ਵਿਕੀਸਰੋਤ pawikisource https://pa.wikisource.org/wiki/%E0%A8%AE%E0%A9%81%E0%A9%B1%E0%A8%96_%E0%A8%B8%E0%A8%AB%E0%A8%BC%E0%A8%BE MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter ਮੀਡੀਆ ਖ਼ਾਸ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਤਸਵੀਰ ਤਸਵੀਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਫਰਮਾ ਫਰਮਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਮਦਦ ਮਦਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਲੇਖਕ ਲੇਖਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੋਰਟਲ ਪੋਰਟਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਲਿਖਤ ਲਿਖਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਅਨੁਵਾਦ ਅਨੁਵਾਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੰਨਾ ਪੰਨਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਇੰਡੈਕਸ ਇੰਡੈਕਸ ਗੱਲ-ਬਾਤ TimedText TimedText talk ਮੌਡਿਊਲ ਮੌਡਿਊਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਗੈਜਟ ਗੈਜਟ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਗੈਜਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਗੈਜਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/18 250 32601 141256 141254 2022-08-09T13:42:10Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਦੇਖਿਆ: ਇਹ ਤਾਂਘ, ਪਿਆਰ- ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ।"* ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇਖੋਂਗੇ - ਉਸ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਓਂ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਿਆਰ ਉਵੇਂ ਹੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਕਈ (ਪਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ) ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ। ਪਰ "ਭਾਗੀਦਾਰੀ" ਬਾਰੇ ਕੀ? ਕੀ ਪਾਜ਼, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਵਾਂ ਸੀ, ਠੀਕ ਠੀਕ ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ? ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ; ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨ ਜਿੰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਗਲਤੀ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਪਾਜ਼ ਦਾ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਰਿਚਰਡ ਹਾਵਰਡ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਜਨੂੰਨ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਸੀ; ਪਾਜ਼ ਦਾ ਇਹ ਕਾਰਨ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਦੋਨੋਂ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਬਸ ਨਜ਼ਰੀਏ ਅਤੇ ਪੈਮਾਨੇ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਹੈ। ਹਾਵਰਡ ਨਿੱਜੀ ਪੱਧਰ ਤੇ ਅਤੇ ਪਾਜ਼ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਪੱਧਰ `ਤੇ ਸੀ। ਇਕ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਉਹ ਹੈ ਤਨਖ਼ਾਹ। ਦਰਅਸਲ, ਅਨੁਵਾਦਕ ਪੈਸੇ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਏਨੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ। ਕਲਾਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਏਨੇ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਜਿੰਨੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੇਸ਼ਕਾਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ, ਬਾਕਾਇਦਾ ਜਾਂ ਪੂਰੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਕੰਮ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਯੂਨੀਅਨ ਭੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸੁਰੱਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਵੱਡੀਆਂ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਨੇ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਇਸ ਕੰਮ ਦੇ ਇੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹਾਂ, ਜੇ ਸਿਰਫ਼. . . ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਅਪਵਾਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਇਹ ਸੂਤਰ ਸਾਬਤ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਕੋਲ ਪੂਰੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਅਤੇ ਨੌਕਰੀਆਂ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਿਆਂ-ਨੀਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹੋ ਸਕੇ। ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਬਣਨ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਣ ਲਈ, ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਇੱਕ ਡੂੰਘਾ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਵਿਲੀਅਮ ਵੇਵਰ ਹੋ, ਜੋ ਅੰਬਰਟੋ ਈਕੋ, ਇਟਾਲੋ ਕੈਲਵੀਨੋ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਤਾਲਵੀ ਨਾਵਲਕਾਰਾਂ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਨਾਮ ਹੈ। ਖੈਰ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੱਡੀ ਮੱਲ ਮਾਰੀ ਹੈ: ਅੰਬਰਟੋ ਈਕੋ ਦੇ ਦਿ ਨਾਮ ਆਫ਼ ਏ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ, ਜਿਸਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਮੌਜੂਦਾ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਖਰੀਦਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵੇਵਰ ਆਪਣੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਬੱਝਵੀਂ ਆਮਦਨੀ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਸਿਖਾਉਣ ਅਤੇ ਓਪੇਰਾ ਬਾਰੇ ਲਿਖ ਕੇ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਓਹ ਹਾਂ, ਕਲਾਕਾਰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਆਮਦਨ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਕੇ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਕੋਰਸ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ ਜੋ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪਸ ਵਿੱਚ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਵੇਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਣ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਹੀਂ, ਜਦੋਂ ਅਨੁਵਾਦਕ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਕੋਰਸ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਾਂਗ ਕਾਰਜਕਾਲ ਲਈ ਲੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਂ ਲੈਕਚਰਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹਾਂ ਅਤੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।