystał z tego zawodnika. ** Opis: o Ingebrigtsenie. * Wykorzystuje swoje fenomenalne warunki fizyczne, wydaje mi się, że powyżej 120 metrów. ** Opis: o Lieglu. * Trzeba zwijać narty i pomyśleć o innej karierze. ** Opis: o Schwarzenbergerze. * Niektórzy mówią, że skacze tak, bo jeszcze nie wie, co to znaczy upaść. ** Opis: o sposobie skakania Morgensterna. * Ma piękny styl i zdrowe kopnięcie w nogach. ** Opis: o Morgensternie. * Nie ustał!!! Nie ustał!!! ** Opis: radosne okrzyki Szaranowicza po upadkach Hannawalda i Ahonena. * To ciekawe, że on jeszcze cały czas bawi się w skakanie. ** Opis: o Primožu Peterce. * Seppuku, miejmy nadzieję, ono nie popełni… ** Opis: po słabym skoku Miyahiry. * Rozwinął się jako mężczyzna… ** Opis: o Martinie Kochu, trochę rozmarzonym tonem. * Ja sam czułem się wczoraj, jakby czołg po mnie przejechał. ** Opis: o 7 miejscu Małysza w Zakopanem. * Simon Ammann skakał wtedy tak źle, że Austriaków zęby bolały. ** Opis: Simon Ammann jest Szwajcarem. * Ahonen jest zadowolony… ściąga narty. ** Opis: po skoku Jane Ahonena, sezon 2005/2006. * Pięknie jeździ na krawędziach nart, których tu nie ma. ** Opis: o Gregorze Schlierenzauerze. ==Letnie igrzyska olimpijskie w Atenach, 2004== * Adam Nelson… wysoki… 182 cm wzrostu… Manuel Martínez… niewysoki… 185 cm wzrostu… * Alieksiej Lesniczy, chyba raczej Gajowy, bo był zupełnie tutaj niewidoczny. * Idzie egzotyczny dodatek do Holandii. ** Opis: Włodzimierz Szaranowicz o ekipie Antyli Holenderskich. * Igrzyska zaczynały się od modłów… i wzywania imienia bogów nadaremno. * Ja to już przeżyłem, ale dla ciebie to pierwszy raz. ** Opis: do kolegi w chwili zapalania znicza olimpijskiego. * Jedną z zawodniczek w reprezentacji Afganistanu jest kobieta. ** Źródło: [http://www.papilot.pl/zwiazki-i-seks/6801/Zabawne-gafy-gwiazd.html ''Zabawne gafy gwiazd''] * Jego życie miało tragiczny przebieg. Zmarł. * Proszę państwa, czy państwo czują już ten power w tym biegu? * Stres miał tak skondensowany w oczach, że aż kapało. * W tej dyscyplinie Jamajka straciła prymat i jakby też dziewictwo. ==Euro 2000== * Agresywna gra w środkowej strefie zespołu hiszpańskiego. * … ale wcześniej gwizdek, ze spokojem to śledziłem. * Był spalony, a na nim Delvecchio. * Co oznacza strata takiego gracza w takim momencie nie muszę państwu mówić ani tłumaczyć. * Czy będziemy świadkami złotej bramki czy będziemy tymi, którzy oglądać będą rzuty karne? * Falują holenderscy kibice na trybunach. * Hiszpanie mieli do tego momentu przeważającą przewagę. * Jednolite niebieskie stroje z jednym pomarańczowym elementem jeśli chodzi o nazwisko. * Jest szansa na 1:1! I jest…! Była…! Będzie…! Gol! * Jeśli padnie bramka, ten mecz będzie bardziej ciekawszy. * Kluivert strzela! Milimetry! Aj, może przesadziłem – centymetry! * … na pewno bez debiutanckiej tremy. Pierwszy raz im się to zdarza. * Niewiele brakowało, a pokonałby bramkę Petera Schmeichela. * Odbił Kluivert, jego wzrost się przydał, który wrócił. * Pomarańczowe chodaki zrobione z plastiku w kształcie chodaków. * Reprezentacje Danii i Holandii spotykały się często. Bilans korzystny oczywiście dla Norwegów. * Sekundy dzielą nas od końca pierwszej połowy. Dokładnie 4 minuty. * Włosi w ofensywnym zapale, który chcą zrealizować strzeleniem bramki. * Zizou, jak mówią o Zinedinie Zidanie Francuzi w jego ojczyźnie. * Złote, złote, małe złote miniaturki tego, co wisi na piersiach u Francuzów. ==Letnie igrzyska olimpijskie w Sydney, 2000== * Cała Australia na niego patrzy. Ale on odpowietrzył się tym spokojnym startem. * Ciekawe czy Marion Jones pobiegnie w finale w stroju kosmicznym. * Jego nieobecność jest tutaj wydarzeniem towarzyskim. * Kenijczycy są bardzo leciutcy. Jak się na nich popatrzy na lotniskach to właściwie dzieci. * Michael Johnson biegnie teraz tak jak podbiega się do autobusu. * Mówię państwu, to jest naprawdę niezwykła dziewczyna. Dwie ostatnie noce spędziła poza wioską. ** Opis: o Otylii Jędrzejczak. * No jest tu kilku szybkich mężczyzn, którzy będą chcieli straszyć Greene’a. * Oddajemy głos do studia, bo tam zacznie się walka o złoto. * Pozostałe zawodniczki są już w zasięgu naszego Otylka. * Teraz widać, ile kręci się tu dziwnych owadów podobnych do nietoperzy. * To takie właściwie pół summer, pół winter games. * Trochę kompromitacyjne zakończenie kariery. ** Opis: o Marie-José Pérec. * W eliminacjach Szymon Ziółkowski miał trzeci czas. ** Opis: o konkursie rzutu młotem. ==Lekkoatletyka== ===IO 2016, Rio=== * Van Niekerk trochę się szamocze na tym ósmym torze. (''podczas biegu na rekord świata'') ===ME 2006, Göteborg=== * Lidia Chojecka na piątym miejscu, a bez medalu Sobolewska. * A tu widzimy, Hiszpan wyprzedza Turka na ostatniej kresce. ==Zobacz też== * [[wpadki komentatorów sportowych]] * [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010]] * [[:Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi|Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi]] {{DEFAULTSORT:Szaranowicz, Włodzimierz}} [[Kategoria:Czarnogórcy]] [[Kategoria:Laureaci Superwiktorów]] [[Kategoria:Laureaci Telekamer]] [[Kategoria:Laureaci Złotych Telekamer]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze radiowi]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze telewizyjni]] eyld6wmr1les9lt98da29rccmxlk23n 0 8602 535677 535501 2022-07-23T07:34:48Z Wikipek 25932 /* Inne */ + 1 wikitext text/x-wiki [[Plik:Władysław Witwicki.jpg|mały|{{center|Władysław Witwicki}}]] '''[[w:Władysław Witwicki|Władysław Witwicki]]''' (1878–1948) – polski [[psycholog]], [[filozof]] i historyk filozofii, [[tłumacz]], lektor radiowy, teoretyk sztuki i [[artysta]]. == ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'' == (tłum. Władysław Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958) {{Osobne|Dobra Nowina według Mateusza i Marka}} {{Chronologiczny sekcja}} === Wstęp Władysława Witwickiego === * Uważne prześledzenie tekstów zmusza przede wszystkim do uznania, że postać Jezusa, wyłaniająca się z treści Ewangelii, żadną miarą nie może być wymysłem Ewangelistów, mitem gwiazdowym, fikcją literacką, tak jest żywa, wyraźna i tak niespodziana w swej strukturze duchowej. ** Źródło: s. 16 ** Zobacz też: [[Ewangelia]] * Do odtworzenia postaci duchowej Jezusa trzeba by uwzględnić nie tylko dwie pierwsze Ewangelie, ale wszystkie cztery. Komentarz tutaj podany stawia sobie zadanie skromniejsze: dojść, jak właściwie rysuje Jezusa grecki tekst Ewangelii wg Mateusza i Marka. Więc komentarz nie mówi, jaką była naprawdę sylweta psychologiczna Jezusa, tylko mówi i chce mówić, jak ona się ''przedstawia'' w tych dwóch Ewangeliach. ** Źródło: s. 16–17 === ''Dobra Nowina według Mateusza'' === (Przekład ''[[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]]'') * Wtedy przybywa Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby go Jan ochrzcił. A Jan nie pozwolił mu i powiada: „Toś ty mnie powinien ochrzcić, a ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Dajno pokój na razie. W ten sposób wypada nam dopełniać wszelkiej sprawiedliwości”. Wtedy dał mu pokój. Jezus zanurzył się i natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyło mu się niebo i zobaczył Ducha Bożego, jak zstępował niby gołąb i szedł na niego. I oto głos z nieba mówiący: „To jest mój syn ukochany, który mi się spodobał”. ** Źródło: Mt 3,13–17; s. 26 * A kiedy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipa, zaczął pytać swoich uczniów tymi słowy: „Co ludzie mówią, że kim jest Syn człowieka?” A oni powiedzieli: „Jedni mówią, że to Jan Chrzciciel, inni, że to Eliasz, inni, że Jeremiasz albo jeden z proroków”. A on im mówi: „A wy myślicie, że kto ja jestem?” Na to mu Szymon Piotr powiedział: „Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga Żywego”. Na to mu Jezus powiada: „Szczęśliwyś ty Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, tylko mój Ojciec w niebie. I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu. I dam ci klucze królestwa nieba. Cokolwiek byś związał na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek byś rozwiązał na ziemi, to będzie rozwiązane i w niebie”. ** Źródło: Mt 16,13–19; s. 65 ** Zobacz też: [[Pomazaniec]] === ''Dobra Nowina według Marka'' === (Przekład ''[[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]]'') * Więc idą do domu. I znowu schodzi się tłum, tak, że oni nie mogli nawet chleba zjeść spokojnie. Jak to usłyszeli jego najbliżsi, wyszli, żeby go siłą wziąć, bo mówili, że oszalał. I uczeni w Piśmie, którzy przyszli z góry, z Jerozolimy, mówili, że on ma Belzebula i że w roli księcia czartów wyrzuca czarty. ** Źródło: Mk 3,20–22; s. 113–114 * Później, kiedy w jedenastu leżeli przy posiłku, ukazał się im, łajał ich niedowiarstwo i zatwardziałość serc, że nie uwierzyli tym, co go widzieli zmartwychwstałego. I powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Dobrą Nowinę wszystkim stworzeniom. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie ocalony, a kto nie uwierzy, będzie skazany. A tym, co uwierzą, będą towarzyszyć takie znaki: w imieniu moim będą wyrzucali diabłów, językami będą mówili nowymi, węże będą brali do ręki i gdyby nawet co śmiertelnego pili, nic im to nie zaszkodzi. Na niemocnych będą ręce kładli i ci będą się mieli dobrze”. I otóż Pan Jezus, po przemowie do nich, ''został wzięty do nieba i zasiadł po prawej ręce Boga''. A tamci poszli i głosili wszędzie, a Pan z nimi współdział i utwierdzał słowo, za pomocą znaków, które za nim szły. ** Źródło: Mk 16,14–20; s. 154–155 === Komentarz Władysława Witwickiego === * W każdym razie ta para małżeńska, którą spotykamy w pierwszym rozdziale Mateusza, to jest dwoje ludzi, którzy nie żyją ze sobą ani fizycznie, ani duchowo. Każde z nich ma swoje zamknięte życie wewnętrzne i swój osobny stosunek z Bogiem, a kontaktu duchowego między nimi nie ma. Rysy usposobienia wybitnie schizotymiczne. Nie o to chodzi, czy tak było naprawdę – chodzi o to, co było widoczne w duchu autora Ewangelii i w duchu tych kół, dla których pisał i miał u nich powodzenie. ** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii]] i [[Józef z Nazaretu|Józefie]] z Nazaretu. ** Źródło: s. 186 * Żydzi neofici umieli wszędzie dojrzeć w Starym Testamencie związek z życiem Jezusa i przepowiednię, która właśnie jego dotyczyła, a kto czytał i rozumiał Stary Testament inaczej, ten był zaślepiony. Podobnie ustęp z Jeremiasza XXXI 15 znalazł zastosowanie do opowiedzianej tu rzezi niewiniątek. Widać, że opowiadań tych i miejsc ze Starego Testamentu nie gromadził tu historyk ani filolog, tylko człowiek czytający pisma proroków i Psalmy po swojemu, opanowany jedną myślą nieodpartą, że tam wszędzie chodziło o Jezusa. Nawet, kiedy mówiło się o czym innym. Stąd nieodparte poczucie ukrytego związku między brzmieniem cytat starotestamentowych a szczegółami z życia Jezusa. ** Opis: o autorze [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]], komentarz do Mt 2,16–18. ** Źródło: s. 191 ** Zobacz też: [[przepowiednie]] * Psychika Jezusa, tak jak przyświeca przez opowiadania Ewangelii, nie jest w żadnym razie psychiką człowieka pospolitego, codziennego, zrównoważonego. Wtedy by nie był tym, czym był. Mamy tu na każdym kroku do czynienia z rozdwojeniem wewnętrznym, z osobistą realizacją poezji czytanej, z przekonaniami nieodpartymi, które nie pochodzą ze spostrzeżeń uważnie kontrolowanych, tylko rodzą się same, z odczuciem swojej potęgi nadludzkiej i misji dziejowej, z przymusami wewnętrznymi, z nieliczeniem się z powagami i sugestiami otoczenia, z zaburzeniami w kontakcie z otoczeniem, z zachowaniem się, które niepokoi najbliższych jak w Ewangelii Marka r. III 21 i prowadzi do katastrofy nieuniknionej. ** Źródło: s. 203 ** Zobacz też: [[Jezus Chrystus]] * Stale nastawiony egocentrycznie i podmiotowo. W stosunku do Żydów biednych, małych i wierzących był zawsze łaskawym dobroczyńcą; w stosunku do opornych, krytycznych, potężnych przeciwników niemiłosierny i skrajny. Seksualnie obojętny, a chłodny. W stosunku do ludzi zasadniczo oschły. Kontakt z ludźmi powierzchowny – chwilami przerywany w ogóle. Mimo to potężny wpływ sugestywny na najbliższych. Osią jego psychiki wydaje się poczucie Synostwa Bożego, zaznaczone po raz pierwszy podczas chrztu w Jordanie, u Jana. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 * Takiej postaci, tak powiązanej psychologicznie i tak żywej nie skomponował Mateusz. To jest postać z krwi i kości, a nie wycięta z papieru ani z fantazji ludu wysnuta. Znamy ją z obrazów i z posągów w koronie i z aureolą i z sercem na chitonie – w tekście, uważnie czytanym, ona nabiera życia i staje się osobiście bliższa, bo bardziej zrozumiała po ludzku. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 == ''Rozmowa z pesymistą'' == (Wyd. K. Jakubowski, Lwów 1928) {{Chronologiczny sekcja}} * Warto żyć. Samobójcy mają czego żałować. Świat to niebrzydka rzecz. ** Źródło: s. 6 ** Zobacz też: [[samobójca]], [[świat]] * Lepszy Chińczyk sprowadza automobile do Pekinu, buduje fabryki, oświetla u siebie ulice, uczy się w domu, w Paryżu i Berlinie, rano wstaje i ma ręce pełne roboty, żeby u siebie wyplenić ciemnotę, głupotę, brud, barbarzyństwo i nienawiść, a gorszy Chińczyk pali opium, śpi i nie myśli o niczym. Wszy zjadają go w ciszy niczym nie zmąconej. ** Źródło: s. 7 ** Zobacz też: [[Chińczycy Han]] * Nie wart wspomnienia ten, który tylko unika zła. Dopiero ten dobry, który robi dobrze; to, co do niego należy. A nie wart żyć taki, co nie robi źle i nie robi dobrze – i nic, tylko unika zła. Unikać życia, trudu na swoim polu i męki, jak wypadnie, to wstyd dla człowieka. Wstyd dla żywej istoty. Zła nie unikać, tylko je zwalczać warto i naprawiać. I w drugich i w sobie samym. Ale nie w czterech ścianach – to jest życie godne stonogi; tylko w warsztacie, w fabryce, w szkole, w polu, w domu, w sklepie, w biurze, w żywej współpracy z drugimi. ** Źródło: s. 9 ** Zobacz też: [[zło]] * Wiesz, zawsze dobrze jest się zastanowić, o co my się właściwie pytamy, kiedy nam się jakieś pytanie nasuwa. Bo nieraz nas dręczą pytania wieloznaczne i niejasne i fałszywie postawione, o których lepiej było nie myśleć. ** Źródło: s. 9–10 ** Zobacz też: [[pytanie]] * Śmierć w pojedynku albo kalectwo w nim odniesione – to w oczach ludzi myślących nie zaszczyt, tylko naturalna kara za głupotę i brak cywilnej odwagi. Bo ze strachu przed opinią głupich ludzi ludzie niemądrzy stają do pojedynków. Boją się, żeby ich ktoś niemądry nie posądził o brak ambicji i dlatego wolą: usiłowane morderstwo. ** Źródło: s. 12 ** Zobacz też: [[pojedynek]] * A jeżeli nas przy pracy kiedyś, albo przy zabawie śmierć zaskoczy, nie będziemy się gryźli z tego powodu. Jeżeli każdy z nas powie sobie wtedy: com mógł zrobić w życiu, tom robił, i com mógł brać z życia, tom brał. Dobrze teraz i drugim miejsce zrobić. Czekają. Dla mnie przynajmniej wielką będzie radością, że wcale nie jestem „niezastąpiony”, tylko na moje miejsce, którem wypełniał, jak umiałem, przyjdzie drugi, młody, który to równie dobrze, ba – lepiej, przez jakiś czas, potrafi. Rzecz na tem tylko zyska. A o nią przecież chodzi przedewszystkiem. Rzecz jakaś, mnie czy tobie najmilsza, a może obu nam pospolita? O nią przedewszystkiem warto dbać, bo trwa, i koło niej chodzić, a o jednostki mniejsza. Nie myślisz, że jakoś tak? ** Źródło: s. 13 ** Zobacz też: [[rzecz]], [[śmierć]] == Inne == * A zatem: ponieważ ambicja jest powszechna, budzi się mimowolnie, sprawia przyjemność i korzyść przynosi, przeto uważamy ją za instynkt, mający na celu rozwój jednostki a w dalszym następstwie niekiedy i społeczeństwa. ** Źródło: ''Analiza psychologiczna ambicji'', Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Lwów 1936, s. 43. ** Zobacz też: [[ambicja]], [[instynkt]] * Bądź przekonana, że ja niczego nikomu do wierzenia nie podaję. Tego się w ogóle nie robi w naukowych książkach. I tak samo nikomu nie narzucam swoich myśli. Wprost przeciwnie. I tekst… i komentarz zachęcają do myślenia samodzielnego tych, którzy myśleć potrafią. Zapewne, że niejeden cymbał powtarza nieraz jak papuga to, co przeczytał, ale trudna na to rada. Mądremu człowiekowi te książki nie zaszkodzą – takie mam głębokie przekonanie, a z ludźmi ograniczonymi i niedobrymi liczyć się przy tej pracy nie można. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. * Czy istnieje jakiś Bóg dla mnie? Jakoś nie narzuca mi się to urojenie. Jeszcze najbliżej Boga położyłbym Rzeczywistość – to wszystko co jest, istnieje, i ja też do tego należę i od tego zależę, i to jest wszędzie, i bywa dobre i bywa złe, a jest nieuchronne i nieugięte, i wieczne i wielkie. O tym bogu uczy logika, fizyka i nauki przyrodnicze i psychologia. Częścią jego twarzy jest widok nieba w nocy i przez mikroskop też jego twarz oglądam, a o jego „woli” uczy mechanika i nauka o cieple, o elektryczności, o ruchu drgającym, i optyka, i biologia. Umiem zgadzać się z tą wolą bożą. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. ** Zobacz też: [[Bóg]], [[rzeczywistość]] * Czy Pan myśli, że w ogóle o mnie chodzi? I że ja się swoją osobą interesuję? Nie o to chodzi! Ja się przecież w ogóle kończę i odbyłem swoje, jak umiałem. O Apollona chodzi i o lampy. ** Źródło: list do [[Andrzej Nowicki|Andrzeja Nowickiego]]; Andrzej Nowicki, ''Nauczyciele'', Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1981, s. 230–231. * ... ja się z nimi (uczniami Wilhelma Wundta) porozumieć nie mogę. Używają innej terminologii i mają inne poglądy psychologiczne. Ma tutaj kurs tylko Wundt (...). A Brentano, Höfler i wszystko inne – to się nazywa ''die ältere Psychologie''. (...) Mnie to drażni okropnie, kiedy ludzie operują pojęciami Wundtowskimi, jak czymś, czemu odpowiadają stosunki rzeczywiste i kiedy dla nich Wundt a prawda to wszystko jedno.(...) Pojmuję, że człowiek, który prosto z gimnazjum tu przyjedzie, staje się wiernym i niewątpliwym Wundta uczniem i wielbicielem. Mnie to tę korzyść przynosi, że się z Wundtem i Lippsem poznam, to jednak niemiłe, że mnie tu traktują jak misjonarze dzikusa. Bo doprawdy jest coś religijnego w tej ich sile przekonywania, a raczej świętości tych przekonań. To są prawdy niewzruszone, które „nowsza” psychologia odkryła i nad którymi nie ma dyskusji. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 9 maja 1902; napisany krótko po dopuszczeniu Witwickiego do udziału w pracach eksperymentalnych prowadzonych w laboratorium psychologicznym Wundta; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 83–84. ** Zobacz też: [[Wilhelm Wundt]] * Jamesa studiuję teraz. Przeczytałem ''Pragmatyzm'', ''Nałóg'' i ''Pogadanki psychologiczne dla nauczycieli''. On jest ciągle popularny i ciągle żartuje, a mętny przy tym wszystkim jak rzadko. Nie mogę powiedzieć, żeby przy bliższym poznaniu mój szacunek do niego wzrastał. Mam niemiecką polemikę z jego ''Doświadczeniem religijnym'' z mnóstwem cytatów z oryginału, którego brak było w bibliotece uniwersyteckiej. To są naprawdę kpiny czy humbug amerykański. Eksperymentalne badanie Boga za pomocą dawek eteru, alkoholu i gazu rozweselającego podawanych pobożnym Amerykanom. Treść snów to równie dobry materiał empiryczny, brak jakichkolwiek kryteriów odróżniających rzeczywistość od halucynacji, fakt od złudzenia, prawdę od przesądu, z wyjątkiem jedynych i pożytecznych następstw praktycznych. Ciekaw jestem wiedzieć, czy James czytał ''Teaiteta'', bo mi się jego filozofowanie wydaje strasznie lekkie, nie liczące się z trudnościami, które się nasuwały przy tych samych tezach jeszcze Grekom starożytnym. Jego teoria uczuć także to miała. Ogromnie arogancka. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 8 września 1911; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 110. ** Zobacz też: [[William James]] * Każdego, kto się choć w ogólnych zarysach zaznajomił z historią filozofii, uderza ta okoliczność, że już w rozwoju filozofii greckiej spotyka się wszystkie prawie problemy późniejsze. Trudno niemal znaleźć ogólniejszą zasadę filozoficzną, którą by czasy nowsze rozwijały a której by już Grecy nie byli przynajmniej w przybliżeniu naszkicowali. U nich nauki filozoficzne w dzisiejszym znaczeniu sformułowały się po raz pierwszy – oni dali pierwszą psychologię i rozpoczęli teorię poznania, oni zostawili pierwszą logikę, etykę i estetykę, oni stąpali po wszystkich głównych drogach metafizyki późniejszej. ** Źródło: ''Teorie woli u Arystotelesa'', w: „Sprawozdanie Dyrektora CK IV Gimnazjum we Lwowie”, Lwów 1903, s. 3. ** Zobacz też: [[filozofia]], [[Grecy]] * Kiedy dziś Włosi odnawiają tragedię grecką w ruinach teatru w Syrakuzach i zjeżdżają się na tę uroczystość spod Alp i z nad brzegów Adrii, to nie jest u nich pospolita impreza artystyczna, jak każde inne przedstawienie artystyczne – oni w niej znajdują wielki, prosty wyraz własnej, dawnej, nie dochrzczonej duszy. Więcej oni niż ludzie z północy. W ich kościołach najlepszych są ołtarze z wanien rzymskich, które wieki średnie rabowały w termach rozwalonych. Termy wyszły z użycia w chrześcijaństwie. Arcybiskupi tron w Mediolanie przerobiony z ołtarza Dionizosa. Ściany katedry w Syrakuzach trzymają stare doryckie słupy ze świątyni Ateny na Ortygii, to samo na każdym kroku w Rzymie. ** Źródło: ''Z Pompei i z Syrakuz'', Przegląd Warszawski, T. II, 1924, nr 33, s. 380. ** Zobacz też: [[Włosi]] * Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej. ** Źródło: ''Jak czytać warto'', w: ''Trzeci Almanach Świata Kobiecego'', Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów 1928, s. 3. ** Zobacz też: [[książka]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), 33. ** Zobacz też: [[stado]] * Nierzadko ludzie chorzy psychicznie osiągają wysokie stanowiska i rozporządzają życiem i mieniem innych. Pisać o tym wolno dopiero po ich śmierci i to tylko wtedy, jeżeli ich nie otacza nakazana cześć. ** Źródło: ''Dusze chore'', Czytelnik, Warszawa 1948, s. 3. * Platon nie był systematykiem ani człowiekiem zrównoważonym i spokojnym. Treści jego pism nie podobna związać w układ wolny od sprzeczności, porządny, zamknięty. W poszczególnych dialogach nie zawsze łatwo znaleźć temat główny i położyć pod tytułem dopisek, który by mówił, o co właściwie chodzi w danej rozmowie. W toku dialogów, jeśli zważać na styl, na zabarwienie uczuciowe ustępów, na ich siłę sugestywną – nie zawsze łatwo odgadnąć, po której stronie grają sympatie autora, który z danych przeciwników wypowiada to, co autor sam uważa za słuszne, a który zajmuje stanowisko autorowi obce i antypatyczne. Akcenty wiary i uczucia padają często po obu stronach, które prowadzą w dialogu walkę. To wygląda na ślad walk wewnętrznych w duszy samego autora. To tylko widać zawsze, że ten człowiek nie pisał nigdy na zimno, że jego myśli mają gorący, żywy podkład uczuciowy, że go osobiście mocno obchodziło to, co pisał. Uczucie ponosi go, psuje mu dyspozycję, powoduje dygresje i burzy proporcję w rozmiarze ustępów. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Państwa'' (t. I) [[Platon]]a, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 7. * Pod wpływem praktyk religijnych, modlitw, ćwiczeń duchownych, zachowania się zgodnego z powziętymi supozycjami i unikania pewnych książek, rozmów i własnych myśli niebezpiecznych supozycje religijne mogą u tych ludzi w pewnych momentach przechodzić w przekonania.(...) Ich przekonania świeckie umieją gasnąć zawsze, kiedy trzeba, żeby nie przeszkadzały. One nie przestają istnieć. Umieją tylko nie odzywać się, nie działać, kiedy nie pora na to. Wierzący sami czują, kiedy najlepiej nie myśleć, nie zastanawiać się, nie odpowiadać sobie samemu na pytanie, nie zadawać pytań, nie zestawiać swoich dwóch stanowisk w tej samej sprawie. ** Źródło: ''Wiara oświeconych'', według: [http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,4740 ''Andrzej Rusław Nowicki: Witwicki o religii''], racjonalista.pl, data dostępu: 18 kwietnia 2018 * Prawda jest to zgodność naszych myśli z rzeczywistością, a nie: zgodność naszych słów z naszymi myślami. To ostatnie nazywa się prawdomównością, szczerością, otwartością, sztuką wymowy i zależy od dobrych chęci mówiącego i od jego sprawności stylistycznej, a to, czy moje sądy są prawdziwe, czy mylne, nie zależy ani od moich chęci, ani od mojej wprawy w wyrażaniu myśli. ** Źródło: ''Myślenie'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 1. ** Zobacz też: [[prawda]], [[szczerość]] * Psychologia nie interesuje się tym, czy istnieją naprawdę przedmioty, rzeczy, osoby, czy istnieją cechy, czy tej strukturze naszych układów wrażeniowych odpowiada coś w rzeczywistości, czy też jest to tylko nasz sposób ujmowania rzeczywistości, która jest naprawdę inna, czy może nic w ogóle jej nie odpowiada. Tymi pytaniami zajmuje się teoria poznania. Psycholog musi tylko stwierdzić, że wrażenia, które przeżywamy, nie stanowią chaosu, tylko się układają, krystalizują w układy spoiste. ** Źródło: ''Psychologia'', t. I, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1930, s. 257. ** Zobacz też: [[psychologia]], [[rzeczywistość]], [[wrażenie]] * RUINY PARTENONU, widziane z pomiędzy kolumn Propylejów. Forma ogólna nie uległa zmianie od starożytności. Przetrwała barbarzyństwo wieków średnich i czasów nowożytnych. ** Źródło: ''Przechadzki ateńskie'', Polskie Radio, Warszawa 1939, s. 10 (opis fotografii). ** Zobacz też: [[Partenon]] * Sokrates, podobnie jak każdy człowiek, uczuć doznawał, ale uczuć nie słuchał świadomie, bo uczucia są gwałtowne i chcą brać człowieka za łeb, po tyrańsku; słuchał tylko rozumu, bo on jest chłodny i radzi tylko po obywatelsku, pokazuje, przedstawia, ale nie porywa, nie opanowuje. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 21. ** Zobacz też: [[Sokrates]] * W r. 399 oskarżono go, jak wiadomo, o ateizm, herezję i psucie młodzieży. Tymi kamieniami tłum i w starożytności najchętniej ciskał w zbyt wybitne jednostki, jeśli tak były nieostrożne, że przed tłum szły z tym, co nie jest dla mas; tym kamieniem trafiony padł i Sokrates. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 29. * Wiedzieć, co dobre i złe – rzecz ludzka. Tylko myśleć trzeba. ** Źródło: ''Rozmowa o jedności prawdy i dobra'', Wyd. Ryszard Ganszyniec, Lwów 1936, s. 61. ** Zobacz też: [[drzewo poznania dobra i zła]], [[wiedza]] * Wierz mi, że ja swojej sławy nie szukam ani rozgłosu. Ja tylko nad tym pracuję, żeby i wierzący i nie wierzący byli oświeceni; jedni wiedzieli, w co i dlaczego wierzą, a drudzy wiedzieli, w co i dlaczego nie wierzą – a nie tak: bij zabij jeden na drugiego i nikt nikogo dobrze nie rozumie. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. * Wiesz, mnie się zdaje, że pracować, jak człowiek potrafi najlepiej, to zawsze na Bożą chwałę wyjdzie na końcu. I zdaje mi się, że kto szczerze nie całkiem głupie książki pisze, ten Prawdzie służy. Nawet jeżeliby się pomylił i nie miał słuszności. Drudzy go poprawią. Nie dziś – to jutro. Ja głęboko w to wierzę, że Prawda to dobra rzecz i że w końcu zwycięża i pomnaża się w świecie powoli – przez wieki. I nie spada sama, tylko ją wypracować potrzeba.<br />A zawsze sobie to pamiętam, jakem w auli lwowskiego uniwersytetu, dostając dyplom doktorski, z głębokim przekonaniem przyrzekał prace naukowe pisać tak, jakem się nauczył, i to nie dla zysku i nie dla próżnego rozgłosu, tylko dlatego, żeby się Prawda pomnażała na świecie.<br />I tak staram się robić. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. ** Zobacz też: [[prawda]] * (…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było ''Niepokalane Poczęcie'' Papuzińskiego.<br />W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)<br />Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)<br />I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem ''Ojcze Nasz'', ''Zdrowaś Mario'', ''Wierzę w Boga'', modlitwę do Anioła Stróża i ''Modlitwę za umarłych'' na końcu. To samo wieczorem przed snem. ** Źródło: ''Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej'' ==O Władysławie Witwickim== * Można mieć pewne zastrzeżenia do Witwickiego o wybór przedmiotu badań, o ograniczenie go tylko do ludzi związanych z jednym wyznaniem (katolicyzmem). Szkoda, że nie podjął analizy religijności ludzi niewykształconych, wychodząc z założenia, jakoby religijność ta nie nastręczała większych zagadek psychologicznych. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 203. * Na uwagę zasługuje fakt, iż Witwicki łączył psychologiczną analizę opisywanych postaci z historyczną, socjologiczną, prawną oraz językową interpretacją faktów i wydarzeń. Jednym z rezultatów zastosowania wspomnianej metody jest odkrycie szeregu charakterystycznych cech struktury psychicznej jednostek proroczych, do których zaliczyć można Jana Chrzciciela, Chrystusa i różnych proroków. Do charakterystycznych właściwości psychicznych tego typu ludzi należą, po pierwsze, poetyczno-fantazyjne usposobienie, dosłowne traktowanie przenośni poetyckich (…); po drugie charakterystyczne rozdwojenie jaźni: z jednej strony powołanie mesjańskie i świadomość swej wyjątkowości (przeświadczenie, że Bóg przez nich przemawia i że przeznaczeni są przez niego do spełnienia wyjątkowej roli), z drugiej – zwyczajne odczucia ludzkie, krytyczne i realistyczne. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 196. ** Zobacz też: [[prorok]] * Na uwagę zasługuje zawarta w listach Witwickiego koncepcja czasu. W przeciwieństwie do św. Augustyna, który uważał zarówno przeszłość, jak przyszłość za sfery niebytu, a teraźniejszość redukował do nie posiadającego żadnych wymiarów oka mgnienia, w którym jeden niebyt (to, czego jeszcze nie ma) przelewa się w drugi niebyt (to, czego już nie ma), Witwicki ujmował czas na podobieństwo przestrzeni i uważał zarówno przeszłość i przyszłość za coś istniejącego. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 115. * O przekładach dialogów Platona trudno napisać więcej niż uczynił to Witwicki sam we wstępach, objaśnieniach i komentarzach. To była miłość Witwickiego, miłość jego życia. Od czasów gimnazjalnych po ostatnie dni. Stosunek do Platona – rzec można – przyjacielski. A Sokrates stanowił dla niego wzór mędrca. Sokrates to „ja idealne” Witwickiego. To „dzięki” Sokratesowi Witwicki jest uznany za twórcę psychologicznej metody uprawiania historii filozofii przez badanie osobowości filozofów. Z kolei dzięki Witwickiemu Sokrates i dziś żyje, rozmawia z nami po polsku, poucza nas i beszta: jest zrozumiały mimo upływającego czasu. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 204–205. * Pierwsze przekłady platońskie czytał Witwicki znajomym po powrocie z podróży do Lipska, gdzie zapoznał się z ''Ucztą'' i ''Gorgiaszem''. To były obszerne streszczenia dialogów, wpadające miejscami w dosłowny przekład. Słyszał je Twardowski i skłonił Witwickiego, aby swój przekład ''Uczty'' czytał na pierwszym naukowym posiedzeniu Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Po posiedzeniu, podczas kolacji u Töpflera, na prośbę Chmielowskiego, czytał go po raz drugi. Potem zgłosił się Staff, aby rzecz – już w dosłownym przekładzie – wydać u Połanieckiego. To był początek. A kiedy podczas pierwszej wojny światowej Witwicki przetłumaczył ''Fajdrosa'' i znów go czytał w kółku znajomych, powiedział mu Twardowski, że powinien dać Polsce całego Platona. Tego wezwania Witwicki posłuchał. I tak się począł we Lwowie pierwszy pełny polski przekład dialogów platońskich. ** Autor: [[Izydora Dąmbska]], ''Pięćdziesiąt lat filozofii we Lwowie'', w: ''Pięćdziesiąt lat filozofii w Polsce'', Przegląd Filozoficzny XLIV (1948), s. 19. ** Zobacz też: [[Platon]], [[Kazimierz Twardowski]], [[Leopold Staff]] * Przede wszystkim Witwicki – jako coraz bardziej znany i ceniony autor podręcznika psychologii, tłumacz i komentator dialogów Platona, lektor radiowy, autor artykułów prasowych poruszających m.in. problemy wychowania, zalotów, prowadzenia dyskusji, mody, tańca itp. – nadawał ton międzywojennej psychologii i oddziaływał na umysły kolejnych pokoleń psychologów. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''O niektórych wydarzeniach związanych z historią polskiej psychologii stosowanej'', w: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.), ''Na drogach i bezdrożach historii psychologii'', t. 5., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2016, ISBN 9788377847213, s. 111. * Swoistość stylu myślenia psychologicznego i specyfikę wytworzonej psychologii zawdzięczał Witwicki nie tylko zdolnościom i umiejętnościom naukowym i artystycznym oraz wytrwałej pracy, lecz także mocy i trwałości owoców spotkania z pierwszym swym nauczycielem (i jedynym autorytetem) – Kazimierzem Twardowskim. Twardowskiemu zawdzięczał Witwicki przede wszystkim ukształtowanie postawy racjonalisty i sceptyka wobec tego, co niezgodne z rozumem; postawy uczonego niezależnego od autorytetów, lecz pełnego uznania dla filozofii i kultury starożytnej. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 220–221. ** Zobacz też: [[Kazimierz Twardowski]] * W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń. ** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261. ** Zobacz też: [[wiara]] * Witwicki mówił czasami o tym, że czuje się tylko „jedną kroplą w oceanie życia” i ta świadomość przynależności do czegoś bezgranicznie wielkiego, pięknego, wartościowego i wiecznego daje mu szczęście. Sądzę jednak, że od uczucia, że jest cząstką Przyrody, znacznie większą rolę odgrywało uczucie przynależności do świata Kultury, związane ze szczególnym typem stosunków międzyludzkich. Ciągłość kultury polegała dla Witwickiego na ciągłym przekazywaniu sobie „lamp”, czyli światła wiedzy, światła pasji badawczej i światła pasji twórczej. W tej perspektywie najważniejszym typem stosunków międzyludzkich były dla Witwickiego związki między nauczycielami i uczniami. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 113. * Witwicki nie wahał się zakwestionować jakiegokolwiek zwyczaju, opinii, wierzenia, przekonania – ufając, że rozum ludzki jako główny sędzia zagwarantuje racjonalną ocenę i przyznanie racji temu, kto wbrew zwyczajom, wierzeniom, obiegowym opiniom i powszechnym przekonaniom głosi prawdę. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201–202. * Z postawy kultu rozumu i wiary w jego moc wynikała potrzeba samodzielności poznawczej, potrzeba uwalniania się od wszelkich autorytetów. Nieuznawanie autorytetów warunkowało (m.in.) oryginalność naukowej twórczości Witwickiego, lecz nie przynosiło mu uznania właśnie ze strony autorytetów naukowych. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201. ** Zobacz też: [[autorytet]] {{SORTUJ:Witwicki, Władysław}} [[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]] [[Kategoria:Polscy psycholodzy]] [[Kategoria:Polscy tłumacze]] [[Kategoria:Polscy lektorzy radiowi i telewizyjni]] [[Kategoria:Polscy teoretycy sztuki]] [[Kategoria:Polscy artyści]] [[Kategoria:Polscy historycy filozofii]] [[Kategoria:Wykładowcy polskich uczelni wyższych]] 5mi9safqj2ai4i19ukm55lg4l2l27n3 535679 535677 2022-07-23T07:37:38Z Wikipek 25932 /* Inne */ drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Władysław Witwicki.jpg|mały|{{center|Władysław Witwicki}}]] '''[[w:Władysław Witwicki|Władysław Witwicki]]''' (1878–1948) – polski [[psycholog]], [[filozof]] i historyk filozofii, [[tłumacz]], lektor radiowy, teoretyk sztuki i [[artysta]]. == ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'' == (tłum. Władysław Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958) {{Osobne|Dobra Nowina według Mateusza i Marka}} {{Chronologiczny sekcja}} === Wstęp Władysława Witwickiego === * Uważne prześledzenie tekstów zmusza przede wszystkim do uznania, że postać Jezusa, wyłaniająca się z treści Ewangelii, żadną miarą nie może być wymysłem Ewangelistów, mitem gwiazdowym, fikcją literacką, tak jest żywa, wyraźna i tak niespodziana w swej strukturze duchowej. ** Źródło: s. 16 ** Zobacz też: [[Ewangelia]] * Do odtworzenia postaci duchowej Jezusa trzeba by uwzględnić nie tylko dwie pierwsze Ewangelie, ale wszystkie cztery. Komentarz tutaj podany stawia sobie zadanie skromniejsze: dojść, jak właściwie rysuje Jezusa grecki tekst Ewangelii wg Mateusza i Marka. Więc komentarz nie mówi, jaką była naprawdę sylweta psychologiczna Jezusa, tylko mówi i chce mówić, jak ona się ''przedstawia'' w tych dwóch Ewangeliach. ** Źródło: s. 16–17 === ''Dobra Nowina według Mateusza'' === (Przekład ''[[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]]'') * Wtedy przybywa Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby go Jan ochrzcił. A Jan nie pozwolił mu i powiada: „Toś ty mnie powinien ochrzcić, a ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Dajno pokój na razie. W ten sposób wypada nam dopełniać wszelkiej sprawiedliwości”. Wtedy dał mu pokój. Jezus zanurzył się i natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyło mu się niebo i zobaczył Ducha Bożego, jak zstępował niby gołąb i szedł na niego. I oto głos z nieba mówiący: „To jest mój syn ukochany, który mi się spodobał”. ** Źródło: Mt 3,13–17; s. 26 * A kiedy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipa, zaczął pytać swoich uczniów tymi słowy: „Co ludzie mówią, że kim jest Syn człowieka?” A oni powiedzieli: „Jedni mówią, że to Jan Chrzciciel, inni, że to Eliasz, inni, że Jeremiasz albo jeden z proroków”. A on im mówi: „A wy myślicie, że kto ja jestem?” Na to mu Szymon Piotr powiedział: „Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga Żywego”. Na to mu Jezus powiada: „Szczęśliwyś ty Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, tylko mój Ojciec w niebie. I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu. I dam ci klucze królestwa nieba. Cokolwiek byś związał na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek byś rozwiązał na ziemi, to będzie rozwiązane i w niebie”. ** Źródło: Mt 16,13–19; s. 65 ** Zobacz też: [[Pomazaniec]] === ''Dobra Nowina według Marka'' === (Przekład ''[[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]]'') * Więc idą do domu. I znowu schodzi się tłum, tak, że oni nie mogli nawet chleba zjeść spokojnie. Jak to usłyszeli jego najbliżsi, wyszli, żeby go siłą wziąć, bo mówili, że oszalał. I uczeni w Piśmie, którzy przyszli z góry, z Jerozolimy, mówili, że on ma Belzebula i że w roli księcia czartów wyrzuca czarty. ** Źródło: Mk 3,20–22; s. 113–114 * Później, kiedy w jedenastu leżeli przy posiłku, ukazał się im, łajał ich niedowiarstwo i zatwardziałość serc, że nie uwierzyli tym, co go widzieli zmartwychwstałego. I powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Dobrą Nowinę wszystkim stworzeniom. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie ocalony, a kto nie uwierzy, będzie skazany. A tym, co uwierzą, będą towarzyszyć takie znaki: w imieniu moim będą wyrzucali diabłów, językami będą mówili nowymi, węże będą brali do ręki i gdyby nawet co śmiertelnego pili, nic im to nie zaszkodzi. Na niemocnych będą ręce kładli i ci będą się mieli dobrze”. I otóż Pan Jezus, po przemowie do nich, ''został wzięty do nieba i zasiadł po prawej ręce Boga''. A tamci poszli i głosili wszędzie, a Pan z nimi współdział i utwierdzał słowo, za pomocą znaków, które za nim szły. ** Źródło: Mk 16,14–20; s. 154–155 === Komentarz Władysława Witwickiego === * W każdym razie ta para małżeńska, którą spotykamy w pierwszym rozdziale Mateusza, to jest dwoje ludzi, którzy nie żyją ze sobą ani fizycznie, ani duchowo. Każde z nich ma swoje zamknięte życie wewnętrzne i swój osobny stosunek z Bogiem, a kontaktu duchowego między nimi nie ma. Rysy usposobienia wybitnie schizotymiczne. Nie o to chodzi, czy tak było naprawdę – chodzi o to, co było widoczne w duchu autora Ewangelii i w duchu tych kół, dla których pisał i miał u nich powodzenie. ** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii]] i [[Józef z Nazaretu|Józefie]] z Nazaretu. ** Źródło: s. 186 * Żydzi neofici umieli wszędzie dojrzeć w Starym Testamencie związek z życiem Jezusa i przepowiednię, która właśnie jego dotyczyła, a kto czytał i rozumiał Stary Testament inaczej, ten był zaślepiony. Podobnie ustęp z Jeremiasza XXXI 15 znalazł zastosowanie do opowiedzianej tu rzezi niewiniątek. Widać, że opowiadań tych i miejsc ze Starego Testamentu nie gromadził tu historyk ani filolog, tylko człowiek czytający pisma proroków i Psalmy po swojemu, opanowany jedną myślą nieodpartą, że tam wszędzie chodziło o Jezusa. Nawet, kiedy mówiło się o czym innym. Stąd nieodparte poczucie ukrytego związku między brzmieniem cytat starotestamentowych a szczegółami z życia Jezusa. ** Opis: o autorze [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]], komentarz do Mt 2,16–18. ** Źródło: s. 191 ** Zobacz też: [[przepowiednie]] * Psychika Jezusa, tak jak przyświeca przez opowiadania Ewangelii, nie jest w żadnym razie psychiką człowieka pospolitego, codziennego, zrównoważonego. Wtedy by nie był tym, czym był. Mamy tu na każdym kroku do czynienia z rozdwojeniem wewnętrznym, z osobistą realizacją poezji czytanej, z przekonaniami nieodpartymi, które nie pochodzą ze spostrzeżeń uważnie kontrolowanych, tylko rodzą się same, z odczuciem swojej potęgi nadludzkiej i misji dziejowej, z przymusami wewnętrznymi, z nieliczeniem się z powagami i sugestiami otoczenia, z zaburzeniami w kontakcie z otoczeniem, z zachowaniem się, które niepokoi najbliższych jak w Ewangelii Marka r. III 21 i prowadzi do katastrofy nieuniknionej. ** Źródło: s. 203 ** Zobacz też: [[Jezus Chrystus]] * Stale nastawiony egocentrycznie i podmiotowo. W stosunku do Żydów biednych, małych i wierzących był zawsze łaskawym dobroczyńcą; w stosunku do opornych, krytycznych, potężnych przeciwników niemiłosierny i skrajny. Seksualnie obojętny, a chłodny. W stosunku do ludzi zasadniczo oschły. Kontakt z ludźmi powierzchowny – chwilami przerywany w ogóle. Mimo to potężny wpływ sugestywny na najbliższych. Osią jego psychiki wydaje się poczucie Synostwa Bożego, zaznaczone po raz pierwszy podczas chrztu w Jordanie, u Jana. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 * Takiej postaci, tak powiązanej psychologicznie i tak żywej nie skomponował Mateusz. To jest postać z krwi i kości, a nie wycięta z papieru ani z fantazji ludu wysnuta. Znamy ją z obrazów i z posągów w koronie i z aureolą i z sercem na chitonie – w tekście, uważnie czytanym, ona nabiera życia i staje się osobiście bliższa, bo bardziej zrozumiała po ludzku. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 == ''Rozmowa z pesymistą'' == (Wyd. K. Jakubowski, Lwów 1928) {{Chronologiczny sekcja}} * Warto żyć. Samobójcy mają czego żałować. Świat to niebrzydka rzecz. ** Źródło: s. 6 ** Zobacz też: [[samobójca]], [[świat]] * Lepszy Chińczyk sprowadza automobile do Pekinu, buduje fabryki, oświetla u siebie ulice, uczy się w domu, w Paryżu i Berlinie, rano wstaje i ma ręce pełne roboty, żeby u siebie wyplenić ciemnotę, głupotę, brud, barbarzyństwo i nienawiść, a gorszy Chińczyk pali opium, śpi i nie myśli o niczym. Wszy zjadają go w ciszy niczym nie zmąconej. ** Źródło: s. 7 ** Zobacz też: [[Chińczycy Han]] * Nie wart wspomnienia ten, który tylko unika zła. Dopiero ten dobry, który robi dobrze; to, co do niego należy. A nie wart żyć taki, co nie robi źle i nie robi dobrze – i nic, tylko unika zła. Unikać życia, trudu na swoim polu i męki, jak wypadnie, to wstyd dla człowieka. Wstyd dla żywej istoty. Zła nie unikać, tylko je zwalczać warto i naprawiać. I w drugich i w sobie samym. Ale nie w czterech ścianach – to jest życie godne stonogi; tylko w warsztacie, w fabryce, w szkole, w polu, w domu, w sklepie, w biurze, w żywej współpracy z drugimi. ** Źródło: s. 9 ** Zobacz też: [[zło]] * Wiesz, zawsze dobrze jest się zastanowić, o co my się właściwie pytamy, kiedy nam się jakieś pytanie nasuwa. Bo nieraz nas dręczą pytania wieloznaczne i niejasne i fałszywie postawione, o których lepiej było nie myśleć. ** Źródło: s. 9–10 ** Zobacz też: [[pytanie]] * Śmierć w pojedynku albo kalectwo w nim odniesione – to w oczach ludzi myślących nie zaszczyt, tylko naturalna kara za głupotę i brak cywilnej odwagi. Bo ze strachu przed opinią głupich ludzi ludzie niemądrzy stają do pojedynków. Boją się, żeby ich ktoś niemądry nie posądził o brak ambicji i dlatego wolą: usiłowane morderstwo. ** Źródło: s. 12 ** Zobacz też: [[pojedynek]] * A jeżeli nas przy pracy kiedyś, albo przy zabawie śmierć zaskoczy, nie będziemy się gryźli z tego powodu. Jeżeli każdy z nas powie sobie wtedy: com mógł zrobić w życiu, tom robił, i com mógł brać z życia, tom brał. Dobrze teraz i drugim miejsce zrobić. Czekają. Dla mnie przynajmniej wielką będzie radością, że wcale nie jestem „niezastąpiony”, tylko na moje miejsce, którem wypełniał, jak umiałem, przyjdzie drugi, młody, który to równie dobrze, ba – lepiej, przez jakiś czas, potrafi. Rzecz na tem tylko zyska. A o nią przecież chodzi przedewszystkiem. Rzecz jakaś, mnie czy tobie najmilsza, a może obu nam pospolita? O nią przedewszystkiem warto dbać, bo trwa, i koło niej chodzić, a o jednostki mniejsza. Nie myślisz, że jakoś tak? ** Źródło: s. 13 ** Zobacz też: [[rzecz]], [[śmierć]] == Inne == * A zatem: ponieważ ambicja jest powszechna, budzi się mimowolnie, sprawia przyjemność i korzyść przynosi, przeto uważamy ją za instynkt, mający na celu rozwój jednostki a w dalszym następstwie niekiedy i społeczeństwa. ** Źródło: ''Analiza psychologiczna ambicji'', Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Lwów 1936, s. 43. ** Zobacz też: [[ambicja]], [[instynkt]] * Bądź przekonana, że ja niczego nikomu do wierzenia nie podaję. Tego się w ogóle nie robi w naukowych książkach. I tak samo nikomu nie narzucam swoich myśli. Wprost przeciwnie. I tekst… i komentarz zachęcają do myślenia samodzielnego tych, którzy myśleć potrafią. Zapewne, że niejeden cymbał powtarza nieraz jak papuga to, co przeczytał, ale trudna na to rada. Mądremu człowiekowi te książki nie zaszkodzą – takie mam głębokie przekonanie, a z ludźmi ograniczonymi i niedobrymi liczyć się przy tej pracy nie można. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. * Czy istnieje jakiś Bóg dla mnie? Jakoś nie narzuca mi się to urojenie. Jeszcze najbliżej Boga położyłbym Rzeczywistość – to wszystko co jest, istnieje, i ja też do tego należę i od tego zależę, i to jest wszędzie, i bywa dobre i bywa złe, a jest nieuchronne i nieugięte, i wieczne i wielkie. O tym bogu uczy logika, fizyka i nauki przyrodnicze i psychologia. Częścią jego twarzy jest widok nieba w nocy i przez mikroskop też jego twarz oglądam, a o jego „woli” uczy mechanika i nauka o cieple, o elektryczności, o ruchu drgającym, i optyka, i biologia. Umiem zgadzać się z tą wolą bożą. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. ** Zobacz też: [[Bóg]], [[rzeczywistość]] * Czy Pan myśli, że w ogóle o mnie chodzi? I że ja się swoją osobą interesuję? Nie o to chodzi! Ja się przecież w ogóle kończę i odbyłem swoje, jak umiałem. O Apollona chodzi i o lampy. ** Źródło: list do [[Andrzej Nowicki|Andrzeja Nowickiego]]; Andrzej Nowicki, ''Nauczyciele'', Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1981, s. 230–231. * ... ja się z nimi (uczniami Wilhelma Wundta) porozumieć nie mogę. Używają innej terminologii i mają inne poglądy psychologiczne. Ma tutaj kurs tylko Wundt (...). A Brentano, Höfler i wszystko inne – to się nazywa ''die ältere Psychologie''. (...) Mnie to drażni okropnie, kiedy ludzie operują pojęciami Wundtowskimi, jak czymś, czemu odpowiadają stosunki rzeczywiste i kiedy dla nich Wundt a prawda to wszystko jedno.(...) Pojmuję, że człowiek, który prosto z gimnazjum tu przyjedzie, staje się wiernym i niewątpliwym Wundta uczniem i wielbicielem. Mnie to tę korzyść przynosi, że się z Wundtem i Lippsem poznam, to jednak niemiłe, że mnie tu traktują jak misjonarze dzikusa. Bo doprawdy jest coś religijnego w tej ich sile przekonywania, a raczej świętości tych przekonań. To są prawdy niewzruszone, które „nowsza” psychologia odkryła i nad którymi nie ma dyskusji. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 9 maja 1902; napisany krótko po dopuszczeniu Witwickiego do udziału w pracach eksperymentalnych prowadzonych w laboratorium psychologicznym Wundta; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 83–84. ** Zobacz też: [[Wilhelm Wundt]] * Jamesa studiuję teraz. Przeczytałem ''Pragmatyzm'', ''Nałóg'' i ''Pogadanki psychologiczne dla nauczycieli''. On jest ciągle popularny i ciągle żartuje, a mętny przy tym wszystkim jak rzadko. Nie mogę powiedzieć, żeby przy bliższym poznaniu mój szacunek do niego wzrastał. Mam niemiecką polemikę z jego ''Doświadczeniem religijnym'' z mnóstwem cytatów z oryginału, którego brak było w bibliotece uniwersyteckiej. To są naprawdę kpiny czy humbug amerykański. Eksperymentalne badanie Boga za pomocą dawek eteru, alkoholu i gazu rozweselającego podawanych pobożnym Amerykanom. Treść snów to równie dobry materiał empiryczny, brak jakichkolwiek kryteriów odróżniających rzeczywistość od halucynacji, fakt od złudzenia, prawdę od przesądu, z wyjątkiem jedynych i pożytecznych następstw praktycznych. Ciekaw jestem wiedzieć, czy James czytał ''Teaiteta'', bo mi się jego filozofowanie wydaje strasznie lekkie, nie liczące się z trudnościami, które się nasuwały przy tych samych tezach jeszcze Grekom starożytnym. Jego teoria uczuć także to miała. Ogromnie arogancka. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 8 września 1911; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 110. ** Zobacz też: [[William James]] * Każdego, kto się choć w ogólnych zarysach zaznajomił z historią filozofii, uderza ta okoliczność, że już w rozwoju filozofii greckiej spotyka się wszystkie prawie problemy późniejsze. Trudno niemal znaleźć ogólniejszą zasadę filozoficzną, którą by czasy nowsze rozwijały a której by już Grecy nie byli przynajmniej w przybliżeniu naszkicowali. U nich nauki filozoficzne w dzisiejszym znaczeniu sformułowały się po raz pierwszy – oni dali pierwszą psychologię i rozpoczęli teorię poznania, oni zostawili pierwszą logikę, etykę i estetykę, oni stąpali po wszystkich głównych drogach metafizyki późniejszej. ** Źródło: ''Teorie woli u Arystotelesa'', w: „Sprawozdanie Dyrektora CK IV Gimnazjum we Lwowie”, Lwów 1903, s. 3. ** Zobacz też: [[filozofia]], [[Grecy]] * Kiedy dziś Włosi odnawiają tragedię grecką w ruinach teatru w Syrakuzach i zjeżdżają się na tę uroczystość spod Alp i z nad brzegów Adrii, to nie jest u nich pospolita impreza artystyczna, jak każde inne przedstawienie artystyczne – oni w niej znajdują wielki, prosty wyraz własnej, dawnej, nie dochrzczonej duszy. Więcej oni niż ludzie z północy. W ich kościołach najlepszych są ołtarze z wanien rzymskich, które wieki średnie rabowały w termach rozwalonych. Termy wyszły z użycia w chrześcijaństwie. Arcybiskupi tron w Mediolanie przerobiony z ołtarza Dionizosa. Ściany katedry w Syrakuzach trzymają stare doryckie słupy ze świątyni Ateny na Ortygii, to samo na każdym kroku w Rzymie. ** Źródło: ''Z Pompei i z Syrakuz'', Przegląd Warszawski, T. II, 1924, nr 33, s. 380. ** Zobacz też: [[Włosi]] * Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej. ** Źródło: ''Jak czytać warto'', w: ''Trzeci Almanach Świata Kobiecego'', Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów 1928, s. 3. ** Zobacz też: [[książka]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. ** Zobacz też: [[stado]] * Nierzadko ludzie chorzy psychicznie osiągają wysokie stanowiska i rozporządzają życiem i mieniem innych. Pisać o tym wolno dopiero po ich śmierci i to tylko wtedy, jeżeli ich nie otacza nakazana cześć. ** Źródło: ''Dusze chore'', Czytelnik, Warszawa 1948, s. 3. * Platon nie był systematykiem ani człowiekiem zrównoważonym i spokojnym. Treści jego pism nie podobna związać w układ wolny od sprzeczności, porządny, zamknięty. W poszczególnych dialogach nie zawsze łatwo znaleźć temat główny i położyć pod tytułem dopisek, który by mówił, o co właściwie chodzi w danej rozmowie. W toku dialogów, jeśli zważać na styl, na zabarwienie uczuciowe ustępów, na ich siłę sugestywną – nie zawsze łatwo odgadnąć, po której stronie grają sympatie autora, który z danych przeciwników wypowiada to, co autor sam uważa za słuszne, a który zajmuje stanowisko autorowi obce i antypatyczne. Akcenty wiary i uczucia padają często po obu stronach, które prowadzą w dialogu walkę. To wygląda na ślad walk wewnętrznych w duszy samego autora. To tylko widać zawsze, że ten człowiek nie pisał nigdy na zimno, że jego myśli mają gorący, żywy podkład uczuciowy, że go osobiście mocno obchodziło to, co pisał. Uczucie ponosi go, psuje mu dyspozycję, powoduje dygresje i burzy proporcję w rozmiarze ustępów. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Państwa'' (t. I) [[Platon]]a, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 7. * Pod wpływem praktyk religijnych, modlitw, ćwiczeń duchownych, zachowania się zgodnego z powziętymi supozycjami i unikania pewnych książek, rozmów i własnych myśli niebezpiecznych supozycje religijne mogą u tych ludzi w pewnych momentach przechodzić w przekonania.(...) Ich przekonania świeckie umieją gasnąć zawsze, kiedy trzeba, żeby nie przeszkadzały. One nie przestają istnieć. Umieją tylko nie odzywać się, nie działać, kiedy nie pora na to. Wierzący sami czują, kiedy najlepiej nie myśleć, nie zastanawiać się, nie odpowiadać sobie samemu na pytanie, nie zadawać pytań, nie zestawiać swoich dwóch stanowisk w tej samej sprawie. ** Źródło: ''Wiara oświeconych'', według: [http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,4740 ''Andrzej Rusław Nowicki: Witwicki o religii''], racjonalista.pl, data dostępu: 18 kwietnia 2018 * Prawda jest to zgodność naszych myśli z rzeczywistością, a nie: zgodność naszych słów z naszymi myślami. To ostatnie nazywa się prawdomównością, szczerością, otwartością, sztuką wymowy i zależy od dobrych chęci mówiącego i od jego sprawności stylistycznej, a to, czy moje sądy są prawdziwe, czy mylne, nie zależy ani od moich chęci, ani od mojej wprawy w wyrażaniu myśli. ** Źródło: ''Myślenie'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 1. ** Zobacz też: [[prawda]], [[szczerość]] * Psychologia nie interesuje się tym, czy istnieją naprawdę przedmioty, rzeczy, osoby, czy istnieją cechy, czy tej strukturze naszych układów wrażeniowych odpowiada coś w rzeczywistości, czy też jest to tylko nasz sposób ujmowania rzeczywistości, która jest naprawdę inna, czy może nic w ogóle jej nie odpowiada. Tymi pytaniami zajmuje się teoria poznania. Psycholog musi tylko stwierdzić, że wrażenia, które przeżywamy, nie stanowią chaosu, tylko się układają, krystalizują w układy spoiste. ** Źródło: ''Psychologia'', t. I, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1930, s. 257. ** Zobacz też: [[psychologia]], [[rzeczywistość]], [[wrażenie]] * RUINY PARTENONU, widziane z pomiędzy kolumn Propylejów. Forma ogólna nie uległa zmianie od starożytności. Przetrwała barbarzyństwo wieków średnich i czasów nowożytnych. ** Źródło: ''Przechadzki ateńskie'', Polskie Radio, Warszawa 1939, s. 10 (opis fotografii). ** Zobacz też: [[Partenon]] * Sokrates, podobnie jak każdy człowiek, uczuć doznawał, ale uczuć nie słuchał świadomie, bo uczucia są gwałtowne i chcą brać człowieka za łeb, po tyrańsku; słuchał tylko rozumu, bo on jest chłodny i radzi tylko po obywatelsku, pokazuje, przedstawia, ale nie porywa, nie opanowuje. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 21. ** Zobacz też: [[Sokrates]] * W r. 399 oskarżono go, jak wiadomo, o ateizm, herezję i psucie młodzieży. Tymi kamieniami tłum i w starożytności najchętniej ciskał w zbyt wybitne jednostki, jeśli tak były nieostrożne, że przed tłum szły z tym, co nie jest dla mas; tym kamieniem trafiony padł i Sokrates. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 29. * Wiedzieć, co dobre i złe – rzecz ludzka. Tylko myśleć trzeba. ** Źródło: ''Rozmowa o jedności prawdy i dobra'', Wyd. Ryszard Ganszyniec, Lwów 1936, s. 61. ** Zobacz też: [[drzewo poznania dobra i zła]], [[wiedza]] * Wierz mi, że ja swojej sławy nie szukam ani rozgłosu. Ja tylko nad tym pracuję, żeby i wierzący i nie wierzący byli oświeceni; jedni wiedzieli, w co i dlaczego wierzą, a drudzy wiedzieli, w co i dlaczego nie wierzą – a nie tak: bij zabij jeden na drugiego i nikt nikogo dobrze nie rozumie. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. * Wiesz, mnie się zdaje, że pracować, jak człowiek potrafi najlepiej, to zawsze na Bożą chwałę wyjdzie na końcu. I zdaje mi się, że kto szczerze nie całkiem głupie książki pisze, ten Prawdzie służy. Nawet jeżeliby się pomylił i nie miał słuszności. Drudzy go poprawią. Nie dziś – to jutro. Ja głęboko w to wierzę, że Prawda to dobra rzecz i że w końcu zwycięża i pomnaża się w świecie powoli – przez wieki. I nie spada sama, tylko ją wypracować potrzeba.<br />A zawsze sobie to pamiętam, jakem w auli lwowskiego uniwersytetu, dostając dyplom doktorski, z głębokim przekonaniem przyrzekał prace naukowe pisać tak, jakem się nauczył, i to nie dla zysku i nie dla próżnego rozgłosu, tylko dlatego, żeby się Prawda pomnażała na świecie.<br />I tak staram się robić. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. ** Zobacz też: [[prawda]] * (…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było ''Niepokalane Poczęcie'' Papuzińskiego.<br />W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)<br />Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)<br />I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem ''Ojcze Nasz'', ''Zdrowaś Mario'', ''Wierzę w Boga'', modlitwę do Anioła Stróża i ''Modlitwę za umarłych'' na końcu. To samo wieczorem przed snem. ** Źródło: ''Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej'' ==O Władysławie Witwickim== * Można mieć pewne zastrzeżenia do Witwickiego o wybór przedmiotu badań, o ograniczenie go tylko do ludzi związanych z jednym wyznaniem (katolicyzmem). Szkoda, że nie podjął analizy religijności ludzi niewykształconych, wychodząc z założenia, jakoby religijność ta nie nastręczała większych zagadek psychologicznych. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 203. * Na uwagę zasługuje fakt, iż Witwicki łączył psychologiczną analizę opisywanych postaci z historyczną, socjologiczną, prawną oraz językową interpretacją faktów i wydarzeń. Jednym z rezultatów zastosowania wspomnianej metody jest odkrycie szeregu charakterystycznych cech struktury psychicznej jednostek proroczych, do których zaliczyć można Jana Chrzciciela, Chrystusa i różnych proroków. Do charakterystycznych właściwości psychicznych tego typu ludzi należą, po pierwsze, poetyczno-fantazyjne usposobienie, dosłowne traktowanie przenośni poetyckich (…); po drugie charakterystyczne rozdwojenie jaźni: z jednej strony powołanie mesjańskie i świadomość swej wyjątkowości (przeświadczenie, że Bóg przez nich przemawia i że przeznaczeni są przez niego do spełnienia wyjątkowej roli), z drugiej – zwyczajne odczucia ludzkie, krytyczne i realistyczne. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 196. ** Zobacz też: [[prorok]] * Na uwagę zasługuje zawarta w listach Witwickiego koncepcja czasu. W przeciwieństwie do św. Augustyna, który uważał zarówno przeszłość, jak przyszłość za sfery niebytu, a teraźniejszość redukował do nie posiadającego żadnych wymiarów oka mgnienia, w którym jeden niebyt (to, czego jeszcze nie ma) przelewa się w drugi niebyt (to, czego już nie ma), Witwicki ujmował czas na podobieństwo przestrzeni i uważał zarówno przeszłość i przyszłość za coś istniejącego. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 115. * O przekładach dialogów Platona trudno napisać więcej niż uczynił to Witwicki sam we wstępach, objaśnieniach i komentarzach. To była miłość Witwickiego, miłość jego życia. Od czasów gimnazjalnych po ostatnie dni. Stosunek do Platona – rzec można – przyjacielski. A Sokrates stanowił dla niego wzór mędrca. Sokrates to „ja idealne” Witwickiego. To „dzięki” Sokratesowi Witwicki jest uznany za twórcę psychologicznej metody uprawiania historii filozofii przez badanie osobowości filozofów. Z kolei dzięki Witwickiemu Sokrates i dziś żyje, rozmawia z nami po polsku, poucza nas i beszta: jest zrozumiały mimo upływającego czasu. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 204–205. * Pierwsze przekłady platońskie czytał Witwicki znajomym po powrocie z podróży do Lipska, gdzie zapoznał się z ''Ucztą'' i ''Gorgiaszem''. To były obszerne streszczenia dialogów, wpadające miejscami w dosłowny przekład. Słyszał je Twardowski i skłonił Witwickiego, aby swój przekład ''Uczty'' czytał na pierwszym naukowym posiedzeniu Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Po posiedzeniu, podczas kolacji u Töpflera, na prośbę Chmielowskiego, czytał go po raz drugi. Potem zgłosił się Staff, aby rzecz – już w dosłownym przekładzie – wydać u Połanieckiego. To był początek. A kiedy podczas pierwszej wojny światowej Witwicki przetłumaczył ''Fajdrosa'' i znów go czytał w kółku znajomych, powiedział mu Twardowski, że powinien dać Polsce całego Platona. Tego wezwania Witwicki posłuchał. I tak się począł we Lwowie pierwszy pełny polski przekład dialogów platońskich. ** Autor: [[Izydora Dąmbska]], ''Pięćdziesiąt lat filozofii we Lwowie'', w: ''Pięćdziesiąt lat filozofii w Polsce'', Przegląd Filozoficzny XLIV (1948), s. 19. ** Zobacz też: [[Platon]], [[Kazimierz Twardowski]], [[Leopold Staff]] * Przede wszystkim Witwicki – jako coraz bardziej znany i ceniony autor podręcznika psychologii, tłumacz i komentator dialogów Platona, lektor radiowy, autor artykułów prasowych poruszających m.in. problemy wychowania, zalotów, prowadzenia dyskusji, mody, tańca itp. – nadawał ton międzywojennej psychologii i oddziaływał na umysły kolejnych pokoleń psychologów. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''O niektórych wydarzeniach związanych z historią polskiej psychologii stosowanej'', w: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.), ''Na drogach i bezdrożach historii psychologii'', t. 5., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2016, ISBN 9788377847213, s. 111. * Swoistość stylu myślenia psychologicznego i specyfikę wytworzonej psychologii zawdzięczał Witwicki nie tylko zdolnościom i umiejętnościom naukowym i artystycznym oraz wytrwałej pracy, lecz także mocy i trwałości owoców spotkania z pierwszym swym nauczycielem (i jedynym autorytetem) – Kazimierzem Twardowskim. Twardowskiemu zawdzięczał Witwicki przede wszystkim ukształtowanie postawy racjonalisty i sceptyka wobec tego, co niezgodne z rozumem; postawy uczonego niezależnego od autorytetów, lecz pełnego uznania dla filozofii i kultury starożytnej. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 220–221. ** Zobacz też: [[Kazimierz Twardowski]] * W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń. ** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261. ** Zobacz też: [[wiara]] * Witwicki mówił czasami o tym, że czuje się tylko „jedną kroplą w oceanie życia” i ta świadomość przynależności do czegoś bezgranicznie wielkiego, pięknego, wartościowego i wiecznego daje mu szczęście. Sądzę jednak, że od uczucia, że jest cząstką Przyrody, znacznie większą rolę odgrywało uczucie przynależności do świata Kultury, związane ze szczególnym typem stosunków międzyludzkich. Ciągłość kultury polegała dla Witwickiego na ciągłym przekazywaniu sobie „lamp”, czyli światła wiedzy, światła pasji badawczej i światła pasji twórczej. W tej perspektywie najważniejszym typem stosunków międzyludzkich były dla Witwickiego związki między nauczycielami i uczniami. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 113. * Witwicki nie wahał się zakwestionować jakiegokolwiek zwyczaju, opinii, wierzenia, przekonania – ufając, że rozum ludzki jako główny sędzia zagwarantuje racjonalną ocenę i przyznanie racji temu, kto wbrew zwyczajom, wierzeniom, obiegowym opiniom i powszechnym przekonaniom głosi prawdę. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201–202. * Z postawy kultu rozumu i wiary w jego moc wynikała potrzeba samodzielności poznawczej, potrzeba uwalniania się od wszelkich autorytetów. Nieuznawanie autorytetów warunkowało (m.in.) oryginalność naukowej twórczości Witwickiego, lecz nie przynosiło mu uznania właśnie ze strony autorytetów naukowych. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201. ** Zobacz też: [[autorytet]] {{SORTUJ:Witwicki, Władysław}} [[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]] [[Kategoria:Polscy psycholodzy]] [[Kategoria:Polscy tłumacze]] [[Kategoria:Polscy lektorzy radiowi i telewizyjni]] [[Kategoria:Polscy teoretycy sztuki]] [[Kategoria:Polscy artyści]] [[Kategoria:Polscy historycy filozofii]] [[Kategoria:Wykładowcy polskich uczelni wyższych]] iuev38680go2ac4y3xyz02r65o5wnov 535688 535679 2022-07-23T08:35:12Z Wikipek 25932 /* Inne */ drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Władysław Witwicki.jpg|mały|{{center|Władysław Witwicki}}]] '''[[w:Władysław Witwicki|Władysław Witwicki]]''' (1878–1948) – polski [[psycholog]], [[filozof]] i historyk filozofii, [[tłumacz]], lektor radiowy, teoretyk sztuki i [[artysta]]. == ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'' == (tłum. Władysław Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958) {{Osobne|Dobra Nowina według Mateusza i Marka}} {{Chronologiczny sekcja}} === Wstęp Władysława Witwickiego === * Uważne prześledzenie tekstów zmusza przede wszystkim do uznania, że postać Jezusa, wyłaniająca się z treści Ewangelii, żadną miarą nie może być wymysłem Ewangelistów, mitem gwiazdowym, fikcją literacką, tak jest żywa, wyraźna i tak niespodziana w swej strukturze duchowej. ** Źródło: s. 16 ** Zobacz też: [[Ewangelia]] * Do odtworzenia postaci duchowej Jezusa trzeba by uwzględnić nie tylko dwie pierwsze Ewangelie, ale wszystkie cztery. Komentarz tutaj podany stawia sobie zadanie skromniejsze: dojść, jak właściwie rysuje Jezusa grecki tekst Ewangelii wg Mateusza i Marka. Więc komentarz nie mówi, jaką była naprawdę sylweta psychologiczna Jezusa, tylko mówi i chce mówić, jak ona się ''przedstawia'' w tych dwóch Ewangeliach. ** Źródło: s. 16–17 === ''Dobra Nowina według Mateusza'' === (Przekład ''[[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]]'') * Wtedy przybywa Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby go Jan ochrzcił. A Jan nie pozwolił mu i powiada: „Toś ty mnie powinien ochrzcić, a ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Dajno pokój na razie. W ten sposób wypada nam dopełniać wszelkiej sprawiedliwości”. Wtedy dał mu pokój. Jezus zanurzył się i natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyło mu się niebo i zobaczył Ducha Bożego, jak zstępował niby gołąb i szedł na niego. I oto głos z nieba mówiący: „To jest mój syn ukochany, który mi się spodobał”. ** Źródło: Mt 3,13–17; s. 26 * A kiedy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipa, zaczął pytać swoich uczniów tymi słowy: „Co ludzie mówią, że kim jest Syn człowieka?” A oni powiedzieli: „Jedni mówią, że to Jan Chrzciciel, inni, że to Eliasz, inni, że Jeremiasz albo jeden z proroków”. A on im mówi: „A wy myślicie, że kto ja jestem?” Na to mu Szymon Piotr powiedział: „Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga Żywego”. Na to mu Jezus powiada: „Szczęśliwyś ty Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, tylko mój Ojciec w niebie. I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu. I dam ci klucze królestwa nieba. Cokolwiek byś związał na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek byś rozwiązał na ziemi, to będzie rozwiązane i w niebie”. ** Źródło: Mt 16,13–19; s. 65 ** Zobacz też: [[Pomazaniec]] === ''Dobra Nowina według Marka'' === (Przekład ''[[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]]'') * Więc idą do domu. I znowu schodzi się tłum, tak, że oni nie mogli nawet chleba zjeść spokojnie. Jak to usłyszeli jego najbliżsi, wyszli, żeby go siłą wziąć, bo mówili, że oszalał. I uczeni w Piśmie, którzy przyszli z góry, z Jerozolimy, mówili, że on ma Belzebula i że w roli księcia czartów wyrzuca czarty. ** Źródło: Mk 3,20–22; s. 113–114 * Później, kiedy w jedenastu leżeli przy posiłku, ukazał się im, łajał ich niedowiarstwo i zatwardziałość serc, że nie uwierzyli tym, co go widzieli zmartwychwstałego. I powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Dobrą Nowinę wszystkim stworzeniom. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie ocalony, a kto nie uwierzy, będzie skazany. A tym, co uwierzą, będą towarzyszyć takie znaki: w imieniu moim będą wyrzucali diabłów, językami będą mówili nowymi, węże będą brali do ręki i gdyby nawet co śmiertelnego pili, nic im to nie zaszkodzi. Na niemocnych będą ręce kładli i ci będą się mieli dobrze”. I otóż Pan Jezus, po przemowie do nich, ''został wzięty do nieba i zasiadł po prawej ręce Boga''. A tamci poszli i głosili wszędzie, a Pan z nimi współdział i utwierdzał słowo, za pomocą znaków, które za nim szły. ** Źródło: Mk 16,14–20; s. 154–155 === Komentarz Władysława Witwickiego === * W każdym razie ta para małżeńska, którą spotykamy w pierwszym rozdziale Mateusza, to jest dwoje ludzi, którzy nie żyją ze sobą ani fizycznie, ani duchowo. Każde z nich ma swoje zamknięte życie wewnętrzne i swój osobny stosunek z Bogiem, a kontaktu duchowego między nimi nie ma. Rysy usposobienia wybitnie schizotymiczne. Nie o to chodzi, czy tak było naprawdę – chodzi o to, co było widoczne w duchu autora Ewangelii i w duchu tych kół, dla których pisał i miał u nich powodzenie. ** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii]] i [[Józef z Nazaretu|Józefie]] z Nazaretu. ** Źródło: s. 186 * Żydzi neofici umieli wszędzie dojrzeć w Starym Testamencie związek z życiem Jezusa i przepowiednię, która właśnie jego dotyczyła, a kto czytał i rozumiał Stary Testament inaczej, ten był zaślepiony. Podobnie ustęp z Jeremiasza XXXI 15 znalazł zastosowanie do opowiedzianej tu rzezi niewiniątek. Widać, że opowiadań tych i miejsc ze Starego Testamentu nie gromadził tu historyk ani filolog, tylko człowiek czytający pisma proroków i Psalmy po swojemu, opanowany jedną myślą nieodpartą, że tam wszędzie chodziło o Jezusa. Nawet, kiedy mówiło się o czym innym. Stąd nieodparte poczucie ukrytego związku między brzmieniem cytat starotestamentowych a szczegółami z życia Jezusa. ** Opis: o autorze [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]], komentarz do Mt 2,16–18. ** Źródło: s. 191 ** Zobacz też: [[przepowiednie]] * Psychika Jezusa, tak jak przyświeca przez opowiadania Ewangelii, nie jest w żadnym razie psychiką człowieka pospolitego, codziennego, zrównoważonego. Wtedy by nie był tym, czym był. Mamy tu na każdym kroku do czynienia z rozdwojeniem wewnętrznym, z osobistą realizacją poezji czytanej, z przekonaniami nieodpartymi, które nie pochodzą ze spostrzeżeń uważnie kontrolowanych, tylko rodzą się same, z odczuciem swojej potęgi nadludzkiej i misji dziejowej, z przymusami wewnętrznymi, z nieliczeniem się z powagami i sugestiami otoczenia, z zaburzeniami w kontakcie z otoczeniem, z zachowaniem się, które niepokoi najbliższych jak w Ewangelii Marka r. III 21 i prowadzi do katastrofy nieuniknionej. ** Źródło: s. 203 ** Zobacz też: [[Jezus Chrystus]] * Stale nastawiony egocentrycznie i podmiotowo. W stosunku do Żydów biednych, małych i wierzących był zawsze łaskawym dobroczyńcą; w stosunku do opornych, krytycznych, potężnych przeciwników niemiłosierny i skrajny. Seksualnie obojętny, a chłodny. W stosunku do ludzi zasadniczo oschły. Kontakt z ludźmi powierzchowny – chwilami przerywany w ogóle. Mimo to potężny wpływ sugestywny na najbliższych. Osią jego psychiki wydaje się poczucie Synostwa Bożego, zaznaczone po raz pierwszy podczas chrztu w Jordanie, u Jana. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 * Takiej postaci, tak powiązanej psychologicznie i tak żywej nie skomponował Mateusz. To jest postać z krwi i kości, a nie wycięta z papieru ani z fantazji ludu wysnuta. Znamy ją z obrazów i z posągów w koronie i z aureolą i z sercem na chitonie – w tekście, uważnie czytanym, ona nabiera życia i staje się osobiście bliższa, bo bardziej zrozumiała po ludzku. ** Opis: o Jezusie z Nazaretu. ** Źródło: s. 379 == ''Rozmowa z pesymistą'' == (Wyd. K. Jakubowski, Lwów 1928) {{Chronologiczny sekcja}} * Warto żyć. Samobójcy mają czego żałować. Świat to niebrzydka rzecz. ** Źródło: s. 6 ** Zobacz też: [[samobójca]], [[świat]] * Lepszy Chińczyk sprowadza automobile do Pekinu, buduje fabryki, oświetla u siebie ulice, uczy się w domu, w Paryżu i Berlinie, rano wstaje i ma ręce pełne roboty, żeby u siebie wyplenić ciemnotę, głupotę, brud, barbarzyństwo i nienawiść, a gorszy Chińczyk pali opium, śpi i nie myśli o niczym. Wszy zjadają go w ciszy niczym nie zmąconej. ** Źródło: s. 7 ** Zobacz też: [[Chińczycy Han]] * Nie wart wspomnienia ten, który tylko unika zła. Dopiero ten dobry, który robi dobrze; to, co do niego należy. A nie wart żyć taki, co nie robi źle i nie robi dobrze – i nic, tylko unika zła. Unikać życia, trudu na swoim polu i męki, jak wypadnie, to wstyd dla człowieka. Wstyd dla żywej istoty. Zła nie unikać, tylko je zwalczać warto i naprawiać. I w drugich i w sobie samym. Ale nie w czterech ścianach – to jest życie godne stonogi; tylko w warsztacie, w fabryce, w szkole, w polu, w domu, w sklepie, w biurze, w żywej współpracy z drugimi. ** Źródło: s. 9 ** Zobacz też: [[zło]] * Wiesz, zawsze dobrze jest się zastanowić, o co my się właściwie pytamy, kiedy nam się jakieś pytanie nasuwa. Bo nieraz nas dręczą pytania wieloznaczne i niejasne i fałszywie postawione, o których lepiej było nie myśleć. ** Źródło: s. 9–10 ** Zobacz też: [[pytanie]] * Śmierć w pojedynku albo kalectwo w nim odniesione – to w oczach ludzi myślących nie zaszczyt, tylko naturalna kara za głupotę i brak cywilnej odwagi. Bo ze strachu przed opinią głupich ludzi ludzie niemądrzy stają do pojedynków. Boją się, żeby ich ktoś niemądry nie posądził o brak ambicji i dlatego wolą: usiłowane morderstwo. ** Źródło: s. 12 ** Zobacz też: [[pojedynek]] * A jeżeli nas przy pracy kiedyś, albo przy zabawie śmierć zaskoczy, nie będziemy się gryźli z tego powodu. Jeżeli każdy z nas powie sobie wtedy: com mógł zrobić w życiu, tom robił, i com mógł brać z życia, tom brał. Dobrze teraz i drugim miejsce zrobić. Czekają. Dla mnie przynajmniej wielką będzie radością, że wcale nie jestem „niezastąpiony”, tylko na moje miejsce, którem wypełniał, jak umiałem, przyjdzie drugi, młody, który to równie dobrze, ba – lepiej, przez jakiś czas, potrafi. Rzecz na tem tylko zyska. A o nią przecież chodzi przedewszystkiem. Rzecz jakaś, mnie czy tobie najmilsza, a może obu nam pospolita? O nią przedewszystkiem warto dbać, bo trwa, i koło niej chodzić, a o jednostki mniejsza. Nie myślisz, że jakoś tak? ** Źródło: s. 13 ** Zobacz też: [[rzecz]], [[śmierć]] == Inne == * A zatem: ponieważ ambicja jest powszechna, budzi się mimowolnie, sprawia przyjemność i korzyść przynosi, przeto uważamy ją za instynkt, mający na celu rozwój jednostki a w dalszym następstwie niekiedy i społeczeństwa. ** Źródło: ''Analiza psychologiczna ambicji'', Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Lwów 1936, s. 43. ** Zobacz też: [[ambicja]], [[instynkt]] * Bądź przekonana, że ja niczego nikomu do wierzenia nie podaję. Tego się w ogóle nie robi w naukowych książkach. I tak samo nikomu nie narzucam swoich myśli. Wprost przeciwnie. I tekst… i komentarz zachęcają do myślenia samodzielnego tych, którzy myśleć potrafią. Zapewne, że niejeden cymbał powtarza nieraz jak papuga to, co przeczytał, ale trudna na to rada. Mądremu człowiekowi te książki nie zaszkodzą – takie mam głębokie przekonanie, a z ludźmi ograniczonymi i niedobrymi liczyć się przy tej pracy nie można. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. * Czy istnieje jakiś Bóg dla mnie? Jakoś nie narzuca mi się to urojenie. Jeszcze najbliżej Boga położyłbym Rzeczywistość – to wszystko co jest, istnieje, i ja też do tego należę i od tego zależę, i to jest wszędzie, i bywa dobre i bywa złe, a jest nieuchronne i nieugięte, i wieczne i wielkie. O tym bogu uczy logika, fizyka i nauki przyrodnicze i psychologia. Częścią jego twarzy jest widok nieba w nocy i przez mikroskop też jego twarz oglądam, a o jego „woli” uczy mechanika i nauka o cieple, o elektryczności, o ruchu drgającym, i optyka, i biologia. Umiem zgadzać się z tą wolą bożą. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. ** Zobacz też: [[Bóg]], [[rzeczywistość]] * Czy Pan myśli, że w ogóle o mnie chodzi? I że ja się swoją osobą interesuję? Nie o to chodzi! Ja się przecież w ogóle kończę i odbyłem swoje, jak umiałem. O Apollona chodzi i o lampy. ** Źródło: list do [[Andrzej Nowicki|Andrzeja Nowickiego]]; Andrzej Nowicki, ''Nauczyciele'', Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1981, s. 230–231. * ... ja się z nimi (uczniami Wilhelma Wundta) porozumieć nie mogę. Używają innej terminologii i mają inne poglądy psychologiczne. Ma tutaj kurs tylko Wundt (...). A Brentano, Höfler i wszystko inne – to się nazywa ''die ältere Psychologie''. (...) Mnie to drażni okropnie, kiedy ludzie operują pojęciami Wundtowskimi, jak czymś, czemu odpowiadają stosunki rzeczywiste i kiedy dla nich Wundt a prawda to wszystko jedno.(...) Pojmuję, że człowiek, który prosto z gimnazjum tu przyjedzie, staje się wiernym i niewątpliwym Wundta uczniem i wielbicielem. Mnie to tę korzyść przynosi, że się z Wundtem i Lippsem poznam, to jednak niemiłe, że mnie tu traktują jak misjonarze dzikusa. Bo doprawdy jest coś religijnego w tej ich sile przekonywania, a raczej świętości tych przekonań. To są prawdy niewzruszone, które „nowsza” psychologia odkryła i nad którymi nie ma dyskusji. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 9 maja 1902; napisany krótko po dopuszczeniu Witwickiego do udziału w pracach eksperymentalnych prowadzonych w laboratorium psychologicznym Wundta; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 83–84. ** Zobacz też: [[Wilhelm Wundt]] * Jamesa studiuję teraz. Przeczytałem ''Pragmatyzm'', ''Nałóg'' i ''Pogadanki psychologiczne dla nauczycieli''. On jest ciągle popularny i ciągle żartuje, a mętny przy tym wszystkim jak rzadko. Nie mogę powiedzieć, żeby przy bliższym poznaniu mój szacunek do niego wzrastał. Mam niemiecką polemikę z jego ''Doświadczeniem religijnym'' z mnóstwem cytatów z oryginału, którego brak było w bibliotece uniwersyteckiej. To są naprawdę kpiny czy humbug amerykański. Eksperymentalne badanie Boga za pomocą dawek eteru, alkoholu i gazu rozweselającego podawanych pobożnym Amerykanom. Treść snów to równie dobry materiał empiryczny, brak jakichkolwiek kryteriów odróżniających rzeczywistość od halucynacji, fakt od złudzenia, prawdę od przesądu, z wyjątkiem jedynych i pożytecznych następstw praktycznych. Ciekaw jestem wiedzieć, czy James czytał ''Teaiteta'', bo mi się jego filozofowanie wydaje strasznie lekkie, nie liczące się z trudnościami, które się nasuwały przy tych samych tezach jeszcze Grekom starożytnym. Jego teoria uczuć także to miała. Ogromnie arogancka. ** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 8 września 1911; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 110. ** Zobacz też: [[William James]] * Każdego, kto się choć w ogólnych zarysach zaznajomił z historią filozofii, uderza ta okoliczność, że już w rozwoju filozofii greckiej spotyka się wszystkie prawie problemy późniejsze. Trudno niemal znaleźć ogólniejszą zasadę filozoficzną, którą by czasy nowsze rozwijały a której by już Grecy nie byli przynajmniej w przybliżeniu naszkicowali. U nich nauki filozoficzne w dzisiejszym znaczeniu sformułowały się po raz pierwszy – oni dali pierwszą psychologię i rozpoczęli teorię poznania, oni zostawili pierwszą logikę, etykę i estetykę, oni stąpali po wszystkich głównych drogach metafizyki późniejszej. ** Źródło: ''Teorie woli u Arystotelesa'', w: „Sprawozdanie Dyrektora CK IV Gimnazjum we Lwowie”, Lwów 1903, s. 3. ** Zobacz też: [[filozofia]], [[Grecy]] * Kiedy dziś Włosi odnawiają tragedię grecką w ruinach teatru w Syrakuzach i zjeżdżają się na tę uroczystość spod Alp i z nad brzegów Adrii, to nie jest u nich pospolita impreza artystyczna, jak każde inne przedstawienie artystyczne – oni w niej znajdują wielki, prosty wyraz własnej, dawnej, nie dochrzczonej duszy. Więcej oni niż ludzie z północy. W ich kościołach najlepszych są ołtarze z wanien rzymskich, które wieki średnie rabowały w termach rozwalonych. Termy wyszły z użycia w chrześcijaństwie. Arcybiskupi tron w Mediolanie przerobiony z ołtarza Dionizosa. Ściany katedry w Syrakuzach trzymają stare doryckie słupy ze świątyni Ateny na Ortygii, to samo na każdym kroku w Rzymie. ** Źródło: ''Z Pompei i z Syrakuz'', Przegląd Warszawski, T. II, 1924, nr 33, s. 380. ** Zobacz też: [[Włosi]] * Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej. ** Źródło: ''Jak czytać warto'', w: ''Trzeci Almanach Świata Kobiecego'', Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów 1928, s. 3. ** Zobacz też: [[książka]] * Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…) ** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej, 24 grudnia 1935; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33. ** Zobacz też: [[stado]] * Nierzadko ludzie chorzy psychicznie osiągają wysokie stanowiska i rozporządzają życiem i mieniem innych. Pisać o tym wolno dopiero po ich śmierci i to tylko wtedy, jeżeli ich nie otacza nakazana cześć. ** Źródło: ''Dusze chore'', Czytelnik, Warszawa 1948, s. 3. * Platon nie był systematykiem ani człowiekiem zrównoważonym i spokojnym. Treści jego pism nie podobna związać w układ wolny od sprzeczności, porządny, zamknięty. W poszczególnych dialogach nie zawsze łatwo znaleźć temat główny i położyć pod tytułem dopisek, który by mówił, o co właściwie chodzi w danej rozmowie. W toku dialogów, jeśli zważać na styl, na zabarwienie uczuciowe ustępów, na ich siłę sugestywną – nie zawsze łatwo odgadnąć, po której stronie grają sympatie autora, który z danych przeciwników wypowiada to, co autor sam uważa za słuszne, a który zajmuje stanowisko autorowi obce i antypatyczne. Akcenty wiary i uczucia padają często po obu stronach, które prowadzą w dialogu walkę. To wygląda na ślad walk wewnętrznych w duszy samego autora. To tylko widać zawsze, że ten człowiek nie pisał nigdy na zimno, że jego myśli mają gorący, żywy podkład uczuciowy, że go osobiście mocno obchodziło to, co pisał. Uczucie ponosi go, psuje mu dyspozycję, powoduje dygresje i burzy proporcję w rozmiarze ustępów. