Վիքիդարան hywikisource https://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B3%D5%AC%D5%AD%D5%A1%D5%BE%D5%B8%D6%80_%D5%A7%D5%BB MediaWiki 1.39.0-wmf.21 first-letter Մեդիա Սպասարկող Քննարկում Մասնակից Մասնակցի քննարկում Վիքիդարան Վիքիդարանի քննարկում Պատկեր Պատկերի քննարկում MediaWiki MediaWiki քննարկում Կաղապար Կաղապարի քննարկում Օգնություն Օգնության քննարկում Կատեգորիա Կատեգորիայի քննարկում Հեղինակ Հեղինակի քննարկում Պորտալ Պորտալի քննարկում Էջ Էջի քննարկում Ինդեքս Ինդեքսի քննարկում TimedText TimedText talk Մոդուլ Մոդուլի քննարկում Gadget Gadget talk Gadget definition Gadget definition talk 104 125339 345709 345701 2022-07-21T08:28:59Z Ավետիս5 10987 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Ավետիս5" /></noinclude>Անուշավանը կերգեր: Ինքնաշարժին բաց պատուհանեն Վանա ծովեն եկող զեփյուռ կլեցվեր ներս, կառներ, կփախցներ երգին ծվենները ու կտարածեր հեռո՜ւն, Այգեստանի տուներուն վրա: Օթոներ կանցնեին ուժեղ լուսարձակներով, կլուսավորեին քաղաքը ու իրենց անհետացումով նորեն մթությունը կիջներ, կիջներ ծովին վրա ու քաղաքին... Միլիոնավոր աստղեր վառեցին իրենց ջահերը և ինկան ծով․․․ Իրիկունները <!-- Իմ խեր պիկ թանկ ի պախե, նաոայ, նաոայ, նառայ ջան, Նաոայ, նաոայ, նաոայ ջան. Տեյմե մարդու շի ծախե, Նաոայ, նաոայ, նաոայ ջան* Սանդխտյանի աղջիկներ, նաո այ, նաոայ, նաոայ ջան... Նման են կատաղած ջներ, Նաոայ, նաոայ, նաոայ ջան,,. Եկան շցվան մեր աներ, Նաոայ, նաոաւ նաոայ ջան• Ան ուշավանը կերգեր։ Ինքնաշարժին բաց պատուհան են Վանա ծովեն եկող զեփյուռը կլեցվեր ներս, կառն եր, կփախ– ցրներ երդին ծվենները ու կտարածեր հեռո՜ւն, Այգեստանի տուներուն վրա։ Օթոներ կանցնեին ոլժեղ լուսարձակներով, կլոլսավորեին քաղաքը ու իրենց անհետացում ով նորեն մթությունը կիջ– ներ, կիջներ ծովին վրա ու քաղաքին... Միլիոնավոր աստղեր վառեր ին իրենց ջահերը և ինկան ծով... Իրիկունները դժվար է մեղի նստիլ մեր սենյակներուն մեջ։ Հյուրանոցին մոտ էին սինեմ աները։ Եթե կարելի է ըսել, բարձրախոսները րացվա՚ծ էին 360 աստիճանովլ Աղ¬ մուկը ուղղակի սենյակներուն մեջ էր։ Երեկոները կթափա– ռեինք, կվիճեինք, կպատմեինք իրարու մեր տպավորոլթյուն– ները, կհիշեինք մեր հեռավոր սիրելիները։ Հակառակ աղմ ոլկին, այդ գիջեր ընկերս նամակ գրեց իր մորը՝ Վեհ անուշին, որ Ֆրանսայի ամառանոցներուն մեջ կդտնվեր այդ օրերուն։ Շատ ջերմ էր այդ նամակը ու կրկ– նակիորեն հուզիլ։ Ընկերոջս մայրը ծնած էր այս քաղաքին մեջ, Վանի մեջ։ Իր մորմեն գաղտնի եկած էինք այստեղ• բայց տղան պարտք զգաց գրել իր մոր այն հողեն, ուր ծնած էր մայրը։ Նամակին մեջ ծրարվեցան սեր հայրենի, հոլյս հայրենի ու ծաղիկներ հոտավետ։ Մենք նամակեն առաջ պիտի հասնեինք Փարիզ. այնպես որ կարելի էր ղրկել, գրել Այգեստանէն, Վանա ծովեն, Աղթամարեն, անվերջ գրել... Առավոտյան, թեև արևեն վերջ, բայց կանուխեն արթնա֊ ցանք։ Պանդոկապետը մեզ դիմավորեց ժպիտով. 97 7 Թ– --><noinclude></noinclude> 4ns2z9ujtplkj83mavf1gj3nl3tnil5 104 125359 345710 345707 2022-07-21T10:07:28Z Վահե4 10986 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Վահե4" /></noinclude>թրքական հանրապետության սահմաններն ներս, որոնք կվախան իրենց հայությունը հայտարարել: Մոսկվայի թրքական դեսպանը մի քանի տարի առաջ, խումբ մը Մոսկվա աշխատող օտարերկյա ներկայացուցիչներու հետ Երևան գալով կհայտարարե թե՝ ըստ թրքական հաշվումներու՝ այս երկրին մեջ կան 600.000 հայեր: Մինչդեռ մենք կկարծեինք թե՝ Թուրքիո մեջ մնացած հայերուն թիվը 100.000-ը չանցնիր: Իրենց ազգության վերադաձող հայերուն դեմ թրքական կառավարությունը մասնավոր արգելքներ չի հարուցաներ։ Իսթանպուլի մեջ կան այդպիսիներ։ Նույնիսկ Տիարպեքիրի մեջ կան։ Այս վերջին քաղաքին մեջ կա գործող հայկական եկեղեցի։ Ուրրեմն կան թույլատու պայմաններ, ցանկություն ունեցողը կրնա օգտվել։ Այս անգամ մեր լողացած տեղը Արտամետին մոտ է։ Մեզմե զատ լողացողներ կան։ Մեկը կմոտենա <!-- կայի թրքական հանրապետոլթյան սահմաններէն ներս, որոնք •է‘1 ախնան իրենց հայոլթյունր հայտարարելե։ Մ ոսկվայի թրքական դեսպանը մի քանի տարի առաջ, խումը մը Մոսկվա աշխատող օտարերկրյա ներկայացուցիչ¬ ներ ՈԼ հե տ Երևան գալով կհայտարարե թեճ ըստ թրքական Հաշվումներոմ այս երկրին մեջ կան 600*000 հայեր։ Մինչդեո մենք կկարծեինք թեճ Թոտքիո մեջ մնացած հայերուն թիվը 100 *000֊լ1 չանցնիք։ իրենց ազդության վերադարձող հայերուն դեմ թրքական կաոավարությունը մ ասնավոր արգելքներ չի հարուցաներ։ Ւսթանպուլի մեջ կան այդպիսիներ։ Նույնիսկ Տիարպեքիրի մեջ կան։ Այս վերջին քաղաքին մեջ կա գործող հայկական եկեղեցի։ Ուրեմն կան թույլատոլ պայմաններ, ցանկություն ունեցողը կրնա օոտվիլ։ Այս անգամ մեր լողացած տեղը Արտամետին մոտ Էէ Մեզմե զատ լողացողներ կան։ Մեկը կմոտենա ինծի։ ՚^ուրտ մրն Է* — Ի՞նչ ազգի կպատկանիք։ Չեմ գիտեր ինչու, առանց ծամծմելու կրսեմ՝ — Հայեր ենք։ — Տ-ոլո րդ ալ։ — Այո։ — Ո՞ր կողմերեն եք։ — Այս կողմերենէ — Որչ, ոչ, հիմա ո՞ւր կապրիքէ — Մեզմե ոմանք Ֆրանսա, ես Սոլրիա կապրիմ։ — Մեր մոտ հայեր կան, մեր լեռներուն մեջ բավական թիվով հայեր կան. տարագրոլթյան տարիներուն շատ աղ– ջիկն/եր ու տղաներ, անկարող փախչելու, մնացած են համ- փաներու վրա ու հետո թրքացած կամ ցրտացած են։ Հիմա մաքուր մուսոլլմաններ են։ Մանավանդ մեր, ցուրտերու։՛ մոտ, շատ կան։ Մեծնալե վերջ իմացան, բայց ո՞ւր երթան։ Առաջ բոլորս կկարծեինք, թե ալ հայ չէ մնացեր աշխարհի վրա– մեր մոտ գտնվող հայերն ալ այդպես կկարծեին։ Լա՞վ տղաք են իմ ճան չցածն եոս, լա վ տղաք։ Մերիներր չկանչեցի։ Չոլզեցի, որ մեր շուրջ բազմությոլն 1)9 --><noinclude></noinclude> ld5t5m3zouz21rljfedizjrapll9b6y