<noinclude>{{center| 18}}</noinclude> t69sp2308akr2hzhouipigwhi7ss649 ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/19 250 32662 141257 100523 2022-08-09T14:04:41Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਇੱਕ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਜਿਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਜਾਂ ਬੱਸ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਪਦਵੀ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਕੋਈ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਕਿਸੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸਾਖ ਲਈ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ। {{gap}}ਇਸਲਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਪਿਆਰ ਲਈ ਕਿਰਤ ਵਜੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਇਮ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਆਪਣੀ ਬੇਕਦਰੀ ਜਾਂ ਅਣਗੌਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਬਾਰੇ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਗੱਲ ਜਿਸਦੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਉਮਰੇ ਨੈਜਵਾਨ ਨਿੱਤ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਬਾਰੇ (ਹਾਂ, ਢੁਕਵਾਂ ਭੱਤਾ ਨਾ ਮਿਲਣ ਬਾਰੇ ਵੀ) ਆਪਣੀ ਭੜਾਸ ਕੱਢਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਘੱਟ ਤਨਖ਼ਾਹ ਘਟਾਈ ਹੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ (ਅਤੇ, ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਨੁਵਾਦਾਂ 'ਤੇ ਉਹ ਆਪ ਪੈਸਾ ਖ਼ਰਚ ਕਰਦੇ ਨੇ)। ਪਰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਸੰਗਠਿਤ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਅਮੈਰੀਕਨ ਟ੍ਰਾਂਸਲੇਟਰਜ਼ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ), ਉੱਤੇ ਫੈਡਰਲ ਟਰੇਡ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਛਾਪਣ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਖਰੀਦਦਾਰ ਦੇ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੁੰਦਾ. ਪੈਸਾ, ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਸੇਵਾ. ਤਿੰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੱਕਰ ਲਗਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਪੈਸਾ ਅਕਸਰ ਇਕ ਕੇਂਦਰੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿਚ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਕ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਕਸਰ ਕੇਂਦਰੀ ਪ੍ਰੇਰਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ. ਇਸ ਲਈ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸੇਵਾ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਵਾਲੇ ਪੇਸ਼ਿਆਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਇਹ ਆਮ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਬੀਮਾਰ, ਅਪਾਹਜ, ਜਵਾਨ ਜਾਂ ਵਾਂਝੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਹੈ. ਮੈਡਮ ਡੀ ਸਟੇਲ ਨੇ 1820 ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਲਿਖਿਆ, "ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਸੇਵਾ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਮਨੁੱਖੀ ਆਤਮਾ ਦੇ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਇਕ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਲਿਜਾਣਾ." * ਪਰ ਇਹ ਕਲਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਕੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ ਇਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਬਣਨ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਲਾ ਦਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਅਲੋਚਨਾ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਤੌਹਫੇ ਦੇਣ ਵੇਲੇ, ਇਹ ਉਹ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਜੋ ਗਿਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿਚ ਇਕ ਅਯੋਗ ਨਤੀਜਾ ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮਾੜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਇਕ "ਮੱਧਮ ਅਨੁਵਾਦ" ਦੁਆਰਾ ਵੀ "ਚਮਕ ਸਕਦੀ ਹੈ", ਪਰ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਮਕਦਾਰ ਨਹੀਂ ਚਮਕ ਸਕਦਾ ਕਿ ਇਕ ਮਹਾਨ ਕਾਰਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. 19<noinclude>{{center|19}}</noinclude> 35knftfr202yxgpkkgssusqk6cfi9jf 141258 141257 2022-08-09T14:47:52Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਇੱਕ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਜਿਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਜਾਂ ਬੱਸ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਪਦਵੀ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਕੋਈ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਕਿਸੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸਾਖ ਲਈ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ। {{gap}}ਇਸਲਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਪਿਆਰ ਲਈ ਕਿਰਤ ਵਜੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਇਮ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਆਪਣੀ ਬੇਕਦਰੀ ਜਾਂ ਅਣਗੌਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਬਾਰੇ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਗੱਲ ਜਿਸਦੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਉਮਰੇ ਨੈਜਵਾਨ ਨਿੱਤ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਬਾਰੇ (ਹਾਂ, ਢੁਕਵਾਂ ਭੱਤਾ ਨਾ ਮਿਲਣ ਬਾਰੇ ਵੀ) ਆਪਣੀ ਭੜਾਸ ਕੱਢਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਘੱਟ ਤਨਖ਼ਾਹ ਘਟਾਈ ਹੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ (ਅਤੇ, ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਨੁਵਾਦਾਂ 'ਤੇ ਉਹ ਆਪ ਪੈਸਾ ਖ਼ਰਚ ਕਰਦੇ ਨੇ)। ਪਰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਸੰਗਠਿਤ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਅਮੈਰੀਕਨ ਟ੍ਰਾਂਸਲੇਟਰਜ਼ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ), ਉੱਤੇ ਫੈਡਰਲ ਟਰੇਡ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਤੇ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਛਾਪਣ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਦਾ ਖਰੀਦਦਾਰਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਸੱਚੀਂ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਹੁੰਦਾ। ਪੈਸਾ, ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਸੇਵਾ। ਤਿੰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਪੈਸਾ ਅਕਸਰ ਇਕ ਕੇਂਦਰੀ ਉਤੇਜਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਅਨੁਵਾਦ ਬਾਰੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਕ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਕਸਰ ਕੇਂਦਰੀ ਉਤੇਜਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਸਲਈ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਸੇਵਾ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਵਾਲੇ ਪੇਸ਼ਿਆਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਆਮ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਬੀਮਾਰ, ਅਪਾਹਿਜ, ਜਵਾਨ ਜਾਂ ਵਾਂਝੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਸਟੇਲ ਨੇ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ 1820 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, "ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਸੇਵਾ ਜੋ ਕੋਈ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਮਨੁੱਖੀ ਭਾਵ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਲਿਜਾਣਾ।" * ਪਰ ਕਲਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਕੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚਾਹਤ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਕੋਈ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਬਣਨ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ 'ਚ ਕਲਾ ਦਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਅਲੋਚਨਾ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਣ ਵੇਲੇ, ਸਿਰਫ਼ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਸੰਗਤ ਨਤੀਜਾ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਮਾੜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਕਿਸੇ ਸਧਾਰਨ ਅਨੁਵਾਦ ਦੁਆਰਾ ਵੀ "ਚਮਕ ਸਕਦੀ ਹੈ", ਪਰ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਓਨਾ ਨਾ ਚਮਕੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕੰਮ ਲੱਗੇ। 19<noinclude>{{center|19}}</noinclude> tu7y24qu48usqczcvnb0ywpz7wdszz4 ਫਰਮਾ:PAGES NOT PROOFREAD 10 44478 141259 141225 2022-08-10T04:54:01Z Phe-bot 76 Pywikibot 7.5.2 wikitext text/x-wiki 13682 g0z1rpuuyogjrxh2f1unewrhqxw6ax0 ਫਰਮਾ:ALL PAGES 10 44479 141260 141195 2022-08-10T04:54:11Z Phe-bot 76 Pywikibot 7.5.2 wikitext text/x-wiki 45964 ac53elf4do1ny8qy6o9cy5yzw6u9ytv ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/20 250 53011 141261 141249 2022-08-10T06:29:31Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਇਹ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਲੇਖਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ; ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚਾਹਵਾਨ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹਤਾਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ, ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲ਼ੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ ਕੋਈ ਹੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਸ ਇਸ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਓਨੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਜੀਵਨ ਮਨੋਰਥ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡਾ ਹੁਨਰ ਨਕਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੰਮ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨਾ ਲੱਭੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹਨਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਪਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਜੁੜੇ ਨਹੀਂ ਹੋ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਿਖਤ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਅਣਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਘਾਲਣਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਦੇ ਅਸਫ਼ਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਐਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਸਫ਼ਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਜਿਸਦੇ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ, ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਰਨ ਚੱਲੇ ਸੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਿਸ ਮਨੋਰਥ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ, ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਕਰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਬੌਧਿਕ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਲਾਂਘੇ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਪਾਠਕ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰਾ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ਦਲੀਲ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਸਾਹਿਤ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਸ ਲੈਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖਪਤਕਾਰ ਹਨ, ਸਸਪੈਂਸ ਦੇ ਤਣਾਅ, ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ, ਸਾਹਸਬਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਅਪਸਾਰ, ਕਾਮ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਗੁਦਗੁਦੀ, ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ, ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ, ਦੂਜੇ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲ਼ਦਾ ਜੋ ਉਹ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਾਠਕ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੂਝ ਸਮਝ ਤੇ ਸਬਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਧੂ-ਮੱਖੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ - ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਮੁੜਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਵਿਤਾ ਤੋਂ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਗਲਪ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ। ਐਪਰ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਈ ਵਾਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਲਪ ਵਿਧਾ ਦਾ ਲੇਖਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। {{gap}}ਹੋਰ ਪਾਠਕ-ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਜਾਨ ਅਧਿਆਪਕ ਜਾਂ ਜੀਵਨ-ਵਿਆਪੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ - ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੋਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਮੁਰਦੇ ਨੂੰ ਘੋਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਐਸੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੀ ਚੀਰਫਾੜ ਕਰਨੀ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਣ, ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਝੁਠਲਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ, ਇਸ ਜਾਂ ਉਸ ਸਿਧਾਂਤ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਹਨ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ `ਤੇ<noinclude>{{center|20}}</noinclude> b2k2hsxgxgix6gbdy18nnh9dly48pe9 141262 141261 2022-08-10T06:46:47Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਇਹ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਲੇਖਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ; ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚਾਹਵਾਨ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹਤਾਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ, ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲ਼ੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ ਕੋਈ ਹੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਸ ਇਸ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਓਨੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਜੀਵਨ ਮਨੋਰਥ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡਾ ਹੁਨਰ ਨਕਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੰਮ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨਾ ਲੱਭੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹਨਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਪਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਜੁੜੇ ਨਹੀਂ ਹੋ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਿਖਤ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਅਣਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਘਾਲਣਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਦੇ ਅਸਫ਼ਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਐਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਸਫ਼ਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਜਿਸਦੇ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ, ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਰਨ ਚੱਲੇ ਸੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਿਸ ਮਨੋਰਥ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ, ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਪੂਰਨ ਬੌਧਿਕ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਲਾਂਘੇ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਾਠਕ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਇਸਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਦਲੀਲ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾਂ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਸਾਹਿਤ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਸ ਲੈਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖਪਤਕਾਰ ਹਨ, ਉਹ ਰੋਮਾਂਚ ਦੇ ਤਣਾਅ, ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ, ਸਾਹਸ ਦੇ ਨਿਕਾਸ, ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਦੀ ਗੁਦਗੁਦੀ, ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ, ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ, ਦੂਜੇ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲ਼ਦਾ ਜੋ ਉਹ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਾਠਕ ਤੋਂ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੂਝ ਸਮਝ ਤੇ ਸਬਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਧੂ-ਮੱਖੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ - ਤਾਂ ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਵਿਤਾ ਤੋਂ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਗਲਪ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ। ਐਪਰ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਈ ਵਾਰ ਲੇਖਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗਲਪ ਵਿਧਾ ਦਾ। {{gap}}ਹੋਰ ਪਾਠਕ-ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਜਾਨ ਅਧਿਆਪਕ ਜਾਂ ਜੀਵਨ-ਵਿਆਪੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ - ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੋਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਮੁਰਦੇ ਨੂੰ ਘੋਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਐਸੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੀ ਚੀਰਫਾੜ ਕਰਨੀ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਣ, ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਝੁਠਲਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ, ਇਸ ਜਾਂ ਉਸ ਸਿਧਾਂਤ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਹਨ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ `ਤੇ<noinclude>{{center|20}}</noinclude> m76281df4e6se4pbmq08x9odzg19yx9 141263 141262 2022-08-10T07:10:03Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਇਹ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਲੇਖਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ; ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚਾਹਵਾਨ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹਤਾਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੇ, ਇਹ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਲ਼ੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ ਕੋਈ ਹੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਸ ਇਸ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਓਨੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਜੀਵਨ ਮਨੋਰਥ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡਾ ਹੁਨਰ ਨਕਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੰਮ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨਾ ਲੱਭੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹਨਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਪਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਜੁੜੇ ਨਹੀਂ ਹੋ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਿਖਤ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਅਣਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਘਾਲਣਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਦੇ ਅਸਫ਼ਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਐਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਸਫ਼ਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਜਿਸਦੇ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ, ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਰਨ ਚੱਲੇ ਸੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਿਸ ਮਨੋਰਥ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ, ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਪੂਰਨ ਬੌਧਿਕ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਲਾਂਘੇ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਾਠਕ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਇਸਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਦਲੀਲ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾਂ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਸਾਹਿਤ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਸ ਲੈਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖਪਤਕਾਰ ਹਨ, ਉਹ ਰੋਮਾਂਚ ਦੇ ਤਣਾਅ, ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ, ਸਾਹਸ ਦੇ ਨਿਕਾਸ, ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਦੀ ਗੁਦਗੁਦੀ, ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ, ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ, ਦੂਜੇ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲ਼ਦਾ ਜੋ ਉਹ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਾਠਕ ਤੋਂ ਇਸ ਚੀਜ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੂਝ ਸਮਝ ਤੇ ਸਬਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਧੂ-ਮੱਖੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ - ਤਾਂ ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਸਾਹਿਤਕ ਖਪਤਕਾਰ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਵਿਤਾ ਤੋਂ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਗਲਪ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ। ਐਪਰ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਈ ਵਾਰ ਲੇਖਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗਲਪ ਵਿਧਾ ਦਾ। {{gap}}ਹੋਰ ਪਾਠਕ--ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਜਾਂ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ-- ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੋਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਮੁਰਦੇ ਦੀ ਘੋਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਐਸੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੀ ਚੀਰਫਾੜ ਕਰਨੀ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਣ, ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰੇ ਜਾਂ ਝੁਠਲਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ, ਇਸ ਜਾਂ ਉਸ ਸਿਧਾਂਤ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਹਨ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ `ਤੇ<noinclude>{{center|20}}</noinclude> c7np7ias2pww54rveoengxnkrwyqg1a ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/21 250 53017 141255 2022-08-09T13:41:08Z Charan Gill 36 /* ਗਲਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲਾਈਆਂ */ "ਕਿਸੇ ਉੱਦਮ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ, ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ, ਜਾਂ ਕਨੈਕਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤੀਕਰਨ ਜਾਂ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਤਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਉ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਕਿਸੇ ਉੱਦਮ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ, ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ, ਜਾਂ ਕਨੈਕਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤੀਕਰਨ ਜਾਂ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਤਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅੰਤਰਵਸਤੂ ਦੇਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸੇ ਉੱਦਮ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤਕ ਜਾਂ ਨਿੱਜੀ ਮੁੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੋਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਕੰਮ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਇਸਲਈ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਵੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਮਨੋਰਥ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਲੜ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅੱਜ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤਤਾ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਪੇਨੀ ਵਿੱਚੋਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲ਼ੀਆਂ ਲਾਤੀਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ। ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਿਤ ਲੇਖਕ ਕਲਾਕਾਰ ਘੱਟ ਪੀੜਤ ਜਾਂ ਗਵਾਹ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੇਕ ਇਰਾਦੇ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਵਾਜਬ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਰੱਥ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰ ਵੱਖਰੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇਸਲਈ ਕਿ ਉਹ ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਖਾਈ ਬਦਤਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਸ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੇ - ਜਾਂ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਉਹ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਚੌਦਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਜਾਪਾਨੀ ਡਰਾਮੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਿਸਰੀ ਹਾਇਰੋਗਲਿਫਸ ਤੱਕ, ਉਸ ਸਥਾਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਖ਼ਾਸਕਰ ਮਾਹਿਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਵਾਲੇ, ਉੱਚ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਅਕਸਰ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੇ ਦੇਸ਼ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਹੁਣ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲਤ ਨਾ ਸਮਝਣਾ: ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਤਕ ਮਮੀਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਸਾਡੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਧੀਆ ਅਨੁਵਾਦਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਉਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਚਰਚਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਦੂਜੇ ਵਾਲ਼ੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਤੀਜੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਾਠਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਪਾਠਕ ਜੋ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ<noinclude></noinclude> 18rnu8y12bdkmuk3tok6cgb5bsq78h4 141264 141255 2022-08-10T11:12:26Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਕਿਸੇ ਨਵੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ, ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ, ਜਾਂ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਨ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤੀਕਰਨ ਜਾਂ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਨੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਸਗੋਂ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅੰਤਰਵਸਤੂ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸੇ ਨਵੀਂ ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤਕ ਜਾਂ ਨਿੱਜੀ ਮੁੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੋਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਕੰਮ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਇਸਲਈ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਵੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਮਨੋਰਥ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਲੜ ਰਹੇ ਹੋ। ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੇ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦਾ ਹੈ, ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਪੇਨੀ ਵਿੱਚੋਂ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲ਼ੀਆਂ ਲਾਤੀਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ। ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇਸਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਿਤ ਲੇਖਕ ਕਲਾਕਾਰ ਘੱਟ ਪੀੜਤ ਜਾਂ ਗਵਾਹ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨੇਕ ਇਰਾਦੇ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਵਾਜਬ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਰੱਥ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇਸਲਈ ਕਿ ਉਹ ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਪਾੜਾ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਸ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੇ- ਜਾਂ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਉਹ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਚੌਦਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਜਾਪਾਨੀ ਡਰਾਮੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਿਸਰੀ ਚਿੱਤਰ-ਲਿਪੀਆਂ ਤੱਕ, ਉਸ ਸਥਾਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮਾਹਿਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉੱਚ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਕੰਮ ਅਕਸਰ ਅਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੇ ਦੇਸ਼ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਹੁਣ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲਤ ਨਾ ਸਮਝਣਾ: ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਤਕ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਸਾਡੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਧੀਆ ਅਨੁਵਾਦਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਉਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾਂ। ਇਹ ਹੋਰ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਤੀਜੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਾਠਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਪਾਠਕ ਜੋ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ<noinclude></noinclude> 2s51jlbqp0etcctn2u7ucaozitc3wp3 ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/22 250 53018 141265 2022-08-10T11:35:51Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਵਿਦਵਾਨੀ ਯਤਨਾਂ ਲਈ ਕਿੰਨਾ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਇੱਕ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਇਸਦਾ ਕੁਝ ਮੁੱਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਅਨੰਦ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਲਈ, ਉਹ ਮੁੱਲ ਅਤੇ ਉਹ ਅਨੰਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਤਾਜ਼ਗੀ, ਬਣਤਰ ਦੀ ਚਤੁਰਾਈ, ਇਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸੂਝ, ਸ਼ਬਦਾਂ, ਸਤਰਾਂ, ਵਾਕਾਂ, ਪੈਰਿਆਂ, ਛੰਦਾਂ, ਅਧਿਆਇ, ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਜੋੜਨ ਦੀ ਸਮਝ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਚੁਣੌਤੀ। ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਜਿਹੇ ਗੈਰ-ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਸਰੋਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਾਂਗ ਵਧੇਰੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਾਦੂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਾਠਕ ਉਸ ਦੁਰਲੱਭ ਹਾਜ਼ਰੀਨ ਮੈਂਬਰ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਜਾਦੂ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਦੂਗਰ ਵੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਉਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਦੂਗਰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੇਣ ਲਈ; ਕੇਵਲ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਪਤਲੀ ਹਵਾ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕਦਾ। ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸਦੱਸ ਲਈ, ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਾਦੂਗਰ ਤਲਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚੋਂ ਭੱਜ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਯਥਾਰਥਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਜਾਂ ਕਿੰਨੇ ਪੈਨਕੇਕ ਨਾਲ ਜਾਦੂਗਰ ਚਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚਾਲਾਂ, ਭਰਮ ਹਨ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਹਨ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਚਾਲਾਂ ਜੋ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਚਾਲ ਜੋ ਇੰਨੇ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਇੱਕੋ ਚਾਲ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਠਕ ਇਸ ਆਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਚਾਲ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਜਾਂ ਅਨੁਵਾਦਕ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮੋੜ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕੇ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦਕ-ਪਾਠਕ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੇਖਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰਵਾਇਤੀ ਲਿਖਤ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਉਹ ਜੋ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਜੋ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਇਹ ਅਨੁਵਾਦਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਜੌਨ ਫੇਲਸਟਾਈਨਰ ਨੇ ਯੇਲ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕੀਤਾ: "ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ." ਇਹ ਅਨੁਵਾਦਕ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਕਾਰਜਕਾਲ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਮ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ-ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ 22<noinclude></noinclude> d9tw16d7om05hopunon1qnc2ybp88ng