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Państwa'' (t. I) [[Platon]]a, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 7. * Pod wpływem praktyk religijnych, modlitw, ćwiczeń duchownych, zachowania się zgodnego z powziętymi supozycjami i unikania pewnych książek, rozmów i własnych myśli niebezpiecznych supozycje religijne mogą u tych ludzi w pewnych momentach przechodzić w przekonania.(...) Ich przekonania świeckie umieją gasnąć zawsze, kiedy trzeba, żeby nie przeszkadzały. One nie przestają istnieć. Umieją tylko nie odzywać się, nie działać, kiedy nie pora na to. Wierzący sami czują, kiedy najlepiej nie myśleć, nie zastanawiać się, nie odpowiadać sobie samemu na pytanie, nie zadawać pytań, nie zestawiać swoich dwóch stanowisk w tej samej sprawie. ** Źródło: ''Wiara oświeconych'', według: [http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,4740 ''Andrzej Rusław Nowicki: Witwicki o religii''], racjonalista.pl, data dostępu: 18 kwietnia 2018 * Prawda jest to zgodność naszych myśli z rzeczywistością, a nie: zgodność naszych słów z naszymi myślami. To ostatnie nazywa się prawdomównością, szczerością, otwartością, sztuką wymowy i zależy od dobrych chęci mówiącego i od jego sprawności stylistycznej, a to, czy moje sądy są prawdziwe, czy mylne, nie zależy ani od moich chęci, ani od mojej wprawy w wyrażaniu myśli. ** Źródło: ''Myślenie'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 1. ** Zobacz też: [[prawda]], [[szczerość]] * Psychologia nie interesuje się tym, czy istnieją naprawdę przedmioty, rzeczy, osoby, czy istnieją cechy, czy tej strukturze naszych układów wrażeniowych odpowiada coś w rzeczywistości, czy też jest to tylko nasz sposób ujmowania rzeczywistości, która jest naprawdę inna, czy może nic w ogóle jej nie odpowiada. Tymi pytaniami zajmuje się teoria poznania. Psycholog musi tylko stwierdzić, że wrażenia, które przeżywamy, nie stanowią chaosu, tylko się układają, krystalizują w układy spoiste. ** Źródło: ''Psychologia'', t. I, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1930, s. 257. ** Zobacz też: [[psychologia]], [[rzeczywistość]], [[wrażenie]] * RUINY PARTENONU, widziane z pomiędzy kolumn Propylejów. Forma ogólna nie uległa zmianie od starożytności. Przetrwała barbarzyństwo wieków średnich i czasów nowożytnych. ** Źródło: ''Przechadzki ateńskie'', Polskie Radio, Warszawa 1939, s. 10 (opis fotografii). ** Zobacz też: [[Partenon]] * Sokrates, podobnie jak każdy człowiek, uczuć doznawał, ale uczuć nie słuchał świadomie, bo uczucia są gwałtowne i chcą brać człowieka za łeb, po tyrańsku; słuchał tylko rozumu, bo on jest chłodny i radzi tylko po obywatelsku, pokazuje, przedstawia, ale nie porywa, nie opanowuje. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 21. ** Zobacz też: [[Sokrates]] * W r. 399 oskarżono go, jak wiadomo, o ateizm, herezję i psucie młodzieży. Tymi kamieniami tłum i w starożytności najchętniej ciskał w zbyt wybitne jednostki, jeśli tak były nieostrożne, że przed tłum szły z tym, co nie jest dla mas; tym kamieniem trafiony padł i Sokrates. ** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 29. * Wiedzieć, co dobre i złe – rzecz ludzka. Tylko myśleć trzeba. ** Źródło: ''Rozmowa o jedności prawdy i dobra'', Wyd. Ryszard Ganszyniec, Lwów 1936, s. 61. ** Zobacz też: [[drzewo poznania dobra i zła]], [[wiedza]] * Wierz mi, że ja swojej sławy nie szukam ani rozgłosu. Ja tylko nad tym pracuję, żeby i wierzący i nie wierzący byli oświeceni; jedni wiedzieli, w co i dlaczego wierzą, a drudzy wiedzieli, w co i dlaczego nie wierzą – a nie tak: bij zabij jeden na drugiego i nikt nikogo dobrze nie rozumie. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6. * Wiesz, mnie się zdaje, że pracować, jak człowiek potrafi najlepiej, to zawsze na Bożą chwałę wyjdzie na końcu. I zdaje mi się, że kto szczerze nie całkiem głupie książki pisze, ten Prawdzie służy. Nawet jeżeliby się pomylił i nie miał słuszności. Drudzy go poprawią. Nie dziś – to jutro. Ja głęboko w to wierzę, że Prawda to dobra rzecz i że w końcu zwycięża i pomnaża się w świecie powoli – przez wieki. I nie spada sama, tylko ją wypracować potrzeba.<br />A zawsze sobie to pamiętam, jakem w auli lwowskiego uniwersytetu, dostając dyplom doktorski, z głębokim przekonaniem przyrzekał prace naukowe pisać tak, jakem się nauczył, i to nie dla zysku i nie dla próżnego rozgłosu, tylko dlatego, żeby się Prawda pomnażała na świecie.<br />I tak staram się robić. ** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7. ** Zobacz też: [[prawda]] * (…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było ''Niepokalane Poczęcie'' Papuzińskiego.<br />W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)<br />Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)<br />I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem ''Ojcze Nasz'', ''Zdrowaś Mario'', ''Wierzę w Boga'', modlitwę do Anioła Stróża i ''Modlitwę za umarłych'' na końcu. To samo wieczorem przed snem. ** Źródło: ''Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej'' ==O Władysławie Witwickim== * Można mieć pewne zastrzeżenia do Witwickiego o wybór przedmiotu badań, o ograniczenie go tylko do ludzi związanych z jednym wyznaniem (katolicyzmem). Szkoda, że nie podjął analizy religijności ludzi niewykształconych, wychodząc z założenia, jakoby religijność ta nie nastręczała większych zagadek psychologicznych. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 203. * Na uwagę zasługuje fakt, iż Witwicki łączył psychologiczną analizę opisywanych postaci z historyczną, socjologiczną, prawną oraz językową interpretacją faktów i wydarzeń. Jednym z rezultatów zastosowania wspomnianej metody jest odkrycie szeregu charakterystycznych cech struktury psychicznej jednostek proroczych, do których zaliczyć można Jana Chrzciciela, Chrystusa i różnych proroków. Do charakterystycznych właściwości psychicznych tego typu ludzi należą, po pierwsze, poetyczno-fantazyjne usposobienie, dosłowne traktowanie przenośni poetyckich (…); po drugie charakterystyczne rozdwojenie jaźni: z jednej strony powołanie mesjańskie i świadomość swej wyjątkowości (przeświadczenie, że Bóg przez nich przemawia i że przeznaczeni są przez niego do spełnienia wyjątkowej roli), z drugiej – zwyczajne odczucia ludzkie, krytyczne i realistyczne. ** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 196. ** Zobacz też: [[prorok]] * Na uwagę zasługuje zawarta w listach Witwickiego koncepcja czasu. W przeciwieństwie do św. Augustyna, który uważał zarówno przeszłość, jak przyszłość za sfery niebytu, a teraźniejszość redukował do nie posiadającego żadnych wymiarów oka mgnienia, w którym jeden niebyt (to, czego jeszcze nie ma) przelewa się w drugi niebyt (to, czego już nie ma), Witwicki ujmował czas na podobieństwo przestrzeni i uważał zarówno przeszłość i przyszłość za coś istniejącego. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 115. * O przekładach dialogów Platona trudno napisać więcej niż uczynił to Witwicki sam we wstępach, objaśnieniach i komentarzach. To była miłość Witwickiego, miłość jego życia. Od czasów gimnazjalnych po ostatnie dni. Stosunek do Platona – rzec można – przyjacielski. A Sokrates stanowił dla niego wzór mędrca. Sokrates to „ja idealne” Witwickiego. To „dzięki” Sokratesowi Witwicki jest uznany za twórcę psychologicznej metody uprawiania historii filozofii przez badanie osobowości filozofów. Z kolei dzięki Witwickiemu Sokrates i dziś żyje, rozmawia z nami po polsku, poucza nas i beszta: jest zrozumiały mimo upływającego czasu. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 204–205. * Pierwsze przekłady platońskie czytał Witwicki znajomym po powrocie z podróży do Lipska, gdzie zapoznał się z ''Ucztą'' i ''Gorgiaszem''. To były obszerne streszczenia dialogów, wpadające miejscami w dosłowny przekład. Słyszał je Twardowski i skłonił Witwickiego, aby swój przekład ''Uczty'' czytał na pierwszym naukowym posiedzeniu Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Po posiedzeniu, podczas kolacji u Töpflera, na prośbę Chmielowskiego, czytał go po raz drugi. Potem zgłosił się Staff, aby rzecz – już w dosłownym przekładzie – wydać u Połanieckiego. To był początek. A kiedy podczas pierwszej wojny światowej Witwicki przetłumaczył ''Fajdrosa'' i znów go czytał w kółku znajomych, powiedział mu Twardowski, że powinien dać Polsce całego Platona. Tego wezwania Witwicki posłuchał. I tak się począł we Lwowie pierwszy pełny polski przekład dialogów platońskich. ** Autor: [[Izydora Dąmbska]], ''Pięćdziesiąt lat filozofii we Lwowie'', w: ''Pięćdziesiąt lat filozofii w Polsce'', Przegląd Filozoficzny XLIV (1948), s. 19. ** Zobacz też: [[Platon]], [[Kazimierz Twardowski]], [[Leopold Staff]] * Przede wszystkim Witwicki – jako coraz bardziej znany i ceniony autor podręcznika psychologii, tłumacz i komentator dialogów Platona, lektor radiowy, autor artykułów prasowych poruszających m.in. problemy wychowania, zalotów, prowadzenia dyskusji, mody, tańca itp. – nadawał ton międzywojennej psychologii i oddziaływał na umysły kolejnych pokoleń psychologów. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''O niektórych wydarzeniach związanych z historią polskiej psychologii stosowanej'', w: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.), ''Na drogach i bezdrożach historii psychologii'', t. 5., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2016, ISBN 9788377847213, s. 111. * Swoistość stylu myślenia psychologicznego i specyfikę wytworzonej psychologii zawdzięczał Witwicki nie tylko zdolnościom i umiejętnościom naukowym i artystycznym oraz wytrwałej pracy, lecz także mocy i trwałości owoców spotkania z pierwszym swym nauczycielem (i jedynym autorytetem) – Kazimierzem Twardowskim. Twardowskiemu zawdzięczał Witwicki przede wszystkim ukształtowanie postawy racjonalisty i sceptyka wobec tego, co niezgodne z rozumem; postawy uczonego niezależnego od autorytetów, lecz pełnego uznania dla filozofii i kultury starożytnej. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 220–221. ** Zobacz też: [[Kazimierz Twardowski]] * W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń. ** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261. ** Zobacz też: [[wiara]] * Witwicki mówił czasami o tym, że czuje się tylko „jedną kroplą w oceanie życia” i ta świadomość przynależności do czegoś bezgranicznie wielkiego, pięknego, wartościowego i wiecznego daje mu szczęście. Sądzę jednak, że od uczucia, że jest cząstką Przyrody, znacznie większą rolę odgrywało uczucie przynależności do świata Kultury, związane ze szczególnym typem stosunków międzyludzkich. Ciągłość kultury polegała dla Witwickiego na ciągłym przekazywaniu sobie „lamp”, czyli światła wiedzy, światła pasji badawczej i światła pasji twórczej. W tej perspektywie najważniejszym typem stosunków międzyludzkich były dla Witwickiego związki między nauczycielami i uczniami. ** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 113. * Witwicki nie wahał się zakwestionować jakiegokolwiek zwyczaju, opinii, wierzenia, przekonania – ufając, że rozum ludzki jako główny sędzia zagwarantuje racjonalną ocenę i przyznanie racji temu, kto wbrew zwyczajom, wierzeniom, obiegowym opiniom i powszechnym przekonaniom głosi prawdę. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201–202. * Z postawy kultu rozumu i wiary w jego moc wynikała potrzeba samodzielności poznawczej, potrzeba uwalniania się od wszelkich autorytetów. Nieuznawanie autorytetów warunkowało (m.in.) oryginalność naukowej twórczości Witwickiego, lecz nie przynosiło mu uznania właśnie ze strony autorytetów naukowych. ** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201. ** Zobacz też: [[autorytet]] {{SORTUJ:Witwicki, Władysław}} [[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]] [[Kategoria:Polscy psycholodzy]] [[Kategoria:Polscy tłumacze]] [[Kategoria:Polscy lektorzy radiowi i telewizyjni]] [[Kategoria:Polscy teoretycy sztuki]] [[Kategoria:Polscy artyści]] [[Kategoria:Polscy historycy filozofii]] [[Kategoria:Wykładowcy polskich uczelni wyższych]] fq9qft3v85k91xmjurij9rsmo10md9o 0 13695 535681 393789 2022-07-23T08:06:32Z Wikipek 25932 drobne redakcyjne wikitext text/x-wiki [[Plik:Truckerhat.jpg|mały|<center>Czapka bejsbolówka</center>]] '''[[w:Czapka|Czapka]]''' – nakrycie głowy, wykonane przeważnie z miękkiego materiału (czasami z twardymi wstawkami takimi jak denko lub daszek). * Czapka na uchu, a wesz na brzuchu. ** Opis: [[przysłowia ludowe|przysłowie ludowe]], XIX wiek * Dwie głowy nie mieszczą się w jednej czapce. ** Opis: [[przysłowia greckie|przysłowie greckie]] * Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. ** Autor: [[Agatha Christie]] ** Zobacz też: [[stado]] * Jeden oddaje cześć głowie, dziesięciu – czapce. ** Opis: [[przysłowia karaimskie|przysłowie karaimskie]] * Kto jest z natury do czapki stworzony, niechaj swą głową nie sięga korony. ** Autor: [[Wacław Potocki]], 1674 * Szewc bez butów chodził, a czapnik bez czapki. ** Opis: [[przysłowia gruzińskie|przysłowie gruzińskie]] [[Kategoria:Nakrycia głowy]] 7dtjgelccjpjom592o7kipm94rqi3gt 0 15437 535692 520817 2022-07-23T10:55:11Z Lysenko97 52758 wikitext text/x-wiki '''[[w:W.I.T.C.H.|W.I.T.C.H.]]''' – włoski komiks o przygodach Will, Irmy, Taranee, Cornelii i Hay Lin. Bohaterki są Strażniczkami Kondrakaru i walczą ze złem. Na podstawie komiksu powstał również serial. ==Cytaty z komiksu== * – Czasami, co przeznaczenie łączy, życie rozdziela! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 34 ** Postać: Caleb * – Straciłam Serce Kondrakaru, ale teraz czuję je tu, wewnątrz mnie!<br />– Masz rację, Will! To nie przedmioty sprawiają, że jesteśmy silni, ale moc, którą mamy w sercu! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 42 ** Postacie: Will i Wyrocznia * – Calebie… Wszystko w porządku?<br />– Jest taka inna od Cornelii, którą poznałem! To jest jej prawdziwe oblicze? Jak mogą ją zmuszać do tego wszystkiego? ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 42 ** Postacie: Cornelia i Caleb * – Osiągnięcie równowagi strzeżonej przez Kondrakar wymaga czasem bolesnych wyborów! Ale to nie ludzie powinni je osądzać! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 42 ** Postać: Cassidy podczas spotkania z Will * – Uwierz mi, Hay Lin! Jeśli zamkniesz oczy i się skupisz, też możesz go usłyszeć! To odgłos morza! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 50 ** Postać: Irma * -To czas na zmiany na zwrot. Wiem dlaczego, wiatr zawsze mi to zwiastuje… To powiew pożegnania. ** Postać: Hay Lin ma na myśli pożegnanie z Erikiem, który wyjeżdża do Open Hill. * – Strażniczki nie są jeszcze gotowe!<br />– Dość tego! Nie zmienimy przeznaczenia! A skoro dziewczęta odnalazły się, musimy im zaufać! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 14 ** Postacie: Luba i Wyrocznia * – Jestem Will! Will Vandom! I nie zmienię się nawet dla Matta! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 14 ** Postać: Will * – Caleb! Ostatnio dużo o tobie słyszałem! Sprzeciwiłeś się swojemu panu!<br />– Nie jesteś moim panem, Fobosie! Nic, co cię otacza, nie należy do ciebie!<br />– I pomyśleć, że byłeś nikim! Biednym Szepczącym, moim tworem!<br />– Szepczącym, który potrafił myśleć! Kiedy otworzyłem oczy, wiedziałem, po której stronie stanąć!<br />– Zuchwalcze! Byłeś tylko moją pomyłką! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 22 ** Postacie: Fobos i Caleb * – Nie! Nie tak powinniście rozwiązywać swoje problemy! Wiem, że odbiciem waszych serc nie jest mrok! Wiem, że wasze sny nie są koszmarami! Wiem, że jesteście dumnym ludem, który domaga się szacunku i kocha życie! Wiem też, że wkrótce wasz świat się zmieni! A wy razem z nim!<br />– Tak! Zmieni się! Ale wtedy kiedy ty zginiesz! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 12 ** Postacie: Will i Cedric * – Ten świat umiera! Zniszczyłem go. On się rozpada! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 23 ** Postać: Fobos * – Czasami to, co istniało od wieków, można zniszczyć w okamgnieniu! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 23 ** Postać: Wyrocznia * – Ja cię znam! Jesteś…<br />– Tak, Elyon… Jestem twoją mamą! Co się stało?<br />– Walczyłam z Fobosem, ale on… On mnie oszukał! Jest zły!<br />– Fobos jest bardzo słaby, Elyon, musisz mu pomóc! Teraz on jest twoją jedyną rodziną! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 24 ** Postacie: Elyon i duch jej matki-królowej Meridianu * – Losy wszechświata są w waszych rękach! Zostałyście wybrane, bla, bla, bla… Wiedziałam, że temu kudłatemu z Bractwa nie można ufać!<br />– Kadma i Halinor nie darzyły go sympatią, ale to nic nie znaczy! Moja babcia zawsze mu ufała, więc ja też będę! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 38 ** Postacie: Irma i Hay Lin mówią o Wyroczni * – Negatywna natura Serca Kondrakaru, czyste zło! Teraz chce zniszczyć również nas! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 43 ** Postać: Caleb * – W konkursie na miss ohydnej twarzy zdobyłaby pierwszą, drugą i trzecią nagrodę! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 44 ** Postać: Irma mówi o Nerissie * – Decyzja do kogo ma należeć amulet była aktem próby. Twojej próby, Nerisso! Serce Kondrakaru nie jest zwyczajnym przedmiotem. Drzemie w nim duch nimfy Xin Jing! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 44 ** Postać: Will zwraca się do Nerissy * – Co się stało, Martin? Wybierasz się na bal przebierańców, czy szafa ci się spaliła?<br />– To mundur galowy. Zakładam go na ważne okazje! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 9 ** Postacie: Irma i Martin * – Wcześniej czy później życie ci odpowie, Will, pamiętaj o tym! ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 87 ** Postać: Wyrocznia * – Zareagowaliście w sposób najwłaściwszy dla siebie, Wyrocznio.<br />– Nie nazywaj mnie tak! Nie zasługuję na ten tytuł.<br />-Z pewnością Fobos mniej na niego zasługuje. ** Postacie: Orube i Wyrocznia * – Cornelia… Ona może…<br />– … Uleczyć moje rany? Nie sądzę! Nie tu! Wasze moce są ograniczone i będziecie ich potrzebować podczas walki z Ludmoorem! Zabawne, prawda? Khe! Khe! Daję rady moim największym wrogom! Wiecie co, Strażniczki? Walczyłem z wami w różnych światach i w różnych sytuacjach! Gdybym mógł, zrobiłbym to jeszcze raz! Ale, wciągając mnie tutaj, znów pokazałyście słabość! Wasza obrzydliwa skłonność do uczuć… Teraz nie mogę zrobić nic innego, jak wam pomóc! Widziałyście jak skończyły potwory z tego świata! Rozpłynęły się jak niewypowiedziane słowa! Są zrobione… z tuszu!<br />– Nie mów tak, nawet w żartach! Ty nie…<br />– Zrobię to co muszę! Tym razem nawet ty mnie nie powstrzymasz! To… Aaa… To jest mój koniec! Mój! Nie należę do Fobosa! Ani do Ludmoore’a! To coś czego żaden tyran nie jest w stanie mi zabrać! N-Nie smuć się, Orube! Myślę, że to było moje przeznaczenie! Zmieniałem wygląd i role tyle razy… Nie pamiętam nawet, skąd pochodzę… Podczas gdy ty… Ty zawsze wspominałaś każdy promień słońca w Basiliade! Może właśnie tego szukałem! Łudziłem się, że ja też ogrzeję się przy tym słońcu! Ale to nie wystarczyło, żebyśmy byli… blisko! (''Cedric umiera'') ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 122 ** Postacie: Orube i Cedric * – Już niewiele z ciebie zostało, ale i to ci odbiorę!<br />– Och…<br />– Spokojnie, nie zabiję cię. Przynajmniej nie teraz. Wypadek w Mglistej Wieży wzbudziłby zbyt wielką sensację. ** Źródło: komiks W.I.T.C.H z numeru 90 ** Postacie: Fobos i Endarno * – Kocham cię, Will Vandom.<br />– Ja też cię kocham Mattcie Olsenie! I chcę żebyś był szczęśliwy. ** Postacie: Will i Matt * – Brata straciłam nie dzisiaj. To stało się dawno temu. Znalazłam jednak pięć sióstr. ** Postać: Elyon mówi do Strażniczek * -Czujesz moją rękę? Jestem duchem zimy! Słyszysz osłabione bicie swojego serca? Jestem duchem końca! ** Postać: Tezcali-wróg z wydania specjalnego ''Świąteczna opowieść'', zwraca się do Cornelii ==Cytaty z książek== * – Dla większości ludzi czas to najzwyklejsza linia-ciąg wydarzeń. Następuje jakieś zdarzenie, a po nim kolejne. Posuwamy się naprzód, a przeszłość żyje tylko w skutkach naszych działań. ** Źródło: cykl ''Rozbita Kula'', tom 1 ''Kamienny sokół'' ** Postać: Wyrocznia * – Ludzie! To dzięki ludziom wiemy kim jesteśmy, gdzie się znajdujemy i… kiedy! ** Postać: Will * – Pani Lair. Tam skąd pochodzę… wie pani, tak naprawdę nie mam rodziny. I chciałbym powiedzieć, że jestem bardzo wdzięczny, bo pozwoliła mi pani przez parę dni poczuć się tutaj jak w rodzinie. ** Źródło: cykl ''Rozbita Kula'', tom 4 ''Złoty Feniks'' * – Jest dobry. Uratował małe stworzenie kosztem swojego życia.<br />– Czy on umrze?! (Will)<br />– Jest bardzo słaby, ale wróciły mu rumieńce kiedy zobaczył ciebie. ** Źródło: ''Ekspedycja Serce Ziemi'' ** Postacie: staruszka mówi o Mattcie, który uratował małą wiewiórkę [[Kategoria:Komiks]] 8eukv4kqtnqtxaerq1xvdw4dtr4mfhd 0 17024 535691 530980 2022-07-23T10:14:53Z 185.172.241.184 Anulowanie wersji 530980 autorstwa [[Special:Contributions/Siro bileveli Boris|Siro bileveli Boris]] ([[User talk:Siro bileveli Boris|dyskusja]]) wikitext text/x-wiki [[Plik:Dominika Kluzniak.jpg|mały|<center>Dominika Kluźniak, odtwórczyni roli Izabeli</center>]] '''[[w:BrzydUla#Bohaterowie|Izabela Gajda]]''' – postać z serialu ''[[Brzydula]]'', krawcowa, współpracownica [[Pshemko|Pshemka]]. Rolę tę zagrała [[Dominika Kluźniak]]. * A może ona chce się z tobą zaprzyjaźnić…? Matko Boska! ** Opis: do Uli o [[Violetta Kubasińska|Violetcie]]. * A Pshemko, słuchajcie, przyszedł dzisiaj do pracy w getrach… * A wiecie, że pan Przemysław zanim kogoś zatrudni, to sprawdza horoskopy? ** Opis: o [[Pshemko|Pshemku]]. * Fala ma czoło. Krzywiznę. Grzbiet z morskiej pianki. * Gdzie mistrz, tam i ja. ** Opis: do Pshemka. * Jak ją rano widziałam, to aż mi się serducho krajało jak to sukno na stole. ** Opis: do Ali o [[Urszula Cieplak|Uli]]. * Jak się chce zajść w ciążę, to się nie można odchudzać. * Kobiety lubią zmiany. * Modelki nie gryzą. ** Opis: do Uli. * No to jak Violetta maczała w tym palce, no to po prostu nic dobrego wyjść z tego nie może… Boże, chroń firmę i reprezentację… * On te szmatki traktuje lepiej niż ludzi. ** Opis: o stosunku Pshemka do tkanin. * Pan jest częścią firmy, a firma jest częścią pana… nierozerwalną. ** Opis: do Pshemka. * To jest świat mody. Tego się w ogóle nie da zrozumieć. ** Opis: do Uli. ** Zobacz też: [[moda]] * To teraz czas na nasze święte pięć minut. ** Opis: do Uli. * W zeszłym roku zwolnił mnie dwadzieścia jeden razy, w tym roku zwolnił mnie już siedemnaście, ostatnio to było dwudziestego piątego, a ciągle tu jestem… (…) Jednego mi tylko żal a propos tych zwolnień – jeszcze nigdy nie dostałam odprawy. ** Opis: o tym, że Pshemko stale ją zwalnia. ==O Izie== * Jakie to było młode, nieopierzone, ledwo umiało igłę w rączce utrzymać… ** Postać: Pshemko * Moja pszczółka… Cicha, skromna, pracowita, oddana swojej królowej… Sama – pośród trutni! ** Postać: Pshemko ==Źródło== * [http://brzydula.plejada.pl/ oficjalna strona serialu] * Autorzy scenariusza: Ewa Bulanda, [[Maria Czubaszek]], Dariusz Foks, Anna Frątczak, Dariusz Głowacki, Piotr Głowacki, Borys Janczarski, Piotr Jasek (główny scenarzysta), Agnieszka Jelonek, [[Julia Kamińska]], [[Barbara Klicka]], Robert Mąka, Monika Melanik, Wojciech Nerkowski, Łukasz Orbitkowski, Agnieszka Parzuchowska, Katarzyna Pisarzewska, Daria Rogozińska, Iwona Siemieniuk, [[Cyprian Skała]], Karolina Szymczyk, Bartek Świderski, Magdalena Wleklik, Aleksandra Zielińska, Katarzyna Zielińska, Jakub Żulczyk. ==Zobacz też== * ''[[Brzydula]]'' * [[Beatka Cieplak]] * [[Jan Cieplak]] * [[Józef Cieplak]] * [[Urszula Cieplak]] * [[Helena Dobrzańska]] * [[Krzysztof Dobrzański]] * [[Marek Dobrzański]] * [[Aleks Febo]] * [[Paulina Febo]] * [[Lew Korzyński]] * [[Violetta Kubasińska]] * [[Sebastian Olszański]] * [[Pshemko]] * [[Maciej Szymczyk]] * [[Dariusz Terlecki]] * [[Adam Turek]] {{DEFAULTSORT:Gajda, Izabela}} [[Kategoria:Postacie z polskich seriali]] [[Kategoria:Brzydula]] p0pfgfcuukjcdghv3f30244slqoivcq 0 17235 535664 535510 2022-07-22T23:02:48Z Zero 20 format, dr Zmiana, - (wątpliwe) wikitext text/x-wiki '''[[w:Myśli nieuczesane|Myśli nieuczesane]]''' – zbiór [[aforyzm]]ów [[Stanisław Jerzy Lec|Stanisława Jerzego Leca]] wydany w 1957 w Krakowie. {{IndeksPL}} [[Plik:Stanislaw Jerzy Lec Polish writer.jpg|mały|{{center|Stanisław Jerzy Lec}}]] ==A== * A może Bóg sobie mnie upatrzył na ateistę? ** Zobacz też: [[Bóg]], [[ateizm]] * A może czyste ręce powinny być dłuższe? ** Zobacz też: [[ręka]] * A może dopiero w świecie, który nie zna grawitacji, będzie opadanie na dno godne pogardy? * A może jesteśmy jedynie czyimś wspomnieniem? * A może wykorzystamy kiedyś przemysłowo dusze ludzkie? ** Zobacz też: [[dusza]], [[przemysł]] * A to będę się śmiał, gdy nie zdążą ze zniszczeniem świata przed jego końcem. ** Zobacz też: [[świat]] * Aktor powinien mieć coś do powiedzenia, nawet jeśli ma niemą rolę. ** Zobacz też: [[aktor]] * Analfabeci muszą dyktować. ** Zobacz też: [[analfabeta]] * Anonim jest tylko wtedy dopuszczalny, gdy piszący go rzeczywiście jest nikim. ** Zobacz też: [[anonim]] ==B== * Bada się głębię, rzucając w nią kamieniem. * Bądź altruistą. Szanuj egoizm drugich. * Bądź realistą: nie mów prawdy. * Bądźmy ludźmi, choćby tak długo, póki nauka nie odkryje, że jesteśmy czym innym. * Błoto stwarza czas głębi. * Bogowie dziedziczą po sobie przymioty i wiernych. * Bogu, co boskie, cesarzowi, co cesarskie. A co ludziom? * Bosy nie stąpa po różach. * Był pijany ojczyzną, włączając w to jej alkohol. * Byłem raz w domu sprawiedliwości, jej dzieci bawiły się w ciuciubabkę. ** Zobacz też: [[ciuciubabka]] * Były dwie możliwości: albo stanąć na gruncie ich zasad, albo zawisnąć nad nimi. ==C== * Celność słów? Ba! Każdy dobry komendant plutonu egzekucyjnego ją posiada. * Cezarów zabijają zazwyczaj przyjaciele. Bo są wrogami. ** Zobacz też: [[przyjaciel]], [[wróg]] * Cienie? Rzecz najbardziej optymistyczna. Dowód na istnienie wokoło światła. * Ceń słowa. Każde może być twoim ostatnim. * Chcesz ukryć twarz – wyjdź nago. * Chciałem powiedzieć światu tylko jedno słowo. Ponieważ nie potrafiłem tego, stałem się pisarzem. ** Zobacz też: [[słowo]], [[pisarz]] * Chcesz zagłuszyć głos swego serca? Zdobądź poklask tłumu. * Chleb otwiera każde usta. ** Zobacz też: [[chleb]], [[usta]] * Chodź własnymi drogami nawet po obcych rajach. * Chociaż krowie dasz kakao, nie wydoisz czekolady. ** Zobacz też: [[czekolada]], [[kakao]], [[krowa]] * Ci, co mają szersze horyzonty, mają zazwyczaj gorsze perspektywy. * Ci, co przerośli epokę, chodzą ze spuszczoną głową. * Ci, co śnią, mają noce bezsenne. * Ci, którzy mają ideę wciąż w gębie, mają ją zazwyczaj i w pobliskim nosie. * Ciasnota umysłowa się rozszerza! ** Zobacz też: [[umysł]] * Ciemne okna są czasem bardzo jasnym dowodem. ** Zobacz też: [[okno]] * Ciemno w tym państwie, gdzie łotry na świeczniku. ** Zobacz też: [[państwo]], [[łotr]] * Ciułamy nasze myśli – może uzbieramy jakiś sens. * Co kuleje – idzie. * Co może powstać z niczego? Prowokacja. * Co niszczy siłę przyciągania?<br />Przyzwyczajenie. * Co spadło nam z nieba? Szatan. * Co to jest Chaos? To jest Ład, który zniszczono przy Stworzeniu Świata. * Co trzyma nas na tym globie prócz siły ciążenia? * Cóż, jedni mówią o tym, że jest na poziomie, inni, że dno? Obie strony mają rację, przy tej płyciźnie wszystko jedno. * Cóż, pięknie dźwięczy nawet nocnik z prawdziwej porcelany. * Cóż wiem o kobiecie? No cóż, że dopiero z mężczyzną tworzą człowieka. * Cóż za samodzielność! Kultura może się obejść bez ministra, ale minister również bez kultury. * Czas kynologów! * Czas pozostanie ludożercą. * Czas robi swoje. A ty człowieku? * Czas zabija datownikiem. ** Zobacz też: [[datownik]] * Czasem coś kryje się za czymś, przed czym my się kryjemy. * Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem. ** Zobacz też: [[dzwon]], [[dzwonnik]] * Czasem łatwiej przyznać nagrodę niż rację. ** Zobacz też: [[nagroda]], [[racja]] * Czasem ma człowiek uczucie, że pęta się na scenie, nie będąc nawet statystą. ** Zobacz też: [[statysta]] * Czasem mnie diabeł kusi, by uwierzyć w Boga. ** Zobacz też: [[diabeł]] * Czasem mowa jest złotem, milczenie trzydziestoma srebrnikami. * Czasem następuje na premierze takie katharsis, że dalsze przedstawienie nie ma już sensu. ** Zobacz też: [[katharsis]] * Czasem nawet głupi but zostawia po sobie niezniszczalny ślad. ** Zobacz też: [[buty]], [[ślad]] * Czasem nazbiera się tyle brudu, że wydaje się po prostu marnotrawstwem go wyrzucić. ** Zobacz też: [[brud]] * Czasem przestaję wierzyć w błękit, zdaje mi się, że to przestrzeń idealnie pokryta sińcami. * Czasem sztywna postawa jest wynikiem paraliżu. * Czasem ściska nas coś w gardle, by nie dopuścić głosu serca do głowy lub vice versa. * Czasem trzeba okres między przeszłością a przyszłością przeżywać w jakimś zastępczym czasie gramatycznym. * Czasem trzeba stanąć na głowie, by kopnąć kogoś na górze. * Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym. * Czasem wzdrygam się na myśl, że mogę w sardynce ukąsić jakiegoś Jonasza z biblii dla krasnoludków. ** Zobacz też: [[Jonasz]], [[krasnoludek]], [[sardynka]] * Czasem zdaje mi się, że istnienie jest powszechną halucynacją ludzkości. * Często dach nad głową nie pozwala ludziom rosnąć. * Często farsę rzeczywistości można oddać na scenie jedynie tragedią. ** Zobacz też: [[farsa]], [[tragedia]] * Człowiek lubi się śmiać. Z innych. * Człowiek ma jeszcze tę wyższość nad maszyną, że umie się sam sprzedać. * Człowiek – persona non grata. ** Zobacz też: [[człowiek]] * Człowiek – produkt uboczny miłości. ** Zobacz też: [[miłość]] * Człowiek w węższym kręgu swobodniej oddycha. * Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod. ** Zobacz też: [[życie]] * Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog. ** Zobacz też: [[monolog]] * Człowiek z człowiekiem się nie zejdzie, ale góra z górą zawsze. * Człowiek zwycięży! Człowieka. * Człowieku, świat stoi przed tobą otworem, więc uważaj, byś zeń nie wyleciał. ** Zobacz też: [[świat]] * „Czuję, że rosną mi skrzydła!” – rzekła mysz. No i cóż z tego, panie nietoperzu? * Czy człowiek nie umiejący liczyć, który znalazł czterolistną koniczynę, ma też prawo do szczęścia? * Czy hasła na sztandarze są trwałe, okazuje się w praniu. * Czy jest coś groźniejszego niż Dżyngis-Chan?<br />Dżyngis-Cham. ** Zobacz też: [[Dżyngis-Chan]] * Czy jest obowiązkiem człowieka, gdy znajdzie w sobie coś wartościowego, donieść o tym do najbliższego posterunku milicji? * Czy jestem wierzący? Bóg jedyny raczy wiedzieć. * Czy jeżeli ludożerca je nożem i widelcem – to postęp? ** Zobacz też: [[postęp]], [[ludożerca]] * Czy można do platfusów nosić ostrogi? Można. Ale nie należy nimi dzwonić. * Czy nagie kobiety są inteligentne? * Czy pogrzebałem wszystkie nadzieje? Nie dano mi. Na pobojowisku zżarły je hieny. * Czy surrealizm przestaje nim być, jeśli jest urzeczywistniony? ** Zobacz też: [[surrealizm]] * Czy wśród ludożerców są jarosze? ** Zobacz też: [[Wegetarianizm|jarosz]] * Czy wyobrażacie sobie kobietę, która dałaby swojemu oblubieńcowi opowiadać przez 1001 noc bajki? * Czy za karę, że nie wierzę w duszę, nie mam duszy? * Czym większy smród, tym większy wachlarz. I w polityce. * Czym niżej upadasz, tym mniej cię boli. * Czym staje się diabeł, kiedy przestaje wierzyć w Boga? ==D== * Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta. ** Zobacz też: [[inteligencja]] * Dla niektórych aktorów autor jest jedynie suflerem. * Dlaczego piszę te krótkie fraszki? Bo słów mi brak. ** Zobacz też: [[fraszka]] * Dno jest dnem, nawet jeśli jest odwrócone do góry. * Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć. * Do myślenia potrzebny jest mózg, nie mówiąc już o człowieku. * Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny. ** Zobacz też: [[przepaść]], [[trampolina]] * Dopiero po Stworzeniu Świata powstało mnóstwo niestworzonych rzeczy. * Drogowskazy mogą zrobić z szosy labirynt. ** Zobacz też: [[drogowskaz]], [[labirynt]] * Drogowskazy stoją na miejscu. * Duch czasu straszy nawet ateistów. * Dwa czarne charaktery, a jak odmiennej barwy. ** Zobacz też: [[czarny charakter]] * Dyscyplina sztuki wymaga wolności. * Działanie ucisku zależy od materiału. Jedni stają się mniejsi, drudzy więksi. * Dziś i u pustelników gra telewizor, Wyższy stopień umartwienia. * Dziś Pytie nie siedzą na trójnogu, lecz na dwóch stołkach. * Dzwon na trwogę musi mieć odważne serce. ** Zobacz też: [[dzwon]] ==E== * Ech! Grzybobranie z nagonką. ** Zobacz też: [[grzybobranie]] * Epoki tworzy archeologia. ** Zobacz też: [[epoka]], [[archeologia]] ==F== * Fakt będzie zawsze nagi, choćby był ubrany według ostatniej mody. ** Zobacz też: [[fakt]], [[moda]], [[nagość]], [[ubranie]] ==G== * Gdy dyktuje uczucie nawet najbardziej uczony człowiek robi błędy najniższej klasy. * Gdy ktoś ma zbyt długi język, może mu się na nim noga powinąć. * Gdy lud nie ma głosu, poznaje się to nawet przy śpiewaniu hymnu. ** Zobacz też: [[lud]], [[hymn]] * Gdy mit zderzy się z mitem, jest to bardzo realne zderzenie. ** Zobacz też: [[mit]] * Gdy Mojżesz rozbił pierwsze tablice, wielu poskładało je sobie inaczej. Stąd wszystko. * Gdy nie wieją żadne wiatry – i kurek na kościele ma charakter. ** Zobacz też: [[charakter]], [[wiatrowskaz]] * Gdy racje są kruche, usztywnia się stanowisko. * Gdy rozbitek musi się ratować, ma prawo po raz drugi odkryć Amerykę. ** Zobacz też: [[rozbitek]] * Gdy się mit zmienia w rzeczywistość, czyje to zwycięstwo – materialistów czy idealistów? ** Zobacz też: [[mit]], [[materialista]], [[idealista]] * Gdy się odechciewa żyć, nie znaczy to wcale, że się zachciewa nie żyć. * Gdy strach jest blady, trzeba mu krwi. * Gdy uderzył mieczem w pierś przeciwnika, zachwycił się dźwiękiem zbroi. To go zgubiło. Tak giną romantycy. * Gdy woda sięga ust, głowa do góry! ** Zobacz też: [[woda]] * Gdy wpadniesz w natchnieniu na cudzy pomysł, przeproś przynajmniej. * Gdy zapachniały fiołki, rzekło łajno: „No cóż, działają tanim kontrastem!” * Gdy żona mówi do ciebie: „Ty diable z rogami” – nie przejmuj się tym diabłem, ale zastanów się nad tymi rogami. * Gdyby Ewangeliści ożyli, wzięliby takie tantiemy za swe Ewangelie, że z łatwością mogliby na ziemi urządzić Królestwo Boże. * Gdyby kunszt konwersacji stał u nas wyżej, niższy byłby przyrost naturalny. ** Zobacz też: [[konwersacja]], [[przyrost naturalny]] * Gdyby Mojżesz uderzył swą cudowną laską w głowę Ypsylona, też by trysnęła woda. * Gdyby zwierzę zabiło z premedytacją, byłby to ludzki odruch. * Gdybyż jeszcze kozła ofiarnego można było doić! * „Głowa do góry!” – rzekł kat zarzucając stryczek. * Głupcy nie są tak głupi, zawsze są w większości. * Głupota jest matką zbrodni. Ale ojcowie są częstokroć genialni. ** Zobacz też: [[głupota]], [[zbrodnia]] * Głupota nie ratuje. Z osłów robią salami. * Głupota nie zwalnia od myślenia. ** Zobacz też: [[myślenie]] * Gorszy od „kultu jednostki” jest „kult zera”. * Granice myśli? Poszukaj na mapie. * Gruboskórnych drażni najcieńsza aluzja. ** Zobacz też: [[gruboskórność]], [[aluzja]] * Gwarancja pokoju: zakopanie topora wojennego wraz z wrogiem. ==H== * Historia się nie powtarza? Może. Ale się jąka. * Historia się powtarza, bo brak nam historyków z inwencją. * Historia – zbiór faktów, które nie musiały zajść. * Hitler musiał mieć wąsik, jaki właśnie miał, ale uważajcie! Następny może mieć loki i baczki. ==I== * I bat puszcza pędy, gdy natrafi na podatny grunt. ** Zobacz też: [[pęd (botanika)|pęd]] * I bezstronni nie są bezstronni. Są za sprawiedliwością. * I brak owoców rodzi fermenty. * I brak precedensu jest precedensem. ** Zobacz też: [[precedens]] * I byle utwór każe się tytułować. * I co do wahania się należy podjąć decyzję. * I cudzy analfabetyzm utrudnia pisanie. * I czas Einsteina zależał od zegara miejskiego. * I garderoba duszy ma swoje żurnale. ** Zobacz też: [[garderoba]], [[żurnal]] * I głos sumienia przechodzi mutację. ** Zobacz też: [[mutacja głosu]], [[sumienie]] * I góry dzielą przepaście. * I ja mam chwile filozoficznej zadumy. Staję sobie na moście nad Wisłą, od czasu do czasu spluwam na fale i myślę przy tym: „Panta rhei”. * I jak tu nie być optymistą. Moi wrogowie okazali się takimi świniami, jak przewidywałem. * I jasnowidze to czarnowidze. ** Zobacz też: [[jasnowidzenie|jasnowidz]] * I Judasze nauczyli się nosić krzyże. * I kaftan bezpieczeństwa powinien być na miarę szaleństwa. ** Zobacz też: [[kaftan bezpieczeństwa]] * I kota w worku można wykręcać ogonem. * I lilie na bagnie drżą przed melioracją. * I masochiści wyznają wszystko na torturach. Z wdzięczności. * I myśl trzeba gimnastykować codziennie! Ale nie zbiorowo. * I owoce zakazane cukrzeją. * I niepotrzebni są potrzebni. * I pchła nie skacze z radości. * I pętla może być pasem ratunkowym. * I pielgrzymom śmierdzą nogi. * I pies w stolicy szczeka centralniej. * I po niektórych oklaskach należałoby umyć ręce. * I słowa bez pokrycia bywają wysoko notowane. * I słowo może być kneblem. ** Zobacz też: [[knebel]] * I wahadło idzie z czasem. * I włosy stojące dęba mogą być fryzurą epoki. * I wśród wróbli są orły. * I złodzieje chodzą czasem w aureoli. Wcale nie kradzionej. * Idealiści pragną materializacji duchów. * Idealny kształt wszystkiego musi być ten sam. * Ile p r z e p a d a na głowę ludności? Oto miara kultury. ** Opis: przykład [[adideacja|adideacji]]. * Ile słowików musi połknąć drapieżnik, by zacząć śpiewać? * Ilu ludzi się świtu po prostu d o c h r a p a ł o. * Instynkt samozachowawczy jest czasem motorem samobójstwa. * Istnieją ekonomiczne bodźce seksualne. * Istnieją krytycy, co uważają dzieło autora za motto swej recenzji. * Iść całe życie konsekwentnie do celu można tylko wtedy, gdy on się stale odsuwa. ==J== * Ja jestem piękny, ja jestem silny, ja jestem mądry, ja jestem dobry. I ja to wszystko odkryłem! * Jadą ciemni przez własną ciemnotę, myśląc, że to tunel, który skończy się jasnością. A kuku. * Jak będą się czuć lunatycy na księżycu? * Jak ćwiczyć pamięć, by umieć zapomnieć? * Jak mogłem na raz połknąć tak grubą książkę?<br />Cóż, ziewnąłem od razu tak straszliwie, że to było automatyczne. * „Jak należy się zachować” – pytał mnie mój znajomy – „gdy znajdzie się u siebie w domu przyjaciela żony w łóżku z obcą kobietą?” * Jak pchły skaczą myśli z człowieka na człowieka. Ale nie każdego gryzą. * Jak pies służył, jak psa ubili. * Jak świeże są barwy tych, co byli w cieniu. * Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim. ** Zobacz też: [[przeznaczenie]] * Jakie wnioski wyciągają z doświadczeń króliki. * Jedni powinni w nagrodę żyć po raz drugi, inni za karę. * Jedynie dziecięciu w łonie matki naprawdę serce rośnie. * Jego myśl jest czystą rozkoszą. Nikogo nie zapładnia. * Jego talent przejawia się w doborze słów, które opuszcza. * Jest małe nic i jest Wielkie Nic. * Jest w nim olbrzymia pustka wypełniona po brzegi erudycją. * Jestem tak pełen optymizmu, że ani krztyny więcej nie zmieszczę. ** Zobacz też: [[optymizm]] * Jesteśmy nadal społeczeństwem stanowym – z przewagą stanu nietrzeźwego. * (…) jeśli się naprawdę nic nie zdarzyło, można to opisywać pięknie, nawet w grubej książce, ale jeśli się w istocie coś działo, wystarczy niewielka ilość mocnych i pięknych zdań. * Jeśliś bez kręgosłupa, nie wyłaź ze skóry! * Język myślom kłamie. * Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury. ** Zobacz też: [[paragraf]] ==K== * Kanibale wolą tych, co nie mają kośćca. ** Zobacz też: [[kanibal]] * Karłom trzeba się nisko kłaniać. ** Zobacz też: [[karzeł]] * „Kawiarniany inteligent” nie jest epitetem jednoznacznym, trzeba dodać, z której kawiarni. ** Zobacz też: [[kawiarnia]] * Każda krowa była kiedyś bycza. * Każda miotła zmiata się powoli sama. * Każdy wiek ma swoje średniowiecze. * Każdy zawód ma swoją gwarę. Politycy narzucili ją narodom. * Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką? * Kiedy rodzi się pesymizm? Gdy zetkną się dwa odmienne optymizmy. * Klepsydra bandyty: „Padł na posterunku MO”. ** Zobacz też: [[klepsydra (nekrolog)|klepsydra]] * Kłamstwo nie różni się niczym od prawdy, prócz tego, że nią nie jest. ** Zobacz też: [[kłamstwo]] * Kogut opiewa nawet ten ranek, w którym idzie na rosół. * Komu jedzą z ręki, temu nie patrzą na palce. * Komu język posłuszny, ten często milczy. * Konie trojańskie mają swoich rycerzy gdzieś. ** Zobacz też: [[koń trojański]] * Koniec nekrologu: Nie umarł! Zmienił tryb życia. ** Zobacz też: [[nekrolog]] * Koniec współczesnej bajki: „A jeśli nie zostali zrehabilitowani, to żyją do dzisiejszego dnia”. * Koniom i zakochanym inaczej pachnie siano. * Konstytucja państwa powinna być taka, by nie naruszała konstytucji obywatela. * Kontyngenty szczęścia już są, tylko blankietów jeszcze brak. * Korzystajcie z doświadczenia ornitologów. Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą mieć swobodę korzystania z piór. * Krew pokonanych zmienia często barwy zwycięzcy. * „Król jest nagi”, ale pod wspaniałymi szatami. * Kto kogo? Wieczny totek od meczu Kain-Abel. * Kto ma dobrą pamięć, temu łatwiej o wielu rzeczach zapomnieć. * Kto ma plecy, temu i fotel do nich dorobią. * Kto przeżył tragedię, nie był jej bohaterem. * Kto się najadł strachu, nie jest głodny wrażeń. * Kto „winien”? Spójrzcie po stronie „ma”. * Któż wynajdzie analfabet, by się móc porozumieć z analfabetami? ** Opis: analfabet to [[neologizm]] wymyślony przez pisarza. * Kto wypływa na fali, może ukryć, że ma mokro w portkach. * Kto znalazł echo, ten się powtarza. * Kwiaty na grobie wroga pachną upajająco. ==L== * Litera prawa powinna być włączona do alfabetu. * Logika faktów? Nie sztuka! Logika nadziei!!! * Ludożerca nie gardzi człowiekiem. ** Zobacz też: [[ludożerca]] * Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko. * Ludzie złotego serca! Sprzedawajcie je drogo. * Ludzie, zauważyłem, lubią takie myśli, które nie zmuszają do myślenia. * Ludzie, żeby być bardziej znani, ukrywają się za pseudonimami. ==Ł== * Łakniesz krwi – bądź pchłą. ** Zobacz też: [[pchła]] * Łam składnię, gdy za sztywna dla myśli. ** Zobacz też: [[syntaktyka|składnia]] * Łatwiej ogłosić się samemu cesarzem niż woźnym. ** Zobacz też: [[cesarz]], [[woźny]] * Łatwiej patrzeć nieraz w oczy śmierci niż w ludzkie. * Łatwiej wskrzesić naród niż jednego człowieka. ==M== * Ma pegaza na biegunach. ** Zobacz też: [[pegaz]] * Małżeństwo jest instytucją. Więc czy nie za mało pracowników? * Marionetki marzą daremnie o monologu Hamleta. ** Zobacz też: [[marionetka]] * Marionetki najłatwiej zmienić w wisielców. Sznurki już mają. * Masowa hodowla czterolistnej koniczyny na pewno przynosi korzyści. ** Zobacz też: [[koniczyna]] * Mgła się zawsze rozpływa nad sobą. * Miał lwi pazur, ale brudny. * Miał umysł otwarty, niestety na przestrzał. * Miałem go zawsze za lwa, ale gdy go zobaczyłem na czworakach, poznałem, że nim nie jest. * Między jedną miłością a drugą trzeba dla przyzwoitości przebyć kwarantannę z trzecią. * Mit określa świadomość. * Młotem możesz człowieka zabić i sierpem możesz człowieka zabić. A co dopiero młotem i sierpem. ** Zobacz też: [[młot]], [[sierp]] * Mogło być gorzej. Twój wróg mógł być twoim przyjacielem. * Moralność upada na coraz wygodniejsze posłania. * Można by wynaleźć karę dożywotniego więzienia obostrzoną sztucznym przedłużaniem życia. * Można otworzyć usta z zachwytu, by zamknąć je ziewnięciem. * Można zmienić wiarę, nie zmieniając Boga. I odwrotnie. * Można znaleźć nieopatrznie w entuzjarzmie. * Mów mądrze – wróg podsłuchuje. * Mówiono mi o nim: „To lew!” No i cóż, nie mamy pustyni. Należy go dać do cyrku lub do ZOO. Albo po wypchaniu do muzeum. * Myl się zbiorowo! * Myśl spotkaną w nocy trzeba, jak kobietę, oglądać w dziennym świetle. * Myśl ucieka z głowy. Ma uraz do zamkniętych pomieszczeń! * Myślał, że ma dobre serce, a miał tylko słabe nerwy. * Myślę, że jestem. * Myśli niektórych ludzi są tak płytkie, że nie sięgają nawet ich głowy. * Myśli są niewidzialne, ale bezmyślność jest widoczna. * „Myśli są wolne od cła?” Gdy nie przekraczają granic. * Myśli, że jest pomnikiem, bo zwapniał. ==N== * Na Bal Maskowy pojęć poszedł Slogan jako Definicja. * Na drodze najmniejszego oporu zawodzą najsilniejsze hamulce. * Na konfrontacji trup nie rozpoznał swego mordercy. ** Zobacz też: [[morderca]], [[trup]] * Na ludzką pamięć nie można liczyć. Niestety, również na niepamięć. * Na początku był artykuł wstępny, na końcu nekrolog. * Na początku było Słowo, a na końcu Frazes. * Na procesach przyznawały się czarownice do obcowania z diabłem. Krew w nas się burzy! Jak można było je do tego zmusić, przecież diabła nie ma! Ale głos rozsądku w nas woła: „Nieprawda, nieprawda, nieprawda!” Diabeł istnieje, był właśnie inkwizytorem. ** Zobacz też: [[czarownica]], [[diabeł]], [[inkwizycja]], [[krew]], [[proces]], [[rozsądek]] * Na szyi żyrafy pchła zaczyna wierzyć w nieśmiertelność. ** Zobacz też: [[nieśmiertelność]] * Na żadnym zegarze nie znajdziesz wskazówek do życia. ** Zobacz też: [[życie]] * Nadzieje się chyba spełniają. Bo jest ich coraz mniej. * Naiwni geografowie twierdzą, że jeśli pójdziesz na Zachód, wrócisz po pewnym czasie ze Wschodu, a gdy pójdziesz na Wschód, wrócisz z Zachodu. Czasem tak, czasem nie. * Najgorsza jest oczywiście pornografia masowa. Gdy naród jest goły i bosy. * Najkrwawsza to tragedia, gdy krew zalewa widzów. * Najlepiej podstawiają nogi karły, to ich strefa. ** Zobacz też: [[karzeł]] * Najlepiej ukryć rzeczywiste wady, zastępując je prawdziwymi zaletami. * Najstraszniejsze są grzechy, z których nie ma uciechy. * Najtrudniej podpalić piekło. * Najtrudniej przewidzieć czyjąś przeszłość. * Najwierniej podtrzymują mity – najmici. * Należy obrażać komplementami. * Napisali całe biblioteki o potrzebie zwięzłości. * Napisał: „Pogłowie bydła wzrasta.” Optymista? Pesymista? * Nareszcie się porozumieli. Doszli do wniosku, że są wrogami. * Naród może mieć jedną duszę, jedno serce, jedną pierś, którą nadstawia, ale biada, gdy ma tylko jeden mózg. * Nasze dni są policzone – przez statystyków. * Nasze punkty widzenia pokrywają się. Idzie tylko o to, który pokrywa. * Nauka jest sprawą wielkich. Maluczkim dostają się nauczki. * Nawet brodę Proroka można ogolić! * Nawet flądra nie jest bezstronna. * Nawet ludzie wcale niezłożeni rozkładają się. * Nawet móżdżek cielęcy wie, jak smakować ludziom. ** Zobacz też: [[cielę]] * Nawet na tronie wycierają się spodnie. ** Zobacz też: [[spodnie]] * Nawet w jego milczeniu były błędy językowe. * Nawet żeby czemuś przyklasnąć, trzeba mieć poczucie taktu. * Nic w przyrodzie nie ginie, jedynie spełnione nadzieje. ** Zobacz też: [[nadzieja]] * Nic w przyrodzie nie ginie. Ludzie jedynie. * Nawet były człowiek może być aktualną świnią. * Nicość jest wielka! Iluż filozofów podało mi w niej swój adres. * Niczym nie uzasadnione kwasy. * Nić sympatii urasta często do powroza, trzymającego nas na uwięzi. * Nie bądź snobem. Nie kłam nigdy, gdy prawda się lepiej opłaca. * Nie bluźnij, gdy nie wierzysz. * Nie czekajcie z myciem nóg na potop! * „Nie drażnić lwa!” – „Dlaczego?” – zapytałem dozorcy. – „Dostaje biegunki” – odrzekł. * Nie dzwoń kluczami do tajemnic. * Nie idź w Polskę, pojedziesz do Rygi. * Nie istnieje wcale, a udaje, że się ukrywa. * Nie każda noc kończy się świtem. * Nie każda palma pierwszeństwa rodzi kokosy. * Nie każda salwa zwiastuje rewolucję. * Nie każda szara masa ma coś wspólnego z mózgiem. * Nie każdemu z życiem do twarzy. * Nie każdy człowiek, który wie za dużo, wie o tym. * Nie każdy umie tańczyć do muzyki przyszłości. * Nie ma powrotu do jaskiń, jest nas za dużo. * Nie mlaskać oczyma! * Nie mogli pozostać sam na sam, gdyż nie odstępowało go poczucie humoru. * Nie należy dopuszczać do tego, by tabor transportowy miasta nadawał się jedynie na barykady. * Nie należy nudy rozpraszać siłami policyjnymi. * Nie należy się powtarzać! Pssst! Niech tego nie usłyszy szczęście! * Nie należy się upierać przy tym, by dusza ściśle odpowiadała futerałowi ciała. Nic nie szkodzi, gdy widać kawałek duszy. * Nie można zagrać „Pieśni Wolności” przy pomocy instrumentu przemocy. ** Zobacz też: [[wolność]], [[przemoc]] * Nie należy ze świecą szukać dziewicy. * Nie odchodzimy od zmysłów, nie zapłaciwszy uprzednio. * Nie oddawaj czci tym, którzy ci ją zabrali. * Nie otchłań dzieli, lecz różnica poziomu. * Nie pisz Credo na parkanie! * Nie podcinaj gałęzi, na której siedzisz, chyba że chcą cię na niej powiesić. * Nie pokazuj zębów, gdy nimi dzwonisz. * Nie poznaję tych ludzi. Na barykadach byli wyżsi. * Nie pytaj Boga o drogę do nieba, bo wskaże ci najtrudniejszą. * Nie sztuka powiedzieć: „Jestem!”. Trzeba jeszcze być. * Nie sztukujcie życia letargiem. * Nie trzeba mieć twarzy, wystarczy mieć nosa. * Nie ufaj swemu sercu, łaknie twej krwi. * Nie wiem, kto jest praworządny, ja jestem prawożądny. * Nie wierzcie mu, że jest taki głupi. Jest głupszy. * Nie wolno rozśmieszać bezzębnych tyranów. * Nie wrzucaj wszystkiego do jednego worka – nie udźwigniesz. * Nie wszystkie postacie historyczne są prawdziwe. Niektóre istniały jedynie we własnej fantazji. * Nie wyobrażajmy sobie siebie, bądźmy. * Nie wystarczy brak talentu, trzeba jeszcze zdecydowanej woli, by zostać epigonem. * Nie wystarczy mówić do rzeczy, trzeba mówić do ludzi. * Nie zabijaj – rzekł – gdy masz się kim wyręczyć – dodał. * Nie załamuj się, bo cię wyprostują! * Nie zgadzam się z matematyką. Uważam, że suma zer daje groźną liczbę. * „Niech żyje!” jest zaledwie okrzykiem tolerancji. * Niejeden bumerang nie wraca. Wybiera wolność. * Niejeden, co pchał się na świecznik, zawisł na latarni. * Niejednemu zeru wydaje się, że jest elipsą, po której świat się kręci. * Niektóre szczeble kariery wiodą na szubienicę. * Niektóre tygodniki piszą przy utworach: czyta się 5 minut. W pewnych państwach powinno się dopisywać na importowanych książkach: czyta się godzinę, siedzi się rok. * Niektórym do szczęścia brakuje naprawdę jedynie szczęścia. * Niektórym ludziom należałoby wytoczyć proces myślenia. * Niektórzy ludzie patrzą przez własne oczy jak przez judasze. * Niektórzy są przekonani, że ich kaganiec to przyłbica. * Niektórzy widzą prawym i lewym okiem dokładnie to samo. I myślą, że to obiektywizm. * Niektórzy, co się boją oblicza przyszłości, nie przypuszczają nawet, że może ona im pokazać tyłek. * Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie. * Nieobecni nigdy nie mają racji, ale bardzo często zachowują życie. * Nigdy ton nie powraca do struny. * Nikt nie jest tak głupi, żeby od czasu do czasu takiego nie udawać. * Nocą napadło na Iksa kilku zbójów. „Jak wyobrażasz sobie życie?” – zagadnął go herszt. „Odpowiedzieć trafnie na to pytanie!” – wyjąkał przerażony.<br />„No, masz szczęście!” – zaśmiał się rabuś. * Nowa myśl może ci się tylko przydarzyć. * Nuty radości z krzyżykami? ==O== * O, szczęśliwe czasy, gdy idzie się pod mur tylko dla siusiania. * Obcowanie z karłami deformuje kręgosłup. * Obserwujemy ciekawe zjawisko: bełkot jako środek porozumiewawczy między ludźmi. * Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie. * Odciski palca bożego nie są nigdy identyczne. * Oddała mi się, ale nie chciała się odebrać. * Odejdź szatanie! Diablica jest u mnie. * Odkrycie Ameryki nie jest zasługą Amerykanów. Wstyd! * Odpowiedzialność jest wygodna, spoczywa chętnie na takich, co są nietykalni. * Okno na świat można zasłonić gazetą. * On ma plecy – tych tyłów, które całuje. * Optymizm i pesymizm różnią się jedynie w dacie końca świata. ** Zobacz też: [[optymizm]], [[pesymizm]] * Oto co myślę o Iksie: w ogóle o nim nie myślę. * Owca, co miała złote runo, nie była bogata. ** Zobacz też: [[bogactwo]], [[owca]] * Owoce zwycięstwa? Gruszki na wierzbie. * Otyli żyją krócej. Ale jedzą dłużej. ==P== * Pamiętajcie o tym, że jeśli diabeł chce kogoś kopnąć, nie uczyni tego nigdy swym końskim kopytem, lecz swą ludzką nogą. * „Parasol noś i przy pogodzie” – nie wiadomo, kiedy cię bliźni zechcą pluć. * Parodie szmiry są częstokroć arcydziełami, parodie arcydzieł są nimi rzadko. * Pegaz nie powinien być kuty na wszystkie cztery nogi. * Pewien dzień zajął wiele lat życia. * Pewien sodomita podniecał się oglądaniem podręcznika zoologii. Czy należy książkę tę uznać za wydawnictwo pornograficzne? * Pieniądz jest bezwonny, ale się ulatnia. * Pierwszym warunkiem nieśmiertelności jest śmierć. ** Zobacz też: [[śmierć]] * Pierwszy błysk myśli jest piorunem. Reszta to fajerwerki. * Piękne kłamstwo? Uwaga! To już twórczość. ** Zobacz też: [[kłamstwo]] * Pięta Achillesowa ukryta jest często w bucie tyrana. * Pijani zwycięstwem popadają w nałóg. * Pion z poziomem mają z sobą krzyż. * Piorun sam sobie oświetla drogę. * Płaszczyzna porozumienia – idealne pole walki. * Po słowach ich poznacie, co chcieli przemilczeć. * Po stracie zębów podobno większa swoboda języka. * Podrzuć własne marzenia swoim wrogom, może zginą przy ich realizacji. * Podwójne dno polega na tym, że ukrywa trzecie i czwarte. * Poeta X ma wspaniałą wyobraźnię. Wyobraża sobie, że ją ma. * „Pogrożę mu tylko palcem” – rzekł, kładąc go na cynglu. * Pokazujcie język, zanim zaciśniecie zęby. * Pokazywał język wrogowi? Tak, przy podlizywaniu. * Pokolenia dziedziczyły pocałunek – drogą tradycji ustnej. * Pomyśl, zanim pomyślisz! * Popełnił zbrodnię: zabił człowieka! W sobie. * Posiadł wiedzę, ale jej nie zapłodnił. * Posucha myślowa zalew nas potokiem słów. * Powaga chwili wymaga uśmiechu. * Powiedział Heraklit: „Panta rhei”. Rzekł Kowalskides: „Cholera!” Zauważył krytyk: „Konkurowali ze sobą w zwięzłości epigramatycznej”. * Powiedziały krety: „Ludzie są ciemni, potrzebne im światło”. * Powiedz mi, z kim sypiasz, powiem ci, o kim śnisz. * Powinien istnieć wielokropek nad „i”. * Prabyt określa świadomość. * Prawda leży zazwyczaj pośrodku, najczęściej bez nagrobka. * Prawda zawsze wychodzi na wierzch, dlatego zaraz musi dawać nura. * Prawdziwa mądrość nie opuszcza głowy. * Prawdziwego aktora nie potrafi zasłonić kurtyna. * Prawdziwy wróg nigdy cię nie opuści. * Prawdziwy wybraniec nie ma wyboru. * Prostolinijni zwłaszcza, uważajcie na zakrętach. * Pruderia zależy od klimatu. * Przeciąg historii wykrzywia ludziom oblicza. ** Zobacz też: [[historia]] * Przejrzałem go na wskroś, wiem, kto za nim stoi. * Przeludnienie świata doprowadziło do tego, że w jednym człowieku żyje wielu ludzi. * Przeniósł się z Sodomy do Gomory. * Przez całe życie nie udało mu się stanąć pod pręgierzem opinii publicznej. * Przysłowia sobie przeczą. I to jest właśnie mądrością ludową. * Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia. * Purytanie powinni nosić dwa listki figowe na oczach. * Pyrrusowe zwycięstwo to dopiero wiktoria – za jednym zamachem pozbyć się wrogów i swoich. ==R== * Rak rumieni się po własnej śmierci. Cóż za przykładu godna subtelność u ofiary! ** Zobacz też: [[ofiara]], [[śmierć]], [[rak]] * Rasiści! Nie dopuszczają czarnych myśli. ** Zobacz też: [[rasizm]] * Romans pulardy z kapłonem. * Rozmaicie można dzielić ludzi! O tym wiemy. Można na ludzi i nieludzi. Rzekł zdziwiony kat: „A ja dzielę ich na głowy i tułowie”. * Rozumiemy wszystko, dlatego nie możemy niczego zrozumieć. * Róże pachną zawodowo. ** Zobacz też: [[róża]] * Rzekł krytyk tragikowi, że mało śmieszny. ** Zobacz też: [[aktor]] * Rozdwojenie jaźni można sklecić jakimś innym wariactwem. * Rzekła płotka: „Mój kuzyn wieloryb”. ==S== * Sam fakt, że ktoś uprawia satyrę, demaskuje go jako optymistę. * Sam widziałem raz cud. Było to wtedy, gdy obeszło się bez cudów. * Samotności, jakaś ty przeludniona! * Satyrycy winni ostrzyć swój język na kamieniu mądrości. * Satyryk umiera z przymrużeniem oczu. * Są czasy, kiedy ludzie mówiąc przez sen, kłamią. * Są ludzie, którzy mają język wskazujący. * Są nie tylko anioły-stróże, są i szatany-stróże. * Są sztuki tak słabe, że nie mogą zejść ze sceny. * Są tacy, co nie potrzebują nocy. Ciemność promieniuje z nich. * Są tacy, co nigdy nie mieli nadziei, i tacy, co ciągle ją tracą. * Są urodzeni mężowie stanu – wyjątkowego. * Są wielkie ustroje, które opierają się na samych drobnoustrojach. * Serce człowieka bije drugiego niemiłosiernie. ** Zobacz też: [[serce]] * Sięgaj po laur, ale nie z cudzej głowy. * Skazaniec nigdy nie dorasta do szubienicy. * Skarlałe zasady – zasadzki. * Skrócili go o myśl. * Słowa są nekrologami myśli. * „Słyszałem, że świat jest piękny” – rzekł niewidomy. „Podobno” – odpowiedział widzący. * Sny zależą od pozycji śpiącego. * Spadochron noś i chodząc pieszo. * Splot faktów – pętla. * Spotkałem człowieka tak nieoczytanego, że musiał cytaty z klasyków wymyślać sam. * Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali. * Statki kosmiczne i niedostatki ziemskie. * Stawia siebie przed pierwszymi. Ma rację. Jest zerem. * Stawiaj kropkę pod znakiem zapytania. * Stosy nie rozświetlają ciemności. ** Zobacz też: [[ciemność]] * Straszne są słabostki siły. * Straszny jest knebel posmarowany miodem. ** Zobacz też: [[knebel]], [[miód]], [[strach]] * Strzeżcie się tych botaników, co twierdzą, że drzewo poznania rodzi korzenie zła. ** Zobacz też: [[poznanie]] * Suma kątów, za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360. * Sumienie miał czyste. Nieużywane. * Sursum corda, ale nie wyżej mózgu. * Szerzenie niewiedzy o wszechświecie musi być także naukowo opracowane. * Szkoda, że do raju jedzie się karawanem. * Szkoda, że szczęścia nie można znaleźć na drodze do niego. * Szukacie drugiego dna? Wasze wam już nie wystarczy? * Szybkość orientacji? Nie urodzić się. ==Ś== * Ślepy, głuchoniemy obywatel jest błogosławieństwem dla państwa. * Ślepej wierze źle z oczu patrzy. * Śmiał się jedynie w duchu, i to Ustaw. * Śmiałek: je z ręki tyrana. * Śnił mi się Freud. Co to znaczy? ** Zobacz też: [[sen]] * Śnił mi się koszmar: Przerost biurokracji w państwie, gdzie niedawno ukończono likwidację analfabetyzmu. ** Zobacz też: [[analfabetyzm]], [[biurokracja]], [[koszmar]], [[państwo]], [[sen]] * Śniła mi się we śnie rzeczywistość. Z jaką ulgą się obudziłem. * Świat jest piękny! I to jest właśnie takie smutne. ** Zobacz też: [[piękno]] * Świat nigdy nie może przebaczyć tym, co nic nie zawinili. * Świat wcale nie jest zwariowany, choć nie jest dla ludzi normalnych. Jest dla znormalizowanych. * Świat zawsze powraca do normy. Ważne, do czyjej. * Świt przerywa często najpiękniejsze sny o nim. ==T== * Ta cicha duma w człowieku – śmierć broni się przed nami, ale w końcu ulega. * Taki stan panuje w państwie, jaki w nim rządzi. * Tam, gdzie wszyscy śpiewają na jedną nutę, słowa nie mają znaczenia. * Tam, gdzie zagrzebią moje serce, wyrośnie róża. Z ciernia. * Tego, co ma plecy, całują i niżej. * Ten stąpa po różach, co po grządkach depce. * Tłum krzyczy jednymi wielkimi ustami, ale je tysiącem małych. * To dziwne, jak trudno wywołać echo w najbardziej pustych głowach. * To nic, że wielu naszych dzieł nie można przetłumaczyć, smutniej, że nie można ich cudzoziemcom wytłumaczyć. * To, co nie istnieje, nie jest tajemnicą. * To wielka figura – starczy na kilka trójkątów małżeńskich. * To, że umarł, nie jest jeszcze dowodem, że żył. * Tradycja – dziedziczne szlachectwo plagiatu. ** Zobacz też: [[tradycja]], [[plagiat]] * Trudno doczytać się własnego analfabetyzmu. * Trzeba być co najmniej półtorainteligentem, by zrozumieć bełkot półinteligenta. * Trzeba ciągle podkreślać, że „amoralny” nie pochodzi od Amora. * Trzeba mieć dużo cierpliwości, by się jej nauczyć. ** Zobacz też: [[cierpliwość]] * Trzeba wiele rzeczy doprowadzić do absurdu, niech poznają swego rodzica. ** Zobacz też: [[absurd]] * Trzymaj język za zębami – w pogotowiu. * Twarz wroga przeraża mnie wtedy, gdy widzę jak bardzo jest podobna do mojej. * Twórzcie o sobie mity, bogowie nie zaczynali inaczej. * Tylko ludzie, którzy mają ideały, nie mogą ich osiągnąć. * Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć? * Tyrani ścinali ręce trzymane na pulsie. ==U== * Uciekła mi myśl z głowy. Przed kim? * Uderz w struny, a nożyce się odezwą. * Ukamienowali go pomnikiem. * Ustrój ustrojem – a panuje konsternacja. * Uważaj z wyborem marzeń. Marzenia się czasem spełniają. * Uważaj, by się nie dostać pod czyjeś koło szczęścia. * Uważajcie, satyrycy! I w krzywym zwierciadle hieny ostrzą sobie zęby. ** Zobacz też: [[satyryk]], [[zwierciadło]], [[hiena]], [[ząb]] * Uważajcie, satyrycy, z rodzeniem pomysłów! W filmie R. Claira „Niech żyje wolność” z roku 1931 brzmi refren jednej z ironicznych piosenek: „Le travail c'est la liberté”, a w roku 1940 na bramie oświęcimskiego obozu pojawił się napis „Arbeit macht frei!”. ==W== * W co wierzę? W Boga. Jeżeli jest. * W domu powieszonego nie mówi się o stryczku. A w domu kata? * W dżungli noszą hełmy szturmowe przykryte siatkami, w które wplatają najrozmaitsze maskujące zielska. Ja noszę czapkę frygijską obszytą błazeńskimi dzwonkami. * W epokach herezyj jest cieplej. Od stosów. * W harmonii polskiej literatury za dużo pedałów. * W niektórych słownikach brak słowa honoru. * W piekle diabeł jest postacią pozytywną. * W przedpieklu nie powołuj się jeszcze na szatana. * W swej skromności uważał się za grafomana, a był donosicielem. * W sytuacjach bez wyjścia niektórzy świetnie się urządzili, nie bojąc się eksmisji. * W walce idei giną ludzie. * W walce między sercem a mózgiem zwycięża w końcu żołądek. * Walczmy o estetykę wnętrz ludzkich! * We dwójkę trudno do rozwodu dotrzeć. Łatwiej samotrzeć. * Wiatry wieją bardzo przezroczyście. * Widziałem raz żywy symbol triumfu człowieka. Stał już nad przepaścią i zrobił wtedy w nią siusiu. * Wieczność? Jednostka czasu. ** Zobacz też: [[wieczność]] * Wieko trumny od strony użytkownika nie jest ozdobne. * Wielcy lunatycy nie potrzebują księżyca. * Wielkie czasy mogą zmieścić pokaźną ilość małych ludzi. * Wielu dłubie w przełomowych chwilach narodu w nosie. Najczęściej pochodzą oni z rodzin, w których uważa się dłubanie w nosie za rzecz brzydką. * Wielu z moich przyjaciół stało się moimi wrogami, wielu nieprzyjaciół zaprzyjaźniło się ze mną, ale obojętni pozostali mi wierni. * Wielu z tych, co wyprzedzili swój czas, musieli nań czekać nie w najwygodniejszych pomieszczeniach. * Wiem, skąd legenda o bogactwie żydowskim. Żydzi płacą za wszystko. * Wierzę, że człowiek stworzy kiedyś „homunculusa”, człowieka sztucznego, ale na miłość Boga zaklinam, niech nie powtarza jego błędu i nie stwarza tego człowieka na podobieństwo własne. * Wieża w Pizie nachylona jest pod kątem widzenia turystów. * Większość ludzi ma sprecyzowany światopogląd.<br />Przez mniejszość. * Własna niemoc jest tak niebezpieczna jak cudza przemoc. * Wolę napis „Wstęp wzbroniony” aniżeli „Wyjścia nie ma”. * Wolności nie można symulować. ** Zobacz też: [[wolność]] * Wpadł. I to na pomysł. * „Wracamy zawsze do naszej pierwszej miłości.” Może. Ale w coraz to innych celach. * Wstyd jest piorunom konać w piorunochronach. ** Zobacz też: [[wstyd]] * Wstyd określa świadomość. * Wszyscy chcą naszego dobra. Nie dajcie go sobie zabrać. * Wszystkie wielkie tragedie mają happy end, ale kto potrafi wysiedzieć do końca. ** Zobacz też: [[happy end]] * Wszystko jest funkcjonalne, a zwłaszcza to, co jest wyraźnie do n i c z e g o. * Wszystko jest jadłospisem czasu. * Wszystko jest mgnieniem oka. Ironicznym. * Wszystko jest w rękach człowieka. Dlatego należy myć je często. * „Wszystko kręci się wokół człowieka” – rzekło koło udręki. * Wszystko należy poświęcić człowiekowi. Tylko nie innych ludzi. * Wyjcie! Poczujecie się młodsi o miliony lat. * Wykrzyknik, który sflaczał, staje się znakiem zapytania. * Wymówka ludożerców: „człowiek to bydlę”. ** Zobacz też: [[ludożerca]], [[bydlę]] * Wyobraźnia? Onaniści mają największą. * Wyprowadził własne ślady w pole. * Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm. * Wysoki to poziom, gdy na głowę ludności przypada pół głowy. * Wystarczy się oddać iluzji, aby odczuć realne konsekwencje. * Wystarczy słowo – reszta jest gadaniem. * Wzięli go za kogoś innego, ale oddali lojalnie jego własnego trupa. ==X== * XI przykazanie: „Nie cudzosłów!” ==Z== * Z Dziesięciorga Przykazań wysnułem jedenaste: zwięzłość. * „Z eunuchami można mówić długo” – opowiadała pewna pani z haremu. * Z jednego systemu nie wydobędziemy się długo: ze słonecznego. * Z jego ust wychodzą najszlachetniejsze słowa. Dziwicie się im? * Z każdą nową falą nowe bałwany. * Z każdą papugą znajduje się szybko wspólny język. * Z Księgi Przeznaczenia: „A jedni muszą być czopkami”. * Z niedomówień powstała literatura. * Z recenzji: „Poetę tego cechowało szlachetne ubóstwo myśli”. * Z tych belek, których nie widzieli w swoim oku, zbudowali sobie wille. * Z trwogi narodu rzadko rodzi się tchórz. * Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus krzyżykiem na cmentarzu. * Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków. * Za taniochę ludek chętnie drogo płaci. * Zając l u b i buraczki – takie jest zdanie kucharza. ** Zobacz też: [[zając]] * Zanika rękodzieło. Nawet w zbrodni. * Zawsze można być wyżej powieszonym. * Zawsze trzeba mieć kogoś, by za nim tęsknić. * Zawsze znajdą się Eskimosi, którzy wypracują dla mieszkańców Konga Belgijskiego wskazówki zachowywania się w czas olbrzymich upałów. * Zdarza się, że autor, nie umiejący rozsupłać sztuki, zabija bohatera zamiast siebie. * Zdarza się, że chorąży wieje w inną stronę niż sztandar. * Zdarza się, że haczyk zostaje połknięty razem z rybakiem. * Ze stołu pańskiego spada czasem biesiadnik. * Ze stylistyki: Trzeba odróżniać „co można na ten temat powiedzieć” i „co wolno na ten temat powiedzieć”. * Zegar tyka. Wszystkich. * Zmartwychwstać mogą jedynie trupy. Żywym trudniej. * Zrzucił skórę, a krzyczał, jakby go z niej obdzierano. ==Ż== * Żądamy ośmiogodzinnego dnia myślenia! * Że lata idą, to nic, ale w którą stronę! * Żeby być sobą, trzeba być kimś. * Żeby śmierć można było na raty odespać! ** Zobacz też: [[śmierć]] * Życie układa się rozmaicie – do grobu. * Życie zabiera ludziom zbyt wiele czasu. * Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera. * Żyjmy dłużej! Niż inni. [[Kategoria:Aforyzmy]] [[Kategoria:Stanisław Jerzy Lec]] e4x7g7ue9jbrma1i7uuaehpovjkkyuf 0 18446 535667 535509 2022-07-22T23:09:19Z Zero 20 format, dr Zmiana wikitext text/x-wiki [[Plik:Bronisław Pawlik.JPG|mały|{{center|Bronisław Pawlik (ok. 1960)}}]] '''[[w:Bronisław Pawlik (aktor)|Bronisław Pawlik]]''' (1926–2002) – polski aktor i artysta kabaretowy. * Interesują mnie przede wszystkim ludzie mali, zagubieni w mechanizmie współczesnego świata, niepotrzebni. Wiecznie zakłopotani wszystkim, co ich otacza, niemal samym faktem swego istnienia, nieśmiali, zbędni ludzie – właśnie oni wzruszają mnie najbardziej. ** Źródło: „Ekran” 1988, nr 42, cyt. za: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_pawlik_bronislaw Culture.pl] * Jeśli gram Dantona w roku 1976, to gram – tak czy tak – już z perspektywy rewolucji październikowej. ** Źródło: „Teatr” 1976, nr 18, cyt. za: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_pawlik_bronislaw Culture.pl] ** Zobacz też: [[rewolucja październikowa]] '''Zobacz też:''' * ''[[Chłopi (serial telewizyjny)|Chłopi]]'' * ''[[Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?]]'' * [[Kabaret Dudek]] * ''[[Filip z konopi]]'' * [[Kabaret Starszych Panów]] * ''[[Kariera Nikodema Dyzmy]]'' * ''[[Niech cię odleci mara]]'' * ''[[Piłkarski poker]]'' * ''[[Rodzina Połanieckich (serial telewizyjny)|Rodzina Połanieckich]]'' * ''[[Zmiennicy]]'' {{SORTUJ:Pawlik, Bronisław}} [[Kategoria:Laureaci Wielkiego Splendoru]] [[Kategoria:Najlepsi aktorzy drugoplanowi na FPFF]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Odznaczeni odznaką Zasłużony Działacz Kultury]] [[Kategoria:Polscy aktorzy filmowi]] [[Kategoria:Polscy aktorzy radiowi]] [[Kategoria:Polscy aktorzy teatralni]] [[Kategoria:Polscy aktorzy telewizyjni]] [[Kategoria:Polscy artyści kabaretowi]] [[Kategoria:Polscy wokaliści]] [[Kategoria:Wykonawcy piosenki aktorskiej]] d5kki8ys5q9utv11n9untgsw415y21m 0 23124 535665 534987 2022-07-22T23:04:30Z Zero 20 - (zbyt długie) wikitext text/x-wiki [[Plik:GLAMWIKI UK 2010-11 (cropped).jpg|mały|{{center|Cory Doctorow (2010)}}]] '''[[w:Cory Doctorow|Cory Doctorow]]''' (ur. 1971) – kanadyjski pisarz science-fiction, dziennikarz i blogger. ==''Radykalne''== * Bez tych zysków, nie byłoby nadwyżek kapitału przesuniętych na B+R, tworzących ciągłe ulepszenia, które oznaczały, że rzadko który dzień mijał bez przebudzenia się Salimy i milionów innych interesariuszy (nigdy po prostu „klientów”) ekscytującym nowym firmwarem na ich ukochanych urządzeniach. * Salima w mgnieniu oka pojęła system i jego logikę. Jedynym powodem, dla którego była w stanie wynająć w tym budynku było to, że deweloper musiał obiecać, że zbuduje tanie mieszkania w zamian za pozwolenie wybudowania pięćdziesięciu pięter zamiast trzydziestu, do których sięgały okoliczne budynki. Ale teraz zrozumiała ważną prawdę: nawet najdrobniejsze udogodnienie było złośliwie odmówione mieszkaniom dotowanym, chyba że kamienicznik był zmuszony przez prawo, żeby je zapewnić. * Jeżeli jesteś pierwszą osobą w windzie w Japonii, stajesz się kapitanem windy. Musisz trzymać przycisk otwarcia drzwi, aż wszyscy wejdą, a potem musisz naciskać przyciski do zamykania drzwi i wszystkie przyciski pięter. Jeżeli kapitan windy wychodzi, zanim winda opustoszeje, następna najbliższa osoba musi to robić. * Widzisz, jeżeli ktoś chce Tobą władać przy pomocy komputera, musi postawić komputer tam, gdzie jesteś, i gdzie oni nie są, i tak masz dostęp do komputera bez nadzoru. Komputer, do którego masz dostęp bez nadzoru, jest komputerem, który możesz zmienić, ponieważ wszystkie te komputery, w głębi, są takie same. * Kiedykolwiek słyszałeś typów „dziedzictwo zamiast nienawiści”, ten mit, że Irlandczycy byli pierwszymi niewolnikami w Ameryce? To interesująca grupka. Są tak blisko, wiesz, tak blisko zrozumienia, że bycie białym jest czymś, co inni ludzie wybierają za Ciebie. Ludzie są biali, jeżeli większa grupa białych jest obdarzona tym byciem białym. Zaczyna się to przed narodzinami i trwa po śmierci. A co biali dają, mogą zabrać. Nie rozumiesz tego, założę się, ale jesteś biały tylko przez grzeczność, panie Orzeł, i naprawdę jesteś tylko małym zielonym ludzikiem ubranym w białość. * Myślisz, że Urząd Skarbowy zapewnia uczciwość ludzi? Człowieku, jestem miliarderem. Myślisz, że wypełniam zeznania ze strachu przed skarbówką? Mogę sobie pozwolić na więcej prawników niż oni. Lepszych prawników. Więcej i lepszych. Płacę dokładnie tyle podatków na ile mam ochoty. * Pracował dla „blue chip”, jednej ze stu firm Fortune, kupił ubezpieczenie z górnej półki, zabierali ponad 1500 dolarów z jego wypłaty każdego miesiąca, a jakiś anonimowy, zły chujek właśnie zdecydował, że nawet nie będą próbować uratować jego żony od bolesnej, groteskowej śmierci. * Moje sześcioletnie dziecko umrze, chociaż nie musi (lub przynajmniej ma szansę, z której nie może skorzystać). Ponieważ jakiś przypadkowy dupek zarabiający pół miliona dolarów w biurze na szczycie wieżowca pełnego przypadkowych dupków zarabiających mniej niż ja zdecydował, że musi umrzeć. Nie zna jej, nigdy jej nie pozna, ale wie, że żyje wiele tak wiele dzieci jak Lisa, które umrą z powodu jego wyborów. ==''Gdy sysadmini rządzili światem''== * – Co, nigdy nie spotkałeś laski, która cokolwiek znałaby się na komputerach? * Na litość boską, teraz, gdy zostałeś ojcem, nie możesz ot tak sobie wybiegać z domu w środku nocy za każdym razem, gdy tylko komuś pada dostęp do sieciowego porno. Nie odbieraj tego telefonu. * – Nie, to wina Microsoftu – odparł Felix. – Ilekroć muszę być w pracy o drugiej w nocy, są tylko dwa powody – PIPKAK albo Microsyf. * Spadaj albo sięgnę po mój śrubokręt i zginiesz. * (…) wiele osób nie radzi sobie z logiką, gdy ta dyktuje im trudne decyzje. To problem tych ludzi, nie logiki. {{wulgaryzmy}} *–2.0 się obudził – odparła. Gdy dowiedzieli się, że Kelly nosi w sobie ich dziecko, nazwali je testem beta. Gdy odebrał telefon ze szpitala, w którym powiadomiono go, że odeszły jej wody, wybiegł ze swego biura, wrzeszcząc wniebogłosy: „Mój program wreszcie trafia na rynek!”. Nim jeszcze przebrzmiał pierwszy krzyk malucha, zaczęli go nazywać 2.0. – Ten bachor przyszedł na świat po to, by ssać cycka. * Skończyło się na odłączeniu wszystkich szwankujących routerów od sieci. Co oczywiste, nie wykonali tego własnoręcznie, choć Feliksa aż korciło, by właśnie tak zrobić, a następnie je zrestartować po wyłączeniu ich interfejsów IPv6. Dzieła wyłączenia dokonała para szefujących im Pieprzonych Operatorów z Piekła Rodem, którzy by wejść do ich klatki i tego dokonać, musieli równocześnie przekręcić dwa kluczyki przy drzwiach – niczym strażnicy w silosie skrywającym Minutemana. Przez ich budynek przechodziło bowiem 95% dalekodystansowego ruchu całej Kanady. Tutejsza ochrona wielokrotnie przewyższała tę, którą można było spotkać w większości silosów z Minutemanami. {{SORTUJ:Doctorow, Cory}} [[Kategoria:Kanadyjscy pisarze fantastyki]] [[Kategoria:Kanadyjscy pisarze współcześni]] [[Kategoria:Kanadyjscy dziennikarze]] 14zsk1qcvpylhlo46sg77jzw8pkqdrw 0 26799 535669 535658 2022-07-22T23:14:07Z Zero 20 format, dr Zmiana wikitext text/x-wiki [[Plik:Maciej Szczesny.jpg|mały|{{center|Maciej Szczęsny (2007)}}]] '''[[w:Maciej Szczęsny|Maciej Wawrzyniec Szczęsny]]''' (ur. 1965) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, komentator piłkarski, ojciec [[Wojciech Szczęsny|Wojciecha]]. * A co to jest inteligencja? Jeśli ją mierzyć wynikiem jakiegoś testu, to taka wysoka inteligencja nie jest piłkarzowi potrzebna. W historii piłki nożnej było mnóstwo graczy, którzy nie potrafili do dwóch dodać dwa, nie umieli skleci porządnie kilku słów, nie czytali, nie interesowali się niczym poza kopniakiem i w ogóle – myślenie przychodziło im z trudnością, a jednak byli genialnymi piłkarzami. ** Źródło: Dariusz Wilczak, ''Gra pozorów'', „Gentleman”, czerwiec 1998, s. 30. * Długo nie umiałem w siebie uwierzyć, zżerała mnie trema, miałem poczucie, że bogowie specjalnie mi nie sprzyjają. Przyszła jednak do mnie w końcu świadomość, że jestem dobrym bramkarzem, zdałem sobie sprawę z własnej klasy, co trochę uśpiło moją czujność. Dostałem propozycję życia, ale nie zrobiłem wszystkiego, by doprowadzić do jej zrealizowania. Myślałem, że skoro tyle umiem, to kolejna szansa przyjdzie jutro, pojutrze. Ale aż tak fajna, ani choćby przyzwoita, już nigdy nie przyszła. ** Źródło: [http://www.rp.pl/Plus-Minus/303029933-Maciej-Szczesny-Nic-juz-tak-nie-zaboli-jak-smierc-corki.html, rp.pl, 2 marca 2017] * Jakieś dwa lata temu, a może ciut więcej, chodziłem na treningi Legii dosyć długo. Przygotowywałem się w ten sposób do programu telewizyjnego stacji należącej do ITI. Zobaczyłem wtedy, że Janek Urban gra w siatkonogę lepiej niż trzy czwarte jego drużyny. Jestem przekonany, że gdyby nie kule, za pomocą których się porusza, to byłoby tak do dzisiaj. Mało tego, nawet ja w siatkonogę byłbym lepszy od połowy zespołu. A przypomnę, że za chwilę będę miał 45 lat, a lewą nogę składali mi w ośmiu miejscach. ** Źródło: [http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Maciej-Szczesny-Legia-Warszawa-nie-ma-wielkich-pilkarzy,artykul,71071,1,721.html sports.pl, 11 marca 2010] ** Zobacz też: [[Legia Warszawa]] * Kibice atakowali moją rodzinę. Poszedłem więc na żyletę, żeby im pokazać, że nie będą mieli śmiałości i odwagi, bo będą się zwyczajnie mnie bali. I zdadzą sobie sprawę ze swojej małości. A w przypadku Jakuba Rzeźniczaka to już się stało. Dostał w twarz od bandyty – bo to już nie kibol ani nie chuligan, tylko bandyta – i jedyne, co powinien teraz zrobić, to złożyć organom ścigania doniesienie o całej sprawie. ** Źródło: [http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/sport/%E2%80%9Estaruch%E2%80%9D-uderzyl-rzezniczaka--szczesny--%E2%80%9Ebandyta-powinien-miec-sprawe%E2%80%9D,74764,1 ''„Staruch” uderzył Rzeźniczaka. Szczęsny: „Bandyta powinien mieć sprawę”'', newsweek.pl, 4 kwietnia 2011] ** Zobacz też: [[kibic]] * Koniarek w tej sytuacji zachował się, jakby był w krzakach z butelką wina. ** Źródło: [http://muzeumhumoru.onet.pl/1157536,1965,2,art.html muzeumhumoru.onet.pl] * Pisanie bez krwi i mięsa nie ma sensu. ** Opis: o biografii. ** Źródło: [http://www.rp.pl/Plus-Minus/303029933-Maciej-Szczesny-Nic-juz-tak-nie-zaboli-jak-smierc-corki.html, rp.pl, 2 marca 2017] * Postawienie na Smudę to dobra decyzja PZPN. Cieszy się autorytetem wśród piłkarzy i poparciem mediów. To trener, który nie obawia się narzucać, nawet w meczu z silniejszym rywalem, gry ofensywnej i widowiskowej. On chce, by każde spotkanie było kroczkiem w karierze piłkarza. Nawet jeśli jego drużynę może kosztować to porażkę, a przegrywać nienawidzi, zawsze zależy mu na grze do przodu. Nie dopuści do bezmyślnego wybijania piłki na oślep. ** Źródło: [http://www.sport.pl/pilka/1,80056,7199718,Maciej_Szczesny__Kadra_Smudy_bedzie_grala_efektownie.html sport.pl, ''Maciej Szczęsny: Kadra Smudy będzie grała efektownie'', 29 października 2009] ** Zobacz też: [[Franciszek Smuda]], [[reprezentacja Polski w piłce nożnej]], [[Polski Związek Piłki Nożnej]] * Środowisko mi nie odpowiadało. Uwierało mnie to, że się sprzedawało, że się kupowało mecze wokół mnie. Nie kupowałem ani nie sprzedawałem. Mam czyste rączki. (…) Sprawa podstawowa – wtedy nie był to czyn prawnie zabroniony. Jest dopiero od 2003 roku. Nie było do kogo pójść. Mogłem zacząć kłapać dziobem. Manifestacyjnie porzucić klub i pójść kopać rowy. Może teraz wyjdę na idealistę, ale zapytam – jak można grać, skoro wiadomo, że gra jest nieczysta, zwycięzca znany przed zawodami? Źle się z tym czułem. Źle i już. Nie byłem sam. Niech młodzież zapyta swoich rodziców, jak się czuli w tym kraju przed 1989 rokiem. Niech zapyta sąsiadów. Jakie ludzie mieli wyjście? Mogli emigrować, a ja jako piłkarz wyjechać nie mogłem. Wszyscy, którzy wtedy chcieli tu realizować swoje pasje, musieli za to płacić. ** Źródło: [http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Maciej-Szczesny-Chce-z-synami-zalozyc-szkolke,artykul,106190,1,381.html ''Szczęsny: Handel meczami mnie uwierał'', sports.pl, 30 kwietnia 2011] * Tryb życia piłkarza wykluczał utrzymywanie przyjacielskich kontaktów. ** Opis: odpowiedź na pytanie czy ma wielu przyjaciół. ** Źródło: [http://www.rp.pl/Plus-Minus/303029933-Maciej-Szczesny-Nic-juz-tak-nie-zaboli-jak-smierc-corki.html, rp.pl, 2 marca 2017] * Widziałem urywki meczu Polonii Warszawa – Górnik Zabrze. I dostałem zapalenia kiszki stolcowej. W lidze angielskiej nie każdy zawodnik ma umiejętności rzucające na kolana. Ale już do zaangażowania tych chłopaków trudno się przyczepić. Żeby prosto kopnąć piłkę, trzeba w pocie czoła trenować. W to jestem w stanie uwierzyć. Zaangażowanym albo się jest, albo nie. Albo ma się ambicje, by być lepszym, albo nie. Tego nie trzeba się uczyć. Polonia Warszawa z 2000 roku jest dowodem na to, że zaangażowaniem i ambicją można zdobyć mistrzostwo Polski. ** Źródło: [http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Maciej-Szczesny-Chce-z-synami-zalozyc-szkolke,artykul,106190,1,381.html ''Szczęsny: Handel meczami mnie uwierał'', sports.pl, 30 kwietnia 2011] ** Zobacz też: [[Polonia Warszawa]], [[Górnik Zabrze]] {{SORTUJ:Szczęsny, Maciej}} [[Kategoria:Polscy piłkarze]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi]] hdv4eubbfkzg53drdml12mpr223ygtq 0 29888 535690 412477 2022-07-23T10:07:09Z Zbigad 1989 wikitext text/x-wiki [[Plik:Robinson Jeffers.jpg|mały|<center>Robinson Jeffers</center>]] '''[[w:Robinson Jeffers|Robinson Jeffers]]''' (1887–1962) – amerykański poeta, znany z twórczości poświęconej kalifornijskiemu wybrzeżu. * Oszalała dziewczyna o iskrzących oczach, długich białych palcach,<br />wciśnięta między głazy ścian,<br />z włosami zlepionymi i jękiem na wargach (...).<br />Kasandro,<br />czy ludzie uwierzą<br />w fontannę twej goryczy? ** Źródło: ''Kasandra'', [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14881 „Życie Literackie” nr 38, 22 września 1957, s. 6], tłum. [[Bohdan Drozdowski]] {{DEFAULTSORT:Jeffers, Robinson}} [[Kategoria:Amerykańscy pisarze współcześni]] [[Kategoria:Amerykańscy poeci]] 5yqph6e6g01y2ky3eiohs4wdr8519ua 0 32179 535659 461554 2022-07-22T14:46:02Z Zbigad 1989 Polskie znaki wikitext text/x-wiki '''[[w:Robert Telus|Robert Telus]]''' (ur. 1969) – polski polityk, samorządowiec, inżynier, rolnik, poseł na Sejm VI kadencji. * Chcemy na prośbę strażaków dać 10 proc. dodatku do emerytury lub renty za 30 lat udokumentowanej pracy w ochotniczej straży pożarnej. ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110505&typ=po&id=po07.txt ''10 procent dla strażaka'', naszdziennik.pl, 5 maja 2011] * Jeżeli chodzi o obronę życia, to jest to sprawa, która jest dla mnie bardzo ważna. Wiem, jak istotna jest ochrona życia już od chwili poczęcia. Co zrobiłem do tej pory? Już na samym początku, jak tylko ta sprawa ruszyła, od razu wysłałem do „Niedzieli” swoje poparcie. Od razu się tym tematem zainteresowałem, rozmawiałem też w klubie z posłami, którzy też mają takie zdanie i wspólnie zastanawiamy się, jak to zrobić. Posłów, którzy to popierają, jest w klubie znaczna większość. Jeśli chodzi o samo moratorium, to tyle, natomiast ja sam w obronie życia działam od dawna. Osobiście – razem z cała moją rodziną – od wielu lat podejmujemy dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Także ten temat jest mi znany i bliski, i jestem całkowicie za – uważam, że powinniśmy poprzeć to moratorium. ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20080517&id=po41.txt ''Moratorium na wykonywanie aborcji 2008'', naszdziennik.pl, 17 maja 2008] * Odbiera się nam prawa do wychowania własnych dzieci. ** Opis: o ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20100408&id=po15.txt ''Wycofajcie ten projekt'', naszdziennik.pl, 8 kwietnia 2010] * Polski rybak ma w perspektywie to, że musi być kłusownikiem, bo nie ma żadnej szansy na rozwój, cały czas jest świadomy, że jest nękany przez KE. ** Źródło: [http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080923&typ=ww&id=ww11.txt ''Rybacy nie czują wsparcia rządu'', naszdziennik, 23 września 2008] * To była najtrudniejsza decyzja w moim życiu. ** Opis: o głosowaniu za odrzuceniem ustawy zaostrzającej prawo antyaborcyjne. ** Źródło: [http://radioplus.com.pl/radom/posel-pis-to-byla-najtrudniejsza-w-moim-zyciu-18743 ''Poseł PiS: to była najtrudniejsza decyzja w moim życiu'', radioplus.com.pl, 6 października 2016] {{SORTUJ:Telus, Robert}} [[Kategoria:Politycy PiS]] [[Kategoria:Polscy samorządowcy]] [[Kategoria:Polscy inżynierowie]] [[Kategoria:Polscy rolnicy]] m24gydwh29g4j4ol99as0aynn1cjkx1 0 32780 535668 533677 2022-07-22T23:10:36Z Zero 20 /* Old */ wikitext text/x-wiki <center>[[Alfabetyczna lista osób/0–9|0–9]] • [[Alfabetyczna lista osób/A, Á, Å|A, Á, Å]] • [[Alfabetyczna lista osób/B|B]] • [[Alfabetyczna lista osób/C|C]] • [[Alfabetyczna lista osób/Ć Č|Ć Č]] • [[Alfabetyczna lista osób/D Đ|D Đ]] • [[Alfabetyczna lista osób/E, É, Ə|E, É, Ə]] • [[Alfabetyczna lista osób/F|F]] • [[Alfabetyczna lista osób/G|G]] • [[Alfabetyczna lista osób/H|H]] • [[Alfabetyczna lista osób/I, İ|I, İ]] • [[Alfabetyczna lista osób/J|J]] • [[Alfabetyczna lista osób/K|K]] • [[Alfabetyczna lista osób/L|L]] • [[Alfabetyczna lista osób/Ł|Ł]] • [[Alfabetyczna lista osób/M|M]] • [[Alfabetyczna lista osób/N|N]] • [[Alfabetyczna lista osób/O|O]] • [[Alfabetyczna lista osób/Ó Ō Ö Ø|Ó Ō Ö Ø]] • [[Alfabetyczna lista osób/P|P]] • [[Alfabetyczna lista osób/Q|Q]] • [[Alfabetyczna lista osób/R|R]] • [[Alfabetyczna lista osób/S|S]] • [[Alfabetyczna lista osób/Ś Š Ş|Ś Š Ş]] • [[Alfabetyczna lista osób/T, Þ|T, Þ]] • [[Alfabetyczna lista osób/U|U]] • [[Alfabetyczna lista osób/V|V]] • [[Alfabetyczna lista osób/W|W]] • [[Alfabetyczna lista osób/X|X]] • [[Alfabetyczna lista osób/Y|Y]] • [[Alfabetyczna lista osób/Z|Z]] • [[Alfabetyczna lista osób/Ż Ź Ž|Ż Ź Ž]]</center> ---- __NOTOC__ =O= ==O == * O Rei → Pelé * O Fenômeno → Ronaldo ==O.== * [[O.S.T.R.]] (ur. 1980) – polski raper, kompozytor, skrzypek. ==O’== * [[Conan O'Brien|O’Brien, Conan Christopher]] (ur. 1963) – amerykański komik, scenarzysta i prezenter telewizyjny. * O’Brien, Howard Allen → Rice, Anne * [[Joan O’Brien|O’Brien, Joan]] (ur. 1936) – amerykańska aktorka i piosenkarka. * [[Michael D. O'Brien|O’Brien, Michael D.]] (ur. 1948) – kanadyjski pisarz. * O’Brown, August → Agbola O’Brown, August * [[Seán O'Casey|O’Casey, Seán]] (1880–1964) – irlandzki dramaturg i eseista. * [[Daniel O'Connell|O’Connell, Daniel]] (1755–1847) – irlandzki działacz narodowy. * [[Sinéad O'Connor|O’Connor, Sinéad Maria Bernadetta]] (ur. 1966) – irlandzka wokalistka i autorka tekstów piosenek. * O’Donnell, Lawrence → Kuttner, Henry * O’Donnevan, Finn → Sheckley, Robert * [[John O'Donohue|O’Donohue, John]] (1956–2008) – irlandzki poeta i filozof. * O’Dowd, George Alan → Boy George * [[John O'Farrell|O’Farrell, John]] (ur. 1962) – angielski pisarz, prezenter i scenarzysta. * O’Hara, Francis Russell → O’Hara, Frank * [[Frank O'Hara|O’Hara, Frank]] (1926–1966) – amerykański pisarz. * O’Keeffe, Jonathan Michael Francis → Rhys-Meyers, Jonathan * O’Lachlan, Alexander → O’Loughlin, Alex * [[Michael O'Leary|O’Leary, Michael]] (ur. 1960) – irlandzki biznesmen. * [[Alex O'Loughlin|O’Loughlin, Alex]] (ur. 1976) – australijski aktor, scenarzysta i producent filmowy i telewizyjny. * [[Owen O’Malley|O’Malley, Owen]] (1887–1974) – brytyjski dyplomata, ambasador Wielkiej Brytanii przy polskim rządzie na uchodźstwie w Londynie. * [[Shaquille O'Neal|O’Neal, Shaquille Rashaun]] (ur. 1972) – amerykański koszykarz. * [[Eugene O'Neill|O’Neill, Eugene]] (1888–1953) – amerykański dramatopisarz. * [[John L. O'Sullivan|O’Sullivan, John Louis]] (1813–1895) – amerykański dziennikarz, polityk i dyplomata. * O’Sullivan, Ronald Antonio → O’Sullivan, Ronnie * [[Ronnie O'Sullivan|O’Sullivan, Ronnie]] (ur. 1975) – angielski snookerzysta. ==Oa== * [[Charles Oakley|Oakley, Charles]] (ur. 1963) – amerykański koszykarz. * [[Joyce Carol Oates|Oates, Joyce Carol]] (ur. 1934) – amerykańska pisarka. * [[Lawrence Oates|Oates, Lawrence Edward Grace]] (1880–1912) – brytyjski polarnik. * Oates, Titus → Oates, Lawrence Edward Grace ==Ob== ===Oba=== * [[Barack Obama|Obama, Barack]] (ur. 1961) – amerykański polityk. * [[Michelle Obama|Obama, Michelle LaVaughn]] (ur. 1964) – amerykańska prawniczka, pierwsza dama USA. * Obama II, Barack Hussein → Obama, Barack * [[Monika Obara|Obara, Monika]] (ur. 1980) – polska aktorka. * [[Ola Obarska|Obarska, Ola]] (1914–1994) – polska aktorka, śpiewaczka operetkowa, librecistka, reżyserka teatralna, felietonistka i autorka tekstów * Obarska-Forkasiewicz, Olimpia → Obarska, Ola ===Obe=== * [[Gabriela Oberbek|Oberbek, Gabriela]] (ur. 1986) – polska aktorka. * [[Beata Obertyńska|Obertyńska, Beata]] (1898–1980) – polska poetka i pisarka, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. ===Obi=== * [[Stanisław Obirek|Obirek, Stanisław]] (ur. 1956) – polski teolog, historyk, dziennikarz, były jezuita. ===Obo=== * [[Milton Obote|Obote, Milton]] (1924–2005) – ugandyjski polityk. * Obote, Apollo Milton Opeto → Obote, Milton ===Obr=== * [[Siergiej Obrazcow|Obrazcow, Siergiej Włdimirowicz]] (1901–1992) – rosyjski aktor, reżyser, pedagog. ===Obu=== * [[Marta Obuch|Obuch, Marta]] (ur. 1975) – polska pisarka. * [[Bartosz Obuchowicz|Obuchowicz, Bartosz]] (ur. 1982) – polski aktor. * [[Kazimierz Obuchowski|Obuchowski, Kazimierz]] (1931–2014) – polski psycholog. ===Oby=== * Obywatel G.C. → Ciechowski, Grzegorz ==Oc== ===Oca=== * Ocampo, Luis → Moreno-Ocampo, Luis ===Oce=== * Ocean Mądrości → Dalajlama XIV * Oceana → Mahlmann, Oceana * [[Michel Ocelot|Ocelot, Michel]] (ur. 1943) – francuski pisarz, reżyser i scenarzysta. ===Och=== * [[Edward Ochab|Ochab, Edward]] (1906–1989) – polski polityk. * Ochalik, Urszula → Grabowska, Urszula * [[Wiesław Ochman|Ochman, Wiesław]] (ur. 1937) – polski śpiewak operowy. * [[Aleksandra Ochmańska|Ochmańska, Aleksandra]] (ur. 1980) – polska poetka, z wykształcenia germanistka. * [[Stanisław Ochmański|Ochmański, Stanisław]] (ur. 1929) – polski reżyser teatrów lalkowych. * [[André Ochodlo|Ochodlo, André]] (ur. 1963) – aktor, reżyser teatralny, pieśniarz, popularyzator kultury jidysz. * [[Janina Ochojska|Ochojska, Janina]] (ur. 1955) – polska działaczka humanitarna. * Ochojska-Okońska, Janina → Ochojska, Janina * [[Julian Ochorowicz|Ochorowicz, Julian]] (1850–1917) – polski psycholog, filozof, wynalazca, poeta, publicysta i fotografik. * [[Michał Ochorowicz|Ochorowicz, Michał]] (1907–1998) – polski poeta, satyryk, tekściarz. * [[Adolph Ochs|Ochs, Adolph Simon]] (1858–1935) – wydawca dziennika „The New York Times”. ===Ock=== * [[William Ockham|Ockham, William]] (1280–1349) – angielski filozof średniowieczny, franciszkanin. ===Ocz=== * [[Piotr Oczko|Oczko, Piotr]] (ur. 1973) – polski pisarz, tłumacz. * [[Wojciech Oczko|Oczko, Wojciech]] (1537–1599) – polski lekarz i filozof. ==Od== ===Ode=== * [[Greg Oden|Oden, Greg Wayne]] (ur. 1988) – amerykański koszykarz. * Oden Jr, Gregory Wayne → Oden, Greg Wayne * [[Sławomir Oder|Oder, Sławomir]] (ur. 1960) – polski duchowny katolicki. ===Odi=== * [[Daniel Odija|Odija, Daniel]] (ur. 1974) – polski pisarz i dziennikarz, publicysta. * Odinga, Ajuma Oginga → Odinga, Oginga * [[Oginga Odinga|Odinga, Oginga]] (1911–1994) – kenijski polityk. * [[Raila Odinga|Odinga, Raila Amollo]] (ur. 1945) – kenijski polityk. ===Odo=== * [[Włodzimierz Odojewski|Odojewski, Włodzimierz]] (ur. 1930) – polski pisarz. * [[Agnieszka Odorowicz|Odorowicz, Agnieszka]] (ur. 1974) – polska ekonomistka, polityk. ===Odr=== * [[Czesław Odrowąż|Odrowąż, Czesław]] (1175–1242) – błogosławiony Kościoła katolickiego, prezbiter, polski dominikanin, w 1963 ogłoszony patronem Wrocławia. * [[Jacek Odrowąż|Odrowąż, Jacek]] (1183–1257) – polski duchowny katolicki, święty Kościoła katolickiego. * [[Janusz Odrowąż|Odrowąż, Janusz]] (1914–1984) – polski literat, satyryk, autor tekstów piosenek. * [[Przemysław Wiktor Odrowąż-Pieniążek|Odrowąż-Pieniążek, Przemysław Wiktor]] (1850–1916) – polski lekarz. ===Ody=== * [[Antoni Edward Odyniec|Odyniec, Antoni Edward]] (1804–1885) – polski poeta, pamiętnikarz i tłumacz. ==Of== * [[Jerzy Ofierski|Ofierski, Jerzy]] (1926–2007) – polski artysta kabaretowy, pisarz, dziennikarz. ==Og== * Ogden, Margaret Astrid → Hobb, Robin * Ogień → Kuraś, Józef * [[Aleksandra Ogińska|Ogińska, Aleksandra]] (1730–1798) – polska księżna. * [[Lusia Ogińska|Ogińska, Lusia]] (ur. 1974) – polska poetka, dramatopisarka, malarka, publicystka. * [[Ogjen Trinlej Dordże|Ogjen, Trinlej Dordże]] (ur. 1985) – inkarnowany lama szkoły Karma Kagju buddyzmu tybetańskiego. * Ognisty → Fajer, Lucjan * [[Amaka James Ogona|Ogona, Amaka James]] (ur. 1938) – nigeryjski polityk. * [[Zuzanna Ogorzewska|Ogorzewska, Zuzanna]] (ur. 1983) – polska poetka, copywriter, slamerka. * [[Magdalena Ogórek|Ogórek, Magdalena]] (ur. 1979) – historyczka Kościoła, polityk. * [[Michał Ogórek|Ogórek, Michał]] (ur. 1955) – polski dziennikarz, satyryk, felietonista i krytyk filmowy. * [[Dawid Ogrodnik|Ogrodnik, Dawid]] (ur. 1986) – polski aktor. ==Oh== * [[Oh Eun-sun|Oh, Eun-sun]] (ur. 1966) – koreańska wspinaczka. * [[Elizabeth Ohene|Ohene, Elizabeth Akua]] (ur. 1945) – ghańska dziennikarka i polityk. * Ohiyesa → Eastman, Charles Alexander * [[Garrick Ohlsson|Ohlsson, Garrick]] (ur. 1948) – amerykański pianista. ==Oi== * [[Mikko Oivanen|Oivanen, Mikko]] (ur. 1986) – fiński siatkarz. ==Oj== * [[Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu|Ojukwu, Chukwuemeka Odumegwu]] (1933–2011) – nigeryjski wojskowy i polityk. ==Ok== ===Oko=== * [[Dariusz Oko|Oko, Dariusz]] (ur. 1960) – polski ksiądz katolicki, teolog, filozof, publicysta, nauczyciel akademicki. * [[Longin Jan Okoń|Okoń, Longin Jan]] (ur. 1927) – polski pisarz, społecznik. * Okońska, Janina → Ochojska, Janina * [[Paweł Okoński|Okoński, Paweł]] (ur. 1961) – polski aktor. * [[Anna Okopińska|Okopińska, Anna]] (ur. 1948) – polska wspinaczka, nauczyciel akademicki, fizyk. * [[Chinasa Okoro Gloria|Okoro Gloria, Chinasa]] (ur. 1987) – nigeryjska piłkarka. * [[Festus Okotie-Eboh|Okotie-Eboh, Festus]] (1919–1966) – nigeryjski polityk. ===Okr=== * [[Anna Okrasko|Okrasko, Anna]] (ur. 1981) – polska artystka sztuk wizualnych, malarka i rzeźbiarka. * [[Karol Okrasa|Okrasa, Karol]] (ur. 1978) – polski kucharz, prowadzący kulinarny program telewizyjny. * [[Paweł Okraska|Okraska, Paweł]] (ur. 1975) – polski aktor. * [[Stefan Okrzeja|Okrzeja, Stefan]] (1886–1905) – polski rewolucjonista, robotnik, działacz niepodległościowy i socjalistyczny. * Okrzejski, Antoni → Pajdak, Antoni Mikołaj ===Oks=== * [[Krzysztof Oksiuta|Oksiuta, Krzysztof]] (ur. 1961) – polski polityk. ===Okt=== * Oktawian → Jan XII ===Oku=== * [[Leopold Okulicki|Okulicki, Leopold]] (1898–1946) – polski generał, cichociemny, ostatni komendant główny Armii Krajowej. * [[Tatiana Okupnik|Okupnik, Tatiana]] (ur. 1978) – polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka i prezenterka telewizyjna; z wykształcenia romanistka. * [[Elżbieta Okupska|Okupska, Elżbieta]] (ur. 1953) – polska aktorka i wokalistka. ==Ol== ===Olb=== * [[Rafał Olbiński|Olbiński, Rafał]] (ur. 1943) – polski malarz, grafik, plakacista. * [[Antoni Olbromski|Olbromski, Antoni]] (1896–1958) – polski prawnik, instruktor harcerski. * [[Mariusz Olbromski|Olbromski, Mariusz]] (ur. 1958) – polski poeta, filolog klasyczny i polski. * [[Daniel Olbrychski|Olbrychski, Daniel]] (ur. 1945) – polski aktor. ===Old=== * [[Claes Oldenburg|Oldenburg, Claes]] (1929–2022) – szwedzki rzeźbiarz. * [[Gary Oldman|Oldman, Gary]] (ur. 1958) – brytyjski aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy. ===Ole=== * Olech, Beata → Chmielowska-Olech, Beata * [[Joanna Olech|Olech, Joanna]] (ur. 1955) – polska pisarka, dziennikarka, z wykształcenia graficzka. * [[Andrzej Olechowski|Olechowski, Andrzej Marian]] (ur. 1947) – polski polityk i ekonomista. * [[Janusz Olejniczak|Olejniczak, Janusz]] (ur. 1952) – polski pianista i pedagog. * [[Wojciech Olejniczak|Olejniczak, Wojciech]] (ur. 1974) – polityk polski. * [[Agnieszka Olejnik|Olejnik, Agnieszka]] (ur. 1975) – polska reżyserka, scenarzystka, dramaturg. * [[Kazimierz Olejnik|Olejnik, Kazimierz]] (ur. 1957) – polski prokurator. * [[Małgorzata Olejnik|Olejnik, Małgorzata]] (ur. 1966) – polska polityk, sportowiec. * [[Monika Olejnik|Olejnik, Monika]] (ur. 1956) – polska dziennikarka. * [[Józef Oleksy|Oleksy, Józef]] (1946–2015) – polski polityk. * [[Jacek Oleksyn|Oleksyn, Jacek]] (ur. 1953) – polski biolog. * [[Bogdan Olewicz|Olewicz, Bogdan]] (ur. 1946) – polski autor tekstów piosenek i dziennikarz. ===Olę=== * [[Aleksandra Olędzka-Frybesowa|Olędzka-Frybesowa, Aleksandra]] (ur. 1923) – polska poetka, eseistka, tłumaczka. ===Oli=== * [[Lena Olin|Olin, Lena Maria Joanna]] (ur. 1955) – szwedzka aktorka. * Oliveira (de), António Manuel → Guterres, António * [[António de Oliveira Salazar|Oliveira (de) Salazar, António]] (1889–1970) – portugalski dyktator, profesor ekonomii. * Oliveira, Plinio → Corrêa de Oliveira, Plinio * [[Lauren Oliver|Oliver, Lauren]] (ur. 1982) – amerykańska pisarka. * [[Laurence Olivier|Olivier, Laurence]] (1907–1989) – brytyjski aktor, reżyser, producent i scenarzysta. * [[Krzysztof Oliwa|Oliwa, Krzysztof]] (ur. 1973) – polski hokeista. * [[Tomasz August Olizarowski|Olizarowski, Tomasz August]] (1811–1879) – polski poeta, dramatopisarz. ===Olm=== * [[Ehud Olmert|Olmert, Ehud]] (ur. 1945) – polityk izraelski, p.o. premiera i minister wielu resortów, w latach 2006–2009 premier Izraela. ===Olo=== * [[Tommy Olofsson|Olofsson, Tommy]] (ur. 1950) – szwedzki poeta, krytyk literacki. * [[Michael Olowokandi|Olowokandi, Michael]] (ur. 1974) – nigeryjski koszykarz, posiadający także obywatelstwo brytyjskie; grał w USA. ===Ols=== * [[Ken Olsen|Olsen, Ken Harry]] (1926–2011) – amerykański informatyk. * Olson, Stella → Walasiewicz, Stanisława * Olsson, Ann-Margret → Ann-Margret * [[Michał Olszański|Olszański, Michał]] (ur. 1954) – polski dziennikarz. * [[Tadeusz Olszański|Olszański, Tadeusz]] (ur. 1929) – polski dziennikarz, publicysta. * Olszewska, Agata → Mróz-Olszewska, Agata Danuta * [[Jan Olszewski|Olszewski, Jan]] (1930–2019) – polski prawnik i polityk. * [[Michał Olszewski|Olszewski, Michał]] (ur. 1977) – polski pisarz, dziennikarz, publicysta. * [[Paweł Olszewski|Olszewski, Paweł]] (ur. 1979) – polski polityk. * [[Tadeusz Olszewski|Olszewski, Tadeusz]] (ur. 1941) – polski dziennikarz, poeta, krytyk literacki. * [[Stefan Olszowski|Olszowski, Stefan]] (ur. 1931) – polski polityk obecnie mieszkający w USA. * [[Edyta Olszówka|Olszówka, Edyta]] (ur. 1971) – polska aktorka. ==Oł== * [[Adam Ołdakowski|Ołdakowski, Adam]] (ur. 1955) – polski polityk, rolnik. ==Om== * [[Mohammad Omar|Omar, Mohammad]] (ur. ok. 1959, zm. 2013) – afgański polityk i duchowny narodowości pasztuńskiej. * Omernik, Ewa → Ciechowski, Grzegorz * [[Jean d'Ormesson|Ormesson (d'), Jean]] (ur. 1925) – francuski pisarz i dziennikarz. ==On== ===Ona=== * [[John Olurunfemi Onaiyekan|Onaiyekan, John Olurunfemi]] (ur. 1944) – nigeryjski duchowny katolicki. * Onassis, Jacqueline → Kennedy Onassis, Jacqueline Lee ===Ond=== * Ondimb, Omar → Bongo, Omar * [[Adam Ondra|Ondra, Adam]] (ur. 1993) – czeski wspinacz. * [[Józef Ondrusz|Ondrusz, Józef]] (ur. 1918) – polski znawca literatury i kultury ludowej, etnograf, nauczyciel, redaktor, bibliofil. * [[Miroslav Ondříček|Ondříček, Miroslav]] (ur. 1934) – czeski operator filmowy. ===Onf=== * [[Michel Onfray|Onfray, Michel]] (ur. 1959) – francuski filozof i eseista. ===Ong=== * [[Walter Jackson Ong|Ong (junior), Walter Jackson]] (1912–2003) – amerykański jezuita, profesor literatury angielskiej, historyk religii i filozof. ===Oni=== * [[Anna Onichimowska|Onichimowska, Anna]] (ur. 1952) – polska pisarka. * [[Filip Onichimowski|Onichimowski, Filip]] (ur. 1978) – polski prozaik. ===Ono=== * Onomato → Peja * Onomatopeja → Peja ===Ony=== * Onyekwere, Godson → Godson, John Abraham * [[Janusz Onyszkiewicz|Onyszkiewicz, Janusz]] (ur. 1937) – polski polityk, matematyk i himalaista. * Onyszkiewicz, Zbigniew → Jacyna-Onyszkiewicz, Zbigniew ==Op== ===Opa=== * [[Agnieszka Opala|Opala, Agnieszka]] (ur. 1968) – polska malarka. * [[Józef Opalski|Opalski, Józef]] (ur. 1947) – polski krytyk teatru i muzyki, literaturoznawca, reżyser teatralny, teatrolog, dr filologii polskiej, pedagog, publicysta i tłumacz. * [[Krzysztof Opaliński|Opaliński, Krzysztof]] (1609–1655) – polski poeta, wojewoda poznański. * [[Łukasz Opaliński młodszy|Opaliński, Łukasz]] (1612–1662) – marszałek nadworny koronny i podkomorzy poznański, polski poeta i pisarz polityczny. * [[Roman Opałka|Opałka, Roman]] (1931–2011) – polski malarz i grafik. * [[Bartosz Opania|Opania, Bartosz]] (ur. 1970) – polski aktor i wokalista. * [[Marian Opania|Opania, Marian]] (ur. 1943) – polski aktor, artysta kabaretowy, wokalista. * [[Aleksandr Oparin|Oparin, Aleksandr Iwanowicz]] (1894–1980) – rosyjski biochemik i badacz roślin, dyrektor Instytutu Biochemii Akademii Nauk ZSRR, znany przede wszystkim ze swoich teorii na temat powstania życia. ===Opi=== * [[Julian Opie|Opie, Julian]] (ur. 1958) – amerykański malarz i rzeźbiarz. ===Opo=== * [[Dominik Opolski|Opolski, Dominik]] (ur. ?) – polski pisarz, aforysta. ===Opp=== * Oppenheimer, J. Robert → Oppenheimer, Julius Robert * [[Julius Robert Oppenheimer|Oppenheimer, Julius Robert]] (1904–1967) – amerykański fizyk. * [[Artur Oppman|Oppman, Artur Franciszek Michał]] (1876–1931) – polski poeta. ==Oq== * [[Juan Lechín Oquendo|Oquendo, Juan Lechín]] (1914–2001) – boliwijski związkowiec i polityk. ==Or== ===Ora=== * [[Marek Oramus|Oramus, Marek]] (ur. 1952) – polski prozaik i publicysta. * Oranje-Nassau van, Wilhelmina Helena Pauline Maria → Wilhelmina * [[Imre Oravecz|Oravecz, Imre]] (ur. 1943) – węgierski poeta i tłumacz. ===Orb=== * [[Łukasz Orbitowski|Orbitowski, Łukasz]] (ur. 1977) – polski pisarz. ===Orc=== * [[Marzena Orczyk-Wiczkowska|Orczyk-Wiczkowska, Marzena]] (ur. 1970) – polska poetka. ===Ord=== * [[Jerzy Lesław Ordan|Ordan, Jerzy Lesław]] (ur. 1934) – polski poeta i prozaik, nauczyciel, polonista, dziennikarz, działacz kulturalny. * Ordon, Hanka → Ordonówna, Hanka * Ordonka → Ordonówna, Hanka * [[Hanka Ordonówna|Ordonówna, Hanka]] (1902–1950) – polska piosenkarka, autorka wierszy oraz tekstów piosenek, tancerka i aktorka. * [[Jan Ordyński|Ordyński, Jan]] (ur. 1953) – polski dziennikarz, publicysta. * Ordżonikidze, Grigorij Konstantynowicz → Ordżonikidze, Sergo * [[Sergo Ordżonikidze|Ordżonikidze, Sergo]] (1886–1937) – radziecki i gruziński komunista. ===Ore=== * [[Michael Oren|Oren, Michael]] (ur. 1955) – izraelski dyplomata. ===Orę=== * [[Leokadia Oręziak|Oręziak, Leokadia]] (ur. 1954) – polska ekonomistka. ===Ori=== * Orion → Wróblewski, Tomasz ===Ork=== * [[Władysław Orkan|Orkan, Władysław]] (1875–1930) – polski pisarz. * Orkisz, Izabela → Drobotowicz-Orkisz, Izabela ===Orl=== * [[Joanna Orleańska|Orleańska, Joanna]] (ur. 1974) – polska aktorka. * [[Gustaw Orlicz-Dreszer|Orlicz-Dreszer, Gustaw]] (1889–1936) – polski generał. * [[Grażyna Orlińska|Orlińska, Grażyna]] (ur. 1956) – polska poetka, scenarzystka, autorka tekstów piosenek. * [[Magdalena Orlińska|Orlińska, Magdalena]] (ur. 1980) – polska poetka, z wykształcenia filozof. * [[Marcin Orliński|Orliński, Marcin]] (ur. 1980) – polski poeta i krytyk literacki. * [[Wojciech Orliński|Orliński, Wojciech]] (ur. 1969) – polski dziennikarz, pisarz i publicysta. ===Orł=== * [[Kazimierz Orłoś|Orłoś, Kazimierz]] (ur. 1935) – polski pisarz, scenarzysta, publicysta. * [[Maciej Orłoś|Orłoś, Maciej Henryk]] (ur. 1960) – polski aktor, konferansjer, dziennikarz. * [[Mieczysław Orłowicz|Orłowicz, Mieczysław]] (1881–1959), polski geograf, krajoznawca, popularyzator turystyki. * [[Anna Orłowska-Filasiewicz|Orłowska-Filasiewicz, Anna]] (ur. XX w.) – polska wizażystka, charakteryzatorka, prezenterka telewizyjna. * [[Antoni Orłowski|Orłowski, Antoni]] (1869–1921) – polski dziennikarz, humorysta i satyryk. * [[Jacek Orłowski|Orłowski, Jacek]] (ur. 1965) – polski reżyser i pedagog. * [[Tadeusz Orłowski|Orłowski, Tadeusz]] (1917–2008) – polski lekarz i wspinacz. * [[Witold Orłowski|Orłowski, Witold Maciej]] (ur. 1962) – polski ekonomista. ===Orm=== * [[Aldona Orman|Orman, Aldona]] (ur. 1968) – polska aktorka. ===Ort=== * [[Sherry Ortner|Ortner, Sherry]] (ur. 1941) – amerykański antropolog. * [[Anja Orthodox|Orthodox, Anja]] (ur. 1964) – polska wokalistka rockowa, autorka tekstów. * [[Ostap Ortwin|Ortwin, Ostap]] (1876–1942) – polski dziennikarz i krytyk literacki. ===Orw=== * Orwid, Władysław → Daniłowski, Gustaw * [[George Orwell|Orwell, George]] (1903–1950) – angielski pisarz. ===Ory=== * [[Orygenes]] (185–254) – egzegeta, filozof i teolog epoki patrystycznej, Ojciec Kościoła. ===Orz=== * [[Maurycy Orzech|Orzech, Maurycy]] (1891–1943) – polsko-żydowski ekonomista, dziennikarz, publicysta i polityk. * [[Andrzej Orzechowski|Orzechowski, Andrzej]] (ur. 1955) – polski scenarzysta i reżyser. * [[Krzysztof Orzechowski|Orzechowski, Krzysztof Bronisław]] (ur. 1947) – polski reżyser i aktor, pedagog. * [[Mirosław Orzechowski|Orzechowski, Mirosław]] (ur. 1957) – polski scenarzysta, dziennikarz i publicysta, polityk. * [[Sławomir Orzechowski|Orzechowski, Sławomir]] (ur. 1958) – polski aktor. * Orzeł → Kuraś, Józef * Orzeszko, Eliza → Orzeszkowa, Eliza * [[Eliza Orzeszkowa|Orzeszkowa, Eliza]] (1841–1910) – polska pisarka. ==Os== ===Osa=== * [[Roman Osadnik|Osadnik, Roman]] (ur. 1972) – dyrektor pierwszego w Polsce teatru dramatycznego – Teatru Polonia. * Osama ben Laden → Usama ibn Ladin * Osama bin Laden → Usama ibn Ladin ===Osb=== * Osborne, David → Silverberg, Robert * [[John Osborne|Osborne, John James]] (1929–1994) – brytyjski dramatopisarz, aktor, scenarzysta. * Osbourne, John Michael → Osbourne, Ozzy * [[Kelly Osbourne|Osbourne, Kelly Michelle Lee]] (ur. 1984) – brytyjska piosenkarka, projektantka mody i aktorka * [[Ozzy Osbourne|Osbourne, Ozzy]] (ur. 1948) – brytyjski muzyk rockowy. * [[Sharon Osbourne|Osbourne, Sharon Rachel]] (ur. 1952) – brytyjska osobowość telewizyjna, businesswoman, aktorka, menadżerka muzyczna. ===Osc=== * Oscar Gustaf Adolf → Gustaw V ===Ose=== * [[Oser]] (ur. 1966) – tybetańska poetka i blogerka. ===Osh=== * [[Mamoru Oshii|Oshii, Mamoru]] (ur. 1951) – japoński reżyser i scenarzysta. ===Osi=== * Osiatyńska, Ewa → Woydyłło-Osiatyńska, Ewa * [[Wiktor Osiatyński|Osiatyński, Wiktor]] (1945–2017) – polski pisarz, wykładowca, prawnik, konstytucjonalista. * [[Agnieszka Osiecka|Osiecka, Agnieszka]] (1936–1997) – polska poetka, autorka tekstów piosenek, reżyserka. * Osieroconych Płyt Selektor → Donguralesko * [[Dorota Osińska|Osińska, Dorota]] (ur. 1978) – polska aktorka, wokalistka, pedagog muzyczny. * [[Ludwik Osiński|Osiński, Ludwik]] (1775–1838) – polski krytyk i teoretyk literatury, tłumacz i poeta. ===Osm=== * [[Salih Mahmoud Osman|Osman, Salih Mahmoud]] (ur. 1957) – sudański prawnik. * [[Aden Abdullah Osman Daar|Osman Daar, Aden Abdullah]] (1908–2007) – somalijski polityk. * [[Edmund Osmańczyk|Osmańczyk, Edmund Jan]] (1913–1989) – polski polityk. * Osmecki, Kazimierz → Iranek-Osmecki, Kazimierz * [[Haley Joel Osment|Osment, Haley Joel]] (ur. 1988) – amerykański aktor. ===Oso=== * Osorio, Carlos Manuel → Arana Osorio, Carlos Manuel * [[Pepón Osorio|Osorio, Pepón]] (ur. 1955) – portorykański artysta intermedialny. * Osorio Encarnación, Benjamin → Osorio, Pepón * [[Tomasz Ososiński|Ososiński, Tomasz]] (ur. 1975) – polski poeta, tłumacz, nauczyciel akademicki. * [[Stanisław Osostowicz|Osostowicz, Stanisław]] (1906–1939) – polski malarz. ===Oss=== * [[Jerónimo de la Ossa|Ossa (de la), Jerónimo]] (1847–1907) – panamski poeta romantyczny, inżynier i dyplomata. * [[Ferdynand Antoni Ossendowski|Ossendowski, Ferdynand Antoni]] (1876–1945) – polski pisarz, dziennikarz, podróżnik. * [[Jerzy Ossoliński|Ossoliński, Jerzy]] (1595–1650) – polski dyplomata i pisarz. * [[Maria Ossowska|Ossowska, Maria]] (1896–1974) – polska filozof i socjolog moralności. * [[Leonie Ossowski|Ossowski, Leonie]] (1925–2019) – niemiecka pisarka. * [[Stanisław Ossowski|Ossowski, Stanisław]] (1897–1963) – polski socjolog i teoretyk kultury. ===Ost=== * [[Bartłomiej Ostapczuk|Ostapczuk, Bartłomiej]] (ur. 1977) – polski aktor-mim, choreograf, reżyser. * [[Dominika Ostałowska|Ostałowska, Dominika]] (ur. 1971) – polska aktorka. * Ostałowska-Zduniak, Dominika → Ostałowska, Dominika * [[Maja Ostaszewska|Ostaszewska, Maja]] (ur. 1972) – polska aktorka. * [[Jacek Ostaszewski|Ostaszewski, Jacek]] (ur. 1944) – polski muzyk, reżyser teatralny. * [[Robert Ostaszewski|Ostaszewski, Robert]] (ur. 1972) – polski prozaik, felietonista, krytyk literacki. * [[Joel Osteen|Osteen, Joel]] (ur. 1963) – amerykański duchowny protestancki, pisarz, teleewangelista. * Oster → O.S.T.R. * Osterberg, James Newell → Pop, Iggy * [[Tanja Ostojić|Ostojić, Tanja]] (ur. 1972) – serbska artystka. * [[Adam Ostolski|Ostolski, Adam]] (ur. 1978) – polski socjolog i publicysta. * Ostrogska, Beata → Łaska z Kościeleckich, Beata * [[Bogdan Ostromęcki|Ostromęcki, Bogdan]] (1911–1979) – polski pisarz i tłumacz. * [[Beata Ostrowicka|Ostrowicka, Beata]] (ur. 1966) – polska pisarka. * [[Bronisława Ostrowska|Ostrowska, Bronisława]] (1881–1928) – polska poetka, pisarka i tłumaczka. * [[Eda Ostrowska|Ostrowska, Eda]] (ur. 1959) – polska pisarka. * Ostrowska, Edwarda → Ostrowska, Eda * [[Ewa Ostrowska|Ostrowska, Ewa]] (1938–2012) – polska pisarka. * [[Ilona Ostrowska|Ostrowska, Ilona]] (ur. 1974) – polska aktorka. * [[Małgorzata Ostrowska (piosenkarka)|Ostrowska, Małgorzata]] (ur. 1958) – polska piosenkarka rockowa i autorka tekstów piosenek. * Ostrowska, Maria → Szypowska, Maria * [[Małgorzata Ostrowska-Królikowska|Ostrowska-Królikowska, Małgorzata]] (ur. 1964) – polska aktorka. * Ostrowski, Adam → O.S.T.R. * [[Aleksandr Nikołajewicz Ostrowski|Ostrowski, Aleksandr]] (1823–1886) – dramaturg rosyjski. * [[Cezary Ostrowski|Ostrowski, Cezary]] (ur. 1962) – polski kompozytor, dziennikarz, artysta wizualny. * [[Eryk Ostrowski|Ostrowski, Eryk]] (ur. 1977) – polski pisarz. * [[Henryk Ostrowski|Ostrowski, Henryk]] (ur. 1960) – polski polityk, rolnik, poseł na Sejm IV kadencji. * [[Krystyn Piotr Ostrowski|Ostrowski, Krystyn]] (1811–1882) – uczestnik powstania listopadowego, poeta, publicysta, pisarz polski i francuski. * [[Krzysztof Ostrowski|Ostrowski, Krzysztof]] (ur. 1976) – polski piosenkarz. * [[Marek Ostrowski|Ostrowski, Marek]] (ur. 1944) – polski dziennikarz. * [[Mariusz Ostrowski|Ostrowski, Mariusz]] (ur. 1979) – polski aktor. * [[Mikołaj Ostrowski|Ostrowski, Mikołaj]] (1904–36) – pisarz radziecki. * Ostrowski, Zygmunt → Hofmokl-Ostrowski, Zygmunt * Ostry → O.S.T.R. * [[Marcin Ostrychasz|Ostrychasz, Marcin]] (ur. 1983) – polski poeta. ===Osy=== * [[Joanna Osyda|Osyda, Joanna]] (ur. 1988) – polska aktorka. ===Osz=== * [[Wacław Oszajca|Oszajca, Wacław]] (ur. 1947) – polski jezuita, teolog, dziennikarz, publicysta. ==Oś== * Oścień, Roman → Gajcy, Tadeusz ==Ot== * [[Mateusz Otremba|Otremba, Mateusz]] (ur. 1977) – polski wokalista, gitarzysta, fotografik, kompozytor i autor tekstów; lider uwielbienia. * [[Erazm Otwinowski|Otwinowski, Erazm]] (1529–1614) – polski poeta i działacz reformacyjny. * [[Stefan Otwinowski|Otwinowski, Stefan]] (1910–1976) – polski pisarz. * [[Walerian Otwinowski|Otwinowski, Walerian]] (ur. koniec XVI w., zm. 1642) – polski poeta, tłumacz, dyplomata, żołnierz, arianin. ==Ou== * Oumee, Idi Amin Dada → Amin, Idi * Ouverture, François-Dominique Toussaint → L'Ouverture, Toussaint * Ouverture, Toussaint → L'Ouverture, Toussaint ==Ow== * [[Clive Owen|Owen, Clive]] (ur. 1964) – brytyjski aktor. * [[Robert Owen|Owen, Robert]] (1771–1858) – walijski socjalista utopijny i pionier ruchu spółdzielczego. * [[Jerzy Owsiak|Owsiak, Jerzy]] (ur. 1953) – polski dziennikarz, założyciel WOŚP. * [[Antoni Owsianik|Owsianik, Antoni]] (1888–1933) – białoruski polityk. ==Ox== * [[Axel Oxenstierna|Oxenstierna, Axel Gustafsson]] (1583–1654) – szwedzki polityk. ==Oz== * [[Amos Oz|Oz, Amos]] (1939–2018) – izraelski pisarz, eseista i publicysta. * [[Ichirō Ozawa|Ozawa, Ichirō]] (ur. 1942) – japoński polityk. * [[Andrzej Ozga|Ozga, Andrzej]] (ur. 1958) – polski poeta, aktor, reżyser, piosenkarz, autor tekstów piosenek, satyryk, artysta kabaretowy, tłumacz. * Ozimow, Isaac Judowicz → Asimov, Isaac * [[François Ozon|Ozon, François]] (ur. 1967) – francuski scenarzysta i reżyser filmowy. * [[Edward Ozorowski|Ozorowski, Edward]] (ur. 1941) – polski duchowny katolicki, profesor nauk teologicznych. ==Oż== * [[Jan Bolesław Ożóg|Ożóg, Jan Bolesław]] (1913–1991) – polski poeta, pisarz i felietonista. {{SORTUJ:O}} [[Kategoria:Strony przeglądowe - osoby]] avc3ybwmd2wrxwi73cdw5f7riqmv2u1 0 40579 535670 457040 2022-07-23T01:32:26Z Ahti-Saku 52639 wikitext text/x-wiki [[Plik:Bret Easton Ellis.jpg|mały|<center>Bret Easton Ellis (2006)</center>]] '''[[w:Bret Easton Ellis|Bret Easton Ellis]]''' (ur. 1964) – [[ameryka]]ński [[pisarz]]. * Świat jest miejscem, w którym nikogo nie obchodzą twoje pytania, i że gdy jesteś sam, nic złego ci się nie stanie. ** Źródło: ''Cesarskie sypialnie'', tłum. Marcin Barski ** Zobacz też: [[pytanie]], [[świat]] {{DEFAULTSORT:Ellis Easton, Bret}} [[Kategoria:Amerykańscy prozaicy]] [[Kategoria:Amerykańscy pisarze współcześni]] „Każdy, kto uważa, że David Foster Wallace jest literackim geniuszem, musi być zapisany w Literackim Panteonie Frajerów i Głupków. Wallace tak obnosił się ze swoją literacką pretensjonalnością, że aż wstydzę się mieć jakiekolwiek powiązania ze sceną wydawniczą.” lz4rx1arq42a40r6os4t03blzaebtg3 535682 535670 2022-07-23T08:08:18Z Zero 20 format, dr Zmiana wikitext text/x-wiki [[Plik:Bret Easton Ellis.jpg|mały|{{center|Bret Easton Ellis (2006)}}]] '''[[w:Bret Easton Ellis|Bret Easton Ellis]]''' (ur. 1964) – [[ameryka]]ński [[pisarz]]. * Świat jest miejscem, w którym nikogo nie obchodzą twoje pytania, i że gdy jesteś sam, nic złego ci się nie stanie. ** Źródło: ''Cesarskie sypialnie'', tłum. Marcin Barski ** Zobacz też: [[pytanie]], [[świat]] * Każdy, kto uważa, że David Foster Wallace jest literackim geniuszem, musi być zapisany w literackim panteonie frajerów i głupków. Wallace tak obnosił się ze swoją literacką pretensjonalnością, że aż wstydzę się mieć jakiekolwiek powiązania ze sceną wydawniczą. ** Źródło: [http://booklips.pl/zestawienia/pisarze-krytykuja-pisarzy-czyli-25-slynnych-literackich-cytatow booklips.pl] {{SORTUJ:Ellis Easton, Bret}} [[Kategoria:Amerykańscy prozaicy]] [[Kategoria:Amerykańscy pisarze współcześni]] fw1bncwv079lygn0w2xqn3zkqwhl4jj 0 46712 535663 427820 2022-07-22T21:24:43Z Ahti-Saku 52639 Plik wikitext text/x-wiki [[File:Jean Ziegler 1991.jpg|thumb|Jean Ziegler (1991)]] '''[[w:Jean Ziegler|Jean Ziegler]]''' (ur. 1934) – szwajcarski socjolog i dyplomata, specjalista w kwestii suwerenności żywnościowej, profesor Uniwersytetu w Genewie. * W oczach większości mężów stanu i działaczy ruchów społecznych z Południa system, który uderza w najbiedniejsze warstwy społeczeństw półkuli południowej, jest bezpośrednią kontynuacją kolonialnych i opartych na pracy niewolniczej metod produkcji. ** Źródło: ''Nienawiść do Zachodu'', tłum. Ewa Cylwik, wyd. Książka i Prasa, Warszawa 2010. ** Zobacz też: [[kapitalizm]] {{DEFAULTSORT:Ziegler, Jean}} [[Kategoria:Dyplomaci]] [[Kategoria:Socjologowie]] [[Kategoria:Szwajcarscy naukowcy]] b9fu7fua5a6eerkabl2d6raaunrcdnm 0 55874 535660 443287 2022-07-22T15:57:33Z Zbigad 1989 Literówka wikitext text/x-wiki '''[[w:Robert de Beaudricourt|Robert de Beaudricourt]]''' (1400?–1454) – francuski szlachcic i kapitan, dowódca garnizonu Vaucouleurs. * Wracaj dziecko do rodziców. ** Opis: do [[Joanna d'Arc|Joanny d’Arc]], która powiedziała mu, że musi udać się do delfina [[Karol VII Walezjusz|Karola VII]] z misją uratowania Francji podczas wojny z Anglią. ** Autor: Kazimierz Pytko, ''Mężczyźni świętej Joanny'', „Focus Historia” nr 10 (90)/2014 (październik), s. 54. ==O Robercie de Baudricourt== * Robert Dezerter. ** Opis: przydomek, jaki zyskał na wojnie z Anglią. ** Źródło: Kazimierz Pytko, ''Mężczyźni świętej Joanny'', „Focus Historia” nr 10 (90)/2014 (październik), s. 54. * W imię Boga, zbytnio się ociągasz z wyprawieniem mnie, a dziś szlachetny delfin poniósł wielką klęskę niedaleko Orleanu i będzie z nim jeszcze gorzej, jeżeli mnie do niego nie wyślesz. ** Autor: [[Joanna d'Arc]] ** Źródło: Kazimierz Pytko, ''Mężczyźni świętej Joanny'', „Focus Historia” nr 10 (90)/2014 (październik), s. 54. {{SORTUJ:Baudricourt, Robert de}} [[Kategoria:Francuscy wojskowi]] shrto5o32bxyn8kw2ch601xz1b0vx5b 0 60634 535662 535647 2022-07-22T18:34:06Z Ahti-Saku 52639 wikitext text/x-wiki [[Plik:Bundesarchiv Bild 101I-134-0792-27, Polen, Ghetto Warschau, Ghettopolizei.jpg|mały|<center>Jakub Lejkin (pierwszy przodem od lewej), 1941</center>]] '''[[w:Jakub Lejkin|Jakub Lejkin]]''' (1906–1942) – polski adwokat żydowskiego pochodzenia, zastępca komendanta podporządkowanej Niemcom policji żydowskiej w getcie warszawskim, zastrzelony przez Żydowską Organizację Bojową. ==O Jakubie Lejkinie== * A wiesz, po wojnie ktoś mi powiedział, że Lejkinowi, temu policjantowi, którego zastrzeliliśmy w getcie, urodziło się wtedy, po siedemnastu latach małżeństwa, pierwsze dziecko i on myślał, że swoją gorliwością je ocali. ** Autor: [[Marek Edelman]] ** Źródło: [[Hanna Krall]], ''Zdążyć przed Panem Bogiem'', Wydawnictwo a5, Kraków 1997, ISBN 978-83-61298-27-4, s. 49. {{SORTUJ:Lejkin, Jakub}} [[Kategoria:Ofiary zamachów]] [[Kategoria:Policjanci]] [[Kategoria:Polscy adwokaci]] [[Kategoria:Polscy Żydzi]] [[Kategoria:Więźniowie getta warszawskiego]] 3srxsm01bq5rptl0i18e7kljr5yluw0 0 65480 535685 535476 2022-07-23T08:13:46Z Zero 20 red., ort wikitext text/x-wiki '''[[w:Bao-Bab, czyli zielono mi|Bao-Bab, czyli zielono mi]]''' – [[Polska|polski]] telewizyjny [[serial komediowy]] w reżyserii [[Jan Kidawa-Błoński|Jana Kidawy-Błońskiego]] oraz Krzysztofa Langa, produkowany przez Agencję Filmową dla TVP1, emitowany od 14 marca 2003 do 13 czerwca 2003. Serial opowiada o perypetiach pierwszego żeńskiego oddziału w polskim wojsku. == Wypowiedzi postaci == === generał Mamoń === * Wystarczy, że w cywilu jest wszystko do góry nogami, to niech chociaż w wojsku będzie na głowie. ** Opis: generał do porucznika podczas podróży samochodem do jednostki w G. ** Źródło: Odc. 3, ''Alert'' === pułkownik Marian Kucejko === * Raz dwa trzy, melduję się w mundurze, raz dwa trzy, melduję się w mundurze, raz dwa trzy cztery raz! Melduję się w mundurze! No, w mordkę jeża. ** Opis: piosenka śpiewana przez pułkownika Kucejkę podczas przygotowań do wyjścia z jednostki wojskowej. ** Źródło: Odc. 2, ''Za mundurem chłopy sznurem'' === colonel Carol Kowalsky === * Czołem, wasza mać, żołnierze! ** Opis: colonel Kowalsky do żołnierzy jednostki w G. ** Źródło: Odc. 5, ''Colonel'' * Hello kucharzu, co dzisiaj planowacie podać na lunch, bo excuse me strasznie fetorem zajeżdża? ** Opis: colonel Kowalsky do plutonowego Wypchły, kucharza. ** Źródło: Odc. 6, ''Colonizacja'' === chorąży Snopek === * Nadszedł czas, chorąży Snopek wkroczy do akcji. Jeszcze my będziemy tymi babami dyrygentować. ** Opis: chorąży Snopek do szeregowego Pilaszki. ** Źródło: Odc. 2, ''Za mundurem chłopy sznurem'' * Świnia nie Makuła, uciekł z kobitkami. ** Opis: chorąży Snopek do Pilaszki po tym, jak ten zameldował o zniknięciu poborowych dziewcząt i ich dowódcy. ** Źródło: Odc. 3, ''Alert'' * Pan to robił cuda na pustyni, a ja jestem chorąży Snopek i jestem chorążym! ** Opis: chorąży Snopek do szeregowej Lisockiej. ** Źródło: Odc. 4, ''Bunt'' === sierżant Makuła === * Już ja im pokażę. Odechce się babom spokojne wojsko nachodzić. ** Opis: Monolog Makuły po rozmowie z pułkownikiem dot. niezdyscyplinowania dziewcząt. ** Źródło: Odc. 2, ''Za mundurem chłopy sznurem'' * Boicie się, co, Snopek? Bo wy jaj nie macie, tylko… kinder niespodzianki. ** Opis: Makuła do Snopka, który odmawiał udziału w pojedynku. ** Źródło: Odc. 2, ''Za mundurem chłopy sznurem'' * No co, oszczędzałem. Kiedyś otworzę kantynę na trasie szybkiego ruchu Płock–Racibórz. ** Opis: Makuła tłumaczy się z wyjęcia z kieszeni dużej rolki banknotów. ** Źródło: Odc. 7, ''Wojna płci'' === szeregowy Pilaszko === * Panie pułkowniku. Melduję, że w kiblach mnie nie było, ale kiedy tam przybiegłem, to się tam znalazłem i zacząłem już tam być. Obecnie mnie już tam nie ma. ** Źródło: Odc. 7, ''Wojna płci'' === Wiesio Danielak === * Pułkowniku, polegaj na hydrauliku. ** Opis: Wiesio Danielak do pułkownika po wykryciu braku wody w budynku. ** Źródło: Odc. 4, ''Bunt'' == Dialogi == :'''pułkownik Kucejko:''' Ach! Nie no, tym razem czułem wyraźnie. Panie Wiesiu, pan mnie de facto zaciąłeś do kurtki nędzy. :'''Wiesio Danielak:''' Ależ skąd, panie pułkowniku, jest pan w mylnym błędzie. :* Opis: pułkownik do pana Wiesia, który ścinał mu zarost brzytwą. :* Źródło: Odc. 1, ''Misja specjalna'' ---- :'''sierżant Makuła:''' Panie Wiesiu, nie widziałeś pan tej cholernej kury, bo mnie uciekła a tu jakby ten rosół no i problem jest. :'''Wiesio Danielak:''' A zostaw pan tę kurę, niech se żyje. Idź pan do Izby Czynu Żołnierskiego i Braterstwa Broni, tam za telewizorem są te rosołki paczkowane co nam 7 lat temu z UNICEF-u przysłały. :'''sierżant Makuła:''' Pan to masz łeb, panie Wiesiu! :* Opis: Makuła do pana Wiesia podczas gotowania rosołu. :* Źródło: Odc. 1, ''Misja specjalna'' ---- :'''Edzio:''' Wyspiański Edward. :'''pułkownik Kucejko:''' Jaki? :'''Edzio:''' Wyspiański! :'''pułkownik Kucejko:''' Nazwisko gdzieś mi znane… :'''Edzio:''' Bo córka jest tu u was we wojsku. :* Opis: dialog Edzia, ojca szeregowej Marianny z pułkownikiem :* Źródło: Odc. 9, ''Wesele'' [[Kategoria:Polskie seriale komediowe]] 2v1nay0db699jrfk5r0wvbr4ok64lop 0 66598 535661 535622 2022-07-22T16:39:15Z Zero 20 format, dr Zmiana wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Powstańcy warszawscy]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] igw75wsoxt2z4r8v4g0o6w6erk8ygso 535671 535661 2022-07-23T01:49:59Z Janeksad 31542 n wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] ke1pn974c8tlk9kywsycruji0vbk4cn 535673 535671 2022-07-23T03:36:23Z Janeksad 31542 n wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Dnia 30 marca odeszli od nas na Wieczną Wartę druhowie Janek i Alek. (…) Obowiązkiem względem nich jest unieśmiertelnić ich obu, idąc samemu ich śladami i ich postacie stawiając jako wzory ludzi, jakich chcemy Polsce wychować. ** Opis: w rozkazie specjalnym z 3 maja 1943 roku po śmierci [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Janek”, „Rudy” i [[Maciej Aleksy Dawidowski|Macieja Aleksego Dawidowskiego]] ps. „Alek”. ** Źródło: [http://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/34227?t=-Rudy-bohater-Szarych-Szeregow ''„Rudy” – bohater Szarych Szeregów''], polska-zbrojna.pl, 6 maja 2021. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] 2ypc7al2zjthni4zn2yt183h9u5ml4z 535674 535673 2022-07-23T03:37:30Z Janeksad 31542 n wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Dnia 30 marca odeszli od nas na Wieczną Wartę druhowie Janek i Alek. (…) Obowiązkiem względem nich jest unieśmiertelnić ich obu, idąc samemu ich śladami i ich postacie stawiając jako wzory ludzi, jakich chcemy Polsce wychować. ** Opis: w rozkazie specjalnym z 3 maja 1943 roku po śmierci [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Janek”, „Rudy” i [[Maciej Aleksy Dawidowski|Macieja Aleksego Dawidowskiego]] ps. „Alek”. ** Źródło: [http://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/34227?t=-Rudy-bohater-Szarych-Szeregow ''„Rudy” – bohater Szarych Szeregów''], polska-zbrojna.pl, 6 maja 2021. * Gdy wszyscy więźniowie wysypali się na ulicę, z głębi wozu ukazał się Janek, gramoląc się na czworakach przez ławki. Ogolona głowa, twarz zielono-żółta, zapadnięte policzki, olbrzymi siniec pod okiem, sine uszy. Wielkie oczy szeroko otwarte, patrzące na nas. Porwaliśmy go na ręce. Każde dotknięcie go przez nas wywoływało krzyk bólu. ** Opis: o uwolnieniu [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] 0w3tmiixtvdhl158efby1m2od6dmgwg 535675 535674 2022-07-23T03:39:09Z Janeksad 31542 n wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Dnia 30 marca odeszli od nas na Wieczną Wartę druhowie Janek i Alek. (…) Obowiązkiem względem nich jest unieśmiertelnić ich obu, idąc samemu ich śladami i ich postacie stawiając jako wzory ludzi, jakich chcemy Polsce wychować. ** Opis: w rozkazie specjalnym z 3 maja 1943 roku po śmierci [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Janek”, „Rudy” i [[Maciej Aleksy Dawidowski|Macieja Aleksego Dawidowskiego]] ps. „Alek”. ** Źródło: [http://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/34227?t=-Rudy-bohater-Szarych-Szeregow ''„Rudy” – bohater Szarych Szeregów''], polska-zbrojna.pl, 6 maja 2021. * Gdy wszyscy więźniowie wysypali się na ulicę, z głębi wozu ukazał się Janek, gramoląc się na czworakach przez ławki. Ogolona głowa, twarz zielono-żółta, zapadnięte policzki, olbrzymi siniec pod okiem, sine uszy. Wielkie oczy szeroko otwarte, patrzące na nas. Porwaliśmy go na ręce. Każde dotknięcie go przez nas wywoływało krzyk bólu. ** Opis: o uwolnieniu [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Na twarzy malował się uśmiech poprzez skurcz bólu. Wziął moją rękę w swoją dłoń i trzymał mocno. Dłonie miał czarne i spuchnięte. Mówił: „Tadeusz, ach Tadeusz, gdybyś wiedział”. Uspokajałem go mówiąc, „że za chwilę będzie w domu”. Po chwili: „Nie myślałem, że to zrobicie”. ** Opis: o uwolnieniu [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] rz8olqf19tbobfwjhfvgplia871rnbf 535676 535675 2022-07-23T03:40:39Z Janeksad 31542 n wikitext text/x-wiki [[Plik:Tadeusz Zawadzki - Zośka.jpg|mały|{{center|Tadeusz Zawadzki, ps. „Zośka”}}]] '''[[w:Tadeusz Zawadzki (harcmistrz)|Tadeusz Zawadzki]]''' ps. „Zośka” (1921–1943) – polski instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], komendant Grup Szturmowych na terenie Warszawy, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. * Dnia 30 marca odeszli od nas na Wieczną Wartę druhowie Janek i Alek. (…) Obowiązkiem względem nich jest unieśmiertelnić ich obu, idąc samemu ich śladami i ich postacie stawiając jako wzory ludzi, jakich chcemy Polsce wychować. ** Opis: w rozkazie specjalnym z 3 maja 1943 roku po śmierci [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Janek”, „Rudy” i [[Maciej Aleksy Dawidowski|Macieja Aleksego Dawidowskiego]] ps. „Alek”. ** Źródło: [http://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/34227?t=-Rudy-bohater-Szarych-Szeregow ''„Rudy” – bohater Szarych Szeregów''], polska-zbrojna.pl, 6 maja 2021. * Gdy wszyscy więźniowie wysypali się na ulicę, z głębi wozu ukazał się Janek, gramoląc się na czworakach przez ławki. Ogolona głowa, twarz zielono-żółta, zapadnięte policzki, olbrzymi siniec pod okiem, sine uszy. Wielkie oczy szeroko otwarte, patrzące na nas. Porwaliśmy go na ręce. Każde dotknięcie go przez nas wywoływało krzyk bólu. ** Opis: o uwolnieniu [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Na twarzy malował się uśmiech poprzez skurcz bólu. Wziął moją rękę w swoją dłoń i trzymał mocno. Dłonie miał czarne i spuchnięte. Mówił: „Tadeusz, ach Tadeusz, gdybyś wiedział”. Uspokajałem go mówiąc, „że za chwilę będzie w domu”. Po chwili: „Nie myślałem, że to zrobicie”. ** Opis: o uwolnieniu [[Jan Bytnar|Jana Bytnara]] ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Wyróżnia się w całym towarzystwie fantastyczną dokładnością. Szczeniak to jeszcze prawie, chyba o trzy lata młodszy ode mnie, ale doskonale instruuje (…) nie jest z naszej starej paczki Buków; choć był dawniej w harcerstwie (…) i dziś znacznie lepiej wczuwa się w istotę naszych pragnień i zamierzeń niż większość starej gwardii bukowej. ** Opis: o [[Andrzej Romocki|Andrzeju Romockim]] ps. „Morro”. ** Źródło: [https://histmag.org/Zolnierz-ktory-pozostal-harcerzem-Andrzej-Romocki-Morro-6924 Ewa Celińska-Spodar, ''Żołnierz, który pozostał harcerzem – Andrzej Romocki „Morro”''], histmag.org, 15 września 2014. * Zawsze raczej byłem sam. W szkole nie miałem kolegów, bliskich przyjaciół, przyjaźniłem się z wieloma, lecz właściwie z żadnym do końca szkoły nie związałem się silnymi więzami koleżeństwa. Swój czas wolny spędzałem przeważnie sam lub z rodziną, w której czułem się najlepiej. ** Opis: w zapiskach z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. ==O Tadeuszu Zawadzkim== * Dh. Hm. Kajman – Komendant Grup Szturmowych Wisły nie żyje. Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej. W uznaniu niepospolitych walorów osobistych żołnierza i dowódcy odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na podporucznika. ** Autor: Stefan Mirowski ps. „Bolesław Prawdzic”, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów. ** Opis: w rozkazie wydanym po śmierci Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Miał od dziecka rzadką właściwość interesowania się wszystkim, co go otaczało, czy były to rzeczy ważne, czy błahe; do wszystkiego się brał, wszystko mu jakoś wychodziło, umiał zawsze być pomocny i przydatny. Pamiętał, co komu może zrobić przyjemność i zawsze starał się to uczynić. Wcześnie odczuwał troski życiowe otoczenia.(...) W chorobie, w trudnych sytuacjach podczas wojny był nieocenioną pomocą. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ. ** Autor: [[Aleksander Kamiński]] ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', wstęp. * Próbowałem przekonać Tadeusza, że trzeba, by najzdolniejsza i najbardziej wartościowa młodzież w Polsce przygotowywała się do wielkich zadań w przyszłym normalnym życiu i czas swój między to przygotowanie a pracę bieżącą podzielić umiała. „Tak” powiedział, „ale żeby kilkuset ludzi mogło tak czynić, to trzeba, by kilku oddało się tej pracy bieżącej bez reszty”. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * Rozmawiał nieraz ze mną o swoich pracach na ogół jednak w formie bardzo ogólnikowej, nie chwalił się nigdy żadnymi swymi wyczynami, nie wspominał nigdy o otrzymaniu Krzyża Walecznych (…). Tadeusz bardzo ciężko znosił śmierć swych przyjaciół i to nie tylko ze względu na ból, jaki mu sprawiła ich strata; ciążyło mu, że oni zginęli, a on żyje. (…) Dojrzewało w nim przekonanie, że zginąć musi, mimo wyjątkowego, jakby się zdawało, szczęścia. ** Autor: Józef Zawadzki, rektor Politechniki Warszawskiej, ojciec Tadeusza Zawadzkiego. ** Źródło: [https://dzieje.pl/aktualnosci/bohaterowie-szarych-szeregow-tadeusz-zawadzki-zoska ''Bohaterowie Szarych Szeregów: Tadeusz Zawadzki „Zośka”''], dzieje.pl, 25 marca 2013. * To była głupia, ale potrzebna śmierć. On był bohaterem i wszyscy o tym muszą usłyszeć i wiedzieć, kim był „Zośka”. ** Autor: [[Anna Zawadzka]] siostra Tadeusza Zawadzkiego. ** Opis: o śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://muzhp.pl/pl/c/1151/70-rocznica-smierci-tadeusza-zoski-zawadzkiego ''70. rocznica śmierci Tadeusza „Zośki” Zawadzkiego''], muzhp.pl, 19 sierpnia 2013. * Wszyscy chcieli mu dorównać, podciągnąć swe słabostki, podłości, tchórzostwo. Każdy z nas, żołnierzy batalionu chciał być do niego podobny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym. ** Autor: Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza Zawadzkiego; rektor Politechniki Warszawskiej. ** Źródło: [[Aleksander Kamiński]], ''[[Kamienie na szaniec]]'', rozdział VII, ''Wielka gra''. * „Zośka” był dla nas wszystkim, był ideałem, wzorem. Każdy z nas, żołnierzy batalionu, chciał być do niego podobny. Może było bardzo dużo legendy wokół jego postaci, bo zanim ja go zobaczyłem, zanim ja go poznałem, to już wiedziałem, że on jest wspaniałym organizatorem, że on jest bardzo odważny, że on jest taki przystojny. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. * Zrobiliśmy szybki apel. Pod drzewem leżał „Zośka” przykryty kocem. Twarz miał odsłoniętą i wyglądał jakby spał, miał uśmiech na twarzy. Nie przyglądałem się kolegom, ale kiedy już powiedziano nam, że on od nas odszedł, że zginął, ja płakałem. Ja stary chłop, stary zabijaka. ** Autor: Stanisław Nowakowski ps. „Murzyn”, żołnierz batalionu „Zośka”. ** Opis: po śmierci Tadeusza Zawadzkiego w akcji w Sieczychach koło Wyszkowa, 20 sierpnia 1943. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2664580,Tadeusz-Zawadzki-ps-Zoska-Dowodca-owiany-legenda ''Tadeusz Zawadzki ps. Zośka. Dowódca owiany legendą''], polskieradio.pl, 24 stycznia 2022. '''Zobacz też''' * [[Akcja pod Arsenałem]] {{SORTUJ:Zawadzki, Tadeusz}} [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] 07curc4snj8e7z3rcnjlro0gmm5ogkr 0 66607 535672 2022-07-23T03:34:06Z Janeksad 31542 Jan Bytnar ps. „Rudy”, „Janek” (1921–1943) – polski podharcmistrz, członek Szarych Szeregów, dowódca hufca „Południe” Grup Szturmowych, jeden z głównych bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego Kamienie na szaniec. wikitext text/x-wiki [[Plik:Jan Bytnar.jpg|mały|{{center|Jan Bytnar, ps. „Rudy”}}]] '''[[w:Jan Bytnar|Jan Bytnar]]''' ps. „Rudy”, „Janek” (1921–1943) – [[Polacy|polski]] podharcmistrz, członek Szarych Szeregów, dowódca hufca „Południe” Grup Szturmowych, jeden z głównych bohaterów książki [[Aleksander Kamiński|Aleksandra Kamińskiego]] ''[[Kamienie na szaniec]]''. ==O Janie Bytnarze== * Był cudowny. Ja czułam się trochę jak „kula u nogi”. Robił, majsterkując, takie ciekawe rzeczy, że jak mogłam, to wślizgiwałam się do pokoju, aby go podejrzeć. Ja miałam zainteresowania wyłącznie sportowe i daleko mi było do takich wyników w nauce. Czuwał nade mną. ** Autor: [[Danuta Barbara Dziekańska]] ps. „Dusia”, siostra Jana Bytnara. ** Źródło: [https://www.niedziela.pl/artykul/57018/nd/Janek ''Janek. Ze Zdzisławą Bytnar, matką, i Danutą Dziekańską, siostrą, o Janie Bytnarze ps. „Rudy” rozmawia Marek Hołubicki''], niedziela.pl * Chowałam go z wielką troskliwością, dbałam o jego bogactwo umysłowe, dbałam o to, żeby był godnym obywatelem tej Polski. ** Autor: [[Zdzisława Bytnarowa]], ps. „Sławska”, mama Jana Bytnara. ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2304014,Jan-Bytnar-Rudy-Bohater-Szarych-Szeregow-Wspomnienia-matki-POSLUCHAJ ''Jan Bytnar "Rudy". Bohater Szarych Szeregów. Wspomnienia matki''], polskieradio.pl, 6 maja 2022. * Dnia 30 marca odeszli od nas na Wieczną Wartę druhowie Janek i Alek. (…) Obowiązkiem względem nich jest unieśmiertelnić ich obu, idąc samemu ich śladami i ich postacie stawiając jako wzory ludzi, jakich chcemy Polsce wychować. ** Autor: [[Tadeusz Zawadzki]], ps. „Zośka”. ** Opis: w rozkazie specjalnym z 3 maja 1943 roku po śmierci Jana Bytnara ps. „Janek”, „Rudy” i [[Maciej Aleksy Dawidowski|Macieja Aleksego Dawidowskiego]] ps. „Alek”. ** Źródło: [http://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/34227?t=-Rudy-bohater-Szarych-Szeregow ''„Rudy” – bohater Szarych Szeregów''], polska-zbrojna.pl, 6 maja 2021. * Gdy wszyscy więźniowie wysypali się na ulicę, z głębi wozu ukazał się Janek, gramoląc się na czworakach przez ławki. Ogolona głowa, twarz zielono-żółta, zapadnięte policzki, olbrzymi siniec pod okiem, sine uszy. Wielkie oczy szeroko otwarte, patrzące na nas. Porwaliśmy go na ręce. Każde dotknięcie go przez nas wywoływało krzyk bólu. ** Autor: [[Tadeusz Zawadzki]], ps. „Zośka”. ** Opis: o uwolnieniu Jana Bytnara ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[Akcja pod Arsenałem|Akcji pod Arsenałem]]. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Jaś był naszą rodzinną gwiazdą. Był niezwykłym chłopcem, a co dopiero synem. Był dzieckiem ponad wszelkie marzenia. Kochał szkołę, ale był zawsze ponad poziomem. Pamiętam, że gdy rozpoczynał szkołę, już po dwóch dniach nauki wezwał nas kierownik. Szłam z wielkim niepokojem, myśląc, co mógł narozrabiać. Dowiedziałam się, że on nie ma czego szukać w pierwszej klasie, bo jego wiadomości są znacznie szersze. Przeniesiono go od razu do drugiej klasy. Był bardzo wątły i często chorował. Spędzając dużo czasu w łóżku, bardzo wiele czytał. Książki dosłownie pochłaniał i wkrótce zabrakło ich dla niego w biblioteczce domowej. ** Autor: [[Zdzisława Bytnarowa]], ps. „Sławska”, mama Jana Bytnara. ** Źródło: [https://www.niedziela.pl/artykul/57018/nd/Janek ''Janek. Ze Zdzisławą Bytnar, matką, i Danutą Dziekańską, siostrą, o Janie Bytnarze ps. „Rudy” rozmawia Marek Hołubicki''], niedziela.pl * Można powiedzieć, że były trzy kuźnie wychowania patriotycznego: dom rodzinny, szkoła i harcerstwo. I te trzy "specjalistyczne kursy" ukończył Jan Bytnar. Zdecydowanie najważniejszy był dom rodzinny. Są takie słynne słowa Mickiewicza: "Walka o wolność, gdy się raz zaczyna, z ojca krwią spada dziedzictwem na syna". Tak właśnie było w przypadku Bytnarów. ** Autor: dr Szymon Niedziela z [[Muzeum Powstania Warszawskiego]]. ** Źródło: [https://polskatimes.pl/jan-bytnar-rudy-wspomnienie-o-bohaterze/ar/c15-16121467 Michał Skorupka, ''Jan Bytnar "Rudy" - wspomnienie o bohaterze''], polskatimes.pl, 26 marca 2022. * Na twarzy malował się uśmiech poprzez skurcz bólu. Wziął moją rękę w swoją dłoń i trzymał mocno. Dłonie miał czarne i spuchnięte. Mówił: „Tadeusz, ach Tadeusz, gdybyś wiedział”. Uspokajałem go mówiąc, „że za chwilę będzie w domu”. Po chwili: „Nie myślałem, że to zrobicie”. ** Autor: [[Tadeusz Zawadzki]], ps. „Zośka”. ** Opis: o uwolnieniu Jana Bytnara ps. „Rudy” z niemieckiej niewoli podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie Akcji pod Arsenałem. ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Presja ze strony podwładnych i przyjaciół Jana Bytnara „Rudego” była niezwykle istotna. Determinacja „Zośki”, jego najbliższego przyjaciela, również była ważnym czynnikiem. Liczono przy tym, że poprzez wydanie zgody na przeprowadzenie akcji wzmocnione zostanie morale warszawskich Grup Szturmowych oraz wszystkich oddziałów Kedywu. Było to szczególnie ważne z punktu widzenia ogromnej przewagi niemieckiej i ofiar ponoszonych w czasie walki z okupantem. ** Autor: [[Marek Wierzbicki (historyk)]] ** Źródło: [https://dzieje.pl/wiadomosci/100-lat-temu-urodzil-sie-jan-bytnar ''100 lat temu urodził się Jan Bytnar''], dzieje.pl, 6 maja 2021. * Szybko stał się jednym z czołowych wykonawców akcji "małego sabotażu". Skonstruowane przez Bytnara tzw. wieczne pióro służące do wykonywania napisów i rysunków na akcjach harcerzy było później powszechnie stosowane. ** Autor: [[Andrzej Kunert]] ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2304014,Jan-Bytnar-Rudy-Bohater-Szarych-Szeregow-Wspomnienia-matki-POSLUCHAJ ''Jan Bytnar "Rudy". Bohater Szarych Szeregów. Wspomnienia matki''], polskieradio.pl, 6 maja 2022. ==Zobacz też== * [[Akcja pod Arsenałem]] {{SORTUJ:Bytnar, Jan}} [[Kategoria:Polscy harcerze]] [[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] [[Kategoria:Ofiary represji Niemiec nazistowskich w Europie 1933-1945]] [[Kategoria:Więźniowie Pawiaka]] quirtthbudebopcs0ysn9hs9tsqe7